Γιατί τρομάζει η Επανάσταση του ’21, τους σύγχρονους εθνομηδενιστές;

Του Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου

Απάντηση στους αριστερούς ταξικούς επαναστάτες που παίζουν το παιχνίδι των εχθρών της πατρίδας

ΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ;
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ…
ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ

Ήταν γενναίοι και παράτολμοι, θυσιάστηκαν για την ελευθερία μας, έχυσαν ποτάμια αίμα για να έχουμε πατρίδα κυρίαρχη και κράτος Ελληνικό.

Απέναντι τους οι παγκόσμιοι βαβυλωνοποιητές έχουν ένα σκοπό, να σβήσουν τις μνήμες και να κατασκευάσουν μια ψεύτικη δουλοπρεπή νέα τάξη πραγμάτων. Η παραχάραξη της ιστορίας είναι η απαρχή εφαρμογής του σχεδίου «πνευματικής, πολιτισμικής εθνοκάθαρσης». Παράλληλα κινούνται ενάντια στην γλώσσα, ενάντια στην ορθοδοξία, ενάντια στην φιλοπατρία, υπέρ του διαμελιστικού μειονοτικού πολυπολιτισμού, υπέρ της μονομερούς από την Ελλάδα κατάργησης των συνόρων, υπέρ των μεταναστών και ενάντια στους γηγενείς!!

Το 1821 δεν προέκυψε τυχαία, προηγήθηκαν εξεγέρσεις και μακροχρόνιοι περιφερειακοί πόλεμοι. Ήταν ένας εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των εθνικών-λαϊκών δυνάμεων, (δεν υπήρχε αστική τάξη και προλεταριάτο τότε στη χώρα)…..

Υπήρχε κεντρικός σχεδιασμός και καλή προετοιμασία από την Φιλική Εταιρεία.
Η εξέγερση στην Μολδοβλαχία ήταν αντιπερισπασμός.
Οι Πόντιοι έστειλαν πολλά χρήματα, γιατί δεν μπορούσαν να συμβάλλουν στρατιωτικά.
Στο ταμείο στην Βόστιτσα (Αίγιο) αρχές του 1821 μαζεύτηκαν μεγάλα ποσά.
Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός όρκισε στο λάβαρο από τις 17 Μάρτη στην Αγία Λαύρα εκατοντάδες πολεμιστές και με την συμμετοχή του άγνωστου στο ευρύ κοινό οπλαρχηγού Στριφτόμπολα.

Ο ίδιος και σε συντονισμό με τον Κολοκοτρώνη κινήθηκαν ταυτόχρονα.

Ο Κολοκοτρώνης με τον Μαυρομιχάλη μέριασαν τις διαφορές τους και απελευθέρωσαν την Καλαμάτα, την ίδια στιγμή απελευθερωνόταν τα Καλάβρυτα.

Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός έκανε πως θα πάει προς την Τρίπολη και γύρισε την νύχτα προς την Πάτρα. Μια αψιμαχία στο Γηροκομειό με Τουρκική περίπολο έδωσε την ευκαιρία στους Τούρκους του κάστρου του Ρίου να σπεύσουν σε βοήθεια του κάστρου της Πάτρας κι έτσι απέτυχε ο αιφνιδιασμός.

Η έννοια έθνος χρησιμοποιείται από τον Όμηρο ως ταυτόσημη με το πλήθος ομοειδών ειδών, αγέλης ζώων και σμήνους πτηνών.

Η έννοια γένος που χρησιμοποιείται πολύ από τους αγωνιστές του ʼ21 έχει ρίζα από το ρήμα νάσκω = γεννώ.

Από αυτή στην λατινική της διατύπωση προέκυψε το nation που μεταφράζεται σε έθνος, ενώ θα έπρεπε να αναφέρεται ως γένος.

Η διαφορά του έθνους από το γένος είναι ότι, το γένος οριοθετεί την κοινή καταγωγή.

Οι έχοντες εθνική συνείδηση αποκαλούνται εθνιστές και οι προσποιούμενοι τους εθνιστές αποκαλούνται εθνικιστές.

