Αρχιεπισκοπή Αχρίδος και «Μακεδονική Εκκλησία»

Σχόλιο MacedonianAncestry: Στο χτεσιμό άρθρο για τον π. Νικόδημο Τσαρκνιά, (“Ετοιμάζουν το Νικόδημο Τσαρκνιά Αρχιεπίσκοπο στην Αυστραλία“) αναφέραμε πως ο αληθινός επίσκοπος Ιωάννης διώκεται από τους Σκοπιανούς για χατήρι της προπαγάνδας. Παρακάτω περιγράφεται η κατάσταση που καλό είναι να γνωρίζουμε…

Δημοσιεύουμε κατωτέρω αποσπάσματα της ευχαριστήριας επιστολής που απέστειλε ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος κ. Ιωάννης στον Σεβασμιώτατο, μετά την απελευθέρωσή του από τις αρχές της Π.Γ.Δ.Μ.  Στην χώρα αυτή το εθνικό ζήτημα έχει παρασύρει τα εκκλησιαστικά πράγματα και οι εθνικιστές προσπαθούν να επιβάλουν τον εθνικισμό τους και στην Εκκλησία.  Στην προσπάθειά τους αυτή αντιστέκεται ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος και όσοι από το Ποίμνιο έχουν ορθόδοξη εκκλησιολογία και τον ακολουθούν παραμένοντας μέλη της κανονικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Σεβασμιώτατε,
Λίγο μετά την απελευθέρωσή μας από την δεύτερη φυλάκισή μας για πολιτικούς λόγους από τις αρχές της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (Π.Γ.Δ.Μ.), στρεφόμαστε προς Σας, Σεβασμιώτατε, να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε Σας για όλα που έχετε κάνει για μας και για την αγίαν Αρχιεπισκοπή μας της Αχρίδος στην διάρκεια της περίοδου που είμαστε στην φυλακή.

Όπως γνωρίζετε, Σεβασμιώτατε, η πρώην νεοκομμουνιστική Κυβέρνηση της Π.Γ.Δ.Μ. δίωκε την νόμιμη Ορθόδοξη Εκκλησία στην χώρα αυτή με τρόπο που δεν έχει παρατηρηθεί στις ημέρες μας. Πριν 4 χρόνια, όταν ήμασταν ακόμη ο Μητροπολίτης του Veles και Vardar Valley, οι αστυνομικές αρχές της Π.Γ.Δ.Μ., χωρίς να έχουν εξουσιοδότηση από το δικαστήριο, μας εξέβαλαν από το επισκοπείο. Μερικές φορές μας συνέλαβαν μετά προσωρινά για να μας φοβερίσουν, με σκόπο να εγκαταλείψουμε την νόμιμη Εκκλησία και να μείνουμε με την σχισματική οργάνωση στην Π.Γ.Δ.Μ.

Επειδή απέτυχαν, έστειλαν οπλισμένους και μεταμφιεσμένους αστυνόμους από την μυστική αστυνομία. Ήταν όμως η πρόνοια του Θεού ότι δεν μας βρήκαν στο σπίτι. Οπωσδήποτε έβαλαν φωτιά στα κτήρια του μοναστηριού και άφησαν ερήμωση πίσω τους. Σκεφτόμασταν ότι θα τελειώσουν εκεί, αλλά οι αρχές γκρέμισαν την μία Εκκλησία που είχαμε.

Τελικά μας καταδίκασαν για δύο και μισό χρόνια στην φυλακή, για το λόγο ότι διεγείραμε εθνικό και θρησκευτικό μίσος. Μας απάλλαξαν μετά 8 μήνες λόγω της μεγάλης πιέσεως από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες και την Διεθνή Κοινότητα. Τότε σκέφτηκαν ότι θα ήταν καλύτερα να μας παρουσιάζουν σαν εγκληματίες, και μας κατεδίκασαν για ένα χρόνο στην φυλακή για την λεγόμενη κατάχρηση χρημάτων, τα οποία οπωσδήποτε δεν λείπουν από πουθενά και χωρίς να παραπονήται κανένας. Σ αυτήν την υπόθεσή μας απάλλαξαν μετά 8 μήνες από την φυλακή, μετά από πολύ μεγάλη πίεση από την Διεθνή Κοινότητα, που γνωρίζει πολύ καλά τώρα ότι τα δικαστήριά μας έχουν πολιτικό χαρακτήρα…

Η αγάπη του Θεού, η πρόνοιά Του και η επιμέλειά Του δεν άφησαν να συμβή ο,τι περίμεναν οι σχισματικοί στην Π.Γ.Δ.Μ., που πραγματικά προέτρεπαν τις αρχές σε τέτοια συμπεριφορά. Σκέφτονταν ότι όλες οι πιέσεις πάνω μας και πάνω στα μέλη της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδος θα έκαναν την Εκκλησία να συντριβή και έτσι να λυθή το φανταστικό τους πρόβλημα. Όμως, όχι μόνο δεν έχει συντριβεί η Εκκλησία, αλλά η βία μάλιστα συντέλεσε για να γίνη ισχυρότερη και μεγαλύτερη, ακριβώς όπως συνέβη στα χρόνια των μαρτύρων, το αίμα των οποίων ήταν ο σπόρος για νέους Χριστιανούς. Στο 2002, όταν αφήσαμε τους σχισματικούς στην Π.Γ.Δ.Μ., είμασταν ο μόνος Επίσκοπος που είχε συνταχθή με την κανονική Εκκλησία. Σήμερα, μετά 5 χρόνια ακριβώς, έχουμε 4 επισκοπές, ο μοναχισμός αυξάνει, αυξάνουν και οι κληρικοί και οι πιστοί λαϊκοί στην Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή της Αχρίδος. Προς το παρόν έχουμε μόνο ένα Ναό, και έχει κτισθή χωρίς τις κατάλληλες άδειες, γιατί οι αρχές της Π.Γ.Δ.Μ. δεν θέλουν ακόμη να μας αναγνωρίζουν επίσημα και να μας δώσουν άδειες να κτίσουμε Ναούς. Κάνουμε τις ακολουθίες στα ιδιωτικά σπίτια και διαμερίσματα…

Πιστεύουμε ότι γνωρίζετε, Σεβασμιώτατε, ότι το πολιτικό πρόβλημα που έχουν δημιουργήσει οι αρχές της Π.Γ.Δ.Μ. για τον εαυτό τους με την καταδίωξη της κανονικής Αρχιεπισκοπής της Αχρίδος είναι πραγματικά ένα ψεύτικο πρόβλημα. Το κράτος δεν έχει λύσει ακόμη το πρόβλημα του ονόματός του, και το κράτος έχει μπλέξει την Εκκλησία σε αυτό το πρόβλημα με ασυνείδητο τρόπο. Έχουμε δεχτεί να πάρουμε το ένδοξο όνομα της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδος, που είναι τελείως σωστό από όλες τις πλευρές, κανονικά και εκκλησιολογικά, αντίθετα από το όνομα που χρησιμοποιούν οι σχισματικοί στην Π.Γ.Δ.Μ., που χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ως την Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία, όνομα που έχει εθνική σημασία.

Πρώτα, δεν είναι όλοι οι πολίτες του κράτους «Μακεδονίτες», γιατί πολλοί μεταξύ των πιστών δηλώνουν ότι είναι Σέρβοι, Βούλγαροι, Έλληνες, Ουαλαχιανοί (Walachians-Βλάχοι) η Ορθόδοξοι Γύφτοι. Στενοχωριούνται όλοι για την επιμονή να είναι «Μακεδονική» στο όνομα της Εκκλησίας.

Δεύτερο, υπάρχουν αντιρρήσεις για αυτό το όνομα διεθνώς, και πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες δεν συμφωνούν να ονομαστή μόνο η Εκκλησία στην Π.Γ.Δ.Μ. «Μακεδονική».

Τρίτο και πιο πρόσφατα, η σχισματική οργάνωση στην Π.Γ.Δ.Μ. έχει φανερώσει δικαιοδοτικές προσποιήσεις σχετικά με τις περιοχές στο Ελληνικό μέρος της Μακεδονίας, και έχει αναγγείλει επίσημα ότι: «Οι Επισκοπές στην Αιγαία Μακεδονία θα τοποθετηθούν κάτω από την δικαιοδοσία της». Οι σχισματικοί, βεβαίως, δεν έχουν κάνει αυτή την αναγγελία με δική τους πρωτοβουλία η χωρίς την συνεργασία των αρχών της Π.Γ.Δ.Μ.. Γι αυτό, πριν μία εβδομάδα έλαβαν το πιο υψηλό παράσημο του κράτους από τον Πρόεδρο της χώρας…

Σας αγκαλιάζουμε εν Κυρίω και Σας ευχόμαστε να ορθοτομήτε τον λόγο της αληθείας για πολλά έτη με καλή υγεία και δικαιοσύνη.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος και Μητροπολίτης Σκοπίων Ιωάννης

Πηγή: Εγκόλπιο

Σκόπια: Ετοιμάζουν το Νικόδημο Τσαρκνιά Αρχιεπίσκοπο στην Αυστραλία

Μερικές πληροφορίες για την παρακάτω είδηση από το MacedonianAncestry:
– Ο όρος “Μακεδονία του Αιγαίου” είναι όρος που χρησιμοποιούν οι Σκοπιανοί για την Μακεδονία μας, η οποία βρίσκεται “υπό ελληνική κατοχή” σύμφωνα με τα βιβλία που διδάσκονται τα παιδιά των Σκοπιανών στα σχολεία.

– Η “Ορθόδοξη Εκκλησία” των Σκοπίων (γνωστή και ως “Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία”) ΔΕΝ είναι αναγνωρίσημη ούτε από την Ελληνική Εκκλησία ούτε από το Πατριαρχείο. Για την ακρίβεια δεν είναι ΚΑΝ εκκλησία.

– Ο παπά-Τσαρκνιάς δεν νιώθει έλληνας, αντιθέτως ο ίδιος δηλώνει Σκοπιανός (“Μακεντόνσκι” για να ακριβολογούμε) και έχει καθαιρεθεί από την Ελληνική Εκκλησία

– Ο αληθινός Ορθόδοξος επίσκοπος είναι ο επίσκοπος της Αχρίδος Ιωάννης, ο οποίος βρίσκεται υπο διωγμόν από τους Σκοπιανούς επειδή τους χαλάει τα σχέδια σαν αληθινός ιερέας της Ελληνικής Ορθοδόξου εκκλησίας (σε ελληνική γη όπως είναι στην πραγματικότητα τα Σκόπια)

Η σχισματική εκκλησία των Σκοπίων επιδιώκει να στείλει ως «Επίσκοπο Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας» το παπα-Νικόδημο Τσαρκνιά, μια θέση για την οποία ο ίδιος δηλώνει ότι την επιθυμεί για να προωθήσει την ενότητα και την ειρήνη μεταξύ των Σλάβων από τα Σκόπια, στην μακρινή Ήπειρο.

Ο παπά Τσαρκνιάς περιμένει την ευλογία και την τελική απόφαση της Συνόδου της «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας» των Σλάβων των Σκοπίων, για να ξεκινήσει μία άλλη ιερή αποστολή-αυτή τη φορά στην Αυστραλία, όπως σημειώνει το σκοπιανό δημοσίευμα.

«Θέλω να προσφέρω στην Αυστραλία. Ο λαός μας χρειάζεται ενότητα. Οι νέοι άνθρωποι είναι ο πλούτος μας για να δείξουν ενδιαφέρον για τη θρησκεία, θέλω να βοηθήσω την εκκλησία και να επιλύσω τα προβλήματα που υπάρχουν» είπε ο παπα Τσαρκνιάς.

Πρόσθεσε ακόμη ότι στην εκκλησία της γενέτειρά του στο Сботско (Αριδαία) στη Μακεδονία του Αιγαίου, χτίστηκε με τη βοήθεια της Σλαβικής διασποράς από τον Καναδά και την Αυστραλία.

