Φαήλος Κρανιδιώτης: «Αν οι Αλβανοί σοβινιστές απειλήσουν τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, η Ελλάδα σαφώς και θα αντιδράσει»

«Έχω μια αδερφή, κουκλίτσα αληθινή,
την λένε Βόρειο Ήπειρο την αγαπώ πολύ,
την λένε Βόρειο Ήπειρο την αγαπώ πολύ!!

Της κόψαν την φωνή, κουκλίτσα αληθινή,
Την πιάσανε αιχμάλωτη οι άπιστοι Αλβανοί

Και τώρα που μπορώ, το όπλο να κρατώ,
και ανήκω εις τον ένδοξο Ελληνικό στρατό
Θα ανέβω ένα πρωί, χωρίς διαταγή,
για να αγκαλιάσω στοργικά την δόλια μου αδερφή»

Ο Φαήλος Κρανιδιώτης μιλάει στην «Αυτόνομη» για το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα, την διακοπή των συντάξεων ΟΓΑ σε υπερήλικες Ομογενείς, την κατάσταση της Παιδείας στην Βόρειο Ήπειρο, τα δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, αλλά και για την εθνικιστική ρητορική που έχει υιοθετήσει το τελευταίο διάστημα η πολιτική τάξη της Αλβανίας.

«Τα Τίρανα έχουν να διανύσουν πολύ δρόμο μέχρι να γίνουν μια ευρωπαϊκή δημοκρατία» και «οι καλές σχέσεις με την Αλβανία πρέπει να είναι πάντοτε ευθέως ανάλογες με τον σεβασμό από αυτήν της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, είτε ζει σε αναγνωρισμένες μειονοτικές περιοχές είτε όχι», δηλώνει ο στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά.

Ο πολιτικός με την ιδιαίτερη αγάπη για την Βόρειο Ηπειρο, στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα στον Μπερίσα και στους Ερυθρόμαυρους να αφήσουν στην άκρη τις αλυτρωτικές δηλώσεις και να μην ξεχνούν πως «ζουν από τα εμβάσματα από την Ελλάδα» γιατί «από μια επιδείνωση των σχέσεων με την Ελλάδα, μόνο χαμένη θα βγει η χώρα τους».

Στον ΓΙΩΡΓΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
– Γνωρίζουμε πως είστε καλός γνώστης του Βορειοηπειρωτικού, πότε ασχοληθήκατε για πρώτη φορά;
“Έχω μια αδερφή….”. Αυτό φταίει κι οι πρώτοι μου δάσκαλοι. Ασχολούμαι απ’ όταν θυμάμαι τον κόσμο. Κάποιοι μ’ έμαθαν που είναι τα πραγματικά όρια της Πατρίδας και τους χρωστώ ισόβια ευγνωμοσύνη. Μ’ έμαθαν πως τα απαράγραπτα εθνικά δικαιώματα και το καθήκον δεν δείχνουν διαβατήριο και δεν περνάνε συνοριακό έλεγχο. Αργότερα, φοιτητής, όταν είχα πλέον οργανωμένη πατριωτική δράση, θεώρησα στοιχειώδες καθήκον την συμμετοχή στις κινητοποιήσεις των Βορειοηπειρωτικών Οργανώσεων. Είναι συνεχείς οι αναφορές μου στο εθνικό θέμα στα κείμενα και στις παρεμβάσεις μου εδώ και 25-27 χρόνια. Η έμπρακτη ενασχόληση, τόσο πολιτικά, με αρθρογραφία, όσο και σαν μαχόμενος δικηγόρος, μου χάρισε πολύτιμους φίλους και φίλες από την Βόρειο Ήπειρο. Στο συνέδριο της ΝΔ το 2010, ήμουν ο πρώτος ομιλητής σύνεδρος. Μίλησα, όπως πάντα, για τον Ελληνισμό από την Απειρωτάν Χειμάρρα ως το ακρωτήρι του Αγίου Ανδρέα στην Καρπασία. Αυτή είναι η νοητή γραμμή της συνείδησης μου. «Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας αποτελεί την νομική θεμελίωση της Αυτονομίας. Η Αλβανία να σεβαστεί τα δικαιώματα της ΕΕΜ»

