«Η Μακεδονία είναι τόσο ελληνική όσο και η Ακρόπολη» λέει ο πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας.

Σχόλιο MacedonianAncestry: Η παρακάτω είδηση είναι μεν παλιά (2010) αλλά καλό είναι να μεταδίδεται για να ξέρουμε ποιοι είναι οι φίλοι μας και ποιοι είναι οι εχθροί μας. Ο κύριος Mike Rann είναι σαφέστατα φιλλέληνας και καλό είναι να τον έχουμε υπ’όψην.

«Εγώ θα μιλώ για την ελληνικότητα της Μακεδονίας και κανείς δεν θα με φιμώσει, γιατί είναι κάτι που το πιστεύω». Έτσι απάντησε ο πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας, Μάικ Ραν, σε αντιδράσεις πολιτών καταγόμενων από την ΠΓΔΜ.

Ο κ. Ραν εδώ και χρόνια υποστηρίζει με κάθε δυνατό τρόπο τις ελληνικές θέσεις για τη Μακεδονία και την Κύπρο προκαλώντας την οργή κατοίκων της Αυστραλίας, που κατάγονται από την Τουρκία και την ΠΓΔΜ.

Μάλιστα η εφημερίδα της Αδελαΐδας «The Advertiser» δημοσιεύει άρθρο που αναφέρεται σε ομιλία του κ. Ραν κατά τη διάρκεια των “Δημητρίων” (Ελληνικό Φεστιβάλ της Ν. Αυστραλίας), στην οποία χαρακτήρισε τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ ως «υποκινητή προβλημάτων με τον πλέον επικίνδυνο τρόπο» και κατηγόρησε την ΠΓΔΜ ότι «κλέβει τον ελληνικό πολιτισμό».

Ο κ. Ραν αναθέρμανε την υπόσχεσή του στους ελληνικής καταγωγής ψηφοφόρους του ότι θα “συνεχίσει με συνέπεια και χωρίς περιστροφές να υποστηρίζει το σκοπό” τους.

«Είναι σημαντικό γιατί κανείς δεν δικαιούται να κλέβει την ιστορία και τον πολιτισμό ενός άλλου έθνους» είπε.

Η ομιλία προκάλεσε την παρέμβαση του Μετόντιγια Κολόσκι, προέδρου της αυτοαποκαλούμενης «Ενωμένης Μακεδονικής Διασποράς» (με έδρα την Ουάσιγκτον) ο οποίος συναντήθηκε στην Αδελαΐδα με τον υπουργό Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων Μάικλ Άτκινσον και του επέδωσε επιστολή διαμαρτυρίας με αποδέκτη τον πρωθυπουργό Μάικ Ραν.

Ο Κολόσκι δήλωσε στην εφημερίδα ότι ο λαός του «συκοφαντήθηκε» και απαίτησε άνευ όρων συγνώμη. Ο κ. Ραν απάντησε ότι δεν θα σιωπήσει «ούτε θα φιμωθεί» και ότι «συνεχίζει» να μιλά δημοσίως για ζητήματα στα οποία πιστεύει.

Ο κ. Ραν είχε δηλώσει παλαιότερα πως «η Μακεδονία είναι τόσο ελληνική όσο και η Ακρόπολη».

Πηγή: Εφιάλτης

«Ο Γκρούεφσκι και ο Αχμέτι κερδοσκοπούν πολιτικά με τον εθνικισμό Σλάβων και Αλβανών»

Το σλαβικό κόμμα των Σκοπίων που έχει την ονομασία «Ενωμένοι για τη Μακεδονία» (ОМ ), εκφράζει τις επιφυλάξεις του για τη σοβαρή και χαοτική κατάσταση που επιβάλλεται στο κράτος των Σκοπίων από το δίδυμο Γκρούεφσκι – Αχμέτι σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στη χώρα.
«Ο Γκρούεφσκι και ο Αχμέτι (οι δύο αρχηγοί των συνεργαζομένων κομμάτων της κυβέρνησης συνασπισμού) κερδοσκοπούν πολιτικά από τις θερμαινόμενες σχέσεις μεταξύ των εθνοτήτων παίζοντας με το χαρτί του πατριωτισμού μεταξύ του σλαβικού και του αλβανικού στοιχείου.