Ορισμένοι πάντως μητροπολίτες στη Σύνοδο της Εκκλησίας των Σκοπίων διατείνονται ότι παπά Νικόδημος είναι πολύ σημαντικό να μείνει στην αποστολή του στη Βόρεια Ελλάδα από το να πάει στην Αυστραλία.

Ο παπά Τσαρκνιάς θα αντιτείνει:
«Η Μακεδονία του Αιγαίου παραμένει η ραχοκοκαλιά όλων των ενεργειών μου, αν και θέλω να προωθηθώ στην Αυστραλία. Αν τελικά πάω στην Αυστραλία, στη θέση του αρχιεπισκόπου Πέτρου, να επιλύσω τα προβλήματα εκεί, δεν σημαίνει ότι θα παραμελήσω τις δραστηριότητές μου στη Μακεδονία του Αιγαίου».

Το δημοσίευμα αναφέρει ότι το έργο του Νικόδημου Τσαρκνιά- ο οποίος καθαιρέθηκε από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία- θα αναγνωριστεί καθώς μαζί με το «Ουράνιο Τόξο» έχουν προωθήσει το θρησκευτικό και το εθνικό έργο των Σλάβων στην ελληνική Μακεδονία.

«Σε όλη του τη ζωή πάλεψε για την κατανόηση της αλήθειας για τη «Μακεδονία» και τους «Μακεδόνες», γράφει το δημοσίευμα αναφερόμενο στους Σλάβους στην Ελλάδα.
«Μετά την καθαίρεσή του από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, το 1993, πολλές φορές καταδικάστηκε γιατί φορούσε τα ράσα ιερέα.

Όταν χτίστηκε η εκκλησία ‘Αγ. Ζλατα Μεγκλένσκα’ στο πατρικό του χωριό, το 2001, προέβη σε λειτουργίες στη σλαβική γλώσσα. Οι ελληνικές αρχές τον καταδίκασαν σε τρεις μήνες φυλακή. Πέρασε μία περίοδο μέσα από βάσανα. Μετά από τις ποινές και τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων και αρχών, ο Τσαρκνιάς δεν παραιτήθηκε από τον αγώνα του για τα δικαιώματα των Σκοπίων στην Ελλάδα. Τώρα, τα Σκόπια, όπως λέει ο ίδιος, μετά από 20 χρόνια είναι ένα ανεξάρτητο κράτος και έχει μία ανεξάρτητη εκκλησία και το πιο σημαντικό πράγμα είναι να κερδίσουμε τη μάχη για την ενότητα όλων των Σλάβων- όπου και αν βρίσκονται!» γράφει το σλαβικό δημοσίευμα των Σκοπίων.

Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος

“Βορειοδυτική περιοχή του κράτους των Σκοπίων- αμφισβητούμενο έδαφος – το 1918”

Οι βρετανικές αρχές έχουν ένα έγγραφο που χρονολογείται από το 1918, όπου παρουσιάζεται ένας παλιός χάρτης στον οποίο η περιοχή του βορειοδυτικού κράτους των Σκοπίων και η Κοιλάδα του Πρέσεβο χαρακτηρίζονται ως «αμφισβητούμενες περιοχές».Το έγγραφο –σημειώνει το αλβανικό δημοσίευμα του «Ιλλυρία»- είναι από ένα παλιό χάρτη του 1918 και επισυνάπτεται από τους Βρετανούς σε μια μυστική έκθεση της Επιτροπής Βαλκανίων Συμμάχων.

Βρίσκεται στα βρετανικά κυβερνητικά αρχεία στο Λονδίνο, τα οποία αργότερα ψηφιοποιήθηκαν και παρέχουν νέα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι αλβανικές περιοχές των δυτικών Σκοπίων, η πόλη των Σκοπίων, το Κουμάνοβο και η Κοιλάδα του Πρέσεβο, θεωρούνταν από το Ηνωμένο Βασίλειο και τις συμμαχικές χώρες ως «αμφισβητούμενες περιοχές» χωρίς τελική πολιτική κατάσταση.

Οι ιστορικοί επισημαίνουν ότι οι περιοχές αυτές δεν έχουν ποτέ βρει πολιτική έκφραση από τη στιγμή που είναι αποσυνδεδεμένες με την Αλβανία από το 1912 έως σήμερα.

Το έγγραφο δημοσιεύθηκε με την ευκαιρία της 100ης επετείου της ανεξαρτησίας του αλβανικού κράτους, γράφει το αλβανικό δημοσίευμα.

Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος

Σουηδός ΥΠΕΞ: «Τα νέα από τα Σκόπια είναι πολύ ανησυχητικά»

Στοκχόλμη.
Ο Σουηδός υπουργός Εξωτερικών Καρλ Μπιλντ εξέφρασε την ανησυχία του για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση και την πολιτική ένταση που επικρατεί στα Σκόπια.

«Είναι ανησυχητικές οι ειδήσεις από τα Σκόπια, ιδιαίτερα από το ότι η Αστυνομία έκανε έφοδο στο Κοινοβούλιο και ρίχτηκε στους βουλευτές της Αντιπολίτευσης. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η Δημοκρατία δεν λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο», έγραψε στη σελίδα του στο Twitter.

Ωστόσο, και άλλοι διπλωμάτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέφρασαν την ανησυχία τους για την κατάσταση στα Σκόπια, μετά από τις διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης για τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης για το 2013, γράφει το βουλγαρικό Φόκους επικαλούμενο δημοσίευμα του ‘KS Reporter”.

Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος

Ελιμεία – Χώρα της Άνω Μακεδονίας

Η Ελιμία ή Ελιμιώτις ή Ελιμεία ήταν αρχαία χώρα της Άνω Μακεδονίας. Η Ελιμία κατοικείτο από τους Ελιμιώτες ή Άιανες και εκτείνονταν δυτικά της Πιερίας, νότια της Εορδαίας και της Ορεστίδας στη πεδιάδα του Αλιάκμονα μέχρι τα Καμβούνια και το Τιτάριο όρος που αποτελούσαν και τα φυσικά όρια μεταξύ Μακεδονίας και Θεσσαλίας. Προς δυσμάς εκτεινόταν μέχρι το βόρειο τμήμα της Πίνδου (Τύμφης και Γράμμου) που και αυτό αποτελεί το δυτικό φυσικό όριο μεταξύ Μακεδονίας και Ιλλυρίας. Αποτελούσε αυτόνομο βασίλειο από μια τοπική αριστοκρατία, μέχρι την ένωση του με το Μακεδονικό Βασίλειο, ως ημιαυτόνομη επαρχία επί Αλεξάνδρου Α’,[1] μια μορφή επικυριαρχίας όπως η Ορεστίδα και η Λυγκηστίδα. Αργότερα προσαρτήθηκε οριστικά στο Μακεδονικό βασίλειο το 355 π.Χ. από τον Φίλιππο Β’, αποτελώντας μια από τις δυτικές επαρχίες του.[2][3] Ο Φίλιππος Β’ είχε ως δεύτερη σύζηγο, την κόρη του Δέρδα του Γ’, την Φίλα, (δηλαδή: Αγαπημένη) και κατοικούσε στα βασιλικά ανάκτορα του Φιλίππου.Στην εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασία κατά των Περσών, οι φάλαγγες του μακεδονικού στρατού αποτελούνταν τάξεις πεζών από ομοεθνείς Μακεδόνες. Υπήρχε έτσι η Τάξη των Ελιμιωτών που είχε περίπου 1.500 άνδρες.[4]

Πρωτεύουσα της Ελιμίας χώρας ήταν η Αιάνη (ή Αίανα). Βρίσκεται τοποθετημένη σε απόσταση περίπου 1,5 χλμ από τη σημερινή Αιανή. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως πολυτελείς ιδιωτικές κατοικίες, αγάλματα, βασιλικούς τάφους και δημόσια κτήρια.

Άλλη σημαντική πόλη ήταν η Ελιμεία και κατά Αρριανόν Ελύμα[5] Την αναφέρει τόσο ο Θουκυδίδης[6] όσο και ο Στράβων.[7] Άλλες πόλεις ήταν: αι Φυλακαί, η Εράτυρα, οι Οβλόστιοι[8] κ.ά.

Παρακάτω παρατίθεται απόσπασμα από το συγγραφικό έργο του δασκάλου Κ. Σιαμπανόπουλου, για την σημασία της Ελιμίας στο Μακεδονικό Βασίλειο:

Η συμβολή της Ελιμιώτιδας στη δημιουργία του μακεδονικού μεγαλείου και της κοσμοκρατορίας ήταν μεγάλη. Οι Ελιμιώτες γενναίοι και λιτοδίαιτοι ανέπτυξαν αξιόλογη δράση. Καθ’ όλη την διάρκεια της εκστρατείας του Μ. Αλέξανδρου η επαρχία της Ελίμειας, είχε καταστεί ως το σημαντικότερο κέντρον όπου εστρατολογούνταν οι επίλεκτες μονάδες του στρατού, οι καλύτεροι πεζεταίροι και ιππείς. Μία από τις έξι ( 6 ) τάξεις του μακεδονικού στρατού, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν και η τάξη των Ελιμιωτών ή η Ελιμιωτική Τάξις ! Ο στρατηγός Κοίνος ήταν Ελιμιώτης, γιος του Πολεμοκράτη, πού επικεφαλής της ελιμιωτικής τάξης, εδόξασε σ’ όλες τις μάχες της Ασίας το μακεδονικόν όνομα, της Αιανής και της Ελιμιώτιδας, όπως και ο αδελφός του ο Κλέανδρος, ο διοικητής των ” Αρχαίων Ξένων “, στην μάχη των Γαυγαμήλων και σ’ όλην την ασιατικήν εκστρατεία. Ελιμιώτες ήταν ο θησαυροφύλακας Άρπαλος και ο Κάλας, ο διοικητής της Φρυγίας, καθώς και οι γιοι του Μαχάτα, Φίλιππος ο σατράπης της περιοχής του Ινδού και ο Ταύρων στην ασιατική εκστρατεία. Ο Ελιμιώτης Πολεμοκράτης, ο πατέρας του Κοίνου και του Κλέανδρου, μαζί με τους απογόνους του, επήραν μεγάλες εκτάσεις γης εις την Χαλκιδικήν και σ’ άλλα μέρη!

Πηγή: Wikipedia

Μακεδονία 1881, εθνότητες – Ottoman population records

A question for our dear Fyromians: IF you’re “ethnic Macedonians“, “ancestors of Alexander the Great“, with a “thousands of years of history” as you claim, then why no one knows you? Can you see something different on the chart below than the rest of us? Because what we see is a non-existent “ethnic Macedonian” presence…

Κ .Karpat, Ottoman population records and the census of 1881/82-1893
Click image to enlarge

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της απογραφής που έγινε στην οθωμανική αυτοκρατορία στα τέλη του 19ου αιώνα βλέπουμε πως είχε διαμορφωθεί ο εθνολογικός χάρτης της Μακεδονίας την περίοδο 1881-1893. Καταγράφονται αναλυτικά οι υπήκοοι του κράτους ανάλογα με την εθνική τους ταυτότητα.

Translation of the above paragraph: According to the results of the census that has taken place in the Ottoman Empire in the late 1800’s, we see that the nationalities map of the Macedonian area, had been formed during the period 1881-1893. The residents of the empire are being recorded in detail, according to their national identity.

Καζάδες Θεσσαλονίκης / Small villages of Macedonia (circa 1880)
Κιλκίς/Avrethisari
Δοΐράνης/Toyran
Στρώμνιτσας/Usturumca
Γιαννιτσών/Yenice
Βοδενών/Vodine
Κασσάνδρας/Kessendire
Λαγκαδά/Langaza
Γευγελής/Gevgili
Βέροιας/Freferye
Αγίου Όρους/Aynaroz
Κατερίνης/Katrin
Σέρρες/Siroz
Ζίχνη/Zihna
Σιδηροκάστρου/Demirhisari
Μελενίκου/Menlik
Πετριτσίου/Petric

ΥΓ από MacedonianAncestry: Δεν ξέρω γιατί επάνω λέει “Καζάδες Θασσαλονίκης” αντί για “Καζάδες Μακεδονίας” μιας και ούτε π.χ η Γευγελή [κομμάτι της ΠΓΔΜ σήμερα, κομμάτι της Μακεδονίας στα τέλη του 1800] ή π.χ το Άγιο Όρος είναι κομμάτι της Θεσσαλονίκης. Προφανώς πρόκεται για αφηρημάδα του συγγραφέα και διατύπωσε λάθος αυτό που ήθελε να πει.

Πηγή/Source: Doumbia-istoria
Updated by MacedonianAncestry

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! ΩΣ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΧΩΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑ !!!

ΤΥΧΑΙΟ ΛΑΘΟΣ Ή “ΠΡΟΒΛΕΨΗ” ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ;

Ο παραπάνω χάρτης βρίσκεται στα σχολικά βιβλία του Καναδά, με αποτέλεσμα οι μαθητές να “διδάσκονται” πως Η ΜΙΣΗ ΕΛΛΑΔΑ (κεντρική – νότια) είναι… μουσουλμανικής θρησκείας!!! Φυσικά, θα μας πουν κάποιοι ότι έγινε…λάθος: Εμείς πάλι, είμαστε ιδιαίτερα καχύποπτοι σε τέτοιες “συμπτώσεις”!

ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΕΓΧΩΡΙΩΝ ΚΑΙ ΞΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ;
ΝΑ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΟΥΝ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ;;;

 
Παρατηρήστε πως τα νησιά του Βόρειου Αιγαίου, παρότι στον Βορρά, ανήκουν στον “ισλαμικό Νότο”!!!
Ποιοι θέλουν εδώ και δεκαετίες τις συγκεκριμένες περιοχές;;;
Απαντώντας σε αυτό το ερώτημα, μπορούμε να απαντήσουμε και στο ΑΝ ο συγκεκριμένης χάρτης είναι τυχαίος Ή ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΟΣ…!

Πηγή: Επανάσταση Λαέ!

Ρίχνουν κι άλλο λάδι στην φωτιά του εθνικισμού οι Αλβανοί…

Τα αλβανικά ΜΜΕ παρουσιάζουν την Κόνιτσα ως αλβανικό έδαφος!
– Κάνουν έκκληση σε αλβανούς επιχειρηματίες να αγοράσουν “ιστορικά” κτήρια στην Κόνιτσα!
– Τα αλβανικά ΜΜΕ, συνεχίζουν να ρίχνουν λάδι στη φωτιά του εθνικισμού και ενισχύουν την ανθελληνική τους καμπάνια.

Αυτή τη φορά, ήταν το τηλεοπτικό κανάλι Top Channel σε εκπομπή της Πέμπτης, 19 Δεκεμβρίου, που προετοίμασαν και παρουσίασαν οι δημοσιογράφοι Sokol Βalla και Ilir Ikonomi.

Η εκπομπή ήταν αφιερωμένη σε μια ιστορική προσωπικότητα της αλβανικής κοινωνίας, τον Φαϊκ Κονίτσα, δημοσιογράφο και συγγραφέα της δεκαετίας του 30′-40′.

Οι δύο δημοσιογράφοι ταξίδεψαν στην Κόνιτσα, που όπως ομολόγησαν στην εκπομπή, έψαχναν τα ίχνη της οικογένειας «Κονίτσα» (Σίσκο).

Έτυχε ο Faik Konica, ως γιος μπέηδων αλβανικής καταγωγής να έχει γεννηθεί στην Κόνιτσα, όπου το όνομά της κράτησε για δικό του επώνυμο, όπως συνηθίζονταν από διάφορους μεγάλους γεωκτήμονες με στρατιωτικά οφίκια την περίοδο της τουρκοκρατίας.

Η οικογένεια «Σίσκο» εκπροσωπούσε ότι το σκληρότερο είχε να αναδείξει ο οθωμανός κατακτητής στην περιοχή της Κόνιτσας.

Οι δύο δημοσιογράφοι «επισκέφθηκαν» τα ερειπωμένα σαράγια της οικογένειας και τα σαράγια της Χάμκω, της μητέρας του Αλή Πασά του Τεπελνλή. Από εκεί έκαναν έκκληση σε αλβανούς επιχειρηματίες, «όπως αγοράζουν ακίνητες περιουσίες και σπίτια στην Αθήνα, να αγοράσουν τα αρχοντικά των Σίσκο στην Κόνιτσα, που άδικα οι Μεγάλες Δυνάμεις την άφησαν εκτός της αλβανικής επικράτειας».

Για να βρουν την τοποθεσία των αρχοντικών του Faik Konica (Shishko), όπως δήλωσαν, έλαβαν υπόψη τους πως ήταν γείτονες με την μητέρα του Αλή Πασά, κι έτσι οδηγήθηκαν εύκολα στα ερειπωμένα τείχη.

Είναι γεγονός, πως για όλο το 2012, επενδύθηκαν πολλά χρήματα για εκπομπές αυτού του ίδιου απ’ τα αλβανικά κανάλια. Όπως επίσης γεγονός είναι πως προωθούνται διάφορα άτομα και επιχειρηματίες για αγορά ακινήτων στην Ελλάδα.

Το σκεπτικό ότι εκεί που υπήρχαν μπέηδες αλβανικής καταγωγής και τα εδάφη είναι «αλβανικά» κυριαρχεί τελευταία στην αλβανική κοινωνία. Ξεχνούν πως αφού τούρκεψαν εντάχθηκαν στην υπηρεσία της Υψηλής Πύλης και σκορπίστηκαν σε όλη την έκταση της τότε οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Πάντως στο πλαίσιο της ιδέας για την Μεγάλη Αλβανία, τα ΜΜΕ συνεχίζουν την εργολαβία τους πλάθοντας διάφορους μύθους που δηλητηριάζουν τις σχέσεις μεταξύ των δύο λαών.

Maccunion

Στα όρια του εμφυλίου τα Σκόπια…

Σε ανυπακοή κάλεσε τον λαό των Σκοπίων ο ηγέτης της σοσιαλδημοκρατικής ένωσης (SDSM), Μπράνκο Τσερβένκοφσκι. Οι υποστηρικτές της αντιπολίτευσης, από σήμερα το βράδυ μέχρι και την Παρασκευή, θα αποκλείουν για μισή ώρα κεντρικούς δρόμους σε όλες τις πόλεις της χώρας.

Ο Γκρούεφσκι κάνει λόγο για σχέδιο εκτροπής, ενώ η αντιπολίτευση αποφάσισε να απέχει από τις συνεδριάσεις του κοινοβουλίου.

Ο Μπράνκο Τσερβένκοφσκι κατηγόρησε τον Νίκολα Γκρούεφσκι για «απολυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης της χώρας» και πρόσθεσε ότι η αντιπολίτευση θα αντιπαρατεθεί με όλες τις δυνάμεις της απέναντι στην κυβέρνηση του κ. Γκρούεφσκι.

Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ κατηγόρησε τον αρχηγό του SDSM ότι το μοναδικό πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι να προκαλέσει αναταραχή στη χώρα με στόχο να καταλάβει την εξουσία.

Πηγή: Maccunion

Γυναίκες στον Μακεδονικό Αγώνα – Η Φιλόπτωχος Αδελφότης Ελληνίδων Κυριών Μοναστηρίου (1902)

ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ

Ηρωίδες και συνεργάτιδες των Μακεδονομάχων

Το Μοναστήρι, κτισμένο κοντά στην αρχαία Ηράκλεια, με έντονη την ελληνορωμαϊκή και βυζαντινή του παράδοση, αν και επί τουρκοκρατίας ήταν έδρα του Ρούμελη Βαλεσή, του γενικού δηλαδή Διοικητού της ευρωπαϊκής Τουρκίας, υπήρξε ο τόπος απ’ όπου εκπορεύτηκε η πρώτη οργάνωση «Μακεδονική Άμυνα», που με τα τμήματά της, το οικονομικό, το δικαστικό και το εκτελεστικό, μετέτρεψε τον αγώνα από αμυντικό σ’ επιθετικό.

Και πραγματικά στο Μοναστήρι έγιναν εκδικητές των βουλγαρικών εγκλημάτων όχι μόνο άντρες, μα και γυναίκες. Κατά πληροφορία του Μόδη, όταν αποφασίζονταν να γίνει φόνος σ’ ένα δρόμο, ειδοποιούνταν οι νοικοκυρές να αγρυπνούν, να έχουν την πόρτα ανοιχτή και να κλείνουν αμέσως μόλις έμπαινε ο εκτελεστής, που από σπίτι σε σπίτι έφευγε μακριά, αφού είχε επιτελέσει την αποστολή του.

Τα λαμπρά του εκπαιδευτήρια ήταν η παλλόμενη καρδιά του βορείου Ελληνισμού κι οι ογδόντα Ελληνίδες δασκάλες του γαλβάνιζαν την εθνική συνείδηση των μικρών παιδιών με τέτοια τραγούδια:

«Του βουλγαρισμού η ψώρα, Μακεδόνες δεν μολύνει…»

Μοναστηριώτισσα ήταν κι η ηρωική δασκάλα Πολυξένη, την θυσία της οποίας σαν έμαθε ο Παύλος Μελάς, είπε: «Έχουν δίκαιο αυτοί που ζητούν εκδίκηση…».

Ο Μόδης πληροφορεί επίσης ότι τον ’Ιούλιο του 1907 μια γριά με την εγγονή της επισκέφτηκαν βουλγαρικό γαλακτοπωλείο, έριξαν δηλητήριο στο ταλατόρι που έφαγε ο Κομιτατζής Τόντας Πεσκάς με άλλους πέντε ρουμανίζοντες και Βουλγάρους αξιωματικούς και τους σκότωσαν.

Όλες οι γυναίκες συνέδραμαν στον αγώνα, όπως μπορούσε η κάθε μιά.
Η Δομνίκη Νικολαΐδου με την αδελφή της μετέβαλαν το σπίτι τους σε οπλοστάσιο, ενώ η Σάντα Θεοδώρου Βαφέα με τις μεγαλύτερες κόρες της Βίτα, Μαρίτσα και ’Ασπασία έραβαν στολές Μακεδονομάχων και φρόντιζαν πληγωμένους.

Η Ζαχαρία Μακρή, έζησε το δράμα της δουλείας, τις συγκινήσεις και τους κινδύνους του Μακεδονικού Άγώνος προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες, εγκαταστάθηκε αργότερα στη Φλώρινα κι ευτύχησε να δει το σύζυγό της Νομάρχη και τον υιό της Υπουργό.

Η Παρασκευή Μόδη, σύζυγος του πρωτομάρτυρα Θεοδώρου Μόδη, στάθηκε δίπλα του γενναία και δεν υπέστειλε τη σημαία του χρέους, ούτε και μετά τη δολοφονία του.

Μία άλλη μοναστηριώτισσα, η χήρα μάνα του Άνδρέα Κύμη, είχε δραματικό κι ηρωικό τέλος. Τη μέρα που ο υιός της ξεψυχούσε στο Μορίχοβο πολεμώντας με τον Ιερό Λόχο, η ίδια έπεφτε νεκρή μέσα στο σπίτι της, αφού πρώτα είχε αναχαιτίσει για πολλές ώρες λυσσαλέα επίθεση των Βουλγάρων.

Ανάμεσα σ’ ιστορία και θρύλο αχνοδιαγράφεται κι η μορφή της μοναστηριώτισσας καπετάνισσας Ελένης, που ντυμένη τη στολή του Μακεδονομάχου, με το τουφέκι στο χέρι πολέμησε γενναία.