– Για εσάς το θέμα της Βορείου Ηπείρου είναι ζήτημα εδαφικό ή ένα ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Είναι και τα δύο. Από τη μία υπάρχει το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας και η νομική θεμελίωση της Αυτονομίας. Από την άλλη οι καλές σχέσεις και η καλή γειτονία με την Αλβανία πρέπει να είναι πάντοτε ευθέως ανάλογες με τον σεβασμό από αυτήν της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, είτε ζει σε αναγνωρισμένες μειονοτικές περιοχές είτε όχι, κι από την ευημερία της. Σε περίπτωση όμως κλιμάκωσης του αλβανικού σωβινισμού και κινδύνων για την ασφάλεια του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, τα καθήκοντα της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι πρόδηλα. Τα υποδεικνύει το δίκαιο και η Ιστορία. Ξέρουμε καλά αυτά τα ορεινά μονοπάτια. Τα έχουν ξαναπάρει οι πατεράδες κι οι παππούδες μας.

– Το τελευταίο διάστημα υπήρχαν έντονες πολιτικές εξελίξεις στην Αλβανία τόσο με τα αποτελέσματα της στημένης απογραφής όσο και με την εθνικιστική ρητορική που έχει υιοθετήσει η πολιτική τάξη της χώρας. Ποία είναι η εκτίμησή σας;
Ο τουρκικός ισλαμοφασισμός κι επεκτατισμός έχει ένα μερίδιο στην υποκίνηση του αλβανικού σωβινισμού, καθώς και η ψηφοθηρία και ο τυχοδιωκτισμός συγκεκριμένων αλβανικών πολιτικών δυνάμεων. Πιθανώς νομίζουν ότι η οικονομική κρίση της Ελλάδας τους δίνει μια ευκαιρία να ασκήσουν πιέσεις και να ικανοποιήσουν άνομα συμφέροντα τους. Ας δουν, ο Μπερίσα, οι “μαυροκόκκινοι” φασίστες ή όποιοι άλλοι, καλύτερα τον χάρτη. Μ’ εμάς έχει σύνορα η Αλβανία, ζουν από τα εμβάσματα από την Ελλάδα. Από μια επιδείνωση των σχέσεων με την Ελλάδα, χάριν του σωβινισμού ανοήτων, μόνο χαμένη θα βγει η χώρα τους. Πολύ χαμένη. Και δεν αναφέρομαι μόνον στην παρεμπόδιση της ευρωπαϊκής πορείας της Αλβανίας.

– Η Αλβανία έχει υπογράψει σχεδόν όλες τις διεθνής συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η Διεθνή Σύμβαση για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα, την Σύμβαση-πλαίσιο για τις Εθνικές Μειονότητες, μέχρι και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που αναγνωρίζει το δικαίωμα της ατομικής προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου κ.ά. Στην περίπτωση της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας πιστεύετε πως η Αλβανία σέβεται αυτά που έχει υπογράψει;
Όχι. Τα Τίρανα έχουν να διανύσουν πολύ δρόμο μέχρι να γίνουν μια ευρωπαϊκή δημοκρατία. Οι πιέσεις μας πρέπει να είναι συνεχείς και επίμονες.

