Σκόπια: Ο Γκεόργκι Ίβανοφ κάλεσε τον Πρέσβη της ΕΕ να ζητήσει συγνώμη για το «Σλαβομακεδόνες»

Ο Σλάβος Πρόεδρος των Σκοπίων, Γκεόργκι Ίβανοφ κάλεσε σε διαβούλευση τον πρέσβη, Aivo Orav , της ΕΕ στα Σκόπια, λόγω της χρήσης από αυτόν του όρου «Σλαβομακεδόνες», με τον οποίο καθόρισε το σλαβικό λαό των Σκοπίων, στην τελευταία ομιλία του ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Από το γραφείο του προέδρου των Σκοπίων ανακοινώθηκε ότι ο πρέσβης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Σκόπια θα κληθεί για διευκρινίσεις, εξαιτίας της χρήσης από αυτόν του όρου «Σλαβομακεδόνες» για τους πολίτες της χώρας. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Ίβανοφ αναμένεται να ζητήσει από τον Πρέσβη να ζητήσει δημόσια συγνώμη από τον σλαβικό λαό (που φέρει την ονομασία ‘μακεδονικός’) και να δηλώσει ότι σέβεται τις βασικές αρχές που καθορίζουν το εθνικό όνομα των Σλάβων των Σκοπίων, που σύμφωνα με τον Ίβανοφ είναι «Μακεδόνες».

Παρόμοια αντίδραση υπήρξε και από την κυβέρνηση των Σκοπίων, που μέσω μίας ανακοίνωσης διαμαρτυρήθηκε και καταδίκασε την έκφραση «Σλαβομακεδόνες» του πρέσβη των ΕΕ στα Σκόπια.

Πηγή: Maccunion

Ο Μέγας Αλέξανδρος «ζεί» στο Αφγανιστάν

Ούτε τριάντα χρόνια πολέμου δεν μπόρεσαν να «σβήσουν» την επιρροή του Μεγαλέξανδρου από το Αφγανιστάν, μια γωνιά του πλανήτη που εξακολουθεί να υφίσταται πολλά δεινά. Κι αυτό το αποδεικνύουν περίτρανα όχι μόνο οι απόγονοι των στρατιωτών του στο Νουριστάν που δηλώνουν περήφανα Έλληνες, τα αρχαιολογικά ευρήματα και η πληθώρα στοιχείων για τον αντίκτυπο του ελληνικού πνεύματος στην αρχαία επαρχία της Βακτρίας (σημερινό Αφγανιστάν) που παρουσίασε από το βήμα του Διεθνούς Αρχαιολογικού Συνεδρίου για το Μεγαλέξανδρο, που διοργανώνει στη Νάουσα η ΙΖ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων ο Ομάρ Σουλτάν, τέως υπουργός Πολιτισμού της ασιατικής αυτής χώρας. Αλλά -κυρίως- το γεγονός πως «ακόμη και σήμερα οι Αφγανοί τον πιστεύουν» όπως λέει χαρακτηριστικά ο ελληνομαθής κ. Σουλτάν.