Αλλά και μέσα από οργανώσεις οι μοναστηριώτισσες έδωσαν τα χρόνια έκείνα δυναμικό παρόν.
Η «Φιλόπτωχος ’Αδελφότης Έλληνίδων Κυρίων Μοναστηριού», που άτυπα λειτουργούσε από τα μέσα του προηγουμένου αιώνος το 1902 απέκτησε εγκεκριμένο καταστατικό και κατά τον Μακεδονικό Αγώνα κυριαρχούσε σε κάθε φιλανθρωπική και πολιτική δράση ανακουφίζοντας απόρους και ασθενείς, παραχωρώντας βοηθήματα και βιβλία σε μαθητές και καταπολεμώντας τις ξένες προπαγάνδες.

Τότε ίδρυσε και το εργαστήριο άπορων κοριτσιών «Η Έργάνη Άθηνά», όπου 80-100 κορίτσια διδάσκονταν κοπτική και ραπτική. Οι κυρίες μέλη εργάζονταν με πρωτοφανή ζήλο, ιδίως στον τομέα συμπαραστάσεως και αρωγής των φυλακισμένων, που προέρχονταν απ’ όλη σχεδόν τη Μακεδονία. Σαν φιλόστοργες μητέρες τους επισκέπτονταν, τους έφερναν γλυκά και πίτες, τους έπλεναν τα ρούχα κι έστελναν μηνύματα στους δικούς τους, ενώ η προσφορά τους κορυφώθηκε στις 3 ’Ιουνίου του 1906, οπότε στις φυλακές διαδραματίστηκαν αιματηρά γεγονότα.

Τη μέρα εκείνη Τούρκοι κρατούμενοι σχημάτισαν στους τοίχους της τουαλέτας του θαλάμου 6 με ακαθαρσίες μεγάλο σταυρό, πράγμα πού πλήγωσε τη φιλοτιμία των Ελλήνων συγκρατουμένων κι έτσι άρχισαν οι φονικές συμπλοκές, που είχαν σαν επίλογο από ελληνικής πλευράς επτά νεκρούς, εβδομήντα τραυματίες κι άλλα πέντε θύματα που υπέκυψαν στα τραύματά τους μετά από λίγες μέρες.

Τότε χιλιάδες μοναστηριώτισσες χωρίστηκαν σ’ ομάδες για να παρασταθούν και να θρηνήσουν τα παλληκάρια, ενώ κατά την ταφή μαυροφορεμένες τους συνόδευσαν ως το κοιμητήρι, ίδιες ζωντανεμένες φιγούρες απ’ αρχαία τραγωδία.

Ο Γ. Μόδης αφηγείται σχετικά:
«Το νοσοκομείο, όπου μεταφέρθηκαν οι νεκροί κι οι τραυματίες, γέμισε οχλοβοή. Είχε πλημμυρίσει από αγριεμένο και έξαλλο κόσμο που έκλαιε, έβριζε ή έκανε το σταυρό του. Πλούσιες κυρίες, φτωχές γυναικούλες, πόρνες, μαυροφορεμένες χαροκαμένες γριές, κορίτσια, που δεν έβγαιναν εύκολα από το σπίτι τους, ξέπλεναν, έντυναν, έκλαιαν και μοιρολογούσαν τους νεκρούς σαν να ήταν σπιτικοί τους.
Τα ρούχα βρέθηκαν γρήγορα και περίσσεψαν(…) (…)
Η κηδεία έγινε νωρίς.
Επειδή, η αστυνομία είχε απαγορέψει τα στεφάνια και τη μουσική, ένα παιδάκι βάδιζε μπροστά μ’ ένα σταυρό στο χέρι από κόκκινα τριαντάφυλλα σαν το αίμα των παλικαριών που πέθαναν για το σταυρό. Τα επτά φέρετρα τα κρατούσαν πολλοί νέοι, ψηλά στους ώμους, για να φαίνονται καλύτερα. Όλη η πόλη ακολουθούσε βουβή.
Για πρώτη φορά είχαν βγάλει τα φεσάκια και τα κρατούσαν στα χέρια…».

Στο ίδιο βιβλίο ο Μόδης πληροφορεί, ότι μια κοπέλα που την έλεγαν Δόμνα, είχε δώσει μυστικό αρραβώνα με ένα από τα θύματα, τον κρητικό Παύλο Μαρκάκη, γι’ αυτό και μετά τα γεγονότα έπεσε σε κατάθλιψη και σύντομα πέθανε από ψυχικό μαρασμό.

Για τη λευτεριά της Μακεδονίας όλες οι γυναίκες πρόσφεραν τότε τις πολύτιμες υπηρεσίες τους.
Ακόμα κι όσες έφεραν το στίγμα της «παστρικιάς», της «κοινής» όπως θα λέγαμε σήμερα. Ίσως γιατί ήθελαν να εξαγνιστούν απέναντι στη συνείδησή τους, ίσως γιατί αποζητούσαν να βρούνε ένα ιδανικό στην ερημιά της αμαρτωλής και ταπεινωμένης ζωής τους, πολλές φορές έκαναν τόσο μεγαλειώδεις πράξεις, που δίκαια θα μπορούσαν να τις καταξιώσουν σε εθνικές ηρωίδες.

Μια τέτοια γυναίκα ήταν η περιβόητη Κία —ή Βασιλική— από το Μοναστήρι, που μαζί με την αδερφή της διατηρούσε «οίκο» στα τέλη του περασμένου αιώνα.

Η Κία ήταν πολύ όμορφη: Αφράτη, καλλίγραμμη, ροδόλευκη, με ευγενικά χαρακτηριστικά προσώπου και λαμπερά μαλλιά, ίδια η ενσάρκωση της καλλονής κατά τα ιδεώδη της εποχής της. Μα διέθετε και πνεύμα σπινθηροβόλο που την έκανε περισσότερο ελκυστική. Και τη σαγήνη των φυσικών της προσόντων φρόντιζε να επαυξάνει με μεθυστικά αρώματα, μακιγιάζ, πανάκριβα κοσμήματα, φανταχτερές καπελίνες και ολομέταξα ευρωπαϊκά φορέματα.
Γιαυτό κι οι δουλειές της πήγαιναν περίφημα και την έκαναν εξαιρετικά εκλεκτική. Δεν μπορούσε ο τυχόντας να δρασκελίσει το κατώφλι του «οίκου» της. Έπρεπε να είναι ο «Κάποιος», με τίτλους και αξιώματα και με πορτοφόλι, που να αντέχει στις παράλογες απαιτήσεις των εκλεπτυσμένων της γούστων.

Σωστή «εταίρα» των καιρών της η Κία δημιούργησε γύρω της έναν κύκλο υψηλών αφοσιωμένων θαυμαστών, ενδύθηκε ακτινοβολία και διασημότητα κι απέκτησε μια μυθική συλλογή από κοσμήματα κι άλλα πανάκριβα δώρα.
Όμως με την κήρυξη του Μακεδονικού Άγώνος μέσα της έγινε σεισμός. Ο φανταχτερός κόσμος της πρόσχαρης πεταλουδίτσας του πληρωμένου έρωτα κομματιάστηκε κι απ’ τα συντρίμμια του εξαγνισμένη αναδύθηκε η αυστηρή δωρίδα πατριώτισσα, που απαρνούμενη τη χλιδή και τις εφήμερες απολαύσεις αφιερώθηκε σύψυχη στην υπηρεσία του υψηλοϋ ιδανικού, το οποίο ήρθε τότε να δώσει πρωτόγνωρο, βαθύ περιεχόμενο στη ζωή της. Σαν «ελευθερώτρια» πέρασε στα χρονικά του αγώνος, αφού ως κύρια αποστολή της ανέλαβε την απελευθέρωση των παλληκαριών απ’ τις φυλακές Μοναστηριού. Γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα, εκμεταλλευόμενη φιλίες και συμπάθειες και χρησιμοποιώντας την ακαταμάχητη γοητεία της κατόρθωνε να επηρεάζει τις αποφάσεις των δικαστών ή και να εξαφανίζει δικογραφίες, ενώ προσφέροντας με απλοχεριά «μπαχτσίσι» στους δεσμοφύλακες μπαινόβγαινε στις φυλακές, έφερνε ρούχα καθαρά, πίτες και γλυκά στους φυλακισμένους, τους εμψύχωνε κι οργάνωνε επιτυχημένες αποδράσεις.
Σ’ αυτήν οφείλεται η απόδραση κι η σωτηρία των έξι συντρόφων του Παύλου Μελά, του Βολάνη, του Καλομενόπουλου και των άλλων, που πιάστηκαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο αμέσως μετά την μοιραία μάχη στη Στάτιστα στίς 13 ’Οκτωβρίου του 1904.

Για τη σωτήρια του καπετάν-Κώττα η Κία κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες. Μήνες και μήνες έτρεχε από γραφείο σε γραφείο, μα οι γνωστοί της στο Μοναστήρι δίσταζαν να την βοηθήσουν. Τέλος πήγε στη Θεσσαλονίκη να παρακαλέσει κάποιον παλιό της φίλο, αξιωματούχο με μεγάλη θέση στη διοίκηση, κι αφού απέσπασε την υπόσχεση του, γύριζε αισιόδοξη πώς μετά από αγώνα δεκάξι μηνών τούτη τη φορά χτύπησε τη σωστή πόρτα. Ήταν 28 Σεπτεμβρίου του 1905. Ήταν όμως τόσο αργά… Βρήκε τον ήρωα νεκρό στη Μητρόπολη, όπου άλλες Έλληνίδες τον είχαν ξενυχτήσει με σπαραγμό μετά τον απαγχονισμό του την προηγούμενη μέρα.

Η Κία παρά την απέραντη θλίψη συνέχισε τον αγώνα ακατάβλητη. Άπό το πρωί ώς το βράδυ, χειμώνα καλοκαίρι, με βροχή ή ήλιο έτρεχε φορτωμένη πίτες, ψωμί, γλυκά, ρούχα και μηνύματα για τα «παιδιά» της, όπως έλεγε τους φυλακισμένους, ή κάτω από τις βαριές της στόφες μετέφερε πιστόλια, σφαίρες και γραμμένες οδηγίες για τα άλλα «παιδιά» της, του εκτελεστικού.

Έτρεχε και στα χωριά. Όπου υπήρχε επείγουσα ανάγκη και κίνδυνος, πρώτη αυτή. Χρόνια ολόκληρα. Το ταμείο της μέρα με τη μέρα άδειαζε. Ένα-ένα πούλησε και τα ακριβά της κοσμήματα. Η σκέπη της ξεθώριασε και κολλούσε στο κεφάλι απ’ τις βροχές ή τον ιδρώτα. Τα ρούχα της ξέφτισαν. Άρχισε και να βήχει… να βήχει… Η ομορφιά της μαράθηκε. Οι δυνάμεις την εγκατέλειπαν κι η φυματίωση ύπουλα κατέσκαβε τα σωθικά της. Έγινε η σκιά του εαυτού της, μα παρέμενε ολόρθη στις επάλξεις του χρέους, μέχρι το 1908, οπότε οι Νεότουρκοι έθεσαν τέρμα στον αγώνα.
Τότε ξανάνοιξε τον «οίκο» της, όχι βέβαια για να εξασκήσει την παλιά τέχνη, μα για να αισθάνεται λιγότερη μοναξιά και να γλυκαίνει τον πόνο της αρρώστειας της η παρήγορη παρουσία αγαπημένων φίλων. Πέθανε όμως σύντομα, νέα και πικραμένη.

