Το έκτρωμα της κ. Γαϊτάνη

Του Γιάννη Τριάντη,

Όταν ο κακοχωνεμένος (δήθεν) διεθνισμός συνυπάρχει με την αφόρητη ελαφρότητα προκύπτουν εκτρώματα. Κλασικό παράδειγμα, η άποψη που διετύπωσε εσχάτως για το «Μακεδονικό» η βου­λευτής (Α’ Θεσσαλονίκης) του ΣΥΡΙΖΑ κ Ιωάννη Γαϊτάνη. Δεν απηχεί την θέση του κόμματος της για το μείζον αυτό θέμα η άποψη της βουλευτού, αλλά διατηρεί την αυτονόητη σημα­σία της: αποκαλύπτει το απελπιστικό αδιέξοδο, την τύφλωση και τις ιδεο­ληψίες μερίδος της Αριστεράς.

ΜΙΛΩΝΤΑΣ στη «Νόβα Μασεντόνια» (20.11.12) για το όνομα Μακεδονία, η κυρία Γαιτάνη είπε τα εξής: «Η Ελ­λάδα επιχειρεί να καταστεί υπερδύ­ναμη στο Βαλκάνια και επιχειρεί να επεκταθεί σε όλη την περιοχή της Βαλκανικής Χερσονήσου. Αιτία γι’ αυτό που συμβαίνει με το όνομα, είναι τα συμφέροντα των Ελλήνων καπιταλιστών στη Μακεδονία. Το όνομα συνιστά απλώς άλλοθι και χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα προκειμένου να καλυφθούν αλλά πράγματα που συμβαίνουν»

ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ με άλλους προοδευ­τικούς που εντοπίζουν το πρόβλημα στον εθνικισμό των Ελλήνων, η κυρία Γαϊτάνη αποδίδει την εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές διαθέσεις του ελ­ληνικού καπιταλισμού. Τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τα παραθέματα της συνέντευξης της σε ελληνικές εφημερίδες (καμία αναφορά στον εθνικισμό κτλ). Δυστυχώς γι’ αυτήν και την ετοιμόρροπη, δήθεν λε­νινιστική. σκέψη της, η πραγματικότης άλλα φθέγγεται. Συγκεκριμένα, πρώτον, ο ελληνικός καπιταλισμός, αδιαφορώντας πλήρως για την ευ­αισθησία των Ελλήνων στο θέμα του ονόματος, έκανε μπίζνες με την FYROM ακόμη την εποχή των συλλαλητηρίων και του εμπάργκο (π.χ Μαμιδάκης-πετρέλαιο).

Φυσικά, ουδόλως αναχαίτισε την εκτατική πολιτική του ελληνικού κεφαλαίου η στασιμότης στο θέμα, αλλά και η ένταση μεταξύ των δύο χωρών. Απε­ναντίας, οι συναλλαγές και οι (ελλη­νικές) επενδύσεις στην γείτονα χώρα συνεχίστηκαν με εντεινόμενο ρυθ­μό. Επομένως, δεν τους ενδιέφερε η υπόθεση του ονόματος, ούτε η εξέλιξή της, ώστε να πιέσουν και να το χρησιμοποιήσουν ως προκάλυμμα, όπως διατείνεται η κυρία Γαϊτάνη.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, ο κατ’ εξοχήν πολιτικός εκπρόσωπος της ελληνικής αστικής τάξης και των συμφερόντων της. ο κ Κ. Μητσοτάκης, ήταν ο πρωθυπουρ­γός που περιφρόνησε την σημασία του ονόματος δηλώνοντας ότι σε δέκα χρόνια θα το έχουμε ξεχάσει. Αποδείχτηκε το αντίθετο. Ούτε οι Έλληνες το ξέχασαν, παρά τις εργώ­δεις προσπάθειες συγκεκριμένων κυβερνήσεων (Μητσοτάκη. Σημίτη. Γ. Παπανδρέου) να το υποβαθμίσουν ούτε, κυρίως, οι γείτονες. Καμία υποχώρηση εκ μέρους της FYROM, καμία διάθεση να παραιτηθούν από τον ασύστολο επιθετικό εθνικισμό τους και να καρπωθούν Ιστορία που δεν τους ανήκει. Οι ανδριάντες, οι φιέστες και ο Μακεδονισμός (παρα­ποιημένη Ιστορία, κατασκευασμένη γλωσσά κτλ) δείχνουν καθαρά που κείται ο εθνικισμός και που η θεμιτή απαίτηση για σεβασμό στα ιστορικά γεγονότα.

ΤΕΛΟΣ, ΤΡΤΤΟΝ, αλλά ουχί έλασσον, ένας από τους φανατικούς υποστηρικτές της FYROM και των ψευδο-μακεδόνων είναι ο Τζωρτζ Σόρος, κεντρικό πρόσωπο του παγκόσμιου καπιταλισμού. Εδώ τα ιδεολογικά εργαλεία της κυρίας Γαϊτάνη δυσκο­λεύονται. Και ο ισχυρισμός της («Το όνομα χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα προκείμενου να καλυφθούν άλλα πράγματα που συμβαίνουν») πιθανώς να ισχύει στην πλήρη αντι­στροφή του. Και ο νοών νοείτω.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ικανό μέρος της Αρι­στεράς και του ΣΥΡΙΖΑ εμφορείται από παρόμοιες απλουστευτικές -και ενίοτε ανοηταίνουσες- απόψεις. Ευ­τυχώς η κεντρική θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι διαφορετική. Αρκετά ταλαι­πωρήθηκε η Αριστερά από λογής ιδεοληψίες για το έθνος και την πα­τρίδα.

Πηγή: history-of-Macedonia