«Το κόμμα ОМ πριν από μήνες είχε προειδοποιήσει ότι μια τέτοια πολιτική του συνασπισμού αυτού, ιδιαίτερα με μετά τη χθεσινή δήλωση του Σουλεϊμάν Ρετζέπι για ‘ενοποίηση όλων των Αλβανών σε ένα κράτος’, δημιουργείται μια επικίνδυνη τάση για τη διαίρεση του κράτους.

»Το χειρότερο είναι ότι Σκοπιανός υπουργός Άμυνας Φατμίρ Μπεσίμι που συμμετείχε στις εκδηλώσεις των εκατό ετών της ανεξαρτησίας της Αλβανίας και της Ημέρας της αλβανικής Σημαίας, έγινε δεκτός με ζητωκραυγές στην Αλβανία.

»Οι εθνικιστικές προκλήσεις συνεχίστηκαν από τους Αλβανούς μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα Σκόπια», σημειώνει η ανακοίνωση.

Το αναφερόμενο σλαβικό κόμμα κατακρίνει και τις τοποθετήσεις που έκανε πρόσφατα ο επικεφαλής της ορθόδοξης σκοπιανής εκκλησίας που ήταν αντίθετος με τη λογική της συμφιλίωσης των Σλάβων και των Αλβανών.

«Μέχρι στιγμής ο κ. Γκρούεφσκι παίζει με τα συμφέροντα του κράτους, σα να πρόκειται για ένα προσωπικό του παιχνίδι μαζί με τον Αχμέτι. Είναι ώρα να βάλει τέλος στην πολιτική που συμφωνήθηκε με τον Αχμέτι. Οι πολίτες θα κρίνουν τελικά τους αληθινούς πατριώτες που αγαπούν τη χώρα τους και θα αρνηθούν αυτούς που με ψευδείς πατριωτισμούς κάνουν διαχωρισμούς», καταλήγει το πολιτικό αυτό κόμμα των Σκοπίων.

Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος

1 Δεκεμβρίου 1913: Η Ένωση της Κρήτης μας με την Ελλάδα. Eμείς οι Μακεδόνες σας τιμούμε όπως εσείς μας στηρίξατε στον Μακεδονικό μας αγώνα!

Οι Κρητικοί σε αντίθεση με αυτά που προσπαθούν εντέχνως να περάσουν οι επίδοξοι αποδομητές της Εθνικής μας Μνήμης ήταν, είναι και θα είναι από τους πιο φλογερούς Έλληνες Πατριώτες. Ενδεικτικό αυτού η συμμετοχή τους σε όλες τις ένοπλες επαναστάσεις του Γένους μας στην προσπάθεια του για Ελευθερία. Παρ΄ όλο τον ηρωισμό και την αυτοθυσία των Κρητικών, η Κρήτη ήταν ένα από τα τελευταία μέρη που κατάφερε να ενωθεί με την μητροπολιτική Ελλάδα. Ενδεικτικά αξίζει να αναφέρουμε τους Ηρωικούς Κρήτες Μακεδονομάχους που έδωσαν την ζωή τους για την ανάκτηση της Μακεδονίας μας από τους βαρβάρους. Χαρακτηριστικές οι ρίμες Κρητικού δημοτικού τραγουδιού σχετικά με αυτά τα παλικάρια:

«…Ελάτε σεις ηρωικοί τση Κρήτης πολεμάρχοι,
τσ’ Ηπείρου οι σταυραετοί και Μακεδονομάχοι,
Ρούβα και Βάρδα και Κλειδή και Θύμιε Καούδη,
Κατσίγαρη και Πούλακα, Σκουντρή και Νικολούδη
και Καραβίτη και Μακρή, Σκαλίδη, Μαυρογένη,
Μπολάνη και Καλογερή, Γαλάνη, Σεϊμένη…
ψυχές μεγάλες με τιμή σ’ αγώνες, αγιασμένες
τση Μάνας Κρήτης οι γενιές οι χιλιοδοξασμένες…»