Εκ του Γάλλου στρατιώτη ΣΩΒΙΝ που υπερέβαλλε την αξία της πατρίδας σε βαθμό μίσους και επέκτασης ενάντια σε άλλα έθνη, προέκυψε ο όρος σωβινισμός.

Με οργανωμένη παράφραση της έννοιας του έθνους ( ως εχθρότητα στους άλλους λαούς), επιχειρείται η επιβολή αντεθνικών αισθημάτων και απάτριδος συνείδησης.

Ενοχοποιείται τεχνητά το έθνος ως γενεσιουργός αιτία φυλετικών πολέμων και κρατικών συγκρούσεων, παρά το γεγονός ότι αυτοί διεξάγονται κύρια από τα οικονομικά συμφέροντα και τους σκοπούς των κεφαλαιοκρατών.

Εναλλακτικά επιβάλλεται ο όρος κοσμοπολιτισμός (πολίτες του κόσμου) ως δήθεν κατάργηση όλων των συνόρων.

Αυτή η προσέγγιση είναι μέσο για την παράλυση των εθνικών αντιστάσεων στην παγκόσμια επέκταση του κεφαλαίου και της ισοπέδωσης των ιδιαιτεροτήτων και των ταυτοτήτων των λαών.

Μια ακόμη εκδοχή των απάτριδων εθνομηδενιστών είναι η οικουμενικότητα, όρος παγκοσμιοποιητικός που αναφέρεται στον οίκο του θεού σε άπαντα τον κόσμο.

Και ο κοσμοπολιτισμός και η παραλυτική οικουμενικότητα είναι τα άλλοθι της υποταγής στην Βαβυλωνοποίηση της ανθρωπότητας.

Όταν αναφερόμαστε στην Βαβυλώνα εννοούμε την σύγχυση, την ασυνεννοησία, το χάος και την επικράτηση της «καθαρής φυλής» πάνω στους μιγάδες και πολυδιασπασμένους κοσμοπολίτες. Η καταστροφή των εθνικών ταυτοτήτων και οι πολλαπλές γεωγραφικές αυτονομήσεις και μειονοτικές αποσκιρτήσεις είναι μέρος της προετοιμασίας της λεγόμενης παγκόσμιας διακυβέρνησης –δικτατορίας πάνω στα θραύσματα των πάλαι ποτέ εθνών-κρατών. Οι μίζεροι και μίζα-ροι ψευτοκαθηγητάδες που λένε ότι τα έθνη προέκυψαν από τον καπιταλισμό, άρα δεν υπήρχαν πριν το 1600, είναι συνειδητά και ασυνείδητα όργανα της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Επομένως η αγάπη στην πατρίδα, η αγάπη στην ελευθερία, η ιστορική μνήμη, η σύγχρονη εθνική ταυτότητα, η αλληλεγγύη των εθνών, ο ειρηνικός πολιτισμικός διεθνισμός είναι αντίπαλοι στα γεωπολιτικά σχέδια των παγκοσμιοποιητών.

Οι ήρωες του 1821 που είχαν σαν πρότυπα τον Λεωνίδα, τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Αχιλλέα πρέπει κατ αυτούς (παγκοσμιοποιητές), να λησμονηθούν και οι πατεράδες και οι παππούδες μας που πολέμησαν τους Ιταλούς και Γερμανούς εισβολείς με πρότυπα τον Κολοκοτρώνη, τον Παπαφλέσσα, τον Καραϊσκάκη, τον Μακρυγιάννη πρέπει να λοιδορηθούν.

Όσοι θαυμάζουν τον Νικηταρά θα υβρίζονται ως Ελληναράδες. Και όσοι θα πιστεύουν στο αυτονόητο, στην αξία της πατρίδας, θα καθυβρίζονται ως ρατσιστές και εθνικιστές.

Την Ελληνική αρχή του μέτρου, της μεσότητας , του ρυθμού και της αναλογίας που επιβάλλει ποσόστωση, έλεγχο, αφομοίωση και κοινή παιδεία και πολιτισμό στους μετανάστες την αποκαλούν ψευδώς ακραία .