– Δυστυχώς το Έθνος βάλλεται από μια οικονομική λαίλαπα που δεν άφησε ανεπηρέαστους ούτε τους Βορειοηπειρώτες. Πρόσφατα στο Μνημόνιο 3 συμπεριλήφθη μια ειδική διάταξη που ουσιαστικά κόβει τις συντάξεις του ΟΓΑ από τους Βορειοηπειρώτες αναγκάζοντας τους να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες. Τι πρέπει να γίνει ούτως ώστε να μην αφήσουμε την Βόρειο Ήπειρο να ερημώσει;
Πρέπει να ακυρωθεί η συγκεκριμένη διάταξη για λόγους εξαιρετικού και κατεπείγοντος εθνικού συμφέροντος. Αδιανόητο να άντεξε ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός επί τουρκοκρατίας, να επιβίωσε επί Ζώγου και Χότζα και να χαθεί με υποτιθέμενη δημοκρατία και ανοιχτά σύνορα. Αυτό όμως που αναφέρετε δεν είναι παρά ένα πολύ μικρό μέρος του προβλήματος. Δεν λύνεται το ζήτημα μόνο με επιδότηση των γερόντων. Χρειάζεται πρωτογενής ανάπτυξη, ανταγωνιστικές οικονομικές δράσεις του Ελληνισμού στις εστίες τους, να μείνουν όσοι νέοι υπάρχουν και να επιστρέψουν κι άλλοι. Μαζί με την στήριξη της ελληνικής εκπαίδευσης στα χωριά και τις πόλεις του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού  και την οικονομική ανάπτυξη, η άγρυπνη συμπαράσταση της Ελλάδας, είναι οι όροι για την επιβίωση κι ακμή των αδελφών μας στην Βόρειο Ήπειρο.

– Η εκπαίδευση πάει από το κακό στο χειρότερο, από την μία τα δημόσια μειονοτικά σχολεία και από την άλλη τα ιδιωτικά που υποτίθεται πως λειτουργούν υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πολιτείας. Σώζεται η Ελλάδα από την εξαθλίωση της εκπαίδευσης στην Βόρειο Ηπειρο;
Όχι. Να κλείσουν οι λεγόμενες “Ανεξάρτητες” Αρχές, άχρηστα άντρα πολιτικής ορθότητας κι αριστεριστών, καταβόθρες κονδυλίων, να απολύσουμε το 1/5 των υπαλλήλων της Βουλής, έχουμε 1850, ενώ η Γερμανία έχει 400, να μειωθούν τουλάχιστον στο μισό οι βουλευτικοί και κυβερνητικοί μισθοί, να περιοριστούν οι μετακλητοί κι αποσπασμένοι από 6 σε 2, να περιστείλουμε κι άλλες αδικαιολόγητες σπατάλες και θα περισσέψουν χρήματα για την άρτια εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων στην Βόρειο Ήπειρο. Θα έχουμε και ρέστα για πολλές άλλες ανάγκες.

– Πως βλέπετε τους βορειοηπειρώτες που η ΝΔ τους ένταξε στην Γραμματεία Παλιννοστούντων και Ειδικών Πληθυσμιακών Ομάδων, πιστεύεται πως υπάρχει εθνική πολιτική για το Βορειοηπειρωτικό;
Υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις και θα έλεγα πως χρειάζεται μια κεντρικά οργανωμένη πιο δυναμική πολιτική. Για μένα δεν έχει τόση σημασία που τους εντάσσεις οργανωτικά αλλά το τι πολιτική κάνεις. Αν η πολιτική είναι Εθνική, με ιστορικούς όρους, με κύριο μέλημα την διασφάλιση της ευημερίας και της ελληνικότητας των αδελφών μας στις εστίες τους, τότε βαδίζουμε σωστά. Για λόγους σημειολογικούς και ηθικούς βέβαια, θα προτιμούσα μια Γραμματεία Βορειοηπειρωτικού και Κυπριακού Ελληνισμού ή μάλλον, για να μην ξεχνάμε και τους άλλους Έλληνες, πχ στην Πόλη, στον Πόντο και στα Σκόπια, μια Γραμματεία Μείζονος Ελληνισμού.

Ποιος είναι ο Φαήλος Κρανιδιώτης
– Ο Φαήλος Κρανιδιώτης γεννήθηκε το 1965 στον Κορυδαλλό. Προέρχεται από λαϊκή οικογένεια. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μιλάει Αγγλικά, Γερμανικά και Ισπανικά.

– Υπηρέτησε εθελοντικά στις Ειδικές Δυνάμεις, επί 23 μήνες, ως έφεδρος Αξιωματικός.
– Ασκεί αποκλειστικά, ελεύθερη μαχόμενη δικηγορία από το 1992, χωρίς αντιμισθίες ή αργομισθίες.
– Πρόεδρος του Δ.Σ. του Δικτύου 21 και Μέλος της Λέσχης Καταδρομέων – Ιερολοχιτών, καθώς και του Πανελληνίου Συνδέσμου Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων.