Στην ίδια την Κρήτη τελέστηκαν αναρίθμητες ένοπλες επαναστάσεις προκειμένου να ενωθεί η Κρήτη με την Ελλάδα. Όμως η Κρήτη είναι ένα από τα πιο στρατηγικά σημεία της Μεσογείου. Ακόμα και σήμερα θεωρείται ένα φυσικό αεροπλανοφόρο, με τεράστια σημασία για τις πολεμικές επιχειρήσεις. Η σημασία της και τότε δεν ήταν λιγότερη, με αποτέλεσμα και οι τούρκοι να μην θέλουν με τίποτα να την αποδώσουν πίσω στην Ελλάδα, αλλά και τις λεγόμενες «Μεγάλες Δυνάμεις» της εποχής να καιροφυλακτούν για να πάρουν αυτό το στρατηγικό διαμάντι κάτω από την κατοχή τους.

Με την κατάσταση για τους τούρκους να καθίσταται αφόρητη από την Κρητική φιλοπατρία και παλικαριά οι ξένοι «σύμμαχοι» αποφασίζουν στις 20 Μαρτίου του 1897 να χωρίσουν την Κρήτη σε ζώνες επιρροής με τους Άγγλους να παίρνουν τον νομό Ηρακλείου, τους Ρώσους το νομό Ρεθύμνου, τους Γάλλους τον νομό Λασιθίου και τους Ιταλούς να εγκαθίστανται στα Χανιά και τα Σφακιά.

Εν τέλει και μετά από ακόμα περισσότερες ένοπλες επαναστάσεις που μόνο τους σκοπό είχαν την Ένωση με την Ελλάδα, στις 24 Σεπτεμβρίου του 1908 σε ένα συλλαλητήριο χιλιάδων Ελλήνων στα Χανιά, ο Βενιζέλος κηρύττει την οριστική ένωση της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα και η Γαλανόλευκη επιτέλους κυματίζει πάνω από την Γη των Ελλήνων Κρητών. Μία Ένωση που έγινε επίσημη στις 1 Δεκεμβρίου 1913, σε τελετή στο Φρούριο Φίρκα, παρουσία του βασιλιά Κωνσταντίνου και του τότε πρωθυπουργού Βενιζέλου.

Να γνωρίζουν όλοι οι ταγοί της παγκοσμιοποίησης και τα εγχώρια διεθνιστικά τσιράκια τους ότι οι Κρητικοί είναι βαθύτατα, σε “θρησκευτικό” σημείο, Έλληνες. Η λεβεντογέννα Κρήτη έβγαλε πολλά παλικάρια και τα προσέφερε στην Ελλάδα. Θα βγάλει και άλλα τόσα όποτε παραστεί ανάγκη. Οπότε, όπως λέει και ο θυμόσοφος Λαός μας, μακριά και αλάργα…

Κώστας Αλεξανδράκης

Πηγή: Maccunion

Σχόλιο MacedonianAncestry: αξίζει να διαβάσετε και αυτό το άρθρο επίσης: Σπύρος Καγιαλές (1872-1929) – Ο ήρωας που έκανε το κορμί του ιστό για την ελληνική σημαία

 

ALL ABOUT MACEDONIA

Σχόλιο MacedonianAncestry: Το παρόν βίντεο αναφέρει ένα κάρο πηγές που αποδεικνύουν την ελληνικότητα της Μακεδονίας, χωρίς όμως αυτές οι πηγές να είναι ελληνικής προέλευσης. Δεν μπορεί δηλ, κάποιος να πει “οι έλληνες λένε ότι τους συμφέρει” γιατί πολύ απλά δεν τα λένε έλληνες. Είναι πηγές από ξένους ιστορικούς… και μάλιστα από ιστορικούς που έζησαν πολύ πριν ξεκινήσει το Μακεδονικό ζήτημα. Για άλλη μια φορά λοιπόν φανερώνονται τα ψέμματα των Σκοπιανών. Αξίζει να κάνετε τον κόπο να πατήσετε ένα click μιας και το ΥouTube δεν επιτρέπει να κάνω embed το βίντεο εδώ.

A comment by the Admin: This video proves for one more time the lies Fyromians use in their propaganda, (i.e to prove that Macedonia is not Greek) since it provides many sources by various FOREIGN (non-Greek) historians… and historians who lived way before the Macedonia issue even starts. Click the link below to visit YouTube since it’s forbidden to embed the video here.

Watch on YouTube!

