Η τραγική ειρωνεία της τύχης…

Όταν το 1989 στη Δερβιτσάνη είχε έρθει ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συνοδευόμενος από τον υπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησής του Αντώνη Σαμαρά, η πλατεία μπροστά στο Πολιτιστικό Μέγαρο ήταν κατάμεστη από Βορειοηπειρώτες: από παιδιά, μεσήλικες και υπερήλικες, που είχαν έρθει από τα τέσσερα άκρα της Βορείου Ηπείρου.

Ήταν η περίοδος που φαινόταν πως η Αλβανία βρισκόταν σε τροχιά «ελεύθερης πτώσης» και οι ελπίδες του λαού της για ελευθερία και δημοκρατία είχαν αναπτερωθεί. Τότε η λαοθάλασσα της Δερβιτσάνης, για πρώτη φορά στα μεταπολεμικά χρονικά της Αλβανίας, θα γιουχάιζε ανοιχτά των πρωθυπουργό Αντίλ Τσαρτσάνη. Χρειάστηκε η παρέμβαση του Έλληνα πρωθυπουργού ώστε να ηρεμήσει το πλήθος.

Σ’ εκείνη τη συγκέντρωση, μπροστά στη λαοθάλασσα, Μητσοτάκης και Σαμαράς επεσήμαναν το γεγονός πως ο δρόμος προς την ελευθερία είχε ανοίξει διάπλατα και πως η Μητέρα Πατρίδα τούς περίμενε με ανοιχτές αγκάλες.

Δεν πέρασε πολύς καιρός και οι Βορειοηπειρώτες πήραν τα βουνά, μέσα στα χιόνια και κάτω ακόμη και από τις σφαίρες των Αλβανών συνοριακών φρουρών κατέφθαναν κατά εκατοντάδες στην Πατρίδα τους, που τόσο αγαπούσαν, που τόσο λαχταρούσαν όλα αυτά τα χρόνια της δικτατορίας. Ήταν τότε που Μητσοτάκης και Σαμαράς θεωρήθηκαν από τους Βορειοηπειρώτες ως «Μεσσίες».

Οι Βορειοηπειρώτες πράγματι εκπλήρωσαν το όνειρό τους να ζήσουν στην πατρίδα τους την Ελλάδα. Και νόμισαν πως εκεί θα τους περίμενε ο παράδεισος, εκείνος ο παράδεισος για τον οποίο τους επιβεβαίωσε στη Δερβιτσάνη ο κ. Σαμαράς. Νόμισαν πως, όταν θα έφταναν εκεί, θα έπιαναν πλέον αυτό τον παράδεισο και θα ξεχνούσαν την κόλαση στην οποία έζησαν δεκάδες χρόνια υπό το στυγνό καθεστώς του Εμβέρ Χότζα.

Τι συνέβηκε όμως στην πραγματικότητα; Ενώ τα αδέρφια τους οι ελλαδίτες τους περίμεναν όπως ο αδερφός τον αδερφό, δε συνέβηκε το ίδιο και με την Ελληνική Πολιτεία. Και τότε, από την αρχή, οι Βορειοηπειρώτες ήταν υποχρεωμένοι να ξεκινήσουν έναν νέο αγώνα για να αποκτήσουν εκεί στην πατρίδα τους τα δικαιώματά τους ως Έλληνες και όχι ως αλλοδαποί. Πράγμα πολύ δύσκολο, αφού η γραφειοκρατία, ίσως ακόμη και η πραγματική βούληση των κυβερνώντων, έκαναν τη δουλειά τους.

Όλοι οι Βορειοηπειρώτες γνωρίζουν καλά τι αγώνας χρειάστηκε ακόμη και για να φύγει από πάνω τους η ρετσινιά του αλλοδαπού, του Αλβανού. Τότε μερικοί από τους Βορειοηπειρώτες αναγκάστηκαν μέσα στην οργή και την απελπισία τους να αναφωνήσουν: «Τι είμαστε τέλος πάντων εμείς; Πηγαίνουμε στην Ελλάδα, μας αποκαλούν Αλβανούς, πηγαίνουμε στην Αλβανία, μας αποκαλούν σκατοέλληνες!». Χρειάστηκε σκληρός αγώνας ώστε να πειστούν οι κυβερνώντες για την θεώρηση πολλαπλών διαδρομών, την πεντάχρονη βίζα, το ΕΔΤΟ, την απόδοση της ιθαγένειας, το βιβλιάριο υγείας, τη σύνταξη του ΟΓΑ στους υπερήλικες κτλ. κτλ.

Νόμισαν οι Βορειοηπειρώτες πως, έστω και αργά και με το σκληρό τους αγώνα, θα τελείωναν πλέον τα βάσανά τους μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Όμως δεν ήταν γραφτό. Οι καλαμαράδες των Αθηνών, δεξιοί και αριστεροί (με εξαιρέσεις πάντα, διότι κάθε κανόνας έχει και εξαιρέσεις), ήταν πάντα ψυχροί και θα τολμούσα να πω «δολοφόνοι» του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Και άρχισαν σταδιακά να αφαιρούν χωρίς καθόλου να ντρέπονται, όσα είχαν αποκτήσει με τον αγώνα τους οι Βορειοηπειρώτες και αυτά τα όσα ήταν ό,τι δικαιούνταν ως Έλληνες. Στην αρχή έκοψαν από τους νεότερους το βιβλιάριο υγείας με το δικαιολογητικό ότι δεν μένουν στην Ελλάδα και να τους κάνουν να πεθαίνουν ακόμη και για μία απλή εγχείρηση στα ανύπαρκτα νοσοκομεία της Αλβανίας. Στη συνέχεια έκαμαν γολγοθά ακόμη και την ανανέωση του ΕΔΤΟ, αφού ζητούσαν λαγούς με πετραχήλια. Η απόδοση της ιθαγένειας άρχισε και συνεχίζεται με ρυθμούς χελώνας, για να μην πούμε πως έχει διακοπή.

Ήρθε όμως και το τελευταίο πλήγμα, το πιο δολοφονικό, το πιο προδοτικό, εκείνο που πραγματικά έβαλε την ταφόπετρα στο μαρτυρικό χώρο της Βορείου Ηπείρου. Με το σκεπτικό της μη μόνιμης διαμονής στην Ελλάδα, αρχικά έκοψαν τη σύνταξη του ενός εκ των δύο Βορειοηπειρωτών συζύγων και τώρα και στους δύο. Έδωσαν δηλαδή τη χαριστική βολή σε εκείνους που επί μισό αιώνα και σε αντίξοες συνθήκες, όχι μόνο κράτησαν μέσα τους αναμμένη τη φλόγα του ελληνισμού και της χριστιανοσύνης, αλλά τα μεταλαμπάδευσαν αυτά και στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους. Η σύνταξη της πείνας των 300 ευρώ, από τη μια μεριά τους έκανε τουλάχιστον υπερήφανους γιατί τους σκεφτόταν η Μητέρα Πατρίδα, ενώ από την άλλη τους έδινε το έναυσμα να παραμείνουν με αξιοπρέπεια στα πατρώα τους εδάφη και να κρατούν ζωντανά τα χωριά της Βορείου Ηπείρου, αφού οι νέοι αναγκάστηκαν να φύγουν για τους γνωστούς πλέον λόγους.

Το 1989 στη Δερβιτσάνη ο Σαμαράς τους υποσχέθηκε τον ελληνικό παράδεισο και τους παρότρυνε να εγκαταλείψουν το μαρτυρικό χώρο της Βορείου Ηπείρου και να εγκατασταθούν στη μητέρα τους την Ελλάδα. Μάρτης του 2013, μετά από 24 χρόνια, το ίδιο άτομο, ο Αντώνης Σαμαράς, ο κάποτε «Μεσσίας», τούς δολοφονεί εν ψυχρό με τη διακοπή της σύνταξης του ΟΓΑ.

Αυτή είναι η τραγική ειρωνεία της τύχης…

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

«Κανείς δεν ήθελε την καυτή πατάτα του ορυκτού πλούτου – Το υπουργείο Εξωτερικών «τρέμει» το θέμα της ΑΟΖ ακόμη και με τη Λιβύη»

Ο υφυπουργός Ενέργειας του υπουργείου Ανάπτυξης την περίοδο 2004- 2006, κ. Γιώργος Σαλαγκούδης, μιλά στα «Επίκαιρα»

του Κώστα Χαρδαβέλλα

Κομματικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και πανίσχυρος υφυπουργός Ενέργειας του υπουργείου Ανάπτυξης την περίοδο 2004-2006, ο κ. Γιώργος Σαλαγκούδης είναι ένας άνθρωπος που έχει «βουτήξει» για τα καλά στην εξουσία και γνωρίζει τον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού συστήματος «από μέσα». Εκτός πολιτικής (από επιλογή) σήμερα, είναι ένας από εκείνους που μπορούν να απαντήσουν στο ερώτημα όλων των Ελλήνων:
Γιατί όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα έκρυβαν την ύπαρξη του ορυκτού μας πλούτου;

Η απάντησή του είναι κάτι παραπάνω από σαφής:
«Το θέμα της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου είναι “πρωθυπουργοκεντρικό”. Στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός έχει όλη την εξουσία – περισσότερο κι από τον πρόεδρο των ΗΠΑ ή της Γαλλίας που έχουν Προεδρική Δημοκρατία. Κανένας από τους πρωθυπουργούς μας μέχρι σήμερα δεν είχε το σθένος και το θάρρος να κάνει τις αποφασιστικές κινήσεις στο θέμα των ελληνικών υδρογονανθράκων. Προτίμησαν όλοι την τακτική “φύγε, πρόβλημα, από εμένα” “να μην βάλω εγώ τα χέρια μου στη φωτιά· ας κληρονομήσει την ‘καυτή πατάτα ο επόμενος πρωθυπουργός”», λέει ο κ. Σαλαγκούδης και προσθέτει:

«Η τακτική του να πετάει ο κάθε πρωθυπουργός το “μπαλάκι” των ευθυνών στον επόμενο δεν ακολουθήθηκε μόνο στα πετρέλαια, αλλά αποτελεί διαχρονική τακτική όλων των πρωθυπουργών μας. Αυτό ακριβώς έγινε και το Μάρτιο του 2009, πριν οδηγηθούμε στις εθνικές εκλογές. Ο Κώστας Καραμανλής, στην προσπάθειά του να πάρει κάποια μέτρα πριν φτάσει η Ελλάδα εδώ που βρίσκεται σήμερα, ζήτησε από την αντιπολίτευση να βοηθήσει ώστε να υπάρξει μια ανοχή, χωρίς κοινωνικές εξάρσεις και αντιδράσεις. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν κατάλαβε το μέγεθος του προβλήματος και του απάντησε: “Καμία ανοχή. Εγώ είμαι αντιπολίτευση και θέλω να γίνω κυβέρνηση” “Εγώ θα φύγω”, του είπε ο Καραμανλής, “και θα πάρεις την ‘καυτή πατάτα’ και θα την έχεις εσύ στα χέρια σου” Τελικά, ο κ. Παπανδρέου, μαζί με την “καυτή πατάτα”, πήρε και τη “διέξοδο” που απλόχερα του πρόσφερε το ΔΝΤ και οδήγησε την Ελλάδα στο σημερινό σημείο».

Αναφερόμενος ειδικά στο θέμα της σιωπής που επί σειρά ετών επικρατούσε στο θέμα του ορυκτού πλούτου της χώρας μας ο κ. Σαλαγκούδης θεωρεί ως ορόσημο τη διάλυση της κρατικής εταιρείας που είχε την ευθύνη για την έρευνα υδρογονανθράκων στη χώρα μας από την κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη.

«Αντισυνταγματική και… βλακώδης η παραχώρηση της ΔΕΠ-ΕΚΥ στα ΕΛΠΕ»
Κρίνοντας σήμερα εκ του αποτελέσματος τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν από τη Μεταπολίτευση και μετά στον τομέα του ελληνικού ορυκτού πλούτου, όλοι συμφωνούν ότι η διάλυση της κρατικής ΔΕΠ-ΕΚΥ το 1998 ήταν μια μοιραία απόφαση. Η ΔΕΠ-ΕΚΥ, θυγατρική της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου, είχε την ευθύνη για την ανάπτυξη και έρευνα υδρογονανθράκων στη χώρα μας. Η απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη να απορροφηθεί από τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) έφερε την υπογραφή της τότε υπουργού Ανάπτυξης, κυρίας Βάσως Παπανδρέου, και επισήμως ελήφθη προκειμένου να ενισχυθεί το επιχειρηματικό προφίλ των ΕΛΠΕ – που τότε ήταν μεν υπό κρατικό έλεγχο, αλλά είχε ξεκινήσει η διαδικασία ιδιωτικοποίησής τους και εισόδου τους στο Χρηματιστήριο. Σχολιάζοντας τη διάλυση της ΔΕΠ-ΕΚΥ, ο κ. Σαλαγκούδης δεν αρκείται στο χαρακτηρισμό «μοιραία», αλλά, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα την αποκαλεί «βλακώδη»:
«Η διάλυση της εταιρείας το 1998 είχε ως συνέπεια ο μοναδικός κρατικός μηχανισμός ελέγχου και παρακολούθησης των ερευνητικών διαδικασιών πετρελαίου να περάσει στα χέρια ιδιωτών, αφού τα ΕΛΠΕ -με τα οποία ενσωματώθηκε- πολύ σύντομα ιδιωτικοποιήθηκαν. Η αρμοδιότητα παραχωρήσεων για τις έρευνες πετρελαίων στην Ελλάδα πέρασε στα ιδιωτικοποιημένα ΕΛΠΕ, τα οποία, όσο κι αν το ήθελαν, δεν μπορούσαν να την αξιοποιήσουν, γιατί, όπως είχα καταγγείλει και τότε στη Βουλή, η όλη διαδικασία ήταν αντισυνταγματική. Με τη βλακώδη -δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο χαρακτηρισμό-παραχώρηση της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου στα ΕΛΠΕ δημιουργήθηκε ένας φαύλος κύκλος, που ουσιαστικά μπλόκαρε κάθε δυνατότητα έρευνας στην Ελλάδα», επισημαίνει ο κ. Σαλαγκούδης και εξηγεί:
«Με την απόφαση αυτή για τα επόμενα εννέα χρόνια -μέχρι και το 2007- δεν μπορούσε να γίνει καμία απολύτως έρευνα για πετρέλαιο στη χώρα μας. Ο λόγος ήταν απλός: οι παραχωρήσεις για έρευνες πετρελαίου γίνονται μόνο από το κράτος. Το κράτος είχε διαλύσει το φορέα που ήταν αρμόδιος και είχε παραχωρήσει τις αρμοδιότητές του σε ιδιώτες, δηλαδή στα ΕΛΠΕ. Οι ιδιώτες ήθελαν να κάνουν έρευνες, αλλά δεν μπορούσαν αν το κράτος δεν τους παραχωρούσε την περιοχή. Επιπλέον, η τιμή την εποχή εκείνη ήταν μόνο Ί 0 δολάρια το βαρέλι και είχε κριθεί ως μη συμφέρουσα για την Ελλάδα κάθε πιθανή γεώτρηση για άντληση πετρελαίου. Όπως συμβαίνει πάντα στην Ελλάδα, έτσι και στο θέμα αυτό δεν υπήρξε κανένας μακροπρόθεσμος πολιτικός σχεδιασμός, αλλά μόνο κοντόφθαλμες μικροπολιτικές τακτικές».

Η χαμένη μεγάλη ευκαιρία του 2004 για την εκμετάλλευση των ελληνικών πετρελαίων
Αν, όμως, η εξόρυξη πετρελαίου κρινόταν ασύμφορη για τη χώρα μας στα τέλη της δεκαετίας του ’90, δεν συνέβαινε το ίδιο τις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, όταν ο κ. Σαλαγκούδης υπηρετούσε στο υπουργείο Ανάπτυξης ως επικεφαλής του Τομέα Ενέργειας. Είναι η εποχή που οι τιμές του πετρελαίου έχουν παγκοσμίως αυξηθεί και οι αγορές ανησυχούν για το πού μπορεί να οδηγήσει τη διεθνή οικονομία μια περαιτέρω ανεξέλεγκτη άνοδος των τιμών του μαύρου χρυσού. Το γεγονός αυτό ωθεί τις διεθνείς εταιρείες πετρελαίου στην αναζήτηση νέων «ελπιδοφόρων» κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, και η Ελλάδα αποτελεί έναν από τους πρώτους προορισμούς τους, καθώς γνωρίζουν από χρόνια ότι διαθέτει ανεκμετάλλευτο ορυκτό πλούτο.
Άνθρωποι της αγοράς υποστηρίζουν ότι εκείνη ήταν η χρονική στιγμή που η χώρα μας έπρεπε να εκμεταλλευτεί τον υπόγειο «θησαυρό» της, αλλάζοντας για πάντα την πορεία της στην παγκόσμια σκηνή. Ρωτάω τον κ. Σαλαγκούδη γιατί η κυβέρνηση Καραμανλή και ο ίδιος ως υφυπουργός Ενέργειας δεν τόλμησαν να κάνουν την «κίνηση ματ».
«Πράγματι, το διεθνές ενδιαφέρον για τα πετρέλαια της Ελλάδας ξεκίνησε ουσιαστικά μετά το 2002, όταν άρχισε να ανεβαίνει ιλιγγιωδώς η τιμή του πετρελαίου. Μέχρι τότε υπήρχε μια συμφωνία μεταξύ των πετρελαιοπαραγωγών και των καταναλωτών χωρών ότι η τιμή θα ήταν σταθερή από 22 δολάρια το βαρέλι μέχρι 30 δολάρια το ανώτερο. Αυτό είχε σαν συνέπεια καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 να θεωρούνται μη συμφέρουσες οι γεωτρήσεις σε δύσκολες πετρελαιοπιθανές περιοχές με μεγάλα βάθη, όπως θεωρείται η χώρα μας. Όταν, το 2002, έπαψε να ισχύει αυτό, έφτασε το βαρέλι να κοστίζει και 100 δολάρια, και τότε μπήκαν στο τραπέζι των διεθνών κολοσσών του πετρελαίου και περιοχές όπως της Ελλάδας.
Το 2004 οργανώσαμε μια ημερίδα για το θέμα αυτό, μέσα από την οποία είχαμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι βάσει των γεωλογικών στοιχείων είναι πιθανό στο Ιόνιο να υπάρχουν 2 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Για να κάνουμε, όμως, σεισμικές έρευνες έπρεπε να ξαναπάρουμε πίσω τη ΔΕΠ από τα ΕΛΠΕ με νομοθετική ρύθμιση. Χρειάστηκαν τρία χρόνια, για να γίνει τελικά η ρύθμιση αυτή το 2007, με την οποία το μόνο που κατάφερε το κράτος ήταν να ανακτήσει τα αρχεία και τα δικαιώματα των παραχωρήσεων που η κυβέρνηση Σημίτη είχε αντισυνταγματικά παραδώσει στα ιδιωτικά ΕΛΠΕ».

Επί εφτά χρόνια στα συρτάρια του ΥΠΕΚΑ το νομοσχέδιο για τους υδρογονάνθρακες
Κι αν η νομοθετική ρύθμιση καθυστέρησε τρία χρόνια, το νομοσχέδιο για την έρευνα και εκμετάλλευση των ελληνικών υδρογονανθράκων χρειάστηκε εφτά χρόνια για να ψηφιστεί. Η αποκάλυψη του κ. Σαλαγκούδη εντυπωσιάζει:
«Το Νοέμβριο του 2005, ως υφυπουργός αρμόδιος για θέματα Ενέργειας, παρέδωσα στον υπουργό κ. Δημήτρη Σιούφα έτοιμο νομοσχέδιο, με το οποίο θα μπορούσαν επιτέλους να ξεπεραστούν τα νομικά κωλύματα και να προχωρήσει η Ελλάδα στην έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Το νομοσχέδιο αυτό παρέμεινε εφτά χρόνια στα συρτάρια του υπουργείου, για να έρθει τελικά στη Βουλή από το ΠΑΣΟΚ και να ψηφιστεί πριν από ένα χρόνο, επί υπουργίας του κ. Γιάννη Μανιάτη», σημειώνει και, σχολιάζοντας την εμπειρία του από την πολιτική, προσθέτει:
«Ως βουλευτής σκέφτηκα πολλές φορές αν αξίζει να ασχολείται κανείς στην Ελλάδα με την πολιτική. Όταν ανέλαβα θέση στο υπουργείο Ανάπτυξης και μπήκα στον πυρήνα του πολιτικού συστήματος, βλέποντάς το “από μέσα” τότε το σιχάθηκα και είπα με βεβαιότητα “δεν αξίζει να συνεχίσω άλλο”».

Υπήρξε ή όχι ενδιαφέρον από τη Snell το 2004;
Την εποχή που ο κ. Σαλαγκούδης ήταν επικεφαλής του Τομέα Ενέργειας του υπουργείου Ανάπτυξης, δημοσιεύματα του ελληνικού αλλά και του διεθνούς Τύπου παρουσίαζαν την εταιρεία Shell να εκδηλώνει έντονο ενδιαφέρον για το θέμα των πετρελαίων. Δημοσιογραφικές πληροφορίες έφεραν το διευθύνοντα σύμβουλο της Shell να παρουσιάζει στον κ. Σιούφα απόρρητους δορυφορικούς χάρτες που έδειχναν ότι η χώρα μας είχε εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα πετρελαίου και να δηλώνει το ενδιαφέρον της πετρελαϊκής πολυεθνικής να διεκδικήσει τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσής τους. Οι περιοχές που ενδιέφεραν τη Shell βρίσκονταν στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο, στο Ιό-νιο Πέλαγος και στις ακτές της Ηπείρου. Πώς σχολιάζει εννέα χρόνια αργότερα ο κ. Σαλα-γκούδης τις παραπάνω πληροφορίες;
«Η Shell δεν είχε καμία επαφή με εμένα προσωπικά. Αν είχε με τον κ. Σιούφα δεν το γνωρίζω, αφού δεν με ενημέρωσε για κάτι τέτοιο», υποστηρίζει και προσθέτει:
«Ανεξάρτητα από το θέμα της Shell, έτσι κι αλλιώς στην Ελλάδα υπάρχει μυστικοπά-θεια, κακή νοοτροπία των Ελλήνων υπουργών, που διώχνει τους επενδυτές μακριά. Προσωπικά, την περίοδο που είμαι εκτός πολιτικής έχω μεσολαβήσει αρκετές φορές σε υπουργούς προκειμένου να συναντηθούν με επιχειρηματίες που επιθυμούν να επενδύσουν χρήματα. Η απάντηση είναι πάντα η ίδια: “Δεν βλέπω επιχειρηματίες για να μην γράψουν οι εφημερίδες” Τι γίνεται σε άλλες χώρες; Την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ως υφυπουργός συναντήθηκα με τον αντιπρόεδρο της Δανίας, που ήταν και υπουργός Ενέργειας και Οικονομικών της χώρας του.
»Δύο ημέρες μετά τη συνάντησή μας επικοινώνησε μαζί μου ο πρόεδρος της μεγαλύτερης εταιρείας ανεμογεννητριών στον κόσμο, με έδρα στη Δανία, και μου ζήτησε, όταν θα ανταπέδιδα την επίσκεψη του Δανού αντιπροέδρου, να επισκεφθώ την επιχείρησή τους προκειμένου να με ενημερώσουν για μια σειρά από επενδύσεις που
ενδιαφέρονταν να κάνουν στην Ελλάδα. Δηλαδή, ο αντιπρόεδρος της Δανίας επι-στρέφοντας στην πατρίδα του ενημέρωσε τους επιχειρηματίες ότι η Ελλάδα έχει επενδυτικό ενδιαφέρον ως προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τους προέτρεψε να ασχοληθούν με το θέμα ώστε να ωφεληθεί η εθνική τους οικονομία».

Το υπουργείο Εξωτερικών «τρέμει» το θέμα της ΑΟΖ ακόμη και με τη Λιβύη
Αναφερόμενος στην αδράνεια και την ατολμία της χώρας μας να προχωρήσει σε χάραξη ΑΟΖ, ο Γιώργος Σαλαγκούδης περιγράφει ένα περιστατικό που έζησε κατά τη θητεία του στο υπουργείο Ανάπτυξης, αποκαλυπτικό του «τρόμου» με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι εκάστοτε υπουργοί Εξωτερικών το θέμα.
«Κάποια στιγμή με ενημέρωσε ο σύμβουλός μου ότι η Λιβύη είχε χωρίσει τις περιοχές που επρόκειτο να παραχωρήσει για έρευνες και μέσα σε αυτές είχε συμπεριλάβει ένα χερσαίο τμήμα στη Νότια Κρήτη! Η πρώτη μου αντίδραση ήταν “αυτό δεν γίνεται” αλλά στη συνέχεια, μπαίνοντας στο site του Παγκόσμιου Οργανισμού Ενέργειας, διαπίστωσα ότι μέχρι κι αυτό γίνεται! Στον εν λόγω διαδικτυακό τόπο αναρτούν όλες οι χώρες που ετοιμάζονται για παραχωρήσεις τις περιοχές που συμμετέχουν στους σχετικούς διαγωνισμούς. Αυτό ακριβώς είχε κάνει και η Λιβύη, βάζοντας κι ένα κομμάτι της Νότιας Κρήτης μέσα στα υπό παραχώρηση “οικόπεδα”, θεωρώντας το ως δική της γη!

»Αμέσως επικοινώνησα με το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών προκειμένου να ενημερώσω και να υπάρξει άμεση αντίδραση της χώρας μας. Αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας “έτρεμε” για ένα θέμα που δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τις διεκδικήσεις της Τουρκίας και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ήταν τέτοιος ο τρόμος του αρμόδιου υπουργού, που για πρώτη φορά αντιλήφθη-κα τι μπορεί να συμβαίνει όταν το υπουργείο Εξωτερικών καλείται να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε θέμα με τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες του Αιγαίου που βρίσκονται κάτω από την απειλή τηςΤουρκίας! “Μα αυτό έχει να κάνει με τη Λιβύη”, επέμεινα εγώ, για να λάβω την απάντηση: “Σας παρακαλώ πολύ, μην το αγγίζετε αυτό το θέμα. Θα προχωρήσουμε εμείς σε προσεκτική διαπραγμάτευση”. Από τότε είμαστε ακόμη σε διαπραγμάτευση και συζητάμε με τη Λιβύη την οριοθέτηση της ΑΟΖ μας»…

Πηγή:

Ολοκληρώθηκαν οι έρευνες του Nordic Explorer στο Ιόνιο και την Κρήτη για τον εντοπισμό κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου

Πλήθος γεωφυσικών στοιχείων συνέλεξε το ερευνητικό Nordic Explorer μετά από 4 μήνες εργασιών στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης. Τι ανακοίνωσε το ΥΠΕΚΑ

Μετά από 4 μήνες και στοιχεία που αφορούν μια έκταση που υπερβαίνει τις 12.000 χιλιόμετρα σε τέσσερις μήνες, το νορβηγικό πλοίο Nordic Explorer ολοκλήρωσε τις εργασίες του στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης.

Τα δεδομένα που συλλέχτηκαν υπερέβησαν τελικά τον αρχικό προγραμματισμό, λόγω του ενδιαφέροντος που επέδειξαν εταιρείες υδρογονανθράκων, οι οποίες αν και ακόμη λίγες στον αριθμό, κάτι όμως το αναμενόμενο, λόγω της αρχικής φάσης που βρίσκεται το πρόγραμμα, είναι από τις ηγέτιδες στον κλάδο.
Με βάση την προετοιμασία που έγινε από το 2011, από τον τότε Υφυπουργό Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη, ο νυν Υπουργός ΠΕΚΑ Ευάγγελος Λιβιεράτος συνέχισε συστηματικά το πρόγραμμα, από τον Ιούλιο, υπογράφοντας τη σχετική σύμβαση του ελληνικού Δημοσίου με την παγκόσμιου κύρους νορβηγική PGS στις 26 Οκτωβρίου 2012, βάσει της οποίας το ερευνητικό σκάφος της εταιρείας άρχισε τις έρευνες, αποπλέοντας από την Πάτρα στις 11 Νοεμβρίου 2012.

Μετά από σχεδόν τέσσερις μήνες συνεχούς πλεύσης του Nordic Explorer και των συνοδών σκαφών της νορβηγικής εταιρείας, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα με τις μετρήσεις και το περιβάλλον, σε συνολική θαλάσσια επιφάνεια, όση η έκταση της Ρουμανίας (από την οποία μόνο η επιφάνεια νότια της Κρήτης ισοδυναμεί με την έκταση του Βελγίου), τα συστήματα συλλογής των κατάλληλων δεδομένων συνέλεξαν πλήθος γεωφυσικών στοιχείων, συνολικού μήκους καταγραφών 12.431 χιλιομέτρων.
Με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης του σημαντικού έργου του Nordic Explorer, o υπουργός Ευ. Λιβιεράτος απέστειλε ευχαριστήρια επιστολή στον πλοίαρχο, το πλήρωμα και τους επιστήμονες της PGS στο σκάφος για τον επαγγελματισμό και τη συνέπεια του έργου τους, τόσο σημαντικού για τη χώρα μας.

Η επιστολή
“Σήμερα ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση της εργασίας για την ανίχνευση υδρογονανθράκων στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο. Έχω κατ’ επανάληψη αναφερθεί δημόσια και στη Βουλή για τα χαρακτηριστικά, τις ακολουθητέες φάσεις και τη σπουδαιότητα του έργου, αλλά και για το σαφές χρονοδιάγραμμα που ακολουθούμε μέχρι την, ελπίζουμε, ευτυχή για τη χώρα ολοκλήρωση του μεγάλου αυτού έργου. Δεν θα επανέλθω σε αυτά.
Θα επιμείνω να τονίσω ότι η επιτυχής ολοκλήρωση της πρώτης φάσης, της συλλογής των στοιχείων, αν και εκ πρώτης όψης όχι τόσο θεαματικής και επικοινωνιακά εντυπωσιακής, είναι εξαιρετικά μεγάλης σημασίας και σπουδαιότητας, λόγω της μεγάλης αξίας που έχουν τα πραγματικά δεδομένα των μετρήσεων, για τον πραγματικό και όχι υποθετικό προσδιορισμό των αποθεμάτων υδρογονονθράκων.
Μόνο τα πραγματικά δεδομένα είναι εκείνα που μας επιτρέπουν να περάσουμε από τις θεμιτές εκτιμήσεις, υποθέσεις και προβλέψεις στην πραγματικότητα των ποσοτικών και ποιοτικών μεγεθών, δηλαδή στην βεβαιότητα σχετικά με τα αποθέματα υδρογονανθράκων και την ποιότητά τους.
Θέλω, επίσης, να τονίσω ότι η πολιτική των «χαμηλών τόνων» που ακολουθήσαμε στο Υπουργείο, όπως πρέπει να είναι η εκτέλεση έργων τέτοιας σημασίας και επιπέδου, κατά τη διεθνή άλλωστε πρακτική, βοήθησε τελικά στην ομαλή και απρόσκοπτη ολοκλήρωση της κρίσιμης πρώτης φάσης των μετρήσεων στο πεδίο.
Η εμπιστοσύνη και συμπαράσταση του Πρωθυπουργού στο έργο μας, από την πρώτη στιγμή της υπογραφής της σύμβασης μέχρι την ολοκλήρωση της εργασίας ήταν απόλυτη, όπως και η στήριξη των αρχηγών των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, αλλά και των δυνάμεων της Βουλής, που δέχτηκαν με ενδιαφέρον και προσοχή το έργο της ανίχνευσης των υδρογονονθράκων, που αποτελεί άλλωστε και ζήτημα εθνικής κλίμακας.
Τέλος, οι ιδιαίτερες ευχαριστίες μου οφείλονται στους επιστήμονες της αρμόδιας Διεύθυνσης του ΥΠΕΚΑ για το έργο τους, όπως και τους εξωτερικούς συνεργάτες, που συνέδραμαν στην υποστήριξη του όλου προγράμματος”.
Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Ο Σαμαράς ανεβάζει τους τόνους για ΑΟΖ και πετρέλαιο στο Αιγαίο

Σχόλια-ερωτήσεις MacedonianAncestry (σημ.: καλό είναι να διαβάσετε πρώτα το κείμενο και μετά τα σχόλια μου):

Αυτά που λέει ο Σαμαράς ακούγονται ως καλά. Το ερώτημα είναι: είναι όντως καλά; Υπάρχουν μερικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν:

1) “Θα μετατρέψει το θέμα σε ευρωπαϊκό ζήτημα με στόχο να τεθεί η Ελλάδα υπό ευρωπαϊκή ομπρέλα που θα διευκολύνει τα επόμενα βήματα”.
Ερώτησεις:
α) Τι υποχρέωση έχουμε να πάμε κάτω από “μια ομπρέλα”; Έτσι δεν μας δίνεται -έμμεσα- το νόημα πως μόνο στην Ε.Ε είμαστε ασφαλείς; Δηλαδή κάθε χώρα δεν μπορεί να έχει την αυτονομία της χωρίς τον φόβο ότι θα δεχτεί επίθεση ( από ποιον; ) αν δεν είναι κάτω από μια ομπρέλα που ΕΝΤΕΛΩΣ κατα τύχη αποτελείται από ανθρώπους που έχουν οικονομικά συμφέροντα και ΕΝΤΕΛΩΣ κατά τύχη τα συμφέροντα αυτά είναι εις βάρος τη χώρας που βρίσκεται κάτω από αυτήν την ομπρέλα;

β) Έχω την αμυδρή εντύπωση, (λέω γω τώρα) πως το χρήμα είναι δύναμη και τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, θεωρούνται χρήμα… άρα αυτός που έχει κοιτάσματα έχει και δύναμη. Η ερώτηση λοιπόν είναι: σε τι χρειάζεται την δύναμη τρίτων; Μόνο και μόνο για να είμαστε υπό δέσμευση;

γ) Οκ, ας πούμε ότι μπαίνουμε κάτω από μια ομπρέλα. Σε ποιανού τα χέρια θα βρίσκεται; Ποιος θα την κρατάει; Κάποιος ηθικός και τίμιος; Υπάρχει κάποιος; Ποιος; Τώρα την εποχή των συμφερόντων; Δεν νομίζω… Θαρρώ αυτομάτως πως όποιος και αν την κρατάει έχει συμφέροντα… τα οποία, να επαναλάβουμε, είναι ενάντια στην χώρα-μέλος. ΑΡΑ ποιος ο λόγος να αλλάξει χέρια και να μην μείνει στην -όποια- Ρωσσία; Κανείς…. Όταν όμως ο κ. Σαμαράς “λέει”, … ε, καλό είναι να ξέρουμε γιατί τα λέει… Μήπως έχει στο μυαλό του κάποιον άλλον; Ποιον; Να υποθέσουμε κάποιους που έχουν την δύναμη να κινούν τα νήματα; Ποιοι είναι αυτοί; Όχι βέβαια οι Ρώσσοι αφού μιλάει εναντίων τους. Και αφού δύο είναι οι μεγάλες δυνάμεις, Αμερική-Ρωσσία, και δεν είναι η Ρωσσία τότε ποια μένει; Και αφού ως γνωστόν η Αμερική βρίσκεται σε Εβραιο-Μασσωνικά χέρια των πουλημένων τραπεζιτών και σχετικών συνεργατών, σε ποιανού χέρια τελικά θα είμαστε υποχείριοι; Το συμπέρασμα λοιπόν πως ο κ. Σαμαράς δουλεύει για λογαριασμό τρίτων, δηλαδή, εναντίων της Ελλάδας δεν είναι σωστό;

2) “… επισημάνει ότι ο ελληνικός και ο κυπριακός ενεργειακός χάρτης μπορεί να απεγκλωβίσουν την Ευρώπη από τα ενεργειακά δεσμά τρίτων χωρών, όπως είναι η Ρωσσία.”
Ερώτησεις:
α) “Απεγκλωβίζω” σημαίνει ότι είμαι κλεισμένος κάπου παρά την θέληση μου. Δεν γνωρίζω κανέναν που να θέλει να εγκλωβιστεί κάπου ΜΕ την θέληση του, (!) άρα όποιος πήγε στην Ρωσσία πήγε έχοντας πλήρη γνώση της επιλογής του. Προς τι λοιπόν ο αρνητικός προσδιορισμός του ρήματος “εγκλωβιζομαι”;

β) Σε περίπτωση που κάποιος πει ότι “η Ρωσσία είναι η μόνη χώρα που έχει το ‘Χ’ προϊόν και γι’ αυτό έχει την ευκαιρία να εκμεταλευτεί την ανάγκη του άλλου” θα έλεγα πως είναι καθαρό ψέμμα. ΚΑΘΕ χώρα έχει κάποια προϊόντα για πούλημα τα οποία επιθυμεί να τα ανταλλάξει με προϊόντα κάποιας άλλη χώρας. Η ενέργεια αυτή ονομάζεται “εμπόριο”. Γιατί η Ρωσσία είναι η μόνη που καταδικάζεται ως “εγκλωβίστρια”; Όχι βέβαια ότι σαν χώρα δεν έχει συμφέροντα… Αλλά αν κάποια χώρα έχει συμφέροντα για τον “Χ” λόγο τότε ΟΛΕΣ οι χώρες που έχουν τον ίδιο “Χ” λόγο δεν έχουν επίσης συμφέροντα; Γιατί λοιπόν στιγματίζεται μόνο μία χώρα; Να το εκλάβουμε ως έμμεση προπαγάνδα εναντίων της Ρωσσίας κ. προθυπουργέ; Και εν συνεχεία ως άλλη μια θετική ένδειξη προς το συμπέρασμα που αναφέραμε παραπάνω;

ΥΓ: Δεν είμαι υπέρ της Ρωσσίας. Απλά σιχαίνομαι την υποκρισία. Να μιλάτε καθαρά κύριοι πολιτικοί. Αλλιώς είστε αυτό που λέει ο κ. Κασσιδιάρης: ανδρίκειλα της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Με σταθερά βήματα ο Πρωθυπουργός βάζει το θέμα της ΑΟΖ στην κυβερνητική αντζέντα και απευθύνει συστάσεις προς την Τουρκία να αποφύγει την καταστρατήγηση του Διεθνούς Δικαίου.

Λίγες ημέρες πριν την επίσκεψή του στην Τουρκία στις 5 Μαρτίου ο Αντώνης Σαμαράς φρόντισε να αναδείξει το θέμα της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών στο Ανατολικό Αιγαίο και ουσιαστικά της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων.

Mίλησε στο Συνέδριο της International Herald Tribune
Μιλώντας χθες στο συνέδριο που διοργάνωσε η International Herald Tribune στην Αθήνα για την ενέργεια, προέβαλε τα νομικά επιχειρήματα της Ελλάδας για την ανακήρυξη της ΑΟΖ ενώ συνέστησε στην Τουρκία να μη δημιουργεί τετελεσμένα και την προκάλεσε σε ανοιχτό διάλογο για το θέμα, με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει βιαστικές κινήσεις, όπως διαβεβαίωνουν συνεργάτες του Πρωθυπουργού αλλά τονίζουν ότι το ζήτημα της ΑΟΖ και της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων συνδέεται άρρηκτα με το επενδυτικό πρόγραμμα της κυβέρνησης.

Αναζητά ευρωπαϊκή ομπρέλα προστασίας ο Πρωθυπουργός
Οπως κατέστησε σαφές και κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Φρανσουά Ολάντ στην Αθήνα ο Πρωθυπουργός θα θέσει το θέμα της ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο σε δύο άξονες:

Θα μετατρέψει το θέμα σε ευρωπαϊκό ζήτημα, με στόχο να τεθεί η Ελλάδα υπό ευρωπαϊκή ομπρέλα που θα διευκολύνει τα επόμενα βήματα. Ο Πρωθυπουργός κάνει λόγο για «ευρωπαϊκά κοιτάσματα» και όχι για «ελληνικά κοιτάσματα» καθώς και για «ευρωπαϊκούς ενεργειακούς πόρους» θέλοντας να επισημάνει ότι ο ελληνικός και ο κυπριακός ενεργειακός χάρτης μπορεί να απεγκλωβίσουν την Ευρώπη από τα ενεργειακά δεσμά τρίτων χωρών, όπως είναι η Ρωσσία.

«Στην Ευρώπη υπάρχει πολύ υψηλή κατανάλωση ενέργειας, αλλά πολύ χαμηλός βαθμός ενεργειακής αυτάρκειας. Συνεπώς οποιαδήποτε χώρα-μέλος συμβάλλει στη διαφοροποίηση πηγών, αλλά και στην ανακάλυψη νέων πηγών που θα αυξήσουν την αυτάρκεια ολόκληρης της Ευρώπης σε ενέργεια, αναβαθμίζεται η ίδια, αλλά και ενισχύει την Ευρώπη συνολικά» ήταν το χαρακτηριστικό μήνυμα του Πρωθυπουργού κατά την χθεσινή του ομιλία, το οποίο συνοψίζει και την στρατηγική της κυβέρνησης απέναντι στην Τουρκία για το θέμα της οριοθέτησης των υδάτινων ορίων στο Ανατολικό Αιγαίο.

Ο κ. Σαμαράς επιθυμεί να βάλει την Τουρκία στο τραπέζι των συζητήσεων με οδηγό το Διεθνές Δίκαιο. Στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι εάν διαμορφωθεί ένα ευρωπαϊκό δίχτυ προστασίας ή μια συντονισμένη κίνηση των Βρυξελλών για την ανακήρυξη της ΑΟΖ η Αγκυρα θα αναγκαστεί να συμμορφωθεί στο Δίκαιο της Θάλασσας.

Εστειλε προειδοποιητικό μήνυμα στην Τουρκία
«Καταθέσαμε στον ΟΗΕ ρηματική διακοίνωση όπου επισημαίνουμε ότι η Τουρκία δίνει «οικόπεδα» επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νοτίως της Ρόδου για έρευνα. Εξηγήσαμε ότι αυτός ο χώρος, βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, βρίσκεται μέσα στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Η Αγκυρα απάντησε ότι διαφωνεί με αυτή μας τη θέση. Και επικαλείται επίσης το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Με μια μικρή διαφορά όμως: εμείς το επικαλούμαστε ενώ το έχουμε υπογράψει, ενώ η απέναντι πλευρά το επικαλείται χωρίς να το έχει υπογράψει» τόνισε ο Πρωθυπουργός δίνοντας απόλυτα τον τόνο των κινήσεων και των προθέσεων της ελληνικής κυβέρνησης και ανοίγοντας για πρώτη φορά τα χαρτιά του για το καυτό ζήτημα της ΑΟΖ και των ερευνών για πετρέλαιο στο Αιγαίο.

Ο κ. Σαμαράς πρόσθεσε ωστόσο ότι είναι «πολύ θετικό» το ότι η Τουρκία δηλώνει με κάθε τρόπο ότι επιθυμεί ειρηνική και φιλική επίλυση των ελληνο-τουρκικών διαφορών.

Τι λέει η Τουρκία
Αναμενόμενη είναι μέχρι στιγμής η αντίδραση της Τουρκίας στην διαμαρτυρία της Ελλάδας στον ΟΗΕ για την τουρκική πρωτοβουλία να παραχωρεί άδειες για οικόπεδα (έρευνα πετρελαίων) που επικαλύπτουν την ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Η Αγκυρα αφήνει να διαρρεύσει ότι εντός της εβδομάδας θα υποβάλλει τη δική της ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ. Διπλωματικοί ελληνικοί κύκλοι σχολιάζουν ότι η αντίδραση αυτή της Τουρκίας είναι αναμενόμενη και φαίνεται ότι η γειτονική χώρα δεν επιθυμεί να ανεβάσει τους τόνους ενόψει της επίσημης επίσκεψης του Αντώνη Σαμαρά στην Κωνσταντινούπολη στις 5 Μαρτίου και της συνεδρίασης του Ανώτερου Συμβουλίου Συνεργασίας.

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Αντιπροσωπεία Παγκοσμίου Συμ. Ηπειρωτών στο Υπ. Εσωτερικών για την ψήφο των ομογενών και τις σύνταξεις του ΟΓΑ στους Β/ηπειρώτες!

Συνάντηση εργασίας είχε αντιπροσωπεία του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ηπειρωτών Εξωτερικού (ΠΣΗΕ) αποτελούμενη από τον πρόεδρο της Χρυσόστομο Δήμου και τον Επίτιμο Πρόεδρο Νικόλαο Γκατζογιάννη στο Υπουργείο Εσωτερικών, με τον Υπουργό Ευριπίδη Στυλιανίδη και τον Γ.Γ Άγγελο Συρίγο.

Η συνάντηση, όπως ανακοινώθηκε έγινε σε θετικό κλίμα, στα πλαίσιο της επίσκεψης του προεδρείου στην Ελλάδα, και ασχολήθηκε με θέματα που απασχολούν τους Βορειοηπειρώτες όπως τη διακοπή του βοηθήματος ΟΓΑ που ελάμβαναν οι υπερήλικες βορειοηπειρώτες.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ηπειρωτών Εξωτερικού, ζητά την έμπρακτη υποστήριξη του ελληνικού Κράτους, για την επίλυση του θέματος και τη συνέχιση της χορήγησης του βοηθήματος.

Το δεύτερο θέμα που έθεσε το προεδρείο στη συνάντηση, αφορά τη χορήγηση ελληνικής υπηκοότητας στους ομογενείς, κατόχους δελτίου ταυτότητας ομογενούς. Το ΠΣΗΕ εισηγείται την επίσπευση των διαδικασιών με ταυτόχρονη μείωση της γραφειοκρατίας.

Τέλος συζητήθηκε και το θέμα της ψήφου των αποδήμων. Το ΠΣΗΕ χαιρετίζει κάθε προσπάθεια η οποία οδηγεί στη χορήγηση ψήφου, στους αποδήμους, και στις χώρες διαμονής τους.
Ο Υπουργός έδειξε ευαισθητοποιημένος για όλα όσα ετέθησαν, και διαβεβαίωσε το ΠΣΗΕ ό,τι θα κάνει ότι μπορεί προκειμένου να λυθούν με θετικό τρόπο τα παραπάνω θέματα.

Με Καλογιάννη
Ενημερωτική συνάντηση είχε ο κ. Δήμου και με τον Στ. Καλογιάννη, Αναπληρωτή Υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Ο κ. Δήμου ενημέρωσε για τις δράσεις του Συμβουλίου τον Υπουργό και ταυτόχρονα ενημερώθηκε για την πρόοδο των έργων και ιδιαίτερα την πορεία υλοποίησης των μεγάλων έργων υποδομής (Β΄ και Γ΄ Φάση του Λιμένα Ηγουμενίτσας, Ιόνια Οδός, Ε65, Αμβρακία- Άκτιο, που είναι άμεσα συνυφασμένα και με την ανάπτυξη της Ηπείρου.

Ο κ. Δήμου ζήτησε να επισπευστούν αυτά τα έργα διότι θα συμβάλουν με τη σειρά τους στην ανάπτυξη, πέρα από τα στρατηγικά έργα υποδομής, θα δώσουν νέες θέσεις απασχόλησης.

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Καταγγελία Ν. Χουντή στην ΕΕ: «Η διακοπή της προνοιακής σύνταξης του ΟΓΑ σε ομογενείς παραβιάζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία»

Αποτελεί απαράδεκτη διάκριση και καταδικάζει σε απόλυτη ένδεια υπερήλικες συμπολίτες μας»

Ερώτηση – καταγγελία Ν. Χουντή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Η κατάργηση, με τον νόμο 4093/2012, της κατώτερης προνοιακής σύνταξης που λάμβαναν έλληνες πολίτες ομογενείς (Πόντιοι, Β. Ηπειρώτες, κ.α.), παραβιάζει την Οδηγία 2000/43 για εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής.
Την καταγγελία αυτή κάνει, ο Ν. Χουντής, με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ζητά «την άμεση κατάργηση της διάταξης γιατί όχι μόνο παραβιάζει την κοινοτική νομοθεσία, αλλά και στο όνομα δημοσιονομικών στόχων, οδηγεί στην απόλυτη ένδεια ηλικιωμένους πολίτες», που αν στερηθούν αυτή την ελάχιστη σύνταξη είναι σαν να οδηγούνται κατευθείαν στο «εκτελεστικό απόσπασμα».
Πιο συγκεκριμένα η πλήρης ερώτηση του Ν. Χουντή έχει ως εξής:
«Με το Νόμο 1296/12-10-1982 δημιουργήθηκε στον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) “Ειδικός Λογαριασμός Συνταξιοδότησης Ανασφάλιστων Υπερηλίκων” από τον οποίο λαμβάνουν σύνταξη, ως προνοιακό επίδομα οι ανασφάλιστοι υπερήλικες.
Μεταξύ των υπερηλίκων που λαμβάνουν αυτή την ελάχιστη σύνταξη είναι και χιλιάδες ηλικιωμένοι ελληνικής καταγωγής από την πρώην ΕΣΣΔ και την Αλβανία και αλλού που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα και έλαβαν την ελληνική υπηκοότητα. Η σύνταξη που ενδεχομένως δικαιούταν ή λάμβαναν τα άτομα αυτά από τις χώρες προέλευσής τους (που με τα σημερινά δεδομένα κυμαίνεται γύρα στα 80 ευρώ, δεν θεωρείτο κώλυμα στην είσπραξη του ανωτέρω επιδόματος.
Όμως με τον πρόσφατο νόμο 4093/ 2012 «Μεσοπρόθεσμο πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-16», ορίστηκαν νέες προϋποθέσεις για την καταβολή της ελάχιστης αυτής σύνταξης. Μεταξύ των προϋποθέσεων είναι όχι μόνο να μην λαμβάνουν αλλά και να μην δικαιούνται σύνταξη από τις χώρες προέλευσής τους. Αποτέλεσμα είναι χιλιάδες έλληνες πολίτες να στερηθούν της ελάχιστης σύνταξης που λαμβάνουν οι υπόλοιποι έλληνες πολίτες, αφού δεν δίνεται καν η δυνατότητα να συμψηφιστεί η σύνταξη που ενδεχομένως δικαιούνται από την χώρα προέλευσής τους.
Με δεδομένο ότι:
Παραβιάζονται οι διατάξεις της Οδηγίας 2000/43 για εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής που περιλαμβάνει στο πεδίο εφαρμογής την κοινωνική προστασία, συμπεριλαμβανόμενης της κοινωνικής ασφάλισης και της υγειονομικής περίθαλψης και τις κοινωνικές παροχές, όταν στην πράξη έλληνες πολίτες που έχουν γεννηθεί ή εργάστηκαν σε τρίτη χώρα αποκλείονται από τις κοινωνικές αυτές παροχές και ότι παραβιάζεται επίσης ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και συγκεκριμένα τα άρθρα 1 (Αξιοπρέπεια), 25 (Δικαιώματα των ηλικιωμένων, 34 ( Κοινωνική Ασφάλεια και Κοινωνική Αρωγή)
Ερωτάται η Επιτροπή: Ποια μέτρα θα λάβει για να αρθούν οι απαράδεκτες αυτές ρυθμίσεις οι οποίες στο όνομα δημοσιονομικών στόχων, οδηγούν στην απόλυτη ένδεια ηλικιωμένους πολίτες και παραβιάζουν βάναυσα την ευρωπαϊκή νομοθεσία εισάγοντας απαράδεκτες διακρίσεις;»

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Espresso: Δώρο Τατσόπουλου στους Αλβανούς εθνικιστές το 1821 – Τατσόπουλος: Η ρυπαροφυλλάδα με τιμά με τις λοιδορίες της

Νέα κόντρα ξέσπασε ανάμεσα στην εφημερίδα Espresso και τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή την αγορά του ντοκιμαντέρ «1821» από ένα καλωδιακό κανάλι της Αλβανίας. Σήμερα η εφημερίδα γράφει στο πρωτοσέλιδο της «Δώρο του Τατσοπουλου στους εθνικιστές της Αλβανίας».
Ο Πέτρος Τατσόπουλος το είδε και απάντησε μέσω facebook «Για το σερβίρισμα του θέματος από την Espresso… δεν έχω λόγια. Για μια ακόμη φορά αυτή η ρυπαροφυλλαδα με τιμά με τις λοιδορίες της». Μάλιστα τόνισε πως το «1821» ήταν μια από τις πιο σοβαρές παράγωγες της ελληνικής τηλεόραση, στην οποία ο ίδος ήταν απλώς παρουσιαστής. Πρόσθεσε μάλιστα «θεωρώ πως οποίος κάνει επιλεκτική χρήση/στρέβλωση της ιστορίας για να εξυπηρετήσει αλλότριους προς την ιστορική ερευνά σκοπούς, όπως η αλλαγή συνόρων στα σημερινά Βαλκάνια, δεν είναι μονάχα ηλίθιος, άλλα ένας επικίνδυνος ηλίθιος -και από αυτί την κατηγορία δεν εξαιρούνται οι εθνικιστές της Αλβανίας».

Συγκεκριμένα ο κ. Τατσόπουλος έγραψε στο λογαριασμό του στο facebook
«Ένα καλωδιακό κανάλι της Αλβανίας αγόρασε προ μηνός το «1821» του ΣΚΑΙ. Αυτό προβάλλει σήμερα η Espresso πρωτοσέλιδα υπό τον τίτλο «Δώρο του Τατσοπουλου στους εθνικιστές της Αλβανίας». Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το «1821» ήταν μια από τις πιο σοβαρές παράγωγες της ελληνικής τηλεόρασης, μόχθος πολλών ανθρώπων για μεγάλο διάστημα, άλλα κι εξακολουθώ να κατέχω σε αυτήν μόνο το ρόλο του παρουσιαστή. Ούτε σεναριογράφος ήμουν, ούτε σκηνοθέτης, πόσο μάλλον παράγωγος για να κρίνω εκ των ύστερων ποιος θα την αγοράσει και τι προπαγανδιστική χρίση σκοπεύει να της κάνει αφότου την αγοράσει. Θεωρώ πως οποίος κάνει επιλεκτική χρήση/στρέβλωση της ιστορίας για να εξυπηρετήσει αλλότριους προς την ιστορική ερευνά σκοπούς, όπως η αλλαγή συνόρων στα σημερινά Βαλκάνια, δεν είναι μονάχα ηλίθιος, άλλα ένας επικίνδυνος ηλίθιος -και από αυτί την κατηγορία δεν εξαιρούνται οι εθνικιστές της Αλβανίας. Για το σερβίρισμα του θέματος από την Espresso… δεν εχω λογια. Για μια ακομη φορα αυτη η ρυπαροφυλλαδα με τιμα με τις λοιδοριες της. Καλη σας μερα».

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Συνέδριο για την Ιστορία και τη Λογιοσύνη της Ηπείρου

Μεγάλο Πανηπειρωτικό συνέδριο ξεκινάει την Πέμπτη στην ΕΗΜ – Εγκαινιάζεται και η Πινακοθήκη της ΕΗΜ
Οι εργασίες του Α΄ Πανηπειρωτικού Συνεδρίου «Ιστορία-Λογιοσύνη: Η Ήπειρος και τα Ιωάννινα από το 1430 έως το 1913», το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην «Αίθουσα Κ. Κατσάρη» της ΕΗΜ, ξεκινάνε την Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου και θα διαρκέσουν έως και 3 Μαρτίου. Το συνέδριο που γίνεται και στο πλαίσιο των Ελευθερίων, διοργανώνει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, η Ε.Η.Μ με το ΙΜΙΑΧ και το Ίδρυμα Ι. και Ε. Γκανή.

Κατά την έναρξη, χαιρετισμούς θα απευθύνουν ο ΓΓ Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηλίας Θεοδωρίδης, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο δήμαρχος Ιωαννίνων Φίλιππας Φίλιος, ο πρόεδρος της ΕΗΜ Κωνσταντίνος Βλάχος, ο πρόεδρος του Ιδρύματος Γκανή Ναπολέων Μάργαρης, ενώ θα υπάρξει και ανάγνωση χαιρετισμού του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου.
Στις 18.00 θα γίνει η έναρξη των εργασιών του συνεδρίου από τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Τριαντάφυλλο Αλμπάνη και θα ακολουθήσουν ομιλίες από τους. Κ. Πέτσιο και Γ. Παπαγεωργίου.
Επιπλέον, στις 19.00 θα γίνουν τα εγκαίνια της Πινακοθήκης της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών στην οποία συμπεριλαμβάνονται έργα μερικών από τους σπουδαιότερους νεοέλληνες καλλιτέχνες.

Το συνέδριο θα ξεκινήσει με ομιλίες την Παρασκευή 1 Μαρτίου.
Την Eπιστηµονική Eπιτροπή του συνεδρίου, αποτελούν οι: Xρύσα Mαλτέζου Aκαδηµαϊκός, ∆ιευθύντρια του Eλληνικού Iνστιτούτου Bυζαντινών & Mεταβυζαντινών Σπουδών της Bενετίας, Γεώργιος Πλουµίδης Oµότιµος Kαθηγητής του Πανεπιστηµίου Iωαννίνων, Γεώργιος Παπαγεωργίου Kαθηγητής Nεώτερης Eλληνικής Iστορίας
του Πανεπιστηµίου Iωαννίνων, Γεώργιος Σιορόκας τ. Kαθηγητής Nεώτερης Iστορίας, του Πανεπιστηµίου Iωαννίνων και Kωνσταντίνος Θ. Πέτσιος Kαθηγητής Iστορίας της Φιλοσοφίας, Πανεπιστηµίου Iωαννίνων,
Τέλος, την Oργανωτική Eπιτροπή, αποτελούν οι: Γεώργιος Παπαγεωργίου Kαθηγητής Nεώτερης Eλληνικής Iστορίας του Πανεπιστηµίου Iωαννίνων, Kωνσταντίνος Θ. Πέτσιος Kαθηγητής Iστορίας της Φιλοσοφίας
Πανεπιστηµίου Iωαννίνων, Xρήστος Σταυράκος Eπίκ. Kαθηγητής Bυζαντινής Iστορίας, Πανεπιστηµίου Iωαννίνων, Bαρβάρα Παπαδοπούλου Προϊσταµένη 8ης Eφορείας Bυζαντινών Aρχαιοτήτων και Hλίας Σκουλίδας Kαθηγητής Nεώτερης Iστορίας στο TEI Hπείρου.

Η Πινακοθήκη
Η Πινακοθήκη της ΕΗΜ, περιλαμβάνει έργα που προέρχονται από αγορές νεοελλήνων καλλιτεχνών προς την ΕΗΜ αλλά και προσφορές δωρητών με στόχο τον εμπλουτισμό της πινακοθήκης και την ενίσχυση του εκπαιδευτικού της ρόλου στην Ήπειρο.
Ανάμεσα στα έργα της περιλαμβάνει και σπάνια έργα όπως η προσωπογραφία του Παναγιώτη Αραβαντινού από τον κερκυραίο ζωγράφο Χαράλαμπο Παχή, πίνακες σημαντικών καλλιτεχνών των αρχών του 20ου αιώνα όπως του Ουμβέρτου Αργυρού και του Νικόλαου Λύτρα, καθώς και δημιουργίες πιο σύγχρονης αντίληψης ζωγράφων, όπως του Σπύρου Βασιλείου, του Γιάννη Σπυρόπουλου και του Πάρη Πρέκα.
Στην Πινακοθήκη συμπεριλαμβάνονται έργα ηπειρωτών δημιουργούν που βρίσκονται στις συλλογές της ΕΗΜ, ενώ ακόμη στους τοίχους της πινακοθήκης συναντά κανείς σχέδια, χαρακτικά, πίνακες ζωγραφικής, προσωπογραφίες και τοπία, που παρουσιάζουν όλο το εύρος της νεότερης ελληνικής τέχνης και αποδεικνύουν τη συμβολή της ΕΗΜ στην πνευματική και καλλιτεχνική ζωή του τόπου.
Όπως αναφέρει η Ιστορικός Τέχνης Ελένη Μάργαρη στο σημείωμά της για την Πινακοθήκη, τα έργα της συλλογής της ΕΗΜ εκτίθενται μόνιμα πλέον στο Μέγαρό της, συνιστώντας έναν μικρό αλλά πολύτιμο θησαυρό που αναμένει τους φιλότεχνους επισκέπτες να τον ανακαλύψουν.

* Παρασκευή 1 Μαρτίου
Προεδρείο: Hλίας Σκουλίδας, Άρης Yφαντής
9.00 Γεώργιος Νικολάου, Οικονοµική και κοινωνική κατάσταση των καζάδων Άρτας και Πρέβεζας σύµφωνα µε ανέκδοτα υποµνήµατα του προξένου της Γαλλίας στα Ιωάννινα Eugene Poujade (1842-1843)
9.15 Νίκος ∆. Καράµπελας, Η κατάκτηση της Πρέβεζας από τον Μωάµεθ β΄
9.30 Αργύριος Γιαννέλος, Εκβιοµηχάνιση στην Ήπειρο µετά την απελευθέρωση.
Η περίπτωση της Πάργας
9.45 Κατερίνα B. Κορρέ, Συµβολή στην ιστορία του βορηπειρωτικού ελληνισµού
κατά το β΄ µισό του 16ου αιώνα: Ματθαίος Παπαγιάννης
10.00 Γεώργιος Κουντούρης, O εκ Kράψης Iωαννίνων Ιωάσαφ ο Μεγαλοπρεπής,
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1556-1565)
10.15 Πάνος Τζιόβας, Οι προτάσειςτου διδάκτορα της Νοµικής Γ. Ευαγγελίδη για την
εκπαίδευση και τα λάσσα στην Πατριαρχική Εξαρχία Μετσόβου,
στην πόλη και την επαρχία Ιωαννίνων
10.30 Κωνσταντίνος Γιακουµής, ∆υναµική Κέντρου και Περιφέρειας: η Παιδεία στην
Επαρχία ∆ρυϊνουπόλεως και Αργυροκάστρου από τον 16ο αιώνα
έως το 1858
10.45 Συζήτηση, 11.00 – 11.15 Διάλλειμα.
Προεδρείο: ∆ηµήτρης Aποστολόπουλος, Iοκάστη Pίζου
11.15 Μαρία Παππά, Νέες χώρες και εθνική ενσωµάτωση: Το παράδειγµα των Ιωαννίνων
11.30 ∆ηµήτρης ∆ηµητρόπουλος, Τα κατά Γ. Γαζή δεινά του ∆ελβινακίου. Μια ποιητική αφήγηση της ιστορίας
11.45 ∆ηµήτριος Καλούσιος, Ηπειρωτικά Σύµµεικτα από την χειρόγραφη παράδοση, ήτοι βιβλιογράφοι, αργυροχρυσοχόοι, κτίστες, έµποροι, Eπίσκοποι…
12.00 Σπυρίδων Μιχαλέας, Τα προικοσύµφωνα των Ιωαννίνων ως πηγή της νεότερης κοινωνικής και οικονοµικής Ιστορίας
12.15 Ιωάννης Βλαχοστέργιος, Ο οίκο ςτων Μισιαίων. Μια διαδροµή πέντε αιώνων
12.30 Σταύρος Μαµαλούκος, Η αρχιτεκτονική της κατοικίας στην Ήπειρο από τα µέσα του 15ου ως τις αρχές του 20ου αιώνα
12.45 Στέφανος Τσιόδουλος, Το σεράι τουΜουχτάρ πασά στον Μπαχτσέ του Μπαρδάκη στα Ιωάννινα.
13.00 Χρήστος Ζαµπακόλας, Ειδήσεις για την καθηµερινή ζωή στα Ιωάννινα (β΄µισό
17ου – α’ µισό 18ου αιώνα)
13.15 Μαίρη Κωστή, Οι φωτογράφοι των Ιωαννίνων µέχρι και την απελευθέρωση
της πόλεως
Προεδρείο: Xρήστος Σταυράκος Kωνσταντίνος Σουέρεφ
17.00 Βαρβάρα Παπαδοπούλου, Το Κάστρο των Ιωαννίνων
17.15 Κρυσταλλία Μαντζανά – Κωνσταντίνος Τσόδουλος: : Η παρρησία µιας βυζαντινής δέσποινας της Ηπείρου στη Μονή του ΜεγάλουΜετεώρου
17.30 Αργυρώ Καραµπερίδη, 15ος αιώνας: Η εποχή της µετάβασης. Με αφορµή
το ξωκκλήσι του Αγίου Νικολάου στην Παλαιογορίτσα Κόνιτσας
17.45 Ιωάννης Χουλιαράς, Μεταβυζαντινή µνηµειακή ζωγραφική στο Λεκανοπέδιο
Ιωαννίνων (16ος – 17ος αι.)
18.00 ∆ηµήτριος Γιαννούλης, Η τιµή του Αρχαγγέλλου Μιχαήλ στην Ήπειρο από
τη Βυζαντινή περίοδο µέχρι σήµερα
18.15 Ιουλία Καππά, Ένα σπίτι πάνω στο Tείχος των Ιωαννίνων- Το σπίτι του Πασά
Καλού
18.30 Βιργινία Μαυρίκα, Georges Scott: ένας Γάλλος ζωγράφοςτων Βαλκανικών Πολέµων
Προεδρείο: Aθανάσιος Γκότοβος, Bαρβάρα Παπαδοπούλου
19.15 Κωνσταντίνος Σουέρεφ, Κωνσταντίνος Καραπάνος (1840-1911) και ∆ωδώνη.
Οι απαρχές της έρευνας
19.30 Γρηγόρης Μανόπουλος, Οι πρώτες ταυτίσεις και έρευνες στη ∆ωδώνη
κατά τον 19ο αιώνα
19.45 Γεωργία Πλιάκου, Η αρχαία πόλη των Ιωαννίνων: µια νέα αρχαιολογική και
τοπογραφική προσέγγιση
20.00 ∆ώρα Mαρκάτου, ∆ηµόσια µνηµεία για την απελευθέρωση των Iωαννίνων
και το ιδεολογικό τους πλαίσιο
20.15 Αγγελική Μάρου, ∆ιαχείρηση µοναστηριακής περιουσίας: Η περίπτωση της
µονής ∆ουρούτης Ιωαννίνων (1865-1902)
20.30 Αθανάσιος Καραθανάσης, Ηπειρώτες στις παραδουνάβιες ηγεµονίες 16ος-
18ος αι.)
20.45 Φλορίν Mαρινέσκου, H Mονή Σαρινδάρι του Bουκουρεστίου, µετόχι της µονής των Πατέρων Ζίτσας
21.00 Κωνσταντίνος Κόµης – Βαγγέλης Τόλης: Από την Ήπειρο στο Αρχιπέλαγος.
Ηπειρώτες εγκατεστηµένοι στην Ερµούπολη (1821-1912)

* Σάββατο 2 Μαρτίου
Προεδρείο: Γεωργία Aποστολοπούλου, Nίκος Aναστασόπουλος
9.00 Βασίλειος ∆ήµου, Η Συµβολή του Οικουµενικού Πατριαρχείου στην διάσωση και διάδοση των Μεγάλων και Σεπτών Παραδόσεων της Εκκλησίας και του Γένους στην Ήπειρο κατά τα δύστηνα χρόνια της Οθωµανοκρατίας (1430-1913)
9.15 Παναγιώτης Μιχαηλάρης, Η εκκλησιαστική πολιτική του Αλή Πασά µε βάση νέα στοιχεία του Αρχείου του
89.30 Χαρίτων Καρανάσιος, Μία ψυχανάλυση του Αλή Πασά στην «ατοµική ανάλυση» του Στέφανου Ξένου (1883)
9.45 Ελένη Κουρµαντζή, Αληπασιάδες
10.00 Θεµιστοκλής Γκόγκας, Όψεις των οικονοµικών της Ελληνικής Εκπαίδευσης
στα Ιωάννινα µέσα από την κίνηση των µισθών των εκπαιδευτικών
10.15 Λάµπρος Φλιτούρης, Η πολιορκία των Ιωαννίνων (1912-1913) µέσα από τις
ανταποκρίσεις του γαλλικού Τύπου
10.30 Σπύρος Πλουµίδης, Ο αντίκτυπος της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων (1913) στην ελληνική κοινωνία και εθνική ιδεολογία
Προεδρείο: Γεώργιος Παπαγεωργίου, Άννα Mανδυλαρά
11.15 Παναγιώτης Τσαµάτος, Η δράση της Ηπειρωτικής Εταιρείας και του Ελληνικού Στρατού στην περιοχή Αχέροντα, Φαναρίου και Παραµυθιάς κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα της Ηπείρου (1912-13)
11.30 Μιχάλης Παντούλας, Ανέκδοτο «µπουγιουρτί» του Κιουταχή για τη µάχη της
Βελτσίστας
11.45 Ιάκωβος Μιχαηλίδης – Ηλίας Σκουλίδας, Το Οθωµανικό Αρχείο Πρωθυπουργίας και το βιλαέτι Ιωαννίνων κατά την ύστερη οθωµανική περίοδο
12.00 Νικόλαος Αναστασόπουλος, Σωµατειακή οργάνωση στα Ιωάννινα κατά την
απελευθερωτική περίοδο
12.15 Απόστολος Μπενάτσης, Η αλληλενέργεια Λογοτεχνίας και Ιστορίας στην Ήπειρο: Από την ιστορικότητα του Παΐσιου του Μικρού ως τη µυθοπλασία του Θανάση Πετσάλη – ∆ιοµήδη
12.30 Maida Massimiliano, Ιστορία και δηµοτικό τραγούδι της Ηπείρου στα ποιήµατα του Κωστή Παλαµά
12.45 Ελευθερία Μαντά, Ήπειρος και Μεγάλη Ιδέα τον 19ο αιώνα
Προεδρείο: Bασίλειος Kύρκος, Eλένη Aγγελοµµάτη- Tσουγκαράκη
17.00 Χρύσα Μαλτέζου, Προικοδοσία και οικογενειακές διενέξεις στα Γιάννενα τον
18ο αιώνα
17.15 Μάχη Αποστολοπούλου, Τα χειρόγραφα της Βήσσανης. Νεότερα στοιχεία
17.30 Βενετία Χατζοπούλου, Άγνωστη παρρησία της Ι.Μ.Αγίου Παντελεήµονος Νήσου και οι Συντεχνίες των Ιωαννίνων
17.45 Απόστολος Γλαβίνας, Ο κληρικός Θεοφάνης Μαυροµµάτης ή Fan Noli
(6.1.1882 – † 13.3.1965)
18.00 Ελένη Κίγκα, Η συµβολή της Ηπείρου στη λεξικογραφία της εποχής του Νεοελληνικού ∆ιαφωτισµού (18ος – 19ος αι.)
18.15 Κώστας Οικονόµου, Τοπωνυµικοί περίπατοι στις όχθες της λίµνης των
Ιωαννίνων
18.30 Απόστολος Παπαϊωάννου, Κοινωνική συγκρότηση, εθνικές διεκδικήσεις και
ιστορική συγκυρία τις παραµονές της απελευθέρωσης των
Ιωαννίνων: Η Εφηµερίδα «Αγών»
Προεδρείο: Kωνσταντίνος Θ. Πέτσιος, Xαρίτωνας Kαρανάσιος
19.15 Ελένη Αγγελοµµάτη – Τσουγκαράκη, Η ανέκδοτη αλληλογραφία του Γιαννιώτη λογίου Λάµπρου Φωτιάδη (1752-1805) πηγή για τον βίο και το έργο του
19.30 Γεώργιος Παναγόπουλος, Ο Ευγένιος Βούλγαρης και η διδασκαλία της θεολογικής επιστήµης στα Ιωάννινα κατά τα µέσα του 18ου αι
19.45 Αρχιµ., ∆ηµήτριος Αργυρός, Η Εκκλησιαστική Εκπαίδευση κατά το β΄ ήµισυ του 19ου αιώνος και η ίδρυση της Σχολής Βελλάς
20.00 Μάρθα Παπαδοπούλου, Οι Κανονισµοί της Ζωσιµαίας Σχολής(1843, 1878,
1892, 1896, 1897) και η δυναµική τους παρέµβαση στις εκπαιδευτικές, διοικητικές και κοινωνικές δοµές
20.15 Παναγιώτης Παπακωνσταντίνου, ΤοΑ΄ Εκπαιδευτικό Συνέδριο «των εν Ηπεί-
ρω διδασκάλων του έτους 1875» στα Ιωάννινα
20.30 Άννα Μανδυλαρά, «Γλέπαµαν την παρέλαση του στρατού µας µε λαχτάρα».
Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων ως γιορτή του ελληνικού εθνικού κράτους
21.30 ∆είπνο των Συνέδρων στο εστιατόριο «Φρόντζου Πολιτεία» (Λόφος E.H.M.)

* Kυριακή 3 Mαρτίου
Προεδρείο: Xρύσα Mαλτέζου, Aπόστολος Γλαβίνας
10.30 Michael Grünbart, Leaders in captivity – new patterns in late Byzantine politics
10.45 Χρήστος Σταυράκος, Τα µνηµεία της ευρύτερης περιοχής των Ιωαννίνων ως ιστορική πηγή κατά τους πρώτους αιώνες της Οθωµανοκρατίας
11.00 Γεωργία Αποστολοπούλου, Το Μαντείο της ∆ωδώνης στη φιλοσοφική ερµηνεία του Hegel
11.15 ∆ηµήτριος Τριανταφυλλόπουλος, Σκλαβιά και αντίσταση στην τουρκοκρατούµενη Ήπειρο. Η µαρτυρία της τέχνης της
11.30 Αθανάσιος Γκότοβος, Παιδεία καιταυτότητες:τα πολυεθνικά Γιάννενα της Οθωµανικής εποχής
11.45 Γεώργιος Πλουµίδης, Ήπειρος και Bενετία
12.00 Βασίλειος Κύρκος, Η διδασκαλία του Βούλγαρη στη Μαρουτσαία Σχολή
12.15 Κώστας Π. Βλάχος, Παραβατική συµπεριφορά και έλεγχος µαθητών της Ζωσιµαίας Σχολής κατά τα τέλη του 19ου – αρχές 20ου αι.
12.30 Συζήτηση
12.45 Γεώργιος Παπαγεωργίου – Kωνσταντίνος Θ. Πέτσιος: Συµπεράσµατα – Απολογισµός των εργασιών του Συνεδρίου.

ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ από τα Πρωινά Νέα
Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Στα …χέρια του Αντώνη Σαμαρά το βοήθημα του ΟΓΑ των Βορειοηπειρωτών

– Ο Πρωθυπουργός ενημερώθηκε και έδειξε έντονο ενδιαφέρον
– Καθοριστικές οι κινήσεις του Θεσπρωτού βουλευτή Ν.Δ. Αντ. Μπέζα


Σε νέες βάσεις φαίνεται πως μπαίνει πλέον το «καυτό» θέμα της διακοπής του βοηθήματος σε υπερήλικες Βορειοηπειρώτες, εξέλιξη που έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις σε χιλιάδες ομογενείς συμπατριώτες μας.
Για το θέμα, ενημερώθηκε πρόσφατα προσωπικά ο ίδιος ο Πρωθυπουργός από τον βουλευτή Ν.Δ. Θεσπρωτίας Αντώνη Μπέζα και σύμφωνα με πληροφορίες, ο Αντώνης Σαμαράς έχει δώσει εντολή στους αρμοδίους να ασχοληθούν σε βάθος με το θέμα και να τον ενημερώσουν άμεσα.

Με λεπτομέρειες…
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Θεσπρωτός βουλευτής κατέθεσε – σε συνεργασία με τον τομέα Βορειοηπειρωτών Ν.Δ.- ενημερωτικό σημείωμα προς τον κ. Σαμαρά, στο οποίο αναλύει λεπτομερώς την υπόθεση και πού ακριβώς έγκειται το πρόβλημα.

Ο κ. Μπέζας, που είναι άριστος γνώστης των Βορειοηπειρωτικών θεμάτων, φέρεται να διατυπώνει στο συγκεκριμένο ενημερωτικό σημείωμα και εναλλακτικές προτάσεις, που θεωρούνται εφικτές. Είναι χαρακτηριστικό, πως για το σημείωμα έχουν γνώση, εκτός του κ. Σαμαρά και ο κ. Σταϊκούρας στο Υπουργείο Οικονομικών, αλλά και ο κ. Βρούτσης στο Υπουργείο Εργασίας. Ιδιαίτερη είναι η συμβολή για την επίλυση του προβλήματος και του νέου Διοικητή του ΟΓΑ Δημήτρη Κοντού.

Κίνηση ερήμωσης…
Είναι δεδομένο, ότι εάν ισχύσει η διακοπή του βοηθήματος προς τους υπερήλικες Βορειοηπειρώτες, καθώς και προς όλους τους Έλληνες ομογενείς (υπολογίζονται στους 17.000 εκ των οποίων 12.000 περίπου είναι Βορειοηπειρώτες), τότε το πλήγμα για τον ομογενειακό ελληνισμό θα είναι μεγάλο.
Ιδιαίτερα στη Βόρειο Ήπειρο, η κίνηση αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα την παντελή ερήμωσή της, γεγονός βέβαια, που έρχεται σε αντίθεση με την πάγια θέση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, που θέλει τους Βορειοηπειρώτες να παραμένουν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους, αλλά και όσοι έφυγαν να επιστρέψουν σε αυτές, για να διατηρηθεί το ελληνικό στοιχείο στην περιοχή.

Οι προτάσεις…
Τόσο ο κ. Μπέζας, όσο και όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί με το «καυτό» αυτό ζήτημα τονίζουν, ότι είναι ιδιαίτερα μεγάλη ανάγκη να συνεχιστεί κυρίως η ιατρική περίθαλψη προς τους υπερήλικες Βορειοηπειρώτες.
Σύμφωνα με τον Νόμο που προβλέπει την διακοπή του βοηθήματος των 360 ευρώ το μήνα από τον ΟΓΑ (αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου φέτος), η περίθαλψη των υπερηλίκων είναι εξασφαλισμένη για φέτος. «Τι θα γίνει όμως τις επόμενες χρονιές; Θα συμβάλλουμε στην παντελή ερήμωση της Βορείου Ηπείρου από ελληνικό στοιχείο, κάτι που διακαώς επιθυμούν οι Αλβανοί εδώ και χρόνια;» διερωτώνται οι Βορειοηπειρώτες. Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες μας, οι υπηρεσίες του ΟΓΑ τελικά δεν θα ζητήσουν την αναδρομική επιστροφή του βοηθήματος, έως ότου επιλυθεί οριστικά το θέμα.

Πάντως, πρέπει να σημειωθεί πως σύμφωνα με πληροφορίες, οι προτάσεις του κ. Μπέζα προς τον Αντώνη Σαμαρά είναι στοιχειοθετημένες και μάλιστα κοστολογημένες, ώστε να διευκολυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης και βέβαια να πεισθεί –και με αριθμούς-, ότι πρέπει να βρεθεί τρόπος για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η καταβολή της βοήθειας προς τους υπερήλικες Βορειοηπειρώτες.

***

Τέλος, ιδιαίτερα πειστική ήταν και η δικηγόρος κ. Άννα Νίκου, που εμφανίστηκε χθες στην εκπομπή «ΣΚΑΙ Τώρα», της Πόπης Τσαπανίδου και ανέλυσε το θέμα. Ελπίδα όλων, τόνισε, είναι η Κυβέρνηση να πειστεί για την αναγκαιότητα της συνέχισης καταβολής του βοηθήματος, που εκτός των ανθρωπιστικών, εξυπηρετεί και εθνικούς σκοπούς.

Πρωινός Λόγος –
Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Ο αλβανικός εθνικισμός ανησυχεί Ευρώπη και ΗΠΑ

Ο αλβανικός εθνικισμός καλά κρατεί. Τώρα, στα πρόθυρα των κοινοβουλευτικών εκλογών ενισχύεται περισσότερο. Είναι το μοναδικό χαρτί στα χέρια των κομμάτων για να κερδίσουν ψηφοφόρους. Γνωρίζουν αυτοί ότι ο αλβανικός λαός ήταν συνοδοιπόρος πάντα με τον εθνικισμό. Με τον ρεβιζιονιστο-καπιταλιστικό κίνδυνο προς τη χώρα των αετών, με την μοναρχοφασιστική όρεξη για την Βόρεια Ήπειρο – καθιερωμένα αυτά από τον καιρό του Ενβέρ – και τώρα με την ιδέα, και συνάμα την όρεξη, της Μεγάλης Αλβανίας.

Ζήλεψαν τα δύο μεγάλα –φαβορί για την εξουσία- κόμματα από τις δηλώσεις του εθνικιστή και ταραχοποιού Κρ. Σπαχία και μπήκαν στο παιχνίδι. Ο Πρωθυπουργός, σαν δεν έφτανε η πρώτη βόμβα στην Αυλώνα για μεγάλη Αλβανία από την Πρέβεζα και μέχρι το Πρέσεβο, που αναστάτωσε τους ξένους διπλωμάτες, έριξε και τη δεύτερη μέσα στο Μόναχο, με τη διαφορά που την πρώτη μπροστά στο λαό του και τη δεύτερη στους ίδιους τους ξένους διπλωμάτες και αξιωματούχους. Μέχρι εκεί έφθασε το θράσος του!

Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που είχαν πάρει φωτιά και χωρίς αυτές τις δηλώσεις, τώρα εκτοξεύουν κεραυνούς. Αφιερώνουν ώρες ολόκληρες για να συκοφαντήσουν την Ελλάδα, να φέρουν «ατράνταχτα» στοιχεία για την «γενοκτονία» των Ελλήνων κατά των Τσάμηδων, να κατακρίνουν τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο και να υποβαθμίσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία, να χαρακτηρίσουν τον ελληνικό στρατό, στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο, ως κατακτητή, να κάνουν το άσπρο μαύρο και τα ψεύδη να κατρακυλούν τόσο ήρεμα που μόνον στα παραμύθια τα πιστεύεις και να τρίβουν, από πάνω, και τα χέρια τους, από ικανοποίηση, για την απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης να κόψει τις συντάξεις του ΟΓΑ στους ταλαιπωρημένους Βορειοηπειρώτες.

Μόνον στο τηλεοπτικό κανάλι «NEW 24» δεν υπάρχει εκπομπή που να μην χύνει δηλητήριο και ψευτιές. Ο πόλεμος του 1940, λέει ο καλεσμένος τους, «δόκτορας καθηγητής» Μπεκίρ Μέτα, είχε την εθνικιστική του γωνία προς την Αλβανία. Οι Έλληνες φαντάροι κατάστρεψαν τα οθωμανικά τζαμιά, ακόμα και εκκλησίες γιατί η εκκλησία στην Αλβανία ήταν Αυτοκέφαλη, δημιούργημα του Φαν Νόλη. Η φασιστική Ιταλία επιτέθηκε και κατά της Αλβανίας, αλλά αλλάζουν τα πράγματα με την Ελλάδα η οποία το είχε πιο εύκολο λόγω του ορεινού εδάφους σε σύγκριση με την Αλβανία που έπρεπε να την αντιμετωπίσει σε όλη τη παραθαλάσσια ακτή. Εκτός αυτού την Ελλάδα την βοήθησε και η Αγγλία (ιστορικός σου λέει ο άλλος). Ο ελληνικός στρατός ήταν κατακτητής και ως τέτοιος δεν πρέπει ν’ αναγερθούν νεκροταφεία, ούτε να ψάχνουν για οστά κατακτητών!!! Ή να γίνει με αντάλλαγμα: Να βρεθούν και στην Θεσπρωτία τα οστά των αλβανών και να σηκωθεί ένα μνημείο γι’ αυτούς, ως γενοκτονία του Ζέρβα!!! Χίλιοι αλβανοί πήραν μέρος στην ανεξαρτησία της Ελλάδος, ενώ η Ελλάδα προσπαθεί να ελληνοποιήσει την Αλβανία με τον έλεγχο στην Αυτοκέφαλη μας Εκκλησία, με τις προσπάθειες που κάνει ν’ ανοίξει σχολεία εκτός μειονοτικής ζώνης (Χιμάρα και Κορυτσά), με την ανέγερση κοιμητηριών Ελλήνων φαντάρων σε όλη την γραμμή, που την ονομάζουν Βόρεια Ήπειρο. Οι Έλληνες δεν αναγνωρίζουν το Κόσσοβο και προβάλουν πολλά εμπόδια στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας προς την Ε. Ένωση. Τα μειονοτικά κόμματα είναι εθνικιστικά και κλείνει πως η Ελλάδα έχει πάρει πολλά από την Αλβανία και δεν έχει δώσει τίποτε!!!

Άκου αχαριστίες ο αχάριστος!!!

Φαίνεται όλα αυτά έπεσαν στ’ αφτιά των ξένων που ελέγχουν από κοντά την Αλβανία και ιδίως τώρα στην κρίσιμη στιγμή της ανάδειξης της νέας κυβέρνησης. Μια κυβέρνηση που θα εντάξει την Αλβανία στην Ε. Ένωση ή θα την βουλιάξει περισσότερο. Ανησύχησε ο Αμερικανός Πρέσβης, τα είπε στα ίσια ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών. Ανησύχησε, δηλαδή ΗΠΑ και Ευρώπη.

Οι Βορειοηπειρώτες, που γεύτηκαν τις πίκρες καιρών κα συστημάτων, μόνο και μόνον που ήταν Έλληνες, δεν μπορούν ακόμα να αποφύγουν τις πίκρες αυτές. Συνεχίζουν να είναι εκτός ατζέντας. Να είναι ακόμα Γέφυρα φιλίας, γέφυρα κέρδους. Γέφυρα εκλογών. Γέφυρα απέραστη. Καλογέφυρα. Φαρμακογέφυρα….

Κρατάει η καρδιά και η ψυχή του Βορειοηπειρώτη. Θέλει ας την ακούσει η Μάνα, θέλει ας παραδειγματιστεί η Μάνα!

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Προκαλεί η Αλβανία για τις θαλάσσιες ζώνες

Για μία ακόμη φορά, ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών Έντμοντ Παναρίτι προκαλεί την ελληνική κυβέρνηση, δηλώνοντας ότι το πιο σημαντικό θέμα μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας είναι η συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες. Για την Αλβανία, συνέχισε ο Παναρίτι, η συμφωνία που οι δυο χώρες υπέγραψαν το 2009 δεν ισχύει πια, εφόσον απορρίφθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας.

Ο Αλβανός υπουργός ισχυρίστηκε και πάλι ότι οι δύο χώρες πρέπει να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέας συμφωνίας και πρόσθεσε πως το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά δεν έστειλε προς επικύρωση στην Ελληνική Βουλή τη Συμφωνία του 2009 είναι θετικό, διότι αποδεικνύει ότι η ελληνική πλευρά τείνει να σεβαστεί την απόφαση του Συνταγματικού μας Δικαστηρίου.

Πρόκειται για δήλωση-κόλαφο προς την ελληνική πλευρά, η οποία ουδέποτε εξήγησε στον ελληνικό λαό ή στο Κοινοβούλιο για ποιον λόγο δεν κυρώνει την εν λόγω συμφωνία από τη Βουλή.
Μάλιστα, εδώ και τρία χρόνια έγκριτοι νομικοί έχουν κάνει σχετικές εισηγήσεις στο υπουργείο Εξωτερικών και στους υπουργούς Ντ. Μπακογιάννη, Δ. Δρούτσα και Δ. Αβραμόπουλο, χωρίς αποτέλεσμα. Το κενό πολιτικής δίνει πλέον επιχειρήματα στην Αλβανία να θεωρεί ότι η στάση της δικαιώνεται και πως η Ελλάδα είναι απολογούμενη.
Κανείς στα Τίρανα, πλέον, δεν πιστεύει ότι η Αθήνα είναι ικανή να υπερασπιστεί τη θέση της πως δεν θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας και για τον λόγο αυτόν κλιμακώνει και την πίεσή της (!) προς την Ελλάδα.
Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Μιχ.Παντούλας: Η πατρίδα να μείνει αντρόπιαστη στην ψυχή του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού!

Ανοιχτή επιστολή στην πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας από τον γνώριμο των Βορειοηπειρωτών, κ. Μιχάλη Παντούλα, φιλόλογο και τ. βουλευτή Ιωαννίνων.

Σήμερα, 21 Φεβρουαρίου 2013, που γιορτάζουμε την εκατοστή επέτειο των ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ της πόλης των Ιωαννίνων και του μεγαλύτερου τμήματος της μείζονος Ηπείρου από τον οθωμανικό ζυγό πέντε αιώνων, θεώρησα πρέπον να μιλήσω δημόσια για τη λάθος απόφαση της μητέρας πατρίδας σε βάρος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού κι απ’ ότι έμαθα με προέκταση στον Ελληνισμό της Πόλης, της Τενέδου και της Ίμβρου.

Τα μεγάλα μυαλά της διοικητικής και πολιτικής γραφειοκρατίας των Αθηνών βρήκαν το φάρμακο να χτυπηθεί στη ρίζα της η οικονομική κρίση, που μαστίζει την Ελλάδα. Και τούτο θα συμβεί αν παύσει να χορηγείται το μικρό χρηματικό βοήθημα στους υπερήλικες Βορειοηπειρώτες, που η ίδια η ελληνική πολιτεία, για προφανείς λόγους, είχε καθιερώσει πριν από μερικά χρόνια.
Θέλω να πιστεύω ότι η ασυνέπεια αυτή, που αν δεν προσέξουμε μπορεί να μετατραπεί σε τραγωδία με δική μας αποκλειστικά ευθύνη, στο τέλος θα αποτραπεί. Όσοι σοφίστηκαν όλα τούτα πρέπει να μάθουν ότι στην κατηγορία των ανθρώπων, που έπαιρναν έως τώρα το μικρό αυτό βοήθημα, είναι οι συμμαθητές του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια από το σχολείο της Πωγωνιανής, οι πατριώτες που το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας τους απένειμε το μετάλλιο του Έθνους γιατί στα κολαστήρια των στρατοπέδων συγκέντρωσης του Εμβέρ Χότζα κράτησαν αμόλυντη την ελληνική συνείδηση και ταυτότητα, εκείνοι που σε πείσμα της αλβανικής εθνικιστικής υστερίας μετέδωσαν στα παιδιά και στα εγγόνια τους την περηφάνεια του Έλληνα και οι απόγονοι των εθνικών μας ευεργετών από την Κορυτσά, την Πρεμετή, το Αργυρόκαστρο, τους Αγ. Σαράντα, τη Χειμάρα που τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής τούς στέρησαν από τις οικογένειές τους και τους κατέθεσαν στο ταμείο του Έθνους για τη δόξα της νεοσύστατης Ελλάδας.
Μου είναι αδύνατο να φανταστώ ότι όσοι παίρνουν τέτοιες αποφάσεις ξεχνούν να συμπεριλάβουν στους λογαριασμούς τους τον “πολλαπλασιαστή” του εθνικού ωφέλους και του εθνικού κόστους. Γι’ αυτό και θέλω να ελπίζω -η συνείδησή μου το απαιτεί- η λάθος αυτή απόφαση να αναθεωρηθεί τώρα. Κι αν η πατρίδα το μικρό αυτό χρηματικό βοήθημα θέλει να το κάνει μικρότερο, ας το αποφασίσει. Είναι προφανές ότι το θέμα δεν είναι οικονομικό. Αφορά τον πυρήνα της σχέσης εμπιστοσύνης και αξιοπρέπειας της μητροπολιτικής Ελλάδας με τμήματα του οικουμενικού Ελληνισμού, που στην ιστορική τους διαχρονία διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στην πνευματική και εθνική ολοκλήρωση του Γένους. Για δυο δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, που στον κάθε Έλληνα φορολογούμενο αντιστοιχεί το ποσό των τριών ευρώ το χρόνο, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ντροπιάσει την Ελλάδα.
Και επειδή ο δικός μου λόγος δεν είναι τόσο δυνατός, που να μπορεί να ανατρέψει αποφάσεις, θέλω την ανοιχτή αυτή επιστολή να τη συνοδεύσω με ένα συγκλονιστικό ανέκδοτο κείμενο. Γράφτηκε στα 1956 και εξακολουθεί να είναι επίκαιρο μέχρι σήμερα. Συντάκτης του ο Βορειοηπειρώτης Θύμιος Λιώλης από το Βούρκο των Αγ. Σαράντα. Ο συμμαχητής του Παύλου Μελά, ο οπλαρχηγός του αγώνα για την απελευθέρωση της Ηπείρου και της Αυτόνομης Ήπειρου, ο πρωτοπόρος της αντίστασης εναντίον των Ιταλογερμανών κατακτητών. Ο “άγιος” του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, που η γνώμη του είχε την ίδια απήχηση με τις προφητείες του πατρο-Κοσμά του Αιτωλού. Ο νέος Μακρυγιάννης με την τίμια και καθαρή ψυχή. Την επιστολή μού την εμπιστεύτηκε, πριν από δύο περίπου χρόνια, ο εγγονός του Χρήστος Λιώλης και τον ευχαριστώ θερμά γι’ αυτό. Έκρινα ωφέλιμο να τη δημοσιοποιήσω τώρα, με την πεποίθηση ότι το δυνατό μήνυμα που αυτή εκπέμπει θα δρομολογήσει θετικές πρωτοβουλίες στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο για την άμεση αναθεώρηση της κυβερνητικής απόφασης, που τη διακρίνει μία απίστευτη όσο και επικίνδυνη επιπολαιότητα. Αναμένουμε…

Ιδού το κείμενο της ιδιόχειρης επιστολής του Θύμιου Λιώλη:

Προς τον Ύπατον Πρόεδρον της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Αμερικής
Αξιότιμον κύριον Κων/ντίνον Δήμαν
Εις Αθήνας

Παιδί μου
Σε σένα τον θαυμάσιον και άξιον αγωνιστήν της ιεράς βορειοηπειρωτικής ιδέας, Σε σένα την πιο μεγάλη ελπίδα της δύσμοιρης Βορειοηπειρωτικής μας πατρίδος, απευθύνεται ένας παλαίμαχος αγράμματος και αντρόπιαστος αγωνιστής, σαν πατέρας για να σου πω πρώτα – πρώτα καλώς ορίσατε, ως ευλαβής προσκυνητής στην ελεύθερη Ελληνική πατρίδα, αλλά παράλληλα να σου ’μολογήσω και τα βάσανα της μαύρης μου ξενιτιάς και των γηρατιών μου το κατάντημα.
Δεν πρόκειται να σας συστηθώ ούτε να σας αραδιάσω τους αγώνας μου που έκαμα -καθήκον μου άλλωστε ελάχιστον προς την αγαπημένη μας πατρίδα- γιατί λίγο πολύ ο Θεός και η τύχη έφεραν την φτωχειά φήμη του ονόματός μου στ’ αυτιά σας. Είμαι ο οπλαρχηγός του Βούρκου Θύμιο-Λιώλης, που από τα νειάτα μου μέχρι τα βαθειά μου γεράματα κράτησα με τιμή το καριοφύλι της Λευτεριάς όσο μπορούσα άξια στον τόπο μας και έχω αθάνατα και αδιάψευστα παράσημα τις άμετρες λαβωματιές στο βασανισμένο μου κορμί.
Όταν ήμουν νέος αλώνιζα τις ράχες και τα κορφοβούνια της πατρίδος μας ωσάν λεύτερος σταυραετός. Τώρα όμως και μάλιστα ύστερα από τον βάρβαρο ξυλοδαρμό που υπέστην στις φυλακές Αβέρωφ υπό των ατίμων Ιταλών, ότε το 1941 συλληφθείς εις Αθήνας και μετέπειτα μεταφερθείς εις Τίρανα, τσακίστηκα και σωροβολιάστηκα κυριολεκτικώς σωματικά και ψυχικά. Μη νομίσης πως το ρίχνω κάτω, όχι θα κρατηθώ υπερήφανος για να μη γίνω περίγελος των εχθρών της πατρίδος μας. Σε σένα όμως που είσαι ένας αγνός αγωνιστής πρέπει να σου πω την αλήθεια.
Η φτωχειά πατρίδα Ελλάς μού εχορήγησε μια φτωχειά σύνταξη οπλαρχηγού τριακοσίων πενήντα δραχμών μηνιαίως αρκετή μόνον για να χορταίνη «ντουάνι» (καπνό) το τσιμπούκι μου. Επειδή στα νειάτα μου και στα γερατιά μου ή αγωνιζόμουν στα βουνά ή βρισκόμουν στα μπουντρούμια των φυλακών, δεν γκαζάντισα για τα γηρατιά μου. Αυτό δεν το λογαριάζω αν και με σφύγγει η ανάγκη της στερήσεως, γιατί αφού δεν πέθανα από τόσα βόλια των αρβανιταραίων δεν θα πεθάνω από ψωμί στην Αθήνα. Αν όμως συμβή το τελευταίο, τότε ασφαλώς προσωπικώς δεν θα πεθάνω ντροπιασμένος, γιατί σε άλλους θα ανήκη το προνόμιο της ντροπής.
Τελευταίως ήρχισαν μια δυσφημιστικήν εκστρατείαν εναντίον μου -προφανώς όργαναν της αλβανικής προπαγάνδας- και κάνουν μια άτιμον κριτικήν της πολύχρονης αγωνιστικής μου δράσεως. Εις αυτούς απάντησεν η τιμητική δι’ εμέ τελευταία αποκήρυξις των Τιράνων. Αν θέλουν πιο ντρίτα απάντηση τους προκαλώ παρ’ όλον τον όγκον χωρίς να λογαριάζω τα 78 μου χρόνια να έρθουν να αναμετρηθούμε εκεί που αναμετρούνται τα παληκάρια. Εκεί θα μάθουν οι συκοφάντες μου τα γιατάκια μου, εκεί θα τους δείξω τις βρύσες πού ‘πινα νερό, εκεί θα βρίσκονται ακόμη άθαφτοι οι συντρόφοι μου και ίσως κάτω από τα απάτητα χιόνια να βρούμε αίμα από τις άμετρες λαβωματιές μου.
Δεν μπορώ να βρω αρχή και τέλος γιατί πενήντα χρόνια ιστορία δεν μπορώ να την συμπεριλάβω σε μια αναφορά μου. Ένα θέλω κυρίως να σου πω, θέλω να σε ιδώ γιατί νομίζω πως τώρα ήρθατε από την πατρίδα και κάτι θα μου πείτε. Επειδή άκουσα και πίστεψα ότι έχεις αισθήματα γνησίου και τιμίου Χειμαρριώτου, θέλω να σε ιδώ. Μη διστάξης να δεχθής έναν αγνόν αγωνιστήν, επειδή έχει το θλιβερόν προνόμιον να είναι πάμπτωχος.
Εκεί που θα πας να προσκυνήσης -όπως έμαθα- τα Άγια χώματα της πατρίδος μας, στείλε τα χαιρετίσματα στους ζωντανούς και τους πεθαμένους από το Θύμιο Λιώλη.
Σε χαιρετώ
Με πατριωτική Αγάπη
Θύμιος Λιώλης
Οπλαρχηγός Βούρκου Β. Ηπείρου

Πρωινός Λόγος

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Αλβανικά ΜΜΕ: Ο Σύμβουλος του Σαμαρά Φ.Κρανιδιώτης μας απειλεί με το Εμπόλεμο

Αντιδράσεις από τα Αλβανικά ΜΜΕ προκάλεσε η συνέντευξη που παραχώρησε στην Βορειοηπειρωτική ιστοσελίδα Αυτόνομη ο Φαήλος Κρανιδιώτης.

Τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα της γείτονος ερμηνεύουν ως άμεση απειλή τις δηλώσεις του κ. Κρανιδιώτη ότι «Αν οι Αλβανοί σοβινιστές απειλήσουν τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, η Ελλάδα σαφώς και θα αντιδράσει». Στις δημοσιεύσεις τονίζεται οι ιδιότητα του κ. Κρανιδιώτη ως συμβούλου του Έλληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, μάλιστα γράφουν ότι είναι σύμβουλος για θέματα που αφορούν την Ελληνική Μειονότητα. Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Shekulli με τίτλο “Ο Σύμβουλος του Σαμαρά μας απειλεί με το Εμπόλεμο (Ελλάδας-Αλβανίας)” είναι χαρακτηριστικό του τρόπου με τον οποίο αναμεταδόθηκε η συνέντευξη.

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Φαήλος Κρανιδιώτης: «Αν οι Αλβανοί σοβινιστές απειλήσουν τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, η Ελλάδα σαφώς και θα αντιδράσει»

«Έχω μια αδερφή, κουκλίτσα αληθινή,
την λένε Βόρειο Ήπειρο την αγαπώ πολύ,
την λένε Βόρειο Ήπειρο την αγαπώ πολύ!!

Της κόψαν την φωνή, κουκλίτσα αληθινή,
Την πιάσανε αιχμάλωτη οι άπιστοι Αλβανοί

Και τώρα που μπορώ, το όπλο να κρατώ,
και ανήκω εις τον ένδοξο Ελληνικό στρατό
Θα ανέβω ένα πρωί, χωρίς διαταγή,
για να αγκαλιάσω στοργικά την δόλια μου αδερφή»

Ο Φαήλος Κρανιδιώτης μιλάει στην «Αυτόνομη» για το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα, την διακοπή των συντάξεων ΟΓΑ σε υπερήλικες Ομογενείς, την κατάσταση της Παιδείας στην Βόρειο Ήπειρο, τα δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, αλλά και για την εθνικιστική ρητορική που έχει υιοθετήσει το τελευταίο διάστημα η πολιτική τάξη της Αλβανίας.

«Τα Τίρανα έχουν να διανύσουν πολύ δρόμο μέχρι να γίνουν μια ευρωπαϊκή δημοκρατία» και «οι καλές σχέσεις με την Αλβανία πρέπει να είναι πάντοτε ευθέως ανάλογες με τον σεβασμό από αυτήν της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, είτε ζει σε αναγνωρισμένες μειονοτικές περιοχές είτε όχι», δηλώνει ο στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά.

Ο πολιτικός με την ιδιαίτερη αγάπη για την Βόρειο Ηπειρο, στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα στον Μπερίσα και στους Ερυθρόμαυρους να αφήσουν στην άκρη τις αλυτρωτικές δηλώσεις και να μην ξεχνούν πως «ζουν από τα εμβάσματα από την Ελλάδα» γιατί «από μια επιδείνωση των σχέσεων με την Ελλάδα, μόνο χαμένη θα βγει η χώρα τους».

Στον ΓΙΩΡΓΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
– Γνωρίζουμε πως είστε καλός γνώστης του Βορειοηπειρωτικού, πότε ασχοληθήκατε για πρώτη φορά;
“Έχω μια αδερφή….”. Αυτό φταίει κι οι πρώτοι μου δάσκαλοι. Ασχολούμαι απ’ όταν θυμάμαι τον κόσμο. Κάποιοι μ’ έμαθαν που είναι τα πραγματικά όρια της Πατρίδας και τους χρωστώ ισόβια ευγνωμοσύνη. Μ’ έμαθαν πως τα απαράγραπτα εθνικά δικαιώματα και το καθήκον δεν δείχνουν διαβατήριο και δεν περνάνε συνοριακό έλεγχο. Αργότερα, φοιτητής, όταν είχα πλέον οργανωμένη πατριωτική δράση, θεώρησα στοιχειώδες καθήκον την συμμετοχή στις κινητοποιήσεις των Βορειοηπειρωτικών Οργανώσεων. Είναι συνεχείς οι αναφορές μου στο εθνικό θέμα στα κείμενα και στις παρεμβάσεις μου εδώ και 25-27 χρόνια. Η έμπρακτη ενασχόληση, τόσο πολιτικά, με αρθρογραφία, όσο και σαν μαχόμενος δικηγόρος, μου χάρισε πολύτιμους φίλους και φίλες από την Βόρειο Ήπειρο. Στο συνέδριο της ΝΔ το 2010, ήμουν ο πρώτος ομιλητής σύνεδρος. Μίλησα, όπως πάντα, για τον Ελληνισμό από την Απειρωτάν Χειμάρρα ως το ακρωτήρι του Αγίου Ανδρέα στην Καρπασία. Αυτή είναι η νοητή γραμμή της συνείδησης μου. «Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας αποτελεί την νομική θεμελίωση της Αυτονομίας. Η Αλβανία να σεβαστεί τα δικαιώματα της ΕΕΜ»

– Για εσάς το θέμα της Βορείου Ηπείρου είναι ζήτημα εδαφικό ή ένα ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Είναι και τα δύο. Από τη μία υπάρχει το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας και η νομική θεμελίωση της Αυτονομίας. Από την άλλη οι καλές σχέσεις και η καλή γειτονία με την Αλβανία πρέπει να είναι πάντοτε ευθέως ανάλογες με τον σεβασμό από αυτήν της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, είτε ζει σε αναγνωρισμένες μειονοτικές περιοχές είτε όχι, κι από την ευημερία της. Σε περίπτωση όμως κλιμάκωσης του αλβανικού σωβινισμού και κινδύνων για την ασφάλεια του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, τα καθήκοντα της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι πρόδηλα. Τα υποδεικνύει το δίκαιο και η Ιστορία. Ξέρουμε καλά αυτά τα ορεινά μονοπάτια. Τα έχουν ξαναπάρει οι πατεράδες κι οι παππούδες μας.

– Το τελευταίο διάστημα υπήρχαν έντονες πολιτικές εξελίξεις στην Αλβανία τόσο με τα αποτελέσματα της στημένης απογραφής όσο και με την εθνικιστική ρητορική που έχει υιοθετήσει η πολιτική τάξη της χώρας. Ποία είναι η εκτίμησή σας;
Ο τουρκικός ισλαμοφασισμός κι επεκτατισμός έχει ένα μερίδιο στην υποκίνηση του αλβανικού σωβινισμού, καθώς και η ψηφοθηρία και ο τυχοδιωκτισμός συγκεκριμένων αλβανικών πολιτικών δυνάμεων. Πιθανώς νομίζουν ότι η οικονομική κρίση της Ελλάδας τους δίνει μια ευκαιρία να ασκήσουν πιέσεις και να ικανοποιήσουν άνομα συμφέροντα τους. Ας δουν, ο Μπερίσα, οι “μαυροκόκκινοι” φασίστες ή όποιοι άλλοι, καλύτερα τον χάρτη. Μ’ εμάς έχει σύνορα η Αλβανία, ζουν από τα εμβάσματα από την Ελλάδα. Από μια επιδείνωση των σχέσεων με την Ελλάδα, χάριν του σωβινισμού ανοήτων, μόνο χαμένη θα βγει η χώρα τους. Πολύ χαμένη. Και δεν αναφέρομαι μόνον στην παρεμπόδιση της ευρωπαϊκής πορείας της Αλβανίας.

– Η Αλβανία έχει υπογράψει σχεδόν όλες τις διεθνής συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η Διεθνή Σύμβαση για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα, την Σύμβαση-πλαίσιο για τις Εθνικές Μειονότητες, μέχρι και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που αναγνωρίζει το δικαίωμα της ατομικής προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου κ.ά. Στην περίπτωση της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας πιστεύετε πως η Αλβανία σέβεται αυτά που έχει υπογράψει;
Όχι. Τα Τίρανα έχουν να διανύσουν πολύ δρόμο μέχρι να γίνουν μια ευρωπαϊκή δημοκρατία. Οι πιέσεις μας πρέπει να είναι συνεχείς και επίμονες.

– Δυστυχώς το Έθνος βάλλεται από μια οικονομική λαίλαπα που δεν άφησε ανεπηρέαστους ούτε τους Βορειοηπειρώτες. Πρόσφατα στο Μνημόνιο 3 συμπεριλήφθη μια ειδική διάταξη που ουσιαστικά κόβει τις συντάξεις του ΟΓΑ από τους Βορειοηπειρώτες αναγκάζοντας τους να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες. Τι πρέπει να γίνει ούτως ώστε να μην αφήσουμε την Βόρειο Ήπειρο να ερημώσει;
Πρέπει να ακυρωθεί η συγκεκριμένη διάταξη για λόγους εξαιρετικού και κατεπείγοντος εθνικού συμφέροντος. Αδιανόητο να άντεξε ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός επί τουρκοκρατίας, να επιβίωσε επί Ζώγου και Χότζα και να χαθεί με υποτιθέμενη δημοκρατία και ανοιχτά σύνορα. Αυτό όμως που αναφέρετε δεν είναι παρά ένα πολύ μικρό μέρος του προβλήματος. Δεν λύνεται το ζήτημα μόνο με επιδότηση των γερόντων. Χρειάζεται πρωτογενής ανάπτυξη, ανταγωνιστικές οικονομικές δράσεις του Ελληνισμού στις εστίες τους, να μείνουν όσοι νέοι υπάρχουν και να επιστρέψουν κι άλλοι. Μαζί με την στήριξη της ελληνικής εκπαίδευσης στα χωριά και τις πόλεις του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού  και την οικονομική ανάπτυξη, η άγρυπνη συμπαράσταση της Ελλάδας, είναι οι όροι για την επιβίωση κι ακμή των αδελφών μας στην Βόρειο Ήπειρο.

– Η εκπαίδευση πάει από το κακό στο χειρότερο, από την μία τα δημόσια μειονοτικά σχολεία και από την άλλη τα ιδιωτικά που υποτίθεται πως λειτουργούν υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πολιτείας. Σώζεται η Ελλάδα από την εξαθλίωση της εκπαίδευσης στην Βόρειο Ηπειρο;
Όχι. Να κλείσουν οι λεγόμενες “Ανεξάρτητες” Αρχές, άχρηστα άντρα πολιτικής ορθότητας κι αριστεριστών, καταβόθρες κονδυλίων, να απολύσουμε το 1/5 των υπαλλήλων της Βουλής, έχουμε 1850, ενώ η Γερμανία έχει 400, να μειωθούν τουλάχιστον στο μισό οι βουλευτικοί και κυβερνητικοί μισθοί, να περιοριστούν οι μετακλητοί κι αποσπασμένοι από 6 σε 2, να περιστείλουμε κι άλλες αδικαιολόγητες σπατάλες και θα περισσέψουν χρήματα για την άρτια εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων στην Βόρειο Ήπειρο. Θα έχουμε και ρέστα για πολλές άλλες ανάγκες.

– Πως βλέπετε τους βορειοηπειρώτες που η ΝΔ τους ένταξε στην Γραμματεία Παλιννοστούντων και Ειδικών Πληθυσμιακών Ομάδων, πιστεύεται πως υπάρχει εθνική πολιτική για το Βορειοηπειρωτικό;
Υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις και θα έλεγα πως χρειάζεται μια κεντρικά οργανωμένη πιο δυναμική πολιτική. Για μένα δεν έχει τόση σημασία που τους εντάσσεις οργανωτικά αλλά το τι πολιτική κάνεις. Αν η πολιτική είναι Εθνική, με ιστορικούς όρους, με κύριο μέλημα την διασφάλιση της ευημερίας και της ελληνικότητας των αδελφών μας στις εστίες τους, τότε βαδίζουμε σωστά. Για λόγους σημειολογικούς και ηθικούς βέβαια, θα προτιμούσα μια Γραμματεία Βορειοηπειρωτικού και Κυπριακού Ελληνισμού ή μάλλον, για να μην ξεχνάμε και τους άλλους Έλληνες, πχ στην Πόλη, στον Πόντο και στα Σκόπια, μια Γραμματεία Μείζονος Ελληνισμού.

Ποιος είναι ο Φαήλος Κρανιδιώτης
– Ο Φαήλος Κρανιδιώτης γεννήθηκε το 1965 στον Κορυδαλλό. Προέρχεται από λαϊκή οικογένεια. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μιλάει Αγγλικά, Γερμανικά και Ισπανικά.

– Υπηρέτησε εθελοντικά στις Ειδικές Δυνάμεις, επί 23 μήνες, ως έφεδρος Αξιωματικός.
– Ασκεί αποκλειστικά, ελεύθερη μαχόμενη δικηγορία από το 1992, χωρίς αντιμισθίες ή αργομισθίες.
– Πρόεδρος του Δ.Σ. του Δικτύου 21 και Μέλος της Λέσχης Καταδρομέων – Ιερολοχιτών, καθώς και του Πανελληνίου Συνδέσμου Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων.

– Υπερασπιστής των δικαιωμάτων των Κούρδων αγωνιστών στα δικαστήρια, συνδέεται με στενούς συναγωνιστικούς δεσμούς με το ΕΑΜ Κουρδιστάν και τις οργανώσεις των Κυπρίων, Βορειοηπειρωτών, Κωνσταντινουπολιτών, Ποντίων, Ιμβρίων και την Αρμενική Εθνική Επιτροπή.

– Συνήγορος του κούρδου ηγέτη, Αμπντουλλάχ Οτσαλάν, στην Ελλάδα, στο πλευρό του οποίου βρέθηκε τον Φεβρουάριο του 1999 στο Ναϊρόμπι. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα, συνετέλεσε στην αποκάλυψη των μεθοδεύσεων που οδήγησαν στην ατιμωτική παράδοση του Κούρδου ηγέτη στα χέρια της Άγκυρας.

– Συντάκτης της εισηγητικής έκθεσης και της πρότασης νόμου, με την οποία αναγνωρίστηκε το 1996 από τη Βουλή των Ελλήνων, η Γενοκτονία των Αρμενίων από το τουρκικό καθεστώς.

– Διετέλεσε νομικός σύμβουλος της Μητρόπολης των εν Ελλάδι Ορθοδόξων Αρμενίων και του Λαϊκού Κογκρέσου του Κουρδιστάν στην Αθήνα.

– Διετέλεσε μέλος του Κέντρου Ερεύνης και Μελέτης Ελληνισμού και της Επιτροπής για την Κύπρο της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών και υπήρξε συνεργάτης του αγωνιστή Θεόφιλου Γεωργιάδη, που δολοφονήθηκε το 1994 στη Λευκωσία από όργανα των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.

Βρίσκεται στο πλευρό του Αντώνη Σαμαρά αδιάλειπτα από το 1993.

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Την εξέταση του “τσάμικου” ψηφίσματος άρχισε σήμερα η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Αλβανικής Βουλής

Την εξέταση “Τσάμικου” ψηφίσματος άρχισε σήμερα η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Αλβανικής Βουλής. Το ψήφισμα κατετέθει στο κοινοβούλιο στις 10 Δεκεμβρίου από τον πρόεδρο του τσάμικου κόμματος PDIU Σπετιμ Ιντρίζι και τον βουλευτή Ντάσαμιρ Ταχίρι.

Ο Ιντρίζι κάλεσε τα μέλη της επιτροπής “να γίνουν μέρος της επίλυσης της αδικίας που έχει γίνει στο τσάμικο ζήτημα”. Το ψήφισμα μπήκε στην ατζέντα της Επιτροπής στις 22 Ιανουαρίου και μέσω αυτού οι τσάμηδες απαιτούν, σύμφωνα με το άρθρο 15 της Συνθήκης της φιλίας, συνεργασίας, καλής γειτονίας και ασφάλειας μεταξύ των δύο χωρών (Ελλάδας – Αλβανίας) καθώς και το άρθρο 1 του πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, να αρθούν τα εμπόδια που δεν επιτρέπουν στους τσάμηδες εγκληματίες πολέμου να ζητήσουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα από την Ελλάδα.

Τα 13 σημεία του προκλητικού ψηφίσματος:
1. Το ψήφισμα αναγνωρίζει, στηρίζει, και δεσμεύεται για την ανάγκη αποκατάστασης όλων των δικαιωμάτων των Αλβανών Τσάμηδων, αλλοτινούς Έλληνες πολίτες, σύμφωνα με τις νέες συνθήκες, κατά τις αρχές του διεθνούς δικαίου σχετικά με τη γενοκτονία, την εθνοκάθαρση, της μη διάκρισης με βάση την εθνικότητα, και άλλες σχετικές αρχές, καθώς και το πνεύμα της Συνθήκης της Φιλίας μεταξύ των δύο χωρών.

2. Απαιτεί την αποκατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των Αλβανών πολιτών, πρώην Ελλήνων πολιτών, συμπεριλαμβανομένης της αποκατάστασης της ιδιοκτησίας, της αναγνώρισης του δικαιώματος επαναπατρισμού, την αναγνώριση του δικαιώματος να ανακτήσουν την ιθαγένεια τους και των λοιπών δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων.

3. Απαιτεί τη ρητή κατάργηση του Ελληνικού Νόμου του Εμπόλεμου 2636 και 2637/1940 που εξεδόθη με βασιλικό διάταγμα το 1940 και εξακολουθεί να ισχύει, ιδίως το μέρος που διατηρεί σε συντηρητική κατάσχεση αλβανική περιουσία.

4. Απαιτεί την επέκταση του Ελληνικού Νόμου 1540/1985 «για τη ρύθμιση των προσφύγων” σε όλους τους Έλληνες πολίτες που απομακρύνθηκαν ως αποτέλεσμα της εμφύλιας σύγκρουσης, χωρίς διάκριση εθνικότητας, νόμος που έρχεται σε αντίθεση με τις διεθνείς διατάξεις, περί μη διάκρισης με βάση την εθνικότητα, τη φυλή, τη θρησκεία, κλπ..

5. Απαιτεί από την κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Αλβανίας, μαζί με την κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Ελλάδα την επανενεργοποίηση των διμερών ειδικών επιτροπών, που κατοχυρώνονται στη Συνθήκη Φιλίας, να εξετάσουν το ζήτημα, να αναγνωρίσουν το μέγεθός και να βρουν την καλύτερη επίλυση.

6. Επιφορτίζει το Υπουργείο Εξωτερικών με την προστασία των δικαιωμάτων των Αλβανών που δεν εκδιώχθηκαν από τα εδάφη τους και να ζητήσει για αυτούς την αναγνώρισή τους ως εθνικής μειονότητας.

7. Απαιτεί την ανέγερση στην Παραμυθιά και τους Φιλιάτες, δύο μνημείων που θα θυμίζουν τις γυναίκες, τους γέρους και παιδιά, αθώα θύματα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τις ελληνικές παραστρατιωτικές μονάδες.

8. Απαιτεί την ανέγερση ή την φροντίδα για τους τάφους των Τσάμηδων πρώην Ελλήνων πολιτών που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της ελληνικής γενοκτονίας.

9. Επιφορτίζει το Υπουργείο Παιδείας και Επιστημών να αντικατοπτρίζει ορθά και βάση αναλογικότητας, την ιστορία αυτού του μέρους του αλβανικού πληθυσμού στα εγχειρίδια.

10. Επιφορτίζει το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, Πολιτισμού, Νεολαίας και Αθλητισμού, στο πλαίσιο των διμερών συμφωνιών με τους ομολόγους του αρμόδιου Υπουργείου της Ελληνικής Δημοκρατίας, την προώθηση των πολιτιστικών αξιών (των Τσάμηδων) και την προβολή μνημείων που βρίσκονται εκτός της επικράτειας της Δημοκρατίας της Αλβανίας. Το Υπουργείο Παιδείας και Επιστημών να επιδιώξει από τον Έλληνα ομόλογο την αφαίρεση προσβλητικών και ρατσιστικών αναφορών στα ελληνικά κειμένων σε βάρος του Τσάμικου πληθυσμού.

11. Επιφορτίζει την αλβανική κυβέρνηση, σύμφωνα με αυτό το ψήφισμα, να εκφράσει στην ελληνική πλευρά κατά τις διπλωματικές επαφές τη στάση της Δημοκρατίας της Αλβανίας σχετικά με αυτό το πρόβλημα.

12. Επιφορτίζει το Υπουργείο Εξωτερικών να γνωστοποιήσει το παρόν ψήφισμα στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, και στους διεθνείς οργανισμούς στους οποίους η Αλβανία είναι μέλος.

13. Επιφυλάσσεται του δικαιώματος σε περίπτωση απορριπτικής αντίδραση της ελληνικής πλευράς, για να εξετάσει το πρόβλημα υπό το πρίσμα των διεθνών νόμων σχετικά με τις διακρίσεις, την ελεύθερη κυκλοφορία, τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα γενικών,να παραπέμψει το θέμα στους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς.

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Εμείς και ο αλβανικός εθνικισμός – του Δημήτρη ΚΙΚΗ

Όταν το τσάμικο υπόμνημα φτάσει στην Αλβανική Βουλή, τι θα κάνουν τότε οι “πατριώτες” βουλευτές μας;

Είναι πλέον γνωστό ότι τον τελευταίο καιρό υπάρχει έξαρση του αλβανικού εθνικισμού. Μερικοί αναλυτές, αλλά και πολιτικοί, σχετίζουν το γεγονός αυτό με τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές στην Αλβανία. Κατά την άποψή μου δεν είναι έτσι. Η άποψη αυτή όχι μόνο στερείται πραγματικότητας, αλλά θα έλεγα ότι είναι και επιζήμια όσον αφορά τα εθνικά ζητήματα τόσο του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού όσο και της πατρίδας μας γενικότερα. Στην πραγματικότητα ο αλβανικός εθνικισμός ποτέ δεν είχε πάψει. Μπορεί στο παρελθόν να ήταν πιο ήπιος και πότε πότε να βλέπαμε μέσα στο σκότος μερικές αναλαμπές του, όμως πάντα ήταν υπαρκτός. Οι Αλβανοί και ο αλβανικός εθνικισμός, όσο κι αν μερικοί επίσημοι ή ανεπίσημοι κύκλοι στην Ελλάδα θέλουν να τους υποτιμήσουν, πάντα αποτελεούν κίνδυνο για ολόκληρα τα Βαλκάνια. Εμείς αυτό το είχαμε επισημάνει ουκ ολίγες φορές εδώ και πολλά χρόνια πριν, όταν η Ελλάδα νομιμοποιούσε τους Αλβανούς μετανάστες χωρίς κανένα κριτήριο. Από τότε προβλέπαμε κίνδυνο δημιουργίας στην Ελλάδα ακόμη και αλβανικής μειονότητας, αλλά και προσπάθειες από εξτρεμιστικά (διάβασε εθνικιστικά) αλβανικά στοιχεία για δημιουργία καταστάσεων σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Αυτό αποδεικνύεται σήμερα με τον καλύτερο τρόπο. Ας θυμηθούμε το συμβάν με τον πυροβολισμό της ελληνικής σημαίας κτλ.

Φρονώ πως η μέχρι τώρα ηπιότητα του εθνικισμού αυτού ήταν καλομελετημένη από το βαθύ αλβανικό κράτος λόγω των γεγονότων στο Κόσοβο. Τώρα που εκεί η υπόθεση έκλεισε προς όφελός τους με την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας και το σχηματισμό του νεότερου κράτους της Ευρώπης, ήρθε ξανά η σειρά της έξαρσης του αλβανικού εθνικισμού. Και αυτό δεν το βλέπουμε μόνο στη ρητορική του τσάμικου κόμματος και της Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας, αλλά και στη ρητορική και την πράξη των δύο μεγαλύτερων κομμάτων στη χώρα, του Δ.Κ. και του Σ.Κ. Το μεν Δ.Κ. δια στόματος του προέδρου του κ.Μπερίσα κατ΄επανάλειψη κάνει λόγο για ενιαίο αλβανικό έθνος από το Πρέσοβο μέχρι την Άρτα και για ύπαρξη Αλβανών σε πέντε κράτη (υπονοώτας εδώ και την Ελλάδα), το δε Σ.Κ., ακομη χειρότερα, έχει συμπεριλάβει στο πρόγραμμά του το δήθεν τσάμικο ζήτημα.
Και τίθεται το ερώτημα: εμείς τι κάνουμε απέναντι σ’ αυτόν τον αλβανικό εθκικισμό; Τι κάνουν οι δικοί μας εκπρόσωποι στο Κοινοβούλιο ή στην κυβέρνηση; Εδώ τα πράγματα είναι απογοητευτικά. Οι δικοί μας εκπρόσωποι στα αλβανικά κόμματα (ελληνικής καταγωγής είναι αρκετοί, όμως οι περισσότεροι σχεδόν έχουν χάσει την εθνική τους συνείδηση, γι’ αυτό και δεν υπάρχει λόγος να τους αναφέρουμε), τηρούν σιγή ιχθύος και έχουν αφήσει τον πρόεδρο του ΚΕΑΔ Βαγγέλη Ντούλε να μάχεται σαν ο Δαβίδ με το Γολιάθ. Ξέρρας, Τάβος και Μπάρκας, αυτοί τουλάχιστον που βγήκαν βουλευτές στις δικές μας περιοχές, σαν να μην υπάρχουν στο Κοινοβούλιο, με εξαίρεση τον κ. Μπάρκα που έχει ψελλίσει κάτι, πάντα., εντός των πλαισίων που του επιτρέπει το κόμμα του.Μερικοί, που θέλουν να θεωρήσουν τον εαυτό τους πατριώτη, ενώ όταν πρέπει να μιλήσουν προς υπεράσπιση των δικαιωμάτων του μαχόμενου και δοκιμαζόμενου Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού ή των δικαίων του έθνους μας, τηρούν σιγή ιχθύος, από την άλλη πληρώνουν αδρά την Ερυθρόμαυρη Συμμαχία να τους “συκοφαντήσει”, ώστε να εξωραϊσουν το ενθελληνικό τους προφίλ.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη προδοσία και μεγαλύτερη ντροπή για το Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό η πράξη των δύο υπουργών, Ξέρρα και Τάβου, όταν με όλη την αλβανική κυβέρνηση κάθισαν στα έδρανα της Αυλώνας, με την ευκαιρία των εκατό χρόνων από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Αλβανίας. Ενώ γνώριζαν καλά πως κάθονταν πάνω στο αίμα του Σπυρομήλιου, του Ζωγράφου και όλων των αγωνιστών που έγραψαν ιστορία με την ανακήρυξη της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου, αντί να απείχαν ή ακόμη και να παραιτούνταν αν τους υποχρέωναν για να καθίσουν, κάθονταν “υπερήφανοι” για το “κατόρθωμά” τους χαζογελώντας. Πού όμως τέτοια ευαισθησία!…
Αυτές τις μέρες εξετάζεται στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Αλβανικής Βουλής το τσάμικο υπόμνημα. Κατά πάσα πιθανότητα (ίσως και με ελάχιστες τροποποιήσεις που δε θα θίγουν το βασικό αίτημα) θα εγκριθεί προς ψήφιση στο Κοινοβούλιο. Τι θα κάνουν τότε οι “πατριώτες” βουλευτές μας, αν η Βουλή, δηλαδή οι συνάδελφοί τους το ψηφίσουν; Θα έχουν έστω και αργά την τόλμη να παραιτηθούν από τα κόμματά τους;
Είδωμεν!…

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

22 χρόνια από την πτώση της δικτατορίας στην Αλβανία. Οι Βορειοηπειρώτες “καταλύτης” της εξέγερσης

Η 20ή Φεβρουαρίου του 1991, μπήκε στην ιστορική μνήμη του αλβανικού λαού, με την ανατροπή του μνημείου του δικτάτορα της Αλβανίας, Ενβέρ Χότζα, που βρισκόταν στο κέντρο των Τιράνων.

Οι εικόνες από τις διαμαρτυρίες εκείνης της ημέρας του Φεβρουαρίου του 1991 στην πλατεία «Σκεντέρμπεη» έκαναν το γύρο του κόσμου και για άλλη μια φορά η Αλβανία έγινε το επίκεντρο της διεθνούς σκηνής. Κατάρρευσε το άγαλμα του δικτάτορα Ενβέρ Χότζα που σηματοδότησε τη διαίρεση του παρελθόντος με την έναρξη μιας νέας εποχής, αυτής της δημοκρατίας η οποία είναι ακόμη μετέωρη.

Είκοσι δύο χρόνια μετά, η Αλβανία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και φιλοδοξεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς όμως να έχει κάνει ουσιαστικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Αντιθέτως γυρνάει σε μια περίοδο παλαιολιθικού εθνικισμού όπου οι πολιτικοί της καταφεύγουν σε πλειοδοσία μεγαλοϊδεατισμού. Σε ένα τέτοιο κλίμα γίνονται βήματα μόνο προς τα πίσω όσων αφορά τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων και δη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, η οποία συνέβαλε ουσιαστικά στην πτώση του δικτατορικού καθεστώτος των Χότζα και Αλία. Οι μαζικές διαδηλώσεις που επακολούθησαν την δολοφονία των 4 βορειοηπειρωτών από το Αλύκο, οι οποίοι αναγνωρίζονται ως Μάρτυρες της Δημοκρατίας από το ίδιο το Αλβανικό κράτος, ήταν ο καταλύτης για τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που επέφεραν την πτώση του αιματοβαμμένου κομμουνιστικού καθεστώτος. Η 12 Δεκεμβρίου 1990 (εξέγερση Αλύκου) γράφτηκε στην ιστορία καθώς ήταν μια σημαντική μέρα όχι μόνο για τον βορειοηπειρωτικό ελληνισμό, αλλά για όλη την Αλβανία.

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

12/12/1990 οι Βορειοηπειρώτες αμφισβητούν τη Δικτατορία – Το χρονικό μιας εξέγερσης

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΑΛΥΚΟΥ
ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ

«… κε να χτυπάνε πένθιμα κάθε χωριού καμπάνα,
κλαίνε μαζί τρεις μάνες, μαζί τους και όλη γη…
ποτέ δε θα πεθάνουνε όσοι πεθάναν σήμερα
και τι σκλαβιάς τα σίδερα θα σπάσουν κάποια μέρα…»
(Κυπριακό Τραγούδι)

…Θα σταθώ κυρίως στην περιγραφή των γεγονότων, γιατί μόνο έτσι δικαιολογούμε να ομιλώ σε ένα ακροατήριο όπου ψήθηκε μέσα στην δικτατορία, ενώ εγώ μόλις που πρόλαβα να τη γευτώ.

Αλύκο 11 Δεκεμβρίου 1990. Ήταν το διάλλειμα της δεύτερης ώρας του σχολείου όταν μάθαμε ότι 4 παιδιά από το Αλύκου τα σκότωσαν στα σύνορα. Πριν να χτυπήσει το κουδούνι για την τρίτη ώρα όλοι οι μαθητές βρεθήκαμε στην πλατεία του χωριού. Όσο περνούσε η ώρα μαζεύονταν πολύς κόσμος και από τα γύρο χωριά. Πιο απερίγραπτο, πιο σαστισμένο πλήθος, ούτε είδα ούτε πιστεύω ότι θα δω στη ζωή μου. Δεν θυμάμαι καθόλου τις κουβέντες, τις κραυγές και τις κατάρες που ακούγονταν. Θυμάμαι όμως πολύ καλά τις εκφράσεις των ανθρώπων αυτών και τις βλέπω ακόμα μπροστά μου.

Κατά το μεσημέρι χωρίς να γίνει κάποια συνεννόηση ή να παρθεί κάποια απόφαση, οι τραγικοί γονείς μαζί με μια ομάδα ανθρώπων ξεκίνησαν με τα πόδια προς την κατεύθυνση των συνόρων, στη συνέχεια ακολούθησαν και άλλοι. Το Τσιφλίκι όπου οι αλβανοί στρατιώτες είχαν παρατήσει τα τέσσερα άψυχα σώματα, απέχει από το χωρίο περίπου δέκα ώρες με τα πόδια.

Στο δημόσιο δρόμο κάτω από το Μαραφέντι, στήσαμε μπλόκο. Σταματούσαμε κάθε αυτοκίνητο που περνούσε και το καταλαμβάναμε. Όσοι οδηγοί δεν δέχονταν να έρθουν μαζί μας, το αυτοκίνητο το οδηγούσαν δικά μας παιδιά, αφού πρώτα γεμίζαμε την καρότσα με πέτρες για τι συμπλοκή που θα ακολουθούσε.

Η συνοριοφύλακες φοβούμενη την ανεξέλεγκτη κατάσταση, με ένα μαινόμενο πλήθος να φτάνει σ’αυτούς, αποφάσισαν αντί να μας περιμένουν στα σύνορα, να φέρουν τα άψυχα παιδιά στα ενδότερα. Μετά τη Λιβαδειά, κοντά στο Μπουγάζι, αντικρίσαμε το αυτοκίνητο που έφερε στην καρότσα τα τέσσερα πτώματα τυλιγμένα σε στρατιωτικές κουβέρτες. Ο οδηγός τους φοβούμενος το λιντσάρισμα, παράτησε το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου και έτρεξε στην αντίθετη κατεύθυνση. Ίσως αυτές να ήταν και οι οδηγίες που είχε. Τις σκηνές που ακολούθησαν μπορείτε να τις φανταστείτε.

Υπήρχε ένα δίλημμα, αν θα έπρεπε να συνεχίσουμε την πορεία προς τα σύνορα, η να συμπαρασταθούμε στους γονείς που ήθελαν να επιστρέψουν στα σπίτια, για να τιμήσουν τα νεκρά τους παιδιά. Τελικά αποφασίσαμε να κάνουμε το δεύτερο. Αν η πορεία προς τα σύνορα ήταν τρελή και δύσκολη, η επιστροφή ήταν βουβή και οδυνηρή. Αισθανόμασταν ότι κάτι αφήσαμε στη μέση. Φάνηκε πολύ αυτό όταν φτάσαμε στο Μαραφέντι, όπου οι πιο πολλοί δεν ήθελαν να πάρουν την στροφή για το Αλύκο αλλά να συνεχίσουν την πορεία προς τους Αγίους Σαράντα, καταστρέφοντας στο δρόμο καθετί που συμβόλιζε την κομουνιστική δικτατορία. Τελικά μετά και την επιμονή των γονιών επιστρέψαμε στο χωρίο.

Την άλλη μέρα στις 12 του Δεκέμβρη του 90 συνέβη κάτι το πρωτοφανές. Περίπου 2.000 άνθρωποι από το Αλύκο και τα γύρο χωριά βρέθηκαν στην πλατεία του Αλύκου, κρατώντας στους ώμους τον Θύμιο, το Θανάση και τον Αηδόνη. Δεν γράφτηκε κάποιο τραγούδι για αυτή τη μέρα ταιριάζει όμως απόλυτα ένα κυπριακό τραγούδι που λέει μεταξύ άλλων « … κε να χτυπάνε πένθιμα κάθε χωριού καμπάνα, κλαίνε μαζί τρεις μάνες, μαζί τους και όλη γη…». Τραγικές φιγούρες εκείνη τη μέρα δεν ήταν μόνο οι φυσικές μανάδες των τεσσάρων παιδιών, αλλά πολλές μανάδες του Βούρκου, των Ριζών, της Δρόπολης, της Χειμάρρας και άλλων περιοχών. Κουβαλούσαμε λοιπόν στα τρία φέρετρα όχι μόνο τα τρία παιδιά από το Αλύκο αλλά όλα τα αδικοσκοτωμενα παιδιά αυτής της βάρβαρης δικτατορίας, το Βαγγέλη Μήτρο από τη Γέρμα, Το Γραβάνη από το Βαγκαλιάτι, τον Παπουτσή από τη Μάλτσανη, το Μπόρο από το Τσαούση το Σκευης από Μεσοπόταμο κ.α.

Στα 45 χρόνια της δικτατορίας υπήρχαν πολλοί αντιφρονούντες, μίλησε άλλωστε για αυτό ο κ. Τσάκας. Ήταν όμως η πρώτη μαζική αντίδραση κατά του καθεστώτος σε όλη την Αλβανία. Είχαν προηγηθεί βέβαια οι καταλείψεις των ξένων πρεσβειών στα Τίρανα και η εξέγερση των φοιτητών. Δεν ήταν όμως το ίδιο. Όχι ως προς την ποσότητα και την έκταση, αλλά προς το περιεχόμενο. Οι πρώτοι πήγαν με τη σκέψη να απομακρυνθούν από τη χώρα και όπου φύγει – φύγει. Οι δεύτεροι, αναγνωρίζοντας την κυβέρνηση, είχαν 5-6 συγκεκριμένα αιτήματα. Όπως ελεύθερα πανεπιστήμια, να αλλάξει το όνομα του Πανεπιστημίου, να συναντηθούν με τον Αλία κλπ. Εμείς δεν ζητούσαμε κάτι από τους δολοφόνους, ο τελικός μας προορισμός ήταν να κάψουμε τα κεντρικά γραφεία του κόμματους στους Αγίους Σαράντα, και να ευαισθητοποιήσουμε την κοινή γνώμη για την πτώση της δικτατορίας.

Η πορεία από το Αλύκο προς τους Αγ. Σαράντα ήταν συγκλονιστική. Σε κάθε χωριό που περνούσαμε εκτός των άλλων συνθημάτων που ακούγονταν, τους καλούσαμε να ενωθούν μαζί μας με το σύνθημα π.χ. «Μετόχι, Μετόχι, ενώσου με το Αλύκο». Σε κάθε χωριό οι ίδιες σκηνές. Γυναίκες, άνδρες και νέοι άνθρωποι εντάσσονταν στην πορεία μας. Κάποιοι γονείς όμως πιο συγκρατημένοι ή διστακτικοί ούρλιαζαν προσπαθώντας να συγκρατήσουν τα παιδιά τους, θεωρώντας ότι τα χάνουν. Ίσως να ακούγονται υπερβολικά όλα αυτά. Μερικές φορές σκέπτομαι ότι θα τα λέω στα παιδιά μου και δεν θα με πιστεύουν. Επιτρέψτε όμως με δύο λόγια να εξηγήσω σε αυτούς που δεν έζησαν αυτή τη δικτατορία, ότι ήμασταν άνθρωποι που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σε ένα σύστημα χωρίς να έχουμε καθόλου παραστάσεις του υπόλοιπου ελεύθερου κόσμου. Σε ένα σύστημα που προσπάθησε να αντικαταστήσει το θεό με το κόμμα, το «δόξα το θεό» με το να «ζήσει το κόμμα», τις θρησκευτικές εορτές με τις επετείους του κόμματους και του Ενβερ Χότζα. Θυμάμαι τους καθηγητές από τους Αγίους Σαράντα που δίδασκαν στη μεσαία σχολή του Αλύκου, όταν άκουγαν το σύνθημα «Αλία είσαι δολοφόνος» βούλωναν τα αυτιά τους για να μην ακούν.

Το καθεστώς ίσως δεν ήταν και στα πάνω του, μετά τις διαδοχικές πτώσεις των υπολοίπων καθεστώτων του ανατολικού μπλοκ, αλλά στην Αλβανία κρατούσε καλά ακόμα. Οι εντολές τους ήταν απόλυτες, σε καμία περίπτωση η διαδηλωτές να μην μπουν στην πόλη. Το στενό της Γκιάστας ήταν το ιδανικότερο σημείο να μας σταματήσουν. Το μπλόκο αποτελούνταν από στρατό, αστυνομία και πολίτες – ζηλωτές του καθεστώτος. Ως έσχατη λύση είχαν τοποθετήσει τανκ πιο πίσω, μπροστά στον ηλεκτρικό υποσταθμό. 500 μέτρα πριν από το μπλόκο ο τότε βουλευτής του συστήματος ελληνικής καταγωγής, Κώστας Καλόγερος μας καλούσε με ντουντούκα – στα ελληνικά παρακαλώ – να επιστρέψουμε πίσω για να μην χυθεί αίμα αδερφικό. Όχι μόνο δεν σταματήσαμε, αλλά μια ομάδα έτρεξε να τον συλλάβουν.

Η εμπροσθοφυλακή τους ήταν στρατιώτες με κοντάρια ξύλινα. Όταν φτάσαμε κοντά τους, τα έχασαν με τη θέα των ακάλυπτων φέρετρων μας. Ενώ οι αξιωματικοί τους ούρλιαζαν με ντουντούκες να μας επιτεθούν, κανένας δεν δίσταζε να σηκώσει χέρι. Οι αστυνομικοί βλέποντας ότι τους βάλαμε μπροστά άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα. Ακολούθησε μια μάχη με πετροπόλεμο γύρο στα 40 λεπτά. Όταν είδαν ότι κερδίζαμε έδαφος, άρχισαν να πυροβολούν πάνω μας με πραγματικά πυρά. Τότε τραυματίστηκε σοβαρά ο Δημήτρης Μάνος. Ακολούθησε ένας πανικός, υποχωρήσαμε,… όχι με την αίσθηση του ηττημένου, αλλά του νικητή. Το ξέραμε ότι δεν θα ρίχναμε το καθεστώς εκείνη την ημέρα, αλλά ήταν μια καλή αρχή.

Η 12 Δεκεμβρίου γράφτηκε στην ιστορία, ήταν μια σημαντική μέρα όχι μόνο για τον βορειοηπειρωτικό ελληνισμό, αλλά για όλη την Αλβανία.

(Απο ομιλία του Λ. Παππά σε εκδήλωση της «Ομόνοιας» και του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων, το 2005 στους Αγίους Σαράντα)

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Υπουργός εξωτερικών της Σλοβακίας: Πρέπει να αντιδράσουμε στον Αλβανικό εθνικισμό, δεν πρέπει να μείνουμε θεατές!

Ο υπουργός Εξωτερικών της Σλοβακίας Μίροσλαβ Λάιτσακ επέκρινε τις εθνικιστικές δηλώσεις των ηγετών των πολιτικών κομμάτων της Αλβανίας, που επικράτησαν στο πολιτικό προσκήνιο τους τελευταίους μήνες.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της σλοβάκικης διπλωματίας, είναι απαραίτητο η Ευρωπαϊκή Ένωση να αντιδράσει σε αυτές τις δηλώσεις και όχι μόνο να παρακολουθεί ως θεατής.”

Ξέρουμε πού οδήγησαν τέτοιου είδους δηλώσεις σε αυτή την περιοχή, δεν αρκεί απλά να παρατηρούμε. Φυσικά και θα υπάρξουν επίσημες δηλώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση για το θέμα αυτό», – δήλωσε ο Λάιτσακ στην εφημερίδα “Πράβντα” (έκδοση Σλοβακίας).

Ο Μίροσλαβ Λάιτσακ ηπήρξε ειδικός απεσταλμένος της Ε.Ε. στην Αλβανία μετά τα αιματηρά γεγονότα της 21ης ​​Ιανουαρίου (δολοφονίες διαδηλωτών)

Οι εθνικιστικές δηλώσεις στην Αλβανία κινητοποίησαν και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Πριν από λίγες ημέρες τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της γείτονος δημοσιοποίησαν ένα μυστικό υπόμνημα των ΗΠΑ προς τα Τίρανα. Μέσα από αυτό το υπόμνημα οι ΗΠΑ προειδοποίησαν ξεκάθαρα τους ηγέτες της συμμάχου τους στο ΝΑΤΟ Αλβανίας να σταματήσουν να υποδαυλίζουν τον εθνικισμό έναντι των γειτονικών χωρών κατά την προεκλογική περίοδο επειδή δημιουργούν κίνδυνο αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε: Απαράδεκτη η εθνικιστική ρητορική στην Αλβανία!

Γερμανικό «φρένο» στον αλβανικό εθνικισμό

«Απαράδεκτη» χαρακτήρισε την εθνικιστική ρητορική που αποσκοπεί στην αλλαγή των συνόρων ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε, σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Αλβανό ομόλογό του Έντμοντ Παναρίτι, μετά τη σημερινή συνάντησή τους, στα Τίρανα.

«Τα εθνικά αισθήματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγάλη προσοχή, ειδικά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Κοινός στόχος θα πρέπει να είναι η ένταξη όλων των χωρών της περιοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η ελεύθερη κυκλοφορία όλων των πολιτών. Για εμάς, οι αλλαγές των συνόρων στα Βαλκάνια είναι κάτι απαράδεκτο» πρόσθεσε ο επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας.

Ο κ. Βεστερβέλε δήλωσε ότι η χώρα του στηρίζει την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ, αλλά η τελευταία θα πρέπει να εκπληρώσει τα κριτήρια που καθορίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ζήτησε ακόμη τη συνεργασία μεταξύ όλων των πολιτικών δυνάμεων στην Αλβανία προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της ένταξης της χώρας στην «ευρωπαϊκή οικογένεια» και χαρακτήρισε «πολύ σημαντικές για τη χορήγηση (στην Αλβανία) καθεστώτος υποψήφιας προς ένταξη χώρας» τις εκλογές της 23ης Ιουνίου.

«Ο λόγος της επίσκεψής μου είναι η ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ των χωρών μας. Η Γερμανία είναι ένας σημαντικός εμπορικός εταίρος της Αλβανίας και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση υλοποιεί μεγάλο αριθμό έργων εδώ. Από το 1998, η Γερμανία έχει στηρίξει με ένα δισεκατομμύριο ευρώ την αλβανική οικονομία» επισήμανε ο κ. Βεστερβέλε.

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών θα συναντηθεί, επίσης, με τον πρόεδρο της Αλβανίας Μπουγιάρ Νισάνι και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Έντι Ράμα.

Η επίσκεψη του κ. Βεστερβέλε είχε προγραμματιστεί για τις 14 Φεβρουάριου, αλλά αναβλήθηκε εξαιτίας του θανάτου του πατέρα του.

Βορειοηπειρωτικά