«Ο Μεγαλέξανδρος έχει αφήσει το αποτύπωμά του στο Αφγανιστάν. Υπάρχουν περίπου πέντε Αλεξάνδρειες, υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα που καταδεικνύουν τη σχέση του Αφγανιστάν με τον ελληνιστικό κόσμο. Πολλά έχουν χαθεί σ’ αυτά τα 30 χρόνια πολέμου (από τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση το 1979 και τα γεγονότα που ακολούθησαν κατόπιν) αλλά έχουν μείνει αρκετά και μαρτυρούν τη μεγάλη επιρροή του στην περιοχή. Για παράδειγμα, στη Χαντά, ένα αρχαίο βουδιστικό κέντρο, εντόπισα τρεις κόγχες: στην πρώτη υπήρχε ένας πρίγκιπας που φύλασσε τον Βούδα, στη δεύτερη ο Ηρακλής και στην τρίτη ο Αλέξανδρος. Τα ευρήματα αυτά χρονολογούνται από τον 4ο -5ο αιώνα μ.Χ. γεγονός που δείχνει τη διάρκεια της επιρροής του Μεγαλέξανδρου και των απογόνων του στην περιοχή» δηλώνει ο κ. Σουλτάν στο ΑΜΠΕ.Η επιρροή του Μεγαλέξανδρου στο Αφγανιστάν μπορεί να μην έχει «σβήσει», αλλά όπως σε κάθε εμπόλεμη περιοχή, ο πολιτισμός της ασιατικής αυτής χώρας έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα. Ωστόσο, ο Ομάρ Σουλτάν δηλώνει αισιόδοξος και εναποθέτει τις ελπίδες του στην εκπαίδευση των νέων γενιών. «Ελπίζω και νομίζω πως με την εκπαίδευση και τον πολιτισμό θα μπορέσουμε να ξαναενώσουμε τη χώρα μας. Γιατί οι Αφγανοί λένε πως όταν υπάρχει πολιτισμός πάντα υπάρχει ενότητα. Βέβαια, το να αποκαταστήσει κανείς ένα κτίριο χρειάζεται ίσως μόνο δυο -τρία χρόνια, αλλά για να επουλωθούν οι ‘πληγές’ του πολιτισμού χρειάζεται χρόνος. Θα πρέπει να έχουμε υπομονή. Ήδη, έχουμε ξεκινήσει να παίρνουμε παιδιά από τα σχολεία και να τα πηγαίνουμε στο μουσείο προκειμένου να τους δείξουμε τον πολιτισμό της χώρας τους. Τούς λέμε: ‘αυτά είναι δικά σας και όχι δικά μας’. Στην αρχή είχαμε δυσκολίες να φέρουμε τα παιδιά στο μουσείο. Ήταν μόλις 100, σήμερα είναι 500. Και παρά τις οικονομικές και άλλες δυσκολίες, θα πρέπει να ανοίξουμε μουσεία σε όλες τις μεγάλες πόλεις του Αφγανιστάν, όχι μόνο στην Καμπούλ. Για να νιώσει ο κόσμος την ευθύνη και ν’ αρχίσει να μαθαίνει τον ίδιο του τον πολιτισμό» τονίζει και στέλνει το δικό του αισιόδοξο μήνυμα: «Ελπίζω σ’ ένα καλύτερο μέλλον. Γιατί όσο υπάρχει αύριο υπάρχει ελπίδα».

Ο Ομάρ Σουλτάν, αυτός ο «Μακεδόνας του Αφγανιστάν», όπως τον αποκαλούσε ο καθηγητής του Μανώλης Ανδρόνικος, έχει αποδείξει έμπρακτα την αγάπη του για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό δίνοντας το όνομα του Μεγαλέξανδρου στον γιο του. «Ήταν μόλις είχα έρθει στην Ελλάδα, μετά τη ρωσική στρατιωτική εμπλοκή στο Αφγανιστάν, και καθόμασταν με τη γυναίκα μου στην Ακρόπολη. Εκεί μού ανακοίνωσε πως είναι έγκυος κι εγώ της είπα ότι αν είναι αγόρι θα το ονομάσουμε Αλέξανδρο και αν είναι κορίτσι Αθηνά» θυμάται ο κ. Σουλτάν.

Χωρίς ενδοιασμούς, διατρανώνει την αγάπη του για την Ελλάδα. «Η δεύτερη πατρίδα μου είναι η Ελλάδα. Τα καλύτερά μου χρόνια τα έχω περάσει εδώ. Τους Έλληνες τους αγαπώ από τα βάθη της καρδιάς μου» τονίζει κι όπως λέει, δεν είναι ο μόνος που αισθάνεται έτσι για τους Έλληνες. Οι Αφγανοί λατρεύουν τους Έλληνες στρατιώτες στο Αφγανιστάν γιατί χτίζουν σχολεία, νοσοκομεία και βοηθούν τον κόσμο» εξηγεί.

Η διείσδυση του ελληνισμού ανά τον κόσμο
Από το βήμα του συνεδρίου παρουσιάστηκαν διάφορες πτυχές της διείσδυσης του ελληνισμού ανά τον κόσμο. Μεταξύ άλλων, παρουσιάστηκαν από τον καθηγητή του πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ Μοσέ Φίσερ νέα στοιχεία από αρχαιολογικές έρευνες στην παράκτια περιοχή της Ιουδαίας, που σκιαγραφούν τη διείσδυση του ελληνισμού και το βαθμό αντίστασης του εβραϊκού στοιχείου στην πολιτική αφομοίωσης που ακολούθησαν οι Σελευκίδες.

Από την πλευρά του, ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Αμμάν Ναΐφ Χαντάντ ανέδειξε την πολιτισμική όσμωση μεταξύ της ελληνικής και σημιτικής κουλτούρας, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στις πολιτιστικές αλληλεπιδράσεις στον τομέα της αρχιτεκτονικής και του πολεοδομικού σχεδιασμού από την ελληνιστική Μακεδονία στο κράτος των Ναβαταίων (αρχαίου λαού της Αραβίας με πρωτεύουσά τους την Πέτρα, σημαντική πόλη για το εμπόριο ανάμεσα στη Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα) και τη Δεκάπολη.