Εξαιρετική πατριωτική διαγωγή έδειξαν κι άλλες κοινές γυναίκες τα χρόνια εκείνα. Ο Γ. Μόδης στις «Μακεδονικές ‘Ιστορίες», μνημονεύει συχνά την ιερόδουλο Δόμνα, που έγινε σπουδαίο μέλος της «Εσωτερικής Όργανώσεως» και σαν την Κία εκμεταλλευόμενη γνωριμίες και διαθέτοντας σπάταλα τον προσωπικό της πλούτο μπαινόβγαινε ελεύθερα στις φυλακές και με κάθε τρόπο συνέδραμε τον αγώνα στο Μοναστήρι.

Όμως και από την γύρω περιοχή οι γυναίκες έδειξαν έμπρακτα τον πατριωτισμό τους.
Η Νάτσαινα από τη Γραδένιτσα του Κάμπου τον Δεκέμβριο του 1906 φιλοξενούσε τρεις τραυματίες του σώματος Γερογιάννη: Τον Φίλιππο από το Μπούκοβο, τον Νίδα από το Μοναστήρι και τον ’Αγησίλαο ή Σίλα από τη Λαμία.
Ο Τόντας Πεσκάς τους πρόδωσε κι όταν οι Τούρκοι κατέφθασαν, πρόλαβε, τους έκρυψε κι ύστερα με τους άλλους χωρικούς κίνησε για το ξωκλήσι, όπου τους μάντρωσαν οι αβτζή ταμπούρ για να ψάξουν ανενόχλητοι τα σπίτια.
Η κρυψώνα της όμως είχε πάρει νερό κι έμοιαζε με υγρό τάφο, ενώ τα χτυπήματα των Τούρκων από πάνω πολλαπλασίαζαν την αγωνία και το μαρτύριο των κρυμμένων Μακεδονομάχων. Δυό μερόνυχτα έμειναν εκεί κι όταν τους έβγαλαν, ήταν κι οι τρεις σ’ αφασία. Η Νάτσαινα με μητρική στοργή και περιποιήσεις κατόρθωσε να τους συνεφέρει. Μα ο Σίλας ήταν ολότελα τρελλός πιά… Φώναζε, καταριόταν τους Τούρκους κι έγινε δημόσιος κίνδυνος.
Τότε οι χωρικοί έβγαλαν την απόφαση, πως έπρεπε να τον σκοτώσουν για να τον λυτρώσουν, μια και δεν μπορούσαν πια να του προσφέρουν κάτι καλύτερο. Πετάχτηκε τότε ανάμεσά τους η Νάτσαινα και κλαίοντας, απειλώντας ή παρακαλώντας, τους θύμισε ότι το παλληκάρι ήρθε να πολεμήσει για τη δική τους λευτεριά και ότι είχαν χρέος να το στείλουν στη μανούλα του, που θα το καρτερούσε. Η ίδια φρόντισε να φτάσει σώος στο Μοναστήρι της Παναγίας στον Τίρναβο, που ήταν για τους τρελλούς, απ’ όπου το Κομιτάτο τον έστειλε σπίτι του.

Μιά άλλη γυναίκα, η χήρα Βάσω από το Μπόκοβο το 1906 παρουσιάστηκε στον καπετάν Γιάννη Πούλακα και εξ ονόματος όλων των γυναικών του ζήτησε να μιλήσει στους άντρες του, να μην τις απαγορεύουν να κεντούν τις φορεσιές τους με το πρόσχημα ότι τάχα χασομερούν. Επειδή δε, εκείνος δεν ήθελε να επέμβει του είπε σε έντονο ύφος: «Ξεχνάς καπετάν Γιάννη, πως για σένα τρεις μέρες και τρεις νύχτες βασανίστηκα από τους Τούρκους να φανερώσω που κρυβόσουν και που υπήρχε οπλισμός, μα εγώ απαντούσα: «Σκοτώστε με αν θέλετε. Έγώ δεν ξέρω τίποτα απ’ αυτά που με ρωτάτε».

Μια άλλη γυναίκα από το Λεσκοβίκι τροφοδοτούσε το σώμα του καπετάν Μακρή, ενώ οι Σαρακατσάνισσες της φάρας Σουλτογιάννη τροφοδοτούσαν τον Βολάνη με τους άντρες του.

Στή Γρούνιτσα Μοριχόβου τον Νοέμβριο του 1907 η χωρική Νικολίτσα φιλοξενούσε μέρες τον πληγωμένο αντάρτη Θεμιστοκλή. Τότε όμως συνέπεσε να κάνουν έφοδο στο χωριό κι οι Τούρκοι «αβτζή ταμπούρ» ψάχνοντας για κρυμμένους αντάρτες. Κρυψώνα το σπίτι δεν διέθετε.

Τι να κάνει η Νικολίτσα; Ντύνει τον Θεμιστοκλή σαν ετοιμόγεννη που κοιλοπονά και με τη βοήθεια των πεθερικών της σφάζουν και κρεμούν σε δέντρο της αυλής τον οικόσιτο χοίρο. Μόλις οι Τούρκοι δρασκέλισαν το κατώφλι της εξώπορτας με αποτροπιασμό οπισθοχώρισαν κραυγάζοντας μεταξύ τους.
— Ντέρι πέρ ντέρ (γουρούνας γουρούνια) κι έτσι η πανέξυπνη Νικολίτσα έσωσε την κατάσταση.

Μάρτυρες Περιοχής Μοναστηριού
Με τον ερχομό του καπετάν Ρέμπελου στο Μορίχοβο, άνοιξε φριχτός λογαριασμός αίματος μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων, οι οποίοι εκτόνωναν την οργή τους για τις πολεμικές τους ήττες κατασφάζοντας τους αμάχους.

Στίς 8-9-1904 στην Πεταλίνα βασανίστηκε και θανατώθηκε η σαρακατσάνα Παναγιώτα Ί. Γκόγκου.
Στίς 9-10-1904 οι Βούλγαροι στο Μπρόντ κατέσφαξαν σε ώρα λειτουργίας τον παπά, την παπαδιά και δυό προκρίτους του χωρίου, ενώ στο Ίβεν στις αρχές Μαϊου έθαψαν ζωντανές τη μάννα και την αδελφή του Χρήστου και Θανάση Σγουράκη, γιατί δε στάθηκαν οι ίδιοι να τους συλλάβουν και να τους θανατώσουν.

Παρόμοιο φριχτό έγκλημα διαπράχτηκε στο ίδιο χωριό και ένα χρόνο αργότερα. Στις 14 Μαΐου του 1905, επειδή ο Πέτρος Σουγκαράκης κατόρθωσε να αποφύγει την δολοφονική ενέδρα τους, έκαναν έφοδο στο σπίτι του, βασάνισαν κατά τον πιό απάνθρωπο τρόπο την μητέρα κι αδερφή του κι αφοϋ τις εξώρυξαν τους οφθαλμούς, τυφλές και αιμόφυρτες τις έθαψαν ζωντανές στους αγρούς.

Στις 22-7-1905 η συμμορία του Μήτρου Βλάχου στην Όστιμα δολοφόνησε τη Χρήσταινα Δέλιου και τη Βασιλική Ράμου, ενώ την ίδια μέρα στο Κουμανίτσοβο την ογδοντάχρονη Φιλιώ Γρηγορίου και τη Σουλτάνα Νικολάου…

Στίς 8-8-1905 στο Μπράτιπολ δολοφονήθηκε η ’Αγγελική Στέκου με τον άντρα της, στις 11-8-1905 στο Αιάκοβο η Καλλίνα Μπόικου και η Βόσνα Νάιδου, στις 28-11-1905 στο Σκότσιβιρ η ’Ιωάννα Γεωργίου και στις 19-5-1906 στο Τγκρι κατακρεουργήθηκε η χήρα Στόινα.

Πηγή δική μου: Βλαχόφωνοι
Αρχική πηγή: Yaunatakabara

Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι, ο Εθνικός Χαμελαίων στην Πολιτική των Σκοπίων

Ποιός είναι ο Σκοπιανός πολιτικός που κηρύσσει τώρα την ελληνικότητα της Μακεδονίας

Ο Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι είναι ο ηγέτης του VMRO-NP, ενός de facto Βουλγαρικού κόμματος στην ΠΓΔΜ, το οποίο κατάφερε να κερδίσει ένα μέρος των ψήφων κατά τις βουλευτικές εκλογές του 2011, χωρίς ωστόσο να κερδίσει έδρες στο κοινοβούλιο.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών κέρδισε θετική δημοσιότητα μεταξύ του παραπληροφορημένου ελληνικού κοινού λόγω των κλισέ δηλώσεων του, οι οποίες καταλήγουν στο ότι “η ΠΓΔΜ είναι βουλγαρική, η Μακεδονία είναι ελληνική.”

Ο ίδιος ο Γκεοργκιέφσκι ισχυρίστηκε πολλές φορές ότι τα άτομα και οι ομάδες που κηρύσσουν τον Αρχαίο Μακεδονισμό αποτελούν “έναν ασήμαντο παράγοντα” την ύπαρξη του οποίου γνώριζε αλλά “δεν είχε καμία απολύτως σημασία” για αυτόν, κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του κόμματος VMRO-DPMNE καθώς και κατά τη διάρκεια της μοναδικής θητείας του ως πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ (1998-2002).

Η αλήθεια αποκαλύπτεται στα βίντεο που ακολουθούν, τα οποία έχουν ληφθεί από διάφορες χρονικές στιγμές του 1990, όταν το VMRO-DPMNE έπαιρνε την ολοκληρωμένη μορφή του. Τα βίντεο δείχνουν σαφώς τον κεντρικό ρόλο που έπαιξε ο Αρχαίος Μακεδονισμός στη διαμόρφωση των αρχών του VMRO-DPMNE και την ιδεολογία του (ψευδο) εθνικού μυστικισμού. Ήταν η πρώϊμη νίκη του VMRO-DPMNE που εισήγαγε το ζήτημα του Αρχαίου Μακεδονισμού.

Πρόδρομος αυτής της ιδεολογίας στο έδαφος της ΠΓΔΜ και ιδιαίτερα στο VMRO-DPMNE ήταν ο απελθών Ντράγκαν Μπογκντάνοβσκι (Dragan Bogdanovski), ένας εξτρεμιστής μετανάστης από τη Σουηδία, ο οποίος απήχθη από τις μυστικές υπηρεσίες της Γιουγκοσλαβίας, και αργότερα φυλακίστηκε για τις ψευδομακεδονικές, αποσχιστικές τάσεις του.

Ο Γκεοργκιέφσκι, ένας 24χρονος φιλόλογος και ποιητής του Darkwave εκείνη την εποχή, έλαβε αργότερα καθοδήγηση από την επίσης απελθούσα Ντόστα Ντίμοβσκα (Dosta Dimovska), πρώην μαρξίστρια καθηγήτρια με φιλο-βουλγαρική ατζέντα, ωστόσο είναι πιο πιθανό ότι αυτή η πρώιμη σχέση στην πολιτική ζωή του Γκεοργκιέφσκι δεν ήταν ζωτικής σημασίας όσον αφορά την μετά το 2002 στάση του ως “Βουλγαρομακεδόνα.”

Το τελευταίο συμπέρασμα έλκεται από το σήμα κατατεθέν της εμφανούς φιλο-βουλγαρικής λογοτεχνίας που χρησιμοποιήθηκε στις πρόσφατες δημόσιες εμφανίσεις του Γκεοργκιέφσκι, ειδικά εάν συγκριθεί με το ιδιαίτερα βαρύ, επηρεασμένο από την ιστορία, πρόγραμμα του στο πανεπιστήμιο UKIM όπου σπούδασε.