Και την πραγματικά ακραία αντιστροφή των εννοιών όπως της ελευθερίας σε ασυδοσία και της απεριόριστης εισβολής μεταναστών στο πρότυπο της «ανοικτής κοινωνίας» (ΣΟΡΟΣ) την αποκαλούν προοδευτική αναγκαιότητα.

Οι εντός των τειχών εχθροί είναι δύο κατηγοριών, τα θύματα της παραπλάνησης και τα μίσθαρνα όργανα της διάλυσης της εθνικής συνοχής με απώτερο σκοπό την υποταγή των Ελλήνων και άλλων εθνών στους πραγματικούς ρατσιστές και φασίστες, ναζιστές κλπ. Καίριο ερώτημα: γιατί δεν στρέφονται όλοι αυτοί ενάντια στην πηγή του κακού;

Γιατί δεν αλλάζουν την δική τους ιστορία, δεν προωθούν τον πολυπολιτισμό και το σχέδιο ΑΝΑΝ στην δική τους χώρα, γιατί ορθώνουν τείχη, ενώ αξιώνουν στους άλλους να τα γκρεμίσουν;

Γιατί δεν είναι κοσμοπολίτες και είναι σωβινιστές; Γιατί είναι ρατσιστές και εθνοκτόνοι;

Γιατί για εμάς ισχύει η Βαβυλωνία και για αυτούς ο περιούσιος λαός του Κυρίου;

Για να αποκατασταθεί η αλήθεια, ας είμαστε δίκαιοι με τα ίδια κριτήρια κρίνοντες τόσο τα δικά μας όσο και τα αλλότρια…

Όσον αφορά την επανάσταση του 1821, σκεφθείτε πως κάποιοι ηγήτορες μας δεν ντύθηκαν ποτέ τσολιαδάκια και δεν έπαιξαν ποτέ σχολικό θέατρο με πρωταγωνιστές τους ήρωες του γένους και δεν δάκρυσαν ποτέ στην παρέλαση και δεν ρίγησαν στην θέα της Ελληνικής σημαίας, δεν έκαναν τον σταυρό τους σαν παιδάκια και δεν έψαλαν τον ακάθιστο ύμνο, ούτε καν τον εθνικό ύμνο ξέρουν!! Και περιμένουμε από αυτούς να κυβερνήσουν για τα συμφέροντα της Ελλάδας;

Καλά θα κάνουν οι εθνοαποδομητές να σιωπήσουν ένοχα γιατί, όλοι ενθυμούνται πως υπονόμευσαν το 22 με τον εθνικό διχασμό τους Έλληνες. Ανθέλληνες γενίτσαρους σαν τον εαυτό τους, θέλουν οι εθνομηδενιστές να καταντήσουν την νέα γενιά…

Πηγή: Maccunion

Πώς παρουσιάζεται η Eλληνική Eπανάσταση του 1821 στα Τουρκικά σχολικά βιβλία

Γράφουν οι Κατσουλάκος Θεόδωρος και Τσαντίνης Κώστας

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μετάφραση του τουρκικού σχολικού εγχειριδίου (Emin Oktay, Tarih, Lise: III, έκδ. 1988, σσ. 237-240) και καταδεικνύει τον τρόπο που διδάσκονται οι γείτονες την κοινή μας Ιστορία. Τα σχόλια και οι υποσημειώσεις είναι των συγγραφέων Κατσουλάκου Θ.,Τσαντίνη Κ. από το βιβλίο τους “Προβλήματα Ιστοριογραφίας στα Σχολικά Εγχειρίδια των Βαλκανικών Κρατών. Επανάσταση του. ΄21, Βαλκανικοί Πόλεμοι. εκδ. Εκκρεμές”.

Η Ελληνική Επανάσταση και η ίδρυση του ελληνικού κράτους (1820-1829), κατά το Τουρκικό εγχειρίδιο.

Οι Έλληνες*1, οι οποίοι είχαν περισσότερα προνