Ο Gerald Cavendish Grosvenor, 6ος Δούκας του Westminster, που πέθανε το καλοκαίρι που πέρασε, είχε ερωτηθεί σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις που είχε παραχωρήσει, για τον μυθώδη πλούτο της οικογένειάς του (ήταν ο κύριος γαιοκτήμονας του κέντρου της βρετανικής πρωτευούσης και τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος στο Ηνωμένο Βασίλειο). «Εάν είχα επιλογή» απάντησε, «θα προτιμούσα να μην είχα γεννηθεί πλούσιος, αλλά δεν μπορώ να τα πουλήσω. Δεν μου ανήκουν. Στο πλαίσιο της αιωνιότητος, μπορεί, αν είμαι τυχερός, να ζήσω 70 χρόνια, αλλά αυτή η γη ανήκει στην οικογένειά μου εδώ και 300, 400, 500, 600 χρόνια. Εγώ δεν είμαι παρά μια σπίθα στον χρόνο». Πέθανε 61 ετών.
Αναρωτιέμαι πόσα χρόνια νομίζουν ότι θα ζήσουν οι ουτιδανοί, οι κύριοι Τίποτε, που ξεπουλούν την Πατρίδα μας, από τα λιμάνια ως το υπέδαφος, και δολοφονούν τον λαό μας, στέλνοντας στην ξενητειά τους νέους, καταδικάζοντας το Έθνος σε δημογραφικό μαρασμό, εξοντώνοντας τους συνταξιούχους, γκρεμίζοντας επιχειρήσεις…
Στις διαπραγματεύσεις δεν μπορείς να φτάσεις κάπου με το να κρύβεσαι πίσω από συνθήματα που διεκδικούν συνεχώς το αδύνατο και δεν είναι εφικτό, δήλωσε ο Μουσταφά Ακιντζί επαναλαμβάνοντας ότι το Κυπριακό, μετά από 48 χρόνια διαπραγματεύσεων, έχει φτάσει σε σημείο κορεσμού. 
![Βιβλιοκριτική: Φίλιππος ο Μακεδών [N. G. L. Hammond], Μαλλιάρης Παιδεία, 1997](https://i2.wp.com/www.antibaro.gr/wp-content/uploads/2015/06/filippos-o-makedwn.jpg?resize=40%2C40){kind=small}