Στο πλαίσιο αυτό, η επίδειξη του Αρχαίου Μακεδονισμού τη δεκαετία του 1990 μαζί με την προσπάθειά του να δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη “εθνογενετική εναλλακτική λύση” για το λαό του, μια λύση που θα περιελάμβανε την Αρχαία Μακεδονία και τον σλαβικό Παν-Βουλγαρισμό, η οποία είναι εμφανής στα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σχολικά βιβλία που εκδόθηκαν από το 1998 και έπειτα, καθώς και σε μια σειρά από δοκίμια που δημοσίευσε ο Γκεοργκιέφσκι πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της τετραετίας που διατέλεσε πρωθυπουργός των Σκοπίων, μπορεί να ερμηνευθεί με τους εξής δύο τρόπους:

1 – Η διάδοση του Αρχαίου Μακεδονισμού κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 και οι πρώτες εκλογές στη αυτοαποκαλούμενη “Δημοκρατία της Μακεδονίας” μπορούν να θεωρηθούν ως μια λαϊκίστικη προσπάθεια καλλιέργειας λαϊκής δυσαρέσκειας προς τη Νότιο-σλαβική ερμηνεία της ιστορίας, δίνοντας στον πληθυσμό, και ιδιαίτερα στην πλειοψηφία των λιγότερο μορφωμένων, μια ψευδή αίσθηση της “ιστορίας που κλάπηκε από τους Παν-Σλαβιστές Γιουγκοσλάβους Κομμουνιστές”. Και ήταν ακριβώς τότε που το VMRO-DPMNE, με επικεφαλής τον Γκεοργκιέφσκι τότε, εμφανίστηκε ως ο κύριος φορέας της προσαρμοσμένης ερμηνείας του Αρχαίου Μακεδονισμού. Όταν ο Νίκολα Γκρουέφσκι, ο τωρινός Πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, έγινε πρόεδρος του κόμματος, η ερμηνεία αυτή πήρε μεγαλομανείς διαστάσεις.

2 – Η λειτουργία της λαϊκιστικής αναπαραγωγής του Αρχαίου Μακεδονισμού από τον Γκεοργκιέφσκι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 ήταν η δημιουργία ενος “αχυρανθρώπου,” μιας πλάνης που εμπόδισε τους τότε πολιτικά οργανωμένους υπέρ της Γιουγκοσλαβίας πολίτες της ΠΓΔΜ να ταχθούν υπέρ της Σερβίας, υπό το φως της πιο ασυμβίβαστης απόσχισης της Σλοβενίας και της Κροατίας.

Ο Αρχαίος Μακεδονισμός, με όλα τα ελκυστικά χαρακτηριστικά του, αποσκοπούσε στο να εξυπηρετήσει τον ήδη κρυπτοβούλγαρο Γκεοργκιέφσκι ως προεκλογική προπαγάνδα, προορισμός της οποίας ήταν η παροχή εθνογενετικής αυτοσυνειδησίας στο “Μακεδονικό” εκλογικό σώμα, ιδιαίτερα πριν από το δημοψήφισμα για την απόσχιση από την υπόλοιπη Γιουγκοσλαβία, με μια μεγαλοπρεπή αίσθηση “μοναδικότητας.”

Επομένως, η πρόσφατη επιστροφή του Γκεοργκιέφσκι στα ΜΜΕ και την πολιτική, η οποία ως επί το πλείστον παίζει το ρόλο ενός πολιτικού σχήματος που αρνείται τις “Αρχαίες Μακεδονικές” ρίζες του VMRO-DPMNE και των οργανικών δεσμών του με τις δυνάμεις των μεταναστών που υποστήριξαν τον Αρχαίο Μακεδονισμό επί δεκαετίες, αποτελεί μια αδύναμη προσπάθεια να καταλαγιάσουν οι συζητήσεις μεταξύ των υποστηρικτών του “Αρχαίου Μακεδονισμού” και των υπέρ της Βουλγαρίας Σλάβων της ΠΓΔΜ.

Υπό αυτή την έννοια, ο Νίκολα Γκρουέφσκι, πρώην Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Γκεοργκιέφσκι, συνέχισε απλώς την κομματική γραμμή του Γκεοργκιέφσκι σε εκθετικά υψηλότερο επίπεδο, δημιουργώντας πολύ περισσότερα οπτικά και ονομαστικά ορόσημα σε συνδυασμό με τον ισχυρό αντι-ελληνικό και αντι-βουλγαρικό αλυτρωτισμό που διατυπώθηκαν μεν από τον Γκρουέφσκι, αλλά εκτελέστηκαν από τα χαμηλότερα κλιμάκια της κυβέρνησης του και κάποιες δομές της Ακαδημίας που τάχθηκαν στο πλευρό του Γκρουέφσκι.

Εξετάζοντας τα γεγονότα αναδρομικά, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Γκεοργκιέφσκι είναι ο πατριάρχης της πολιτικής “αρχαιοποίησης,” η οποία χαρακτηρίζεται από μια συνέχεια στο χώρο της εκπαίδευσης αλλά και τις δημοσιεύσεις βιβλίων, εκθέσεων, άρθρων κλπ. Αυτή ακριβώς η συνταγή στα χρόνια του Γκρουέφσκι μετά το 2006, εκτός από το ότι παρείχε την διαφοροποίηση από τους Σέρβους, παρουσίασε και έναν μεγαλομανή, πανταχού παρών αντι-βουλγαρισμό, εξυπηρετώντας ταυτόχρονα ως εργαλείο του αντι-Ελληνικού και υπερ-εθνοκεντρικού αισθήματος στο μεγαλύτερο τμήμα του σλαβικού πληθυσμού των Σκοπίων.

Έτσι, ο οδυρμός του Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι σήμερα για τον Αρχαίο Μακεδονισμό δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο από την διατύπωση επιθέσεων στις πιο ορατές πτυχές μιας ιδεολογίας με αντι-σλαβική και παράλογη ύπαρξή που ο ίδιος εισήγαγε και καθιέρωσε στην ΠΓΔΜ. Αυτός ο οδυρμός δεν είναι παρά “αντιπολίτευση για χάρη της αντιπολίτευσης”, στην οποία ο Γκεοργκιέφσκι αρνείται τον προηγούμενο ρόλο του, εκείνον που άνοιξε το κουτί της Πανδώρας, και τώρα επαινεί τον σλαβο-βουλγαρισμό κατά τρόπο που μειώνει το πολιτικό του βάρος, παρ’ όλο που κάποια ελληνικά και βουλγαρικά ΜΜΕ τον εκτιμούν επειδή “εκφράζει την κοινή λογική.”

Τα παρακάτω τέσσερα σύντομα βίντεο της δεκαετίας του 1990, είναι το κλειδί για την απομυθοποίηση του Γκεοργκιέφσκι ως ατόμου χωρίς φερεγγυότητα και αξιοπιστία, θύμα ο ίδιος της ψεύτικης ιδεολογίας του που οι νεότερες γενιές του αναμορφωμένου VMRO-DPMNE ανέβασαν σε υψηλότερο επίπεδο.

Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι – ο πατέρας του Αρχαίου Μακεδονισμού (1990)
Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι – Ο δημιουργός του Αρχαίου Μακεδονισμού” (1990)

Η αλυτρωτική και επεκτατική ψευδομακεδονική ομιλία του Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι (1990)

O Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι καθιερώνει τον Επεκτατισμό και την “Αρχαιοποίηση” ως ιδεολογία του VMRO-DPMNE (1990)

Πηγή: Maccunion

“ΣΠΟΝΣΟΡΑΣ” Η ΤΟΥΡΚΙΑ – Ο σκοπιανός στρατός είναι επιχορηγούμενος!

Ο στρατός των Σκοπίων είναι επιχορηγούμενος, και μάλιστα από τους Τούρκους, ενώ εξακολουθεί να εξαρτάται από τις δωρεές από τους συμμάχους. Σύμφωνα με τον στρατιωτικό αναλυτή, Μπλαγκόια Μαρκόφσκι, οι χορηγήσεις χαμηλής χρηματοδότησης πληρούν τις ανάγκες για μία περίοδο, αλλά ο σκοπιανός στρατός έχει ανάγκη από μια ικανή πολιτική για εφοδιασμό όπλων και εξοπλισμού.

Το δημοσίευμα αναφέρεται επικριτικά στη δωρεά της Τουρκίας προς το στρατό των Σκοπίων, επτά θωρακισμένων αυτοκινήτων αξίας 710 χιλιάδων δολαρίων και επισημαίνει ότι τα περισσότερα εφόδια του στρατού είναι από δωρεές, σημειώνει το βουλγαρικό Φόκους που επικαλείται το σλαβικό δημοσίευμα.

Πηγή: Πιστός

Λυκοφιλία «Ουράνιου Τόξου» και «PDIU» κατά της Ελλάδας!

Συμμαχία φιλοσκοπιανών εθνοπροδοτών και τσάμηδων
ενόψει των Ευρωεκλογών του 2014 στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες από την ιστοσελίδα aftonomi.gr, ανθέλληνες εκπρόσωποι του φιλοσκοπιανού κόμματος «Ουράνιο Τόξο» διατηρούν δίαυλο επικοινωνίας με το κόμμα των Τσάμηδων στην Αλβανία, με στόχο τη δημιουργία ενιαίου μετώπου κατά της χώρας μας στα διεθνή φόρα.

Το «φλερτ» φιλοσκοπιανών με τους Τσάμηδες, ξεκινάει από τον Μάιο του 2009, όταν ο ανθέλληνας, μέλος του «Ουράνιου Τόξου» Δημήτρης Ιωάννου, συναντήθηκε με τον επίτιμο πρόεδρο του κόμματος των Τσάμηδων PDIU, Tahir Muhedini, στον οποίον πρότεινε ευθέως συνεργασία, προκειμένου να καθίσουν στο σκαμνί την Ελλάδα.

Στο βίντεο που δημοσιοποιήθηκε στο διαδίκτυο, ο Ιωάννου τόνισε μεταξύ άλλων: «Μεταξύ μας βιώνουμε μια κοινή μοίρα. Χαιρόμαστε για την γνωριμία και ελπίζουμε πως θα έχουμε μελλοντική συνεργασία. Επειδή έχουμε κοινά προβλήματα, το «Ουράνιο Τόξο» ως μέλος του κόμματος «Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία», έχουμε τη δυνατότητα να σας βοηθήσουμε σχετικά με την παρουσίαση των δικών σας προβλημάτων. Σύντομα θα ξεκινήσει μια διαδικασία στην Ελλάδα μια δικαστική διαδικασία κατά της Ελλάδας, σχετικά με τις περιουσίες των Μακεδόνων πολιτικών προσφύγων, όπου θα ζητηθεί από την Ελλάδα η επιστροφή των περιουσιών και της ιθαγένειας αυτών των ανθρώπων. Για το λόγο αυτό εμείς θέλουμε να σας προτείνουμε, επειδή ήδη έχουμε μια καλή δικηγορική ομάδα, εάν θέλετε και εσείς να πάρετε μέρος σε αυτή τη διαδικασία, για να διεκδικήσουμε από κοινού τα δικαιώματα μας. Το «Ουράνιο Τόξο» έχει δημοσιοποιήσει την ιστορία και τα προβλήματά σας ελπίζω πως θα συναντιόμαστε και θα συνεργαζόμαστε συχνότερα».

Απαντώντας ο επίτιμος πρόεδρος του κόμματος των Τσάμηδων PDIU, Tahir Muhedini, αποδέχτηκε την πρόταση για συνεργασία με το «Ουράνιο Τόξο», εξαπολύοντας ταυτόχρονα επίθεση στους «κακούς» Έλληνες, για την «γενοκτονία» που δήθεν διέπραξαν εις βάρος τους στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Δήλωσε συγκεκριμένα: «Αν και είμαστε απομακρυσμένοι τα προβλήματά μας είναι παρόμοια. Το κόμμα μας, Κόμμα Δικαίου και Σύνδεσης, ήδη συμπληρώνει τέσσερα χρόνια λειτουργίας. Το πρόγραμμά μας, αφορά κυρίως η επίλυση των προβλημάτων των Τσάμηδων. Υπήρξαν καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας… ακόμη χειρότερο γιατί ο αλβανικός πολιτικός κόσμος σιωπούσε. Είχαμε την κακή μοίρα να περάσουμε από μια γενοκτονία με επικεφαλής τον στρατηγό Ζέρβα, που ξεκίνησε στις 24/9/1944 στην Παραμυθιά όπου ξεκίνησε η σφαγή, σκότωσαν αθώους ανθρώπους. Σφάγιαζαν μωρά 6 και 7 μηνών και τα έψηναν στη σούβλα. Μια γυναίκα την έκαψαν ζωντανή στην πλατεία της Παραμυθιάς. Οι άντρες του Ν. Ζέρβα έκαναν γενοκτονία σε αυτόν τον λαό. Μετά την Παραμυθιά πήγαν στην Ηγουμενίτσα και σε άλλα μέρη όπου συνέχισαν τις σφαγές. Το χειρότερο είναι πως η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε και πρέπει να σέβεται όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι εκτελεστές της εθνοκάθαρσης, όπως ο Ν. Ζέρβας, παρουσιάζονται σήμερα στην Ελλάδα ως εθνικοί ήρωες. Οι Τσάμηδες που ζουν σήμερα στην Αλβανία, ζητούν την αξιοπρέπεια τους. Το 1953 μας αφαιρέθηκε ομαδικά η ελληνική ιθαγένεια παρά την θέληση μας. Εμείς ζητάμε ότι και εσείς. Την επιστροφή της ιθαγένειας. Οι Τσάμηδες είχαν ελληνική ιθαγένεια, αλλά αλβανική εθνική καταγωγή. Αυτό είναι καταπάτηση των διεθνών και ευρωπαϊκών κανονισμών».

Γέμισε η πατρίδα μας με προδότες, ανθέλληνες και πουλημένους ραγιάδες.

Πηγή: Maccunion

O “Διχασμός” των γηγενών Μακεδόνων που προέρχονται από προγόνους που ομιλούσαν το σλαβοφανές ιδίωμα.

Μετά από 140 χρόνια επέρχεται ο διχασμός και πάλι ανάμεσα στους γηγενείς Μακεδόνες που προέρχονται από απογόνους όπου ομιλούσαν αυτό σλαβοφανές γλωσσικό ιδίωμα ανά περιοχές στην Μακεδονία .

Τότε με το Βουλγαρικό Σχίσμα το 1870 οι Μακεδόνες χωρίστηκαν σε Πατριαρχικούς (δηλαδή Έλληνες) και Εξαρχικούς (δηλαδή Βούλγαρους). Πολλοί Μακεδόνες αποσπάστηκαν από το Πατριαρχείο είτε δια της βίας είτε παρασυρόμενοι από την προπαγάνδα των Βουλγάρων, που είχαν ως βασικό πρόσχημα για την προσηλύτιση τους το γλωσσικό ιδίωμα που έμοιαζε με τα Βουλγαρικά. Έτσι δημιουργήθηκαν δυο αντίθετα και αντίπαλα στρατόπεδα. Ένας διχασμός που έφερε φίλους και συγγενείς αντιμέτωπους και όχι μόνο έβλαψε την κοινωνία αλλά έκανε και να χαθούν πολλές αθώες ψυχές.

Σήμερα εν έτη 2012 και πάλι βλέπουμε να δημιουργείται το ίδιο σκηνικό αλλά με διαφορετική ιδεολογική βάση από την μεριά των πρώην εξαρχικών.

Έτσι από την μία έχουμε σταθερά τους γηγενείς Μακεδόνες με καθαρή την ελληνική τους συνείδηση και σταθερά την σύνδεσή τους με την παράδοση, τα ήθη και έθιμα τους που πάντα είχαν βάση τον ελληνισμό παρά την διαφορετικότητά τους ως προς την χρήση αυτού του σλαβοφανούς γλωσσικού ιδιώματος… και από την άλλη πλευρά τους γηγενείς Μακεδόνες όπου πλέον δεν έχουν φιλοβουλγαρικές θέσεις αλλά τάσεις για δημιουργία ενός νέου έθνους «Μακεδονικού» με στοιχεία πολιτισμού και παραδόσεων από Ελλάδα, Βουλγαρία και Σκόπια.

Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς αυτή η ιδεολογία βρίσκει έδαφος σε αρκετό κόσμο και έτσι ο Διχασμός είναι προ των πυλών. Θα είναι ένας κοινωνικός αλλά και πολιτιστικός διχασμός που σίγουρα θα φέρει και πάλι αντιμέτωπους φίλους και συγγενείς όπως έγινε πριν 140 χρόνια.

Ας ευχηθούμε να επικρατήσει η λογική πάνω από όλα και να καταλάβει ο κόσμος ότι ο Διχασμός πάντα βγάζει νικητή τους Τρίτους…

H Φωνή των γηγενών Μακεδόνων – entopios.gr

1913 – ‘The History of Nations’: The majority of Macedonian Slavs are of Bulgarian Race and Speech

More evidence coming from Henry Lodge’s “the History of Nations” where it is stated explicitly the Slavs of Macedonia are either Bulgarians or Serbs. The distinction between them is a political one rather than a racial one.

The population of Macedonia consisted of Bulgarians, Serbs, Turks, Greeks, Vlachs and Albanians. The fictitious concept of the alleged “ethnic Macedonians” was not found here either!!!

Source: history-of-Macedonia

Καφριλίκια από Γκρούεφσκι στο κοινοβούλιο των Σκοπίων

Αστυνομικοί με πολιτικά πέταξαν έξω με τις κλοτσιές βουλευτές της αντιπολίτευσης και δημοσιογράφους…

Σκοπιανό κοινοβούλιο 24 Δεκεμβρίου 2012.

Η κυβέρνηση Γκρούεφσκι δεν επιθυμούσε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να καταγράφουν τι συμβαίνει στην Αίθουσα Συνελεύσεων προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να περιορίσει την ήδη μεγάλη ζημιά από όσα ήδη διέρρευσαν σε διεθνή ΜΜΕ.

Έτσι με σωματική βία και απειλές, αστυνομικοί με πολιτικά πετάνε έξω με τις κλωτσιές από το κοινοβούλιο βουλευτές της αντιπολίτευσης και δημοσιογράφους..

Δείτε το βίντεο.

Πηγή: history-of-macedonia

Ποιά είναι η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ιωάννα Γαϊτάνη που αποκαλεί τα Σκόπια «Μακεδονία» Πηγή: Ποιά είναι η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ιωάννα Γαϊτάνη που αποκαλεί τα Σκόπια «Μακεδονία»

«Μακεδονία» αποκαλεί τα Σκόπια η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ιωάννα Γαϊτάνη και δηλώνει ότι η διαφορά ανάμεσα σε Ελλάδα και Σκόπια για το όνομα οφείλεται «στους Έλληνες καπιταλιστές».

Μιλώντας πριν από είκοσι ημέρες στην εφημερίδα των Σκοπίων «Nova Makedonija», η Ιωάννα Γαϊτάνη δήλωσε ότι «άτομα από τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαν σε δηλώσεις στη χώρα σας το 2010 και υπήρξε προσκεκλημένος από το κόμμα στην κρατική τηλεόραση ο οποίος χρησιμοποίησε το όνομα που χρησιμοποιείτε εσείς: Μακεδονία».Η ίδια πρόσθεσε πως κατά τη γνώμη της, το πρόβλημα δεν έγκειται μόνο στην ονομασία. «Εάν τα πράγματα είχαν έτσι και εάν ήταν τόσο απλά, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Πίσω από το ζήτημα της ονομασίας υπάρχει η επέκταση της οικονομίας της Ελλάδας», τόνισε χαρακτηριστικά.Επισήμανε ακόμη ότι «η Ελλάδα επιχειρεί να καταστεί υπερδύναμη στα Βαλκάνια και επιχειρεί να επεκταθεί σε όλη την περιοχή της Βαλκανικής Χερσονήσου. Αιτία για αυτό που συμβαίνει με το όνομα είναι τα συμφέροντα των Ελλήνων καπιταλιστών στη Μακεδονία. Το όνομα συνιστά απλώς άλλοθι και χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα προκειμένου να καλυφθούν άλλα πράγματα που συμβαίνουν».

Ποιά είναι η Ιωάννα Γαϊτάνη
Η Ιωάννα Γαϊτάνη είναι μία από τους τέσσερες εκπροσώπους ιστορικών ρευμάτων του εργατικού κινήματος της Αριστεράς. Στη Βουλή του 2012 για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας εξελέγησαν βουλευτές που προέρχονται από τον μαοϊκό και τον τροτσκιστικό χώρο.

Εξελέγησαν οι Βασίλης Χατζηλάμπρου (Αχαΐα), Βασίλης Κυριακάκης (Φθιώτιδα) και Δημήτρης Κοδέλας (Αργολίδα) από την Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ) η οποία προέρχεται από τον μαοϊκό χώρο. Η Ιωάννα Γαϊτάνη είναι στέλεχος της ΔΕΑ (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά) – οργάνωση που προέρχεται από τον τροτσκιστικό χώρο και μετέχει στον ΣΥΡΙΖΑ.

Εμπορος στο επάγγελμα
Η κυρία Ιωάννα Γαϊτάνη είναι έμπορος στο επάγγελμα. Γεννήθηκε το 1959 στη Βέροια, υπήρξε ενεργό μέλος του φοιτητικού κινήματος (1977-1981) στην Γκρενόμπλ της Γαλλίας και το 1987 εντάχθηκε στην τροτσκιστική οργάνωση ΟΣΕ (Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση).

Από το 2001 είναι στέλεχος της ΔΕΑ, είναι από τα ιδρυτικά μέλη του του ΣΥΡΙΖΑ, ενεργοποιείται στο γυναικείο κίνημα της πόλης και από το 2011 συμμετέχει στην Πρωτοβουλία Γυναικών Ενάντια στο Χρέος και τα Μέτρα Λιτότητας.

Πηγή: iefimerida

Σκόπια: Παρουσίαση βιβλίου για καταγωγή των Αλβανών από Πελασγούς- Ιλλυριούς

Σαράι-Σκόπια.
Στις εγκαταστάσεις του Δήμου Σαράι των Σκοπίων έγινε σήμερα παρουσίαση του βιβλίου «Πελασγοί- Ιλλυριοί» του συγγραφέα Abelin Krosi.

Πρόκειται για ένα ογκώδες συγγραφικό έργο που αναδεικνύει τα ιστορικά στοιχεία για την προέλευση του αλβανικού λαού μέσα στους αιώνες, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η αλβανική Τζουρνάλ.

Είναι η πρώτη εργασία που δημοσιεύεται στα Σκόπια, όπως τόνισε ο δήμαρχος Μπεκίμ Μουράντ, και θα γίνει θεσμός για την προώθηση των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων του δήμου.

Μιλώντας για έργο, είπε ότι είναι πλούσιο σε ιστορικά και αρχαιολογικά στοιχεία για την ιστορία του αλβανικού λαού μέσα στους αιώνες προσθέτοντας ότι αποτελεί, συγχρόνως κίνητρο για τους συγγραφείς των νέων γενεών.

Ο συγγραφέας δήλωσε ότι το βιβλίο για τους Πελασγούς και Ιλλυριούς αποτελεί προώθηση των αξιών του αλβανικού έθνους.

Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος

Αχμέτ Νταβούτογλου: «Τα Σκόπια είναι Τουρκία»…

‘Τα Σκόπια είναι Τουρκία. Τα Σκόπια είναι η καλύτερη πόλη που αντικατοπτρίζει την κοινή πολιτιστική κληρονομιά μας. Μία περιπλάνηση στους δρόμους εδώ, μπορείτε να δείτε την ιστορία των Βαλκανίων’.Έτσι παρουσίασε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, τις εντυπώσεις τους στη σελίδα του στο Twitter, από την επίσκεψή του στην πρωτεύουσα των Σκοπίων, αν και η τουρκική επιρροή έχει χάσει τη μάχη με το σχέδιο «Σκόπια 2014», όπως σημειώνει το βουλγαρικό Φόκους, επικαλούμενο δημοσίευμα της σλαβικής των Σκοπίων ‘Ούτρινσκι’.