Η σημασία του Αλεξάνδρου για τη Ρωσία και η σημασία του ως πρότυπο βασιλέα για τους Τσάρους καταδεικνύεται από την πληθώρα αντικειμένων που αφορούν τον μεγάλο στρατηλάτη, που βρίσκεται στο Κρατικό Μουσείο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης. Τα αντικείμενα αυτά, που θα παρουσιαστούν σε έκθεση στο Μουσείο του Σίδνεϊ, που θα εγκαινιαστεί στις 25 Νοεμβρίου, παρουσίασε η επικεφαλής του Τμήματος Κλασικών Αρχαιοτήτων του μουσείου Ερμιτάζ, Άννα Αλεξέγεβνα Τροφίμοβα.

Ο Καζίμ Αμπντουλάεφ, μέλος της Ακαδημίας επιστημών του Ουζμπεκιστάν και συνεργάτης στο πανεπιστήμιο Κοτς της Κωνσταντινούπολης παρουσίασε την ελληνιστική παράδοση στην τέχνη της Βακτρίας και της Σογδιανής (σημ. Τατζικιστάν και Ουζμπεκιστάν). Επίσης από την περιοχή του Τατζικιστάν, η Αντζελίνα Ντρουγινίνα, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Τατζικιστάν, μ/ιλησε για τα αποτελέσματα των νεώτερων ερευνών στο ναό του ποταμού Ώξου, στην σημαντικότατη ελληνιστική πόλη της Ωξιανής (Takht-i Sangin).

Η ομότιμη καθηγήτρια του πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν της Γερμανίας Μαριάν Μπέργκμαν, με αφορμή ένα γλυπτό που φιλοτέχνησε κάποιος που μοιάζει να ανήκει στους πρώτους αποίκους που αναζήτησαν την τύχη τους στην Αλεξάνδρεια, μελέτησε τον πολιτιστικό αντίκτυπο των νέων πόλεων που ιδρύθηκαν στην ελληνιστική εποχή.

Για τις απαρχές της σύγχρονης ιστοριογραφίας και τη σύνδεσή της με τον Αλέξανδρο και το στρατηγό του, τον Φιλώτα, την εκτέλεση του οποίου διέταξε με την κατηγορία της συνωμοσίας, μίλησε ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Έξετερ και γνωστός ερευνητής για το θρύλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ρίτσαρντ Στόουνμαν.

Στη σημερινή δεύτερη ημέρα του συνεδρίου παρουσιάστηκαν ακόμη -μεταξύ άλλων- οι ανασκαφές που γίνονται εδώ και μία δεκαετία στην αρχαία πόλη Αιγές της Αιολίδας, στη βορειοδυτική Τουρκία, από τον καθηγητή Γιουσούφ Σεζγκίν, οι οποίες κι έφεραν στο φως τμήμα των λουτρών και το σύστημα αποχέτευσης της πόλης, τα αποτελέσματα των χερσαίων και ενάλιων αρχαιολογικών ερευνών των Γάλλων του Κέντρου Αλεξανδρινών Σπουδών (Αλεξάνδρεια) με επίκεντρο τα ευρήματα από τη νότια ακτή της λίμνης Μαρεώτιδας από τη Βαλερί Πισό, η πλούσια δράση και παρουσία της ιταλικής αρχαιολογικής αποστολής στο Ιράν και το Ιράκ (την παρουσίασαν οι καθηγητές στο πανεπιστήμιο του Τορίνο Βίτο Μεσσίνα και Ρομπέρτα Μενεγκάτσι) κ.ά. [Σ.Π., ΑΠΕ-ΜΠΕ]

Πηγή: Maccunion

Αντιπολίτευση FYROM: “Θα καταστρέψουμε τα αγάλματα του Γκρούεφσκι”

Ο πρώην υπουργός και μέλος του σοσιαλιστικού κόμματος SDSM Đuner Ismail συντάχθηκε με το αίτημα που εξέφρασε τις προηγούμενες ημέρες ο καθηγητής νομικής (και πρώην υπουργός), Ljubomir Frčkovski, να κατεδαφιστούν τα αγάλματα που έχουν ανεγερθεί από την τελευταία κυβέρνηση. Σε αντίθεση με τον Φρτσκόβσκι, ο οποίος ζήτησε “εδώ και τώρα” κατεδάφιση των μνημείων με βαριά εργαλεία, ο Ισμαήλ δήλωσε ότι η κατεδάφιση θα γίνει συνολικά και οργανωμένα από τη μελλοντική κυβέρνηση του SDSM, δηλαδή του κόμματος, που φέρεται ψηλά στις δημοσκοπήσεις τον τελευταίο καιρό. Αυτό ονομάστηκε “Ταλιμπανισμός” από “αυθόρμητη” μικρή ομάδα πολιτών που δήλωσαν επίσης ότι ο Ισμαήλ θέλει να καταστρέψει αγάλματα ηρώων του VMRO.

Vladislav Perunović, ανταποκριτής Taxalia, Skopje, FYROM

Πηγή: Maccunion

Μακεδονία 1885 – Διαδήλωση χιλιάδων Μακεδόνων στην Θεσσαλονίκη για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας

Από το φύλλο της Βρετανικής εφημερίδας “The Morning Post” στις 9 Ιανουαρίου του 1885.
5,000 Μακεδόνες κατέβηκαν σε διαδήλωση στην Θεσσαλονίκη το 1885 μπροστά από το σπίτι του Κυβερνήτη.

Οι διαδηλωτές διαμαρτυρήθηκαν έντονα για τις ανιστόρητες απαιτήσεις των Βουλγάρων στην Μακεδονία και την διασπορά ψευδών στατιστικών αναφορικά με τους πληθυσμούς της Μακεδονίας φωνάζοντας συνθήματα για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Πηγή δική μου: Macedonia documents and proofs

Αρχική πηγή: history-of-Macedonia

Μακεδονομάχοι, Μακεδονικός Αγώνας (Video – Μέρος Β’)

Μέρος Α’

Πηγή: Florinamak

Μακεδονομάχοι, Μακεδονικός Αγώνας (Video – Μέρος Α’)

Μέρος Β’

Πηγή: Florinamak

Προϊστορία και προϋποθέσεις δημιουργίας της αλεξανδρινής κοινής

Το γεγονός που έδωσε την αποφασιστική ώθηση στην πανελλήνια αναγνώριση της αττικής διαλέκτου, υπήρξε η ανάδειξη στη διάρκεια του 4ου π.Χ. αιώνα μιας νέας ηγετικής δύναμης στον ελληνικό κόσμο, της Μακεδονίας. Οι επαφές της μακεδονικής αυλής με τον αθηναϊκό πολιτισμό είχαν ξεκινήσει από τον 5ο π.Χ. αιώνα. Τον 4ο αιώνα ο βασιλιάς Φίλιππος ο Β΄ καθιέρωσε την αττική διάλεκτο ως επίσημη γλώσσα της Μακεδονίας, ενώ με τις κατακτήσεις (334-323 π.Χ.) του Μεγάλου Αλεξάνδρου η ελληνική παιδεία και η ελληνική γλώσσα διαδόθηκαν στη Μικρά Ασία, τη σημερινή Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο, αφενός μέσω της εγκατάστασης Ελλήνων στις κατακτημένες χώρες και αφετέρου μέσω μιας διαδικασίας εξελληνισμού των ντόπιων πληθυσμών. Η τελευταία αυτή διαδικασία στη μεν Μικρά Ασία προχώρησε σε βάθος, ενώ σε περιοχές των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίες ήταν πιο απομακρυσμένες από την κυρίως Ελλάδα και γενικότερα τον χώρο του Αιγαίου, όπως η Αίγυπτος, η Συρία κλπ. ο γλωσσικός και πολιτισμικός εξελληνισμός υπήρξε πιο περιορισμένος.Γεγονός παραμένει πάντως ότι η ελληνική γλώσσα με τη μορφή της αλεξανδρινής κοινής, η οποία είχε ως βάση την αττική διάλεκτο, κυριάρχησε στον χώρο της ανατολικής Μεσογείου ως γλώσσα πολιτισμού, και προφορικής και γραπτής επικοινωνίας και συναλλαγών μεταξύ των πληθυσμών της περιοχής. Κατέστη δηλαδή «διεθνής» γλώσσα της εποχής. Η σημασία της καταδεικνύεται μεταξύ άλλων και από το γεγονός της μετάφρασης της Παλαιάς Διαθήκης στην ελληνική για τις ανάγκες των ελληνόφωνων Ιουδαίων της διασποράς (η μετάφραση των «Εβδομήκοντα»), αλλά και από το γεγονός ότι τα ιερά κείμενα της νέας θρησκείας του χριστιανισμού (Καινή Διαθήκη), συντάχθηκαν τα περισσότερα μάλλον απευθείας στην ελληνική με τη μορφή της αλεξανδρινής κοινής.

Ολόκληρο το κείμενο: Νίκος Παντελίδης (2007), Δημιουργία της ελληνιστικής κοινής, Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

http://www.greek-language.gr/greekLang/studies/history/thema_14/index.html

Πηγή: history-of-macedonia