 
Πηγή / Source: MACEDONIA IS GREECE

 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ “Αρχαία Μακεδονία: Εθνολογία, Αρχαιολογία, Ιστορία”

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΟι Εκδόσεις ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου «Αρχαία Μακεδονία: Εθνολογία, Αρχαιολογία, Ιστορία» του Δημητρίου Ε. Ευαγγελίδη, που θα γίνει στις 9 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 18:30 στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου (Βασ. Σοφίας και Ριζάρη 2).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι κατωτέρω:
Στέφανος Μίλλερ, Αρχαιολόγος,
Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων,
Δημήτρης Ευαγγελίδης, Συγγραφέας.

Στο πλαίσιο της παρουσίασης, θα γίνει απονομή τιμητικής πλακέτας στον αρχαιολόγο κ. Στέφανο Μίλλερ.
Την εκδήλωση θα συντονίσει ο εκδότης Σάββας Καλεντερίδης.

Πληροφορίες:
Βιβλιοπωλείο-Εκδόσεις ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ, Φιλελλήνων 14, Σύνταγμα
Τηλ: 210 3316036 – 210 3316036 – Φαξ: 210 3250421
info@infognomon.gr, http://www.infognomon.gr

Σχόλιο “Κατά Μέτωπον”:
Βέβαιοι εξ αρχής για την ποιότητα της παρούσης εκδόσεως του Συναγωνιστή Δημήτρη Ευαγγελίδη καθώς και της αξιοπιστίας του Εκδοτικού Οίκου ΙΜΦΟΓΝΩΜΩΝ ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία. Θα είμαστε Παρόντες στις 9 Δεκεμβρίου στο Αμφιθέατρο του Πολεμικό Μουσείου.

Πηγή: Κατά Μέτωπον

Άμεση ήταν η αντίδραση των Πρεβεζιάνων στην αλβανική προκλητικότητα

“ΡΟΥΚΕΤΑ” ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ…!!! ΕΔΙΩΞΑΝ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΕΛΑΙΟΠΑΡΑΓΩΓΟΙ…!!!

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΩΡΑ… ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΠΛΩΘΟΥΝ ΤΑ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ…!!!

Ελαιοπαραγωγοί έδιωξαν Αλβανούς εργάτες από τα κτήματά τους… Μετά το Σαλί Μπερίσα, που ανασκεύασε, λάδι στη φωτιά ρίχνουν και οι Αλβανοτσάμηδες… Άμεση ήταν η αντίδραση των Πρεβεζιάνων στην αλβανική προκλητικότητα να χαρακτηριστεί ως έδαφος της Αλβανίας η Πρέβεζα.

Ελαιοπαραγωγοί της περιοχής έδιωξαν, ως ένδειξη διαμαρτυρίας, Αλβανούς εργάτες από τα κτήματά τους, διευκρινίζοντας ότι δεν έχουν τίποτε με τους ανθρώπους, αλλά έκριναν σκόπιμο να το κάνουν, γιατί θεώρησαν τους εαυτούς τους προσβεβλημένους από τη δήλωση του Αλβανού πρωθυπουργού, που χαρακτήρισε τον τόπο τους αλβανικό έδαφος.

Ο Σαλί Μπερίσα σε ομιλία του στον Αυλώνα, μίλησε για μεγάλη Αλβανία από την Πρέβεζα μέχρι την Ποντγκόριτσα, αλλά μετά ανασκεύασε.

Η δήλωση του Αλβανού πρωθυπουργού ήταν η εξής: «Την πιο βαθιά ευγνωμοσύνη γι΄ αυτή την αδελφική υποδοχή. Θα διαβάσω εδώ, ενώπιων σας, τα λίγα αυτά λόγια που έγραψα σ΄ αυτή την περγαμηνή: Στην Αυλώνα, στους πολίτες της, στον Ισμαήλ Κεμάλι Βλόρα και τους άλλους άνδρες του έθνους, οι οποίοι ανακήρυξαν στην αιώνια αυτή πόλη, στις 28 Νοεμβρίου 1912, την ανεξαρτησία της Αλβανίας, την ανεξαρτησία της Εθνικής Αλβανίας, της Αλβανίας όλων των αλβανικών εδαφών από την Πρέβεζα μέχρι το Πρέσεβο, από τα Σκόπια μέχρι την Ποντγκόριτσα. Αιώνιος ο σεβασμός για τον πατέρα της ανεξαρτησίας της Αλβανίας, τον Ισμαήλ Κεμάλ Βλόρα, τους άνδρες που υπέγραψαν την πράξη ανακήρυξης της ανεξαρτησίας, τους πολίτες της Αυλώνας και όλης της Αλβανίας! Χρόνια πολλά για την 100η επέτειο!».

Λάδι στη φωτιά, όμως, έριξαν και οι Αλβανοτσάμηδες. Το αλβανοτσάμικο κόμμα PDIU εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία τονίζει ότι… ”ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών δεν πρέπει να τρομάζει από τα αγνά πατριωτικά αισθήματα των Αλβανών, πολλώ δε μάλλω από τα ζητήματα του Έθνους μας, όπως το “Τσάμικο”, τα οποία έχουν ποδοπατηθεί αδίκως από το ελληνικό κράτος!” Και συνεχίζει λέγοντας πως το “Τσάμικο ζήτημα” είναι το μόνο που εμποδίζει τις ελληνοαλβανικές σχέσεις.

Για όσο καιρό το ελληνικό κράτος θα κρύβει το ζήτημα, οι ελληνοαλβανικές σχέσεις δε θα καλυτερεύσουν. Η Αλβανία ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη από την Πρέβεζα ως το Κόκκινο Μήλο! Ο έλληνας ΥΠΕΞ αντί να διαστρεβλώνει την ιστορία με τεχνητά (διπλωματικά) περιστατικά, πρέπει να συμβάλει στην κοινή εξεύρεση λύσης στο “Τσάμικο ζήτημα”. Να σταματήσουν τα “αλυτρωτικά” παιχνίδια των Αλβανών, που φαίνεται ότι δεν περιορίζονται μόνο στους ακραίους εθνικιστικούς κύκλους.

Πηγή: Φιλοπατρία

Έλληνες στρατιώτες είπαν «ΟΧΙ» σε παρέλαση για την 100η επέτειο ανεξαρτησίας της Αλβανίας

“Τούρκοι” έγιναν οι Αλβανοί από την άρνηση των Ελλήνων στρατιωτών να παρελάσουν στους εορτασμούς για την 100η επέτειο ανεξαρτησίας της Αλβανίας!

Βαρύ φαίνεται πως έκατσε το «ΟΧΙ» των Ελλήνων στρατιωτών στο αίτημα της Αλβανίας να συμμετάσχουν σε παρέλαση για την 100η επέτειο ανεξαρτησίας της χώρας με τα ΜΜΕ των Τιράνων εμφανώς εκνευρισμένα από το «ξεμπρόστιασμα» που δέχτηκαν να το παρουσιάζουν ως σκάνδαλο.

Το περιστατικό σημειώθηκε μόλις 30 λεπτά πριν από την έναρξη της παρέλασης, με τους τρεις Έλληνες στρατιώτες να αποχωρούν από το σημείο όπου βρίσκονταν οι στρατιωτικές αντιπροσωπείες των χωρών του ΝΑΤΟ, χωρίς να δώσουν καμία εξήγηση στις αλβανικές αρχές.

Σύμφωνα με αλβανικά δημοσιεύματα οι Έλληνες στρατιώτες επικοινώνησαν για λίγα λεπτά με «δύο αγνώστους», οι οποίοι προφανώς θα ήταν Έλληνες διπλωμάτες, που βρίσκονταν στο σημείο κι έπειτα από την σύντομη επικοινωνία που είχαν μαζί τους, ζήτησαν επείγουσα συνάντηση με τους εκπροσώπους του αλβανικού υπουργείου Άμυνας, στους οποίους και ανακοίνωσαν την απόφασή τους να μην συμμετάσχουν στην παρέλαση.

Όπως αναφέρουν τα αλβανικά δημοσιεύματα στην επιμονή την αλβανικής πλευράς να εντοπίσει την αιτία για την απόφαση αυτή, δεν δόθηκε καμία επίσημη απάντηση από τους Έλληνες στρατιώτες αντιθέτως παρουσίασαν ως «δικαιολογία» κάποιο πρόβλημα υγείας ενός εκ των τριών στρατιωτών κι έτσι ζήτησαν την κατανόησή τους για αυτή τους την απόφαση.

Ωστόσο οι εκπρόσωποι του Υπουργείου Άμυνας της Αλβανίας επέμεναν ζητώντας από τους άλλους δυο Έλληνες στρατιώτες να παρελάσουν μαζί με τις υπόλοιπες συμμαχικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ διότι δεν θα ήταν πρέπον να λείπει η Ελληνική Σημαία από την παρέλαση προς τιμή της 100ης επετείου της Ανεξαρτησίας της Αλβανίας.

Οι Έλληνες στρατιώτες απάντησαν και πάλι με ένα κοφτό και ξεκάθαρο «ΟΧΙ»!

Η αντίδραση αυτή των Ελλήνων στρατιωτών φαίνεται πως ήρθε μετά την ενημέρωσή τους για το περιεχόμενο των δηλώσεων Μπερίσα μέσω των οποίων υποστήριξε πως η Πρέβεζα είναι αλβανικό έδαφος! [aftonomi.gr]

Πηγή: ellas2

Η συμβολή των Λιβαδίων του Πάικου στον Μακεδονικό Αγώνα

Ταυτότητες Λιβαδιωτών Μακεδονομάχων

Μετά το 1900, η ευρύτερη περιοχή της Γευγελής και τα Λιβάδια ειδικότερα λόγω της θέσης τους, στάθηκαν αιτία για τη σκληρότερη ίσως αντιπαράθεση της τελευταίας και ένοπλης πλέον φάσης του Μακεδονικού Αγώνα [1].

Τα βουλγαρικά κομιτάτα συνεργαζόμενα πάντοτε με την επίσημη ρουμανική προπαγάνδα ασκούσαν συνεχή τρομοκρατία σε βάρος του ελληνόφρονου στοιχείου της περιοχής. Έτσι, δυο φορές την άνοιξη του 1904, οι κομιτατζήδες επιχείρησαν να αναζητήσουν τον Μιχάλη Ν. Χατζηβρέττα ισχυρό οικονομικό και πολιτικό παράγοντα των Λιβαδίων και αντ’ αυτού, όταν δεν τον βρήκαν, έκαψαν το σπίτι του και τα μαγαζιά που διέθετε στο χωριό (65).

Ο περίφημος κομιτατζής σε όλη την περιοχή του Πάικου Αποστόλ Πέτκωφ, την ίδια περίοδο δολοφονεί τον Νικόλαο Μπέλλη από τα Μικρά Λιβάδια, γιο του αρχιτσέλιγκα Δημητρίου Μπέλλη ισχυρού παράγοντα της Ελληνικής Κοινότητας της Γευγελής καθώς και δημοτικού συμβούλου της πόλης. Επίσης του κατέσφαξε και το κοπάδι του από 1000 πρόβατα. Ο αγώνας κατά των Λιβαδιωτών μαίνεται σε όλη την ευρύτερη περιοχή του Πάικου.

Η κηδεία του Νικολάου Μπέλλη

Η κηδεία του Νικολάου Μπέλλη προύχοντα από τα Μικρά Λιβάδια στη Γευγελή, μετά τη δολοφονία του από τους κομιτατζήδες (φωτο αριστερά).

Οι γονείς του Νικόλα Σαραμάντου (στενού συνεργάτη του έτερου αγωνιστή Αστερίου Τίκα), Κωνσταντίνος και Μαρία, καθώς και ο αδερφός του Ιωάννης, δολοφονούνται από τους κομιτατζήδες στη Λάκκα (Μπάμπιανη) Γιαννιτσών.

Την ίδια περίοδο δολοφονείται η γυναίκα του Τίκα, Σιούντα, θεία του ελληνοδασκάλου Μιχάλη Παπανικολάου. Σημαντικοί Λιβαδιώτες αγωνιστές όπως ο Νικόλαος Νέσιας, Αναστάσιος Μπέλλης, Στέργιος και Νικόλαος Μπαρτζάς, Νικόλαος Νταβέλης, Αστέριος Παππάς και πολλοί άλλοι, αγωνίζονται στο πλευρό των ελληνικών αντάρτικων δυνάμεων στην περιοχή, του Καπετάν Κόδρου (Μιχαήλ Μωραϊτη) ο οποίος σαν βάση εξόρμησης έχει τα Μεγάλα Λιβάδια.

Οι ανωτέρω Λιβαδιώτες το 1906 σε μια σημαντική μάχη κοντά στη Βάλια Σιάκα, μεταξύ Λιβαδίων και Αρχαγγέλου, συλλαμβάνονται από τις τουρκικές αρχές και φυλακίζονται στο Επταπύργιο της Θεσσαλονίκης από όπου απελευθερώθηκαν το 1908 μετά την γενική αμνηστία που παραχώρησε η επανάσταση των Νεοτούρκων. Φυλακισμένος κρατήθηκε σε ισόβια δεσμά ο Στέργιος Ναούμ Σταμπουλής ο οποίος το 1911 δραπέτευσε και κατέφυγε στην Αθήνα.

[1] Εκτεταμένη αναφορά για την συμβολή των Λιβαδιωτών στον Μακεδονικό αγώνα και τον αγώνα κατά της ρουμανο-βουλγαρικής προπαγάνδας στην περιοχή του Πάικου, κάνει ο δημοδιδάσκαλος από την Γευγελή Ιωάννης Ξάνθος. Ο ίδιος αναφέρει πληθώρα Λιβαδιωτών οι οποίοι είχαν ενεργό συμμετοχή στον εθνικό αγώνα (63). Επίσης σημαντική αναφορά για τα γεγονότα και τις δύσκολες καταστάσεις που βίωναν την περίοδο εκείνη οι Λιβαδιώτες, κάνει στο βιβλίο του και ο Michel Paillares Γάλλος συγγραφέας και δημοσιογράφος που περιηγήθηκε την περιοχή την περίοδο εκείνη (64).

Ο Μακεδονομάχος Καπετάν Κόδρος

Λοχαγός Μιχαήλ Μωραϊτης ή καπετάν Κόδρος. Φονευθείς εις Λειβάδια Γουμένισσας 18/5/1905. Πηγή φώτο: εδώ

Ο λοχαγός Μιχαήλ Μωραϊτης ή καπετάν Κόδρος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1856. Ήταν γόνος αρβανίτικης καταγωγής από τα Μεσόγεια. Σαν ανθυπολοχαγός πολέμησε στον πόλεμο του 1897. Στην συνέχεια όταν πλέον έγινε λοχαγός, τοποθετήθηκε το 1904 και έως τις αρχές του 1905 από το Υπουργείο Εξωτερικών με το ψευδώνυμο Μιχαήλ Ρουμελιώτης, σαν «γραμματέας» του ελληνικού προξενείου Θεσσαλονίκης.

Το ίδιο έτος έρχεται σαν πρόξενος στην πόλη ο Λάμπρος Κορομηλάς [1]. Στις 27 Απριλίου 1905, αφού εν τω μεταξύ είχε προηγηθεί προετοιμασία σε στρατόπεδο της Βουλιαγμένης, το αντάρτικο σώμα του Μωραϊτη αποβιβάζεται κοντά στο Μακρύγιαλο της Πιερίας. Μετά από πορεία 120 χιλιομέτρων μέσω του Ρουμλουκιού (κάμπος της Βέροιας), της Έδεσσας και της Καρατζόβας (Αριδαίας) φθάνει και εγκαθίσταται στα Μεγάλα Λιβάδια.

Το σώμα του καπετάν Κόδρου αποτελείται από σαράντα άνδρες, μεταξύ των οποίων και ντόπιοι αγωνιστές, όπως οι Λιβαδιώτες Μίσας Νικόλαος και Ναούμ Στέργιος, καθώς και τα αδέρφια από την Καστανερή, Γκόνος και Δημήτρης Δογιάμας. Με τη συνεργασία του επίσης Λιβαδιώτη Στέργιου Τίκα, το σώμα του Κόδρου έχει σαν τομέα δράσης την περιοχή της Γευγελής, της Όσσιανης (Αρχάγγελος) και της Γουμένισσας.

Στις 18 Μαϊου 1905 κάτω από το Γαντάτσι, την κορυφή του Πάικου στα βορειοανατολικά των Μεγάλων Λιβαδίων, πέφτει ηρωικά ο καπετάν Κόδρος μετά από μάχη που έδωσε με τις τουρκικές δυνάμεις. Και ενώ καταδίωκε την ομάδα του κομιτατζή Αντών Γιοβάν, ξαδέλφου του επίσης κομιτατζή της περιοχής Αποστόλ Πέτκωφ.

Μαζί του πέφτει με άλλα παλικάρια και ο υπαρχηγός της ομάδας του, ο ανθυπολοχαγός Σπύρος Φραγκόπουλος (καπετάν Ζόγρας) (67). Στις 23 Μαϊου του 1905 ο Λάμπρος Κορομηλάς τηλεγραφεί από το προξενείο της Θεσσαλονίκης προς τον υπουργό των εξωτερικών Αλέξανδρο Σκουζέ και του αναφέρει επακριβώς «περί της εν Λιβαδίοις επελθούσης ημίν συμφοράς» (68).

Σπυρίδων Φραγκόπουλος

Ο θάνατος του καπετάν Κόδρου και του πρωτοπαλίκαρου του καπετάν Ζόγρα, ενέπνευσε ποιητές και συνθέτες της εποχής, όπως τον θεσσαλονικιό Αιμίλιο Ριάδη, και τον αθηναίο Γ.Θ.Κελεπούρη οι οποίοι αφιέρωσαν στη μνήμη τους ποιητικές συλλογές. Ο τελευταίος μνημονεύοντας μάλιστα τα Λιβάδια, το τιτλοφορεί ως «Εις τους εν Λειβαδίοις της Μακεδονίας πεσόντας Μιχ. Μωραϊτην και Σπυρ. Φραγκόπουλο» (69).

[1] «..πρώτοι επελέγησαν και έφυγαν με ψευδώνυμο για την Μακεδονία οι αξιωματικοί Εξαδάκτυλος (Αντωνίου), Κ. Μαζαράκης (Στεργιάκης), Σπυρομήλιος (Μπούας), Μωραϊτης (Κόδρος), Κάκκαβος (Ζώης) και ως το τέλος του έτους έφτασαν στη Θεσσαλονίκη οι Αλέξ. Μαζαράκης (Ιωαννίδης) και Αβράσογλου (Αμβρακιώτης). Οι αξιωματικοί αυτοί τοποθετήθηκαν στο Γενικό Προξενείο σαν γραμματείς αλλά στην πραγματικότητα άρχισαν τη μελέτη του τόπου κατά διαμερίσματα, την αναζήτηση κατάλληλων πρακτόρων, την επιλογή αρχηγών για την οργάνωση του ενόπλου αγώνα και την εξεύρεση μεθόδων ανεφοδιασμού και σημείων αποθηκεύσεως όπλων και πυρομαχικών» (66).

Οι Μακεδονομάχοι αδερφοί Δογιάμα από την κοντινή Καστανερή

(63) Ιωάννου Ξάνθου, «Ιστορία της Γευγελής και εθνική δράσις των κατοίκων αυτής και των πέριξ χωριών». Θεσσαλονίκη 1954.
(64) Michel Paillares: «Η Μακεδονική Θύελλα. Τα πύρινα χρόνια, 1903-1907». Τροχαλία, Αθήνα 1994.
(65) «Επίσημα έγγραφα περί της εν Μακεδονία οδυνηράς καταστάσεως, εν Κωνσταντινουπόλει, εκ του Πατριαρχικού Τυπογραφείου 1906». Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1993.
(66) «Ο Μακεδονικός Αγώνας», Ι.Κ.Μαζαράκης-Αινιάν, Αθήνα 1981.
(67) Παναγιώτη Η. Νικολακόπουλου: «Μιχαήλ Γ. Μωραϊτης-Μακεδονομάχος-Καπετάν Κόδρος (1856-1905)», Ερωδιός, Θεσσαλονίκη 2006.
(68) Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών 1905, ΑΑΚ/Β, Προξενείο Θεσσαλονίκης.
(69) Νικολακόπουλος (2006).

(Φ. Κιλιπίρης, ”Χοάρα Μουσιάτα – Τα Λιβάδια του Πάικου, ο τόπος – η ιστορία – οι άνθρωποι”, Κιλκίς 2009)

Πηγή: Βλαχόφωνοι