Εξαιρετικά θετική ήταν σημαδιακή ημέρα της επίσκεψης του Νταβούτογλου στα Σκόπια με το τέλος του κόσμου των Μάγια, για να υποστηρίξει ότι μέχρι το τέλος του κόσμου η Άγκυρα θα υποστηρίζει τα Σκόπια, όπως σημειώνει η ‘Ούτρινσκι Βέσνικ’.

«Αν, σύμφωνα με τους Μάγια αυτή η ημέρα σηματοδοτεί το τέλος του κόσμου, τότε έχω επιλέξει να βρίσκομαι εδώ, στα Σκόπια, στο σπίτι μου στη Μακεδονία. Τα τελευταία είκοσι χρόνια η πρόοδος στις σχέσεις μας θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της ιστορίας», είπε ο Νταβούτογλου με την ευκαιρία της τελετής για τον εορτασμό της εικοστής επετείου από την εγκαθίδρυση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των Σκοπίων και της Τουρκίας.

«Σας διαβεβαιώνω ότι η τουρκική κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός, ο πρόεδρος και τα 75 εκατομμύρια των Τούρκων σας έχουν ως φίλους και η φιλία αυτή θα διαρκέσει για πάντα. Η παρουσία μου σήμερα στα Σκόπια, είναι μία ακόμη επιβεβαίωση ότι θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τα Σκόπια πάντα και παντού», διαβεβαίωσε ο Νταβούτογλου.

Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος

Η επιστολή του κ. Νικολάου Μάρτη προς τον κ. Jose Emanuel Baroso το 2009

Νικόλαος Μάρτης
Πρώην Υπουργός
Καισαρείας 8
115 27, Αθήναι
Τηλ. 210-7778800 / 6204826

Αθήναι 19η Ιανουαρίου 2009

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Νικολάου Κ. Μάρτη
Πρώην Υπουργού
Προέδρου της «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ»

ΠΡΟΣ

Τον Κύριον Jose Emanuel Baroso
Πρόεδρο της Commission της Ε.Ε.
Βρυξέλλες

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,
Το κύριο πρόβλημα με την FYROM, είναι η ταυτότητα των Μακεδόνων και όχι απλώς το κατά πόσον η ονομασία του Κράτους αυτού θα εμπεριέχει τη λέξη «Μακεδονία». Γι’ αυτό οι γείτονές μας προβαίνουν συνεχώς σε τυχοδιωκτικές ενέργειες απαράδεκτες γιά κάθε άνθρωπο με στοιχειώδη γνώση Ιστορίας και κοινή λογική, όπως είναι π.χ. οι ακόλουθες, που διαπιστώθηκαν προσφάτως:

1. Η Εφημερίδα των Σκοπίων ΝΤΕΒΝΙΚ αναφέρει την 29η Δεκεμβρίου 2008, ότι οι Σκοπιανοί ονόμασαν Γήπεδο των Σκοπίων «Φίλιππο» και τον οδικό άξονα Κουμάνοβο-Γευγελή «Αλέξανδρος ο Μακεδών».

2. Το περιοδικό των Σκοπίων «Μακεντόνια» του Ιανουαρίου 2009, στην πρώτη του σελίδα παρουσιάζει τον ήλιο της Βεργίνας, αναφέρεται σε οργανώσεις που επιδιώκουν τη δημιουργία της «Μεγάλης Μακεδονίας» και μεταξύ αυτών το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ της Φλώρινας, ενώ παρουσιάζει χάρτη με τα σύνορα της Ελλάδας στον Όλυμπο.

3. Οι Σκοπιανοί κυκλοφόρησαν νόμισμα των 50 δηναρίων, στο οποίο εμφανίζεται η μορφή Αγγέλου, μιά καθαρά ελληνική παράσταση, που μαζί με πολλές ελληνικές επιγραφές υπάρχει στο Κουμάνοβο, σε ελληνική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου από το 1191. Στο νόμισμα έχουν τον δεκαεξάκτινο ήλιο της Βεργίνας ανάποδα.

Η ευθύνη αντιμετωπίσεως αυτών των τυχοδιωκτικών ενεργειών και απαράδεκτων επιδιώξεων, ανήκει στις αρμόδιες υπηρεσίες της Ε.Ε., οι οποίες όφειλαν να πουν στους Σκοπιανούς ότι δεν μπορούν να ονομάζονται «Μακεδόνες» διότι, σύμφωνα με αδιάψευστες ιστορικές και αρχαιολογικές τεκμηριώσεις, η ταυτότητα της Μακεδονίας και των Μακεδόνων είναι ελληνική. Αυτό εξ άλλου διακήρυξαν διεθνούς κύρους προσωπικότητες, όπως ο Στεττίνιους, ο Μιτεράν, ο Σούλτσμπεργκερ, ο Τρούμαν, ο Κίσινγκερ, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος, ο Χέλμουτ Σμιτ και πολλοί άλλοι, όπως περιληπτικά φαίνεται κατωτέρω:

– Ο Stettinious, Υπουργός Εξωτερικών της Κυβερνήσεως Ρούζβελτ, που διείδε τον απώτερο στόχο των επεκτατικών σχεδίων της Σοβιετικής Ενώσεως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, έδωσε οδηγίες, με την υπ’ αριθ. 868614/26.12.1944 Εγκύκλιό του προς τους Πρεσβευτές και τους Προξένους των ΗΠΑ, βάσει της οποίας η Αμερικανική Κυβέρνηση θεωρεί έσχατη απάτη την ύπαρξη «Μακεδονικού Έθνους» και «Μακεδονικής συνειδήσεως».
«Οι ισχυρισμοί αυτοί δεν εκπροσωπούν ούτε εθνική, ούτε πολιτική πραγματικότητα και στόχο έχουν την απόσπαση τμήματος της Ελλάδος, της Μακεδονίας που κατοικείται από Έλληνες. Η Αμερικανική Κυβέρνηση θα λάβει μέτρα εναντίον εκείνων που θα βοηθήσουν τη Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία να δημιουργήσουν θέμα Μακεδονίας.»

– Ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν, μετά την επίσκεψήτου στη Βεργίνα το 1982 δήλωσε: «Δεν γνώριζα για τις ανασκαφές, ούτε φανταζόμουν τόσο έντονη τη σφραγίδα της Ελλάδος εδώ. Βυθίστηκα στο μεγαλείο των αρχαίων Μακεδόνων».

– Ο γνωστός Αμερικανός Δημοσιογράφος Σουλτσμπέργκερ, τον οποίο εγώ ο ίδιος συνόδευσα στην Πέλλα και στη Βεργίνα, σε επιστολή του μου έγραψε από την Έδεσσα όπου διανυκτέρευσε: «Φεύγω αύριο για την Γιουγκοσλαβία και αφήνω ένα μεγάλο κομμάτι της καρδιάς μου στη Μακεδονία!».

– Ο Πολωνός Μακαριστός Πάπας Ιωάννης Παύλος, σε συνέντευξή του στη δημοσιογράφο κ. Πίνη
(Εφημερίδα «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 21 Ιουνίου 1992), δήλωσε: «Η Μακεδονία είναι
πατρίδα του Φιλίππου, του Αλεξάνδρου, του Μεθοδίου και Κυρίλλου και η Μακεδονία είναι ελληνική».

– Ο διακεκριμένος Αμερικάνος πολιτικός κ. Κίσινγκερ, δήλωσε το 1992: «Η Ελλάς έχει δίκαιο για το όνομα. Το λέγω αυτό γιατί εγώ ξέρω ιστορία, που δεν ξέρουν οι Υπουργοί και Αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον. Το ισχυρό όπλο της Ελλάδας είναι η Ιστορία».

– Ο τέως Καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ χαρακτήρισε το βιβλίο μου «Η
Πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας», ως «Εξαιρετικό και πολύ εντυπωσιακό βιβλίο της Ιστορίας της Μακεδονίας, το οποίο βέβαια αποτελεί επίσης σημαντική προσφορά στην Ιστορία της Ευρώπης».

– Ο ίδιος ο Γκλιγκόροφ, σε ομιλία του κατά τη διάρκεια παρουσιάσεως του βιβλίου του σε εκδήλωση στη Νέα Υόρκη, δεν αναφέρθηκε στον Μ. Αλέξανδρο και τον Φίλιππο. Όταν δε στο τέλος της ομιλίας του ρώτησε Σκοπιανούς φοιτητές της Αυστραλίας για τις εντυπώσεις τους και εκείνοι διαμαρτυρήθηκαν που δεν αναφέρθηκε στους προγόνους τους, τον Μ. Αλέξανδρο και τον Φίλιππο, αποκρίθηκε ότι δεν το έπραξε γιατί σύμφωνα με την ιστοριογραφία τους οι Σκοπιανοί ήσαν Σέρβοι που εμφανίστηκαν τον 6ον και 7ον αιώνα και συνεπώς δεν είχαν καμία ιστορική σχέση μαζί τους.

Με την παράλειψη αυτή των αρμοδίων της Ε.Ε., ο Πάπας Βενέδικτος, επηρεασμένος από ανιστόρητους ή αφελείς κύκλους του Βατικανού, ευχήθηκε στους «Μακεδόνες» των Σκοπίων, στα πλαίσια των ευχών του Νέου Έτους. Ο Πάπας δεν γνώριζε ασφαλώς τη δήλωση του Κίσινγκερ και του Χέλμουτ Σμιτ, ούτε ότι το 1941 τα γερμανικά στρατεύματα επιτέθηκαν στα Μακεδονικά Οχυρά, που υποστήριζαν Έλληνες μεταξύ των οποίων κι εγώ.

Μικρή λωρίδα της αρχαίας Μακεδονίας που καταλήφθηκε από τους Στρατούς της Σερβίας και της Βουλγαρίας, ενσωματώθηκε ως σερβικό και βουλγάρικο έδαφος.

Η Μακεδονία ως ελληνική υπάρχει από τον 8ο αιώνα π.Χ., ενώ το ψευδομακεδονικό έθνος που δημιούργησε ο Τίτο για τα επεκτατικά σχέδια της Σοβιετικής Ένωσης εμφανίστηκε από το 1944.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο αείμνηστος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, στην επιστολή του προς τους Πρωθυπουργούς της Ε.Ε. το 1992 αναφέρει: «Είναι αδιανόητο με την λήξη του Ψυχρού Πολέμου να δίδεται ιστορική νομιμοποίηση σε Τίτο και Μόσχα, που ονόμασαν την Νότια Γιουγκοσλαβία σε Μακεδονία, προς έξοδο στο Αιγαίο, αποσπώντας την Μακεδονία από την Ελλάδα».
Ούτε μπορεί να υποτιμηθεί η απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής της Λισσαβόνας, το οποίο ομόφωνα αποφάσισε ότι θα αναγνωρίσει τα Σκόπια υπό τον όρο ότι η ονομασία τους δεν θα έχει την λέξη «Μακεδονία».
Το ατομικό και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου είναι η ταυτότητά του. Θα αποτελεί προσβολή στη μνήμη του αείμνηστου Προέδρου Κωνσταντίνου Καραμανλή, του σημερινού Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και όλων των εκατομμυρίων Μακεδόνων, αν αμφισβητηθεί η ταυτότητα τους ως Ελλήνων, που θα ανατραπεί βέβαια με προσφυγές σε Διεθνή Δικαστήρια, εάν συμβεί.

Καλή Χρονιά, με υγεία, δύναμη και κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο σας.

Με τιμή,
ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΤΗΣ
Πρώην Υπουργός
Πρόεδρος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ»

Πηγή: Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών (Ε.Μ.Σ)