– Υπερασπιστής των δικαιωμάτων των Κούρδων αγωνιστών στα δικαστήρια, συνδέεται με στενούς συναγωνιστικούς δεσμούς με το ΕΑΜ Κουρδιστάν και τις οργανώσεις των Κυπρίων, Βορειοηπειρωτών, Κωνσταντινουπολιτών, Ποντίων, Ιμβρίων και την Αρμενική Εθνική Επιτροπή.

– Συνήγορος του κούρδου ηγέτη, Αμπντουλλάχ Οτσαλάν, στην Ελλάδα, στο πλευρό του οποίου βρέθηκε τον Φεβρουάριο του 1999 στο Ναϊρόμπι. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα, συνετέλεσε στην αποκάλυψη των μεθοδεύσεων που οδήγησαν στην ατιμωτική παράδοση του Κούρδου ηγέτη στα χέρια της Άγκυρας.

– Συντάκτης της εισηγητικής έκθεσης και της πρότασης νόμου, με την οποία αναγνωρίστηκε το 1996 από τη Βουλή των Ελλήνων, η Γενοκτονία των Αρμενίων από το τουρκικό καθεστώς.

– Διετέλεσε νομικός σύμβουλος της Μητρόπολης των εν Ελλάδι Ορθοδόξων Αρμενίων και του Λαϊκού Κογκρέσου του Κουρδιστάν στην Αθήνα.

– Διετέλεσε μέλος του Κέντρου Ερεύνης και Μελέτης Ελληνισμού και της Επιτροπής για την Κύπρο της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών και υπήρξε συνεργάτης του αγωνιστή Θεόφιλου Γεωργιάδη, που δολοφονήθηκε το 1994 στη Λευκωσία από όργανα των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.

Βρίσκεται στο πλευρό του Αντώνη Σαμαρά αδιάλειπτα από το 1993.

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Σαράντος Καργάκος: «Δεν διαπρέπουν οι απόγονοι του Λεωνίδα αλλά του Εφιάλτη και του Νενέκου»…

 

Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη

«Για το τίποτε δεν έχω να πω τίποτε. Αυτό το τίποτε συγκροτείται από κάποια κομματικά ή οικογενειακά φέουδα. Αλλά, όταν μοιράζεις το τίποτε, εισπράττεις ένα τίποτε. Έχουμε μια τιποτένια πολιτική, διότι… εξαιτίας κυρίως του τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού εκμαυλισμού εδώ και καιρό συγκροτούμε ένα σύνολο χαυνοπολιτών, δηλαδή κεχηναίων και χασκόντων πολιτών». Αυτά δηλώνει σήμερα στην ΕΡΕΥΝΑ ο γνωστός ιστορικός, φιλόλογος και συγγραφέας κ. Σαράντος Καργάκος, χειμαρρώδης στο λόγο του και κατασταλαγμένος στις σκέψεις του. Λάτρης του πολυτονικού συστήματος και της αρχαίας γλώσσας, ενώ οι απαντήσεις που δίνει είναι γραμμένες στο πολυτονικό, όπως όλα τα βιβλία και τα άρθρα του….

– Ποια είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ελληνικής κοινωνίας σήμερα, ποια είναι η προσωπικότητά της και οι αρχές οι οποίες τη διέπουν; Εκτιμάτε ότι η ελληνική κοινωνία δεν έχει πρόσωπο;
«Το μόνο δροσερό που αισθάνθηκα τον τελευταίο καιρό ήσαν οι πρώτες σταγόνες της βροχής, που, όταν έγιναν βροχή, καθάρισαν κάπως τον εξωτερικό μας ρύπο. Για ποια ελληνική κοινωνία μιλάτε; Αυτό το πληθυσμιακό αμάρευμα (=κατακάθι) δεν είναι κοινωνία , είναι α-κοινωνία. Με ποιον ή με τι κοινωνούμε; Το τι είμαστε, το έχει προσδιορίσει προφητικά και χλευαστικά ο Ηράκλειτος: «Σάρμα εική κεχυμένον ο κάλλιστος κόσμος μας» (=Σκουπίδια άτακτα χυμένα ο ωραιότατος κόσμος μας)! Στο μόνο που διακρινόμαστε είναι η παραγωγή και η έκθεση σκουπιδιών. Δημιουργούμε – όντας σκουπίδια της ιστορίας – τον «Πολιτισμό των Σκουπιδιών». Ας μη μιλάμε πια για πρόσωπο. Όπως συχνά έχω γράψει, είμαστε μια απρόσωπη έκφραση προσωπικότητας. Δεν έχουμε πρόσωπο και γι’ αυτό, όπως έλεγε ο λαός, όταν ήταν λαός κι όχι πολτός, «δεν βλέπουμε Θεού… πρόσωπο»!

– Δομικοί κοινωνικοί θεσμοί της χώρας μας όπως φερ΄ ειπείν η παιδεία, η πολιτεία, η δικαιοσύνη, η εκκλησία και άλλα απαξιώνονται τόσο πολύ από τους ίδιους τους πολίτες… Μήπως αυτό είναι επικίνδυνο;
“Οι θεσμοί, για να είναι θεσμοί, πρέπει να είναι δεσμοί, όχι με την έννοια της αλυσίδας. Πρέπει να μας δένουν με κάτι (π.χ. με μια πίστη σε μια αξία) αναμεταξύ μας. Οι θεσμοί έχουν παραλύσει. Έχουν αυτοδιαλυθεί. Ουσιαστικά οι φορείς τους έχουν αυτοπαραιτηθεί. Η παρουσία τους είναι προσχηματική και… μισθολογική. Ένα παράδειγμα: η τήρηση των νόμων στην Ελλάδα είναι προαιρετική. Ποιος μεγάλος κλέφτης μπήκε φυλακή; Κι αν μπήκε, σε πόσο χρόνο βγήκε; Ασφαλώς κι είναι επικίνδυνη η απαξίωση των θεσμών εκ μέρους των πολιτών. Αλλά κατά πόσον οι κατά ταυτότητα Έλληνες είναι πολίτες; Είναι ιδιώτες και, όπως, εννοούσε τη λέξη ο Περικλής και όπως εννοούν τη λέξη idiot οι ξένοι. Δεν έχουμε αίσθημα πατρίδας, για να έχουμε σοβαρούς θεσμούς και σοβαρή πίστη στους θεσμούς. Τα όρια της πατρίδας μου είναι τα όρια της… τσέπης μου”.

– Τι έχετε να πείτε για την απαξίωση της πολιτικής και των εκπροσώπων της;
“Για το τίποτε δεν έχω να πω τίποτε. Αυτό το τίποτε συγκροτείται από κάποια κομματικά ή οικογενειακά φέουδα. Αλλά, όταν μοιράζεις το τίποτε, εισπράττεις ένα τίποτε. Έχουμε μια τιποτένια πολιτική, διότι εξαιτίας κυρίως του τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού εκμαυλισμού εδώ και καιρό συγκροτούμε ένα σύνολο χαυνοπολιτών, δηλαδή κεχηναίων και χασκόντων πολιτών”.

– Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας μας, το οποίο θα μπορούσε ίσως να θεωρηθεί η βασική αιτία της γενικότερης και κοινώς αναγνωριζόμενης κοινωνικής παθογένειας σήμερα και ποια η προτεινόμενη λύση του;
“Υπό άλλες συνθήκες θα σας έλεγα ότι είναι η «απαιδία», όπως τη λέγει ο Πολύβιος. Η υπογεννητικότητα. Διότι οι αρχοντοχωριάτες (με δανεικά παρακαλώ!) κατά ταυτότητα Έλληνες προτιμούν ν’ ανατρέφουν σκυλιά και όχι παιδιά. Αν ήμουν υποκριτής θα σας έλεγα ότι είναι η φερόμενη (έτσι δε λέμε τώρα;) οικονομική κρίση. Αλλά μια κρίση δεν κάνει κακό. Η ακρισία, που μας έδερνε τόσον καιρό, ήταν το μεγάλο κακό. Η κρίση μπορεί να μας κάνει καλό: να «μάσουμε» όχι μόνο τα λεφτά αλλά κυρίως τα… μυαλά μας. Την μόνη λύση που εδώ και δύο χρόνια προτείνω με την αρθρογραφία μου είναι η προτροπή του Σεπτιμίου Σεβήρου: Laboremus (=ας εργαζόμαστε) και όχι το… ξαπλαρέμους”.

– Προσφέρεται σήμερα παιδεία από το κράτος; Ή προσφέρεται κακοπαιδεία, υποπαιδεία και υπνοπαιδεία;
“Δεν υπάρχει κράτος, υπάρχει ακράτεια. Το φερόμενο ως κράτος είναι ένας φορομπηχτικός μηχανισμός κι ένας τεράστιος εσμός παρασίτων. Συνεπώς, αυτό που προσφέρεται σαν παιδεία είναι μια παρασιτική λειτουργία. Τους τίτλους «κακοπαιδεία», «υποπαιδεία», «υπνοπαιδεία» χρησιμοποιώ εδώ και μια τριακονταετία. Τα βιβλία μου «Αλαλία» και «Αλεξία» και το πρόσφατα εκδοθέν από τον «Αρμό», «Ελληνική παιδεία: Ένας νεκρός με… μέλλον», ξέρω ότι ενόχλησαν πολλούς. Αλλά αυτό νομίζω ότι είναι η αποστολή του πνευματικού ανθρώπου: να γίνεται σωκρατικός οίστρος, έστω κι αν το βραβείο με το οποίο θα τιμηθεί είναι το… κώνειον!”.

– Πως πρέπει να σταθεί η Ελλάδα απέναντι στην πρόκληση της εποχής μας; Πως μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο;
“Η Ελλάς, ως έννοια πνευματική και ηθική, ναι, οι φερόμενοι τώρα ως Έλληνες όχι. Εκτός πια κι αν επιτραπεί στην Ελλάδα να επιστρέψει στον τόπο της. Το να λες πως είσαι Έλληνας σήμερα στην Ελλάδα κάνει κακό στην υγεία και στη σταδιοδρομία. Δεν διαπρέπουν οι απόγονοι του Λεωνίδα αλλά του Εφιάλτη και του Νενέκου. Ωστόσο, η ανθρωπότητα που διαρκώς βουλιάζει μέσα στο τέλμα μιας προόδου που δίνει την αίσθηση και το άρωμα του βόθρου, θα αισθανθεί κάποια στιγμή την ανάγκη μιας υγιούς αναπνοής. Όπως τα χρόνια της Αναγεννήσεως (αλλά και μετά) ιδανικό πρότυπο έγινε ο Έλληνας Άνθρωπος, το ίδιο θα συμβεί και στα προσεχή χρόνια. Θα ξαναρχίσει διεθνώς (στην Κίνα άρχισε πυρετωδώς) η σπουδή της αρχαίας μας γλώσσας, που, όπως έγραψε παλιά ο Wilhelm Schultze, είναι «η ανώτερη εκδήλωση του ανθρώπινου γλωσσοπλαστικού δαιμονίου» (Höchste Manifestation des sprachbildendem Menschengreistes). Τότε υπάρχει ελπίδα να υψωθεί και τούτος ο ασπόνδυλος, σαν μαλάκιο λαός, σε έθνος. Διότι, όπως σωστά λένε οι Γερμανοί, που μας φόρεσαν το καπίστρι της «Τρόικας», το έθνος είναι η γλώσσα (“Die Nation ist die Sprache”). Η κατάπτωσή μας άρχισε από την κατάπτωση της γλώσσας μας. Έτσι εγίναμε, όπως λέει ο Μακρυγιάννης, «παλιόψαθα των Εθνών». Αλλ’ αν θαύματα γίνονταν και στο παρελθόν, γιατί να μη γίνουν και στο μέλλον; Οι πραγματικά θρησκεύοντες προσδοκούν «ανάστασιν νεκρών». Εγώ, πιο ολιγαρκής, προσδοκώ την ανάσταση του φιλοτίμου μας. Κι αν είναι να πεθαίνουμε, να πεθαίνουμε για ένα φιλότιμο… Άμποτες!”.

Πηγή: Ellanodikis