Το έκτρωμα της κ. Γαϊτάνη
Όταν ο κακοχωνεμένος (δήθεν) διεθνισμός συνυπάρχει με την αφόρητη ελαφρότητα προκύπτουν εκτρώματα. Κλασικό παράδειγμα, η άποψη που διετύπωσε εσχάτως για το «Μακεδονικό» η βουλευτής (Α’ Θεσσαλονίκης) του ΣΥΡΙΖΑ κ Ιωάννη Γαϊτάνη. Δεν απηχεί την θέση του κόμματος της για το μείζον αυτό θέμα η άποψη της βουλευτού, αλλά διατηρεί την αυτονόητη σημασία της: αποκαλύπτει το απελπιστικό αδιέξοδο, την τύφλωση και τις ιδεοληψίες μερίδος της Αριστεράς.
ΜΙΛΩΝΤΑΣ στη «Νόβα Μασεντόνια» (20.11.12) για το όνομα Μακεδονία, η κυρία Γαιτάνη είπε τα εξής: «Η Ελλάδα επιχειρεί να καταστεί υπερδύναμη στο Βαλκάνια και επιχειρεί να επεκταθεί σε όλη την περιοχή της Βαλκανικής Χερσονήσου. Αιτία γι’ αυτό που συμβαίνει με το όνομα, είναι τα συμφέροντα των Ελλήνων καπιταλιστών στη Μακεδονία. Το όνομα συνιστά απλώς άλλοθι και χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα προκειμένου να καλυφθούν αλλά πράγματα που συμβαίνουν»
ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ με άλλους προοδευτικούς που εντοπίζουν το πρόβλημα στον εθνικισμό των Ελλήνων, η κυρία Γαϊτάνη αποδίδει την εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές διαθέσεις του ελληνικού καπιταλισμού. Τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τα παραθέματα της συνέντευξης της σε ελληνικές εφημερίδες (καμία αναφορά στον εθνικισμό κτλ). Δυστυχώς γι’ αυτήν και την ετοιμόρροπη, δήθεν λενινιστική. σκέψη της, η πραγματικότης άλλα φθέγγεται. Συγκεκριμένα, πρώτον, ο ελληνικός καπιταλισμός, αδιαφορώντας πλήρως για την ευαισθησία των Ελλήνων στο θέμα του ονόματος, έκανε μπίζνες με την FYROM ακόμη την εποχή των συλλαλητηρίων και του εμπάργκο (π.χ Μαμιδάκης-πετρέλαιο).
Φυσικά, ουδόλως αναχαίτισε την εκτατική πολιτική του ελληνικού κεφαλαίου η στασιμότης στο θέμα, αλλά και η ένταση μεταξύ των δύο χωρών. Απεναντίας, οι συναλλαγές και οι (ελληνικές) επενδύσεις στην γείτονα χώρα συνεχίστηκαν με εντεινόμενο ρυθμό. Επομένως, δεν τους ενδιέφερε η υπόθεση του ονόματος, ούτε η εξέλιξή της, ώστε να πιέσουν και να το χρησιμοποιήσουν ως προκάλυμμα, όπως διατείνεται η κυρία Γαϊτάνη.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, ο κατ’ εξοχήν πολιτικός εκπρόσωπος της ελληνικής αστικής τάξης και των συμφερόντων της. ο κ Κ. Μητσοτάκης, ήταν ο πρωθυπουργός που περιφρόνησε την σημασία του ονόματος δηλώνοντας ότι σε δέκα χρόνια θα το έχουμε ξεχάσει. Αποδείχτηκε το αντίθετο. Ούτε οι Έλληνες το ξέχασαν, παρά τις εργώδεις προσπάθειες συγκεκριμένων κυβερνήσεων (Μητσοτάκη. Σημίτη. Γ. Παπανδρέου) να το υποβαθμίσουν ούτε, κυρίως, οι γείτονες. Καμία υποχώρηση εκ μέρους της FYROM, καμία διάθεση να παραιτηθούν από τον ασύστολο επιθετικό εθνικισμό τους και να καρπωθούν Ιστορία που δεν τους ανήκει. Οι ανδριάντες, οι φιέστες και ο Μακεδονισμός (παραποιημένη Ιστορία, κατασκευασμένη γλωσσά κτλ) δείχνουν καθαρά που κείται ο εθνικισμός και που η θεμιτή απαίτηση για σεβασμό στα ιστορικά γεγονότα.
ΤΕΛΟΣ, ΤΡΤΤΟΝ, αλλά ουχί έλασσον, ένας από τους φανατικούς υποστηρικτές της FYROM και των ψευδο-μακεδόνων είναι ο Τζωρτζ Σόρος, κεντρικό πρόσωπο του παγκόσμιου καπιταλισμού. Εδώ τα ιδεολογικά εργαλεία της κυρίας Γαϊτάνη δυσκολεύονται. Και ο ισχυρισμός της («Το όνομα χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα προκείμενου να καλυφθούν άλλα πράγματα που συμβαίνουν») πιθανώς να ισχύει στην πλήρη αντιστροφή του. Και ο νοών νοείτω.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ικανό μέρος της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ εμφορείται από παρόμοιες απλουστευτικές -και ενίοτε ανοηταίνουσες- απόψεις. Ευτυχώς η κεντρική θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι διαφορετική. Αρκετά ταλαιπωρήθηκε η Αριστερά από λογής ιδεοληψίες για το έθνος και την πατρίδα.
Πηγή: history-of-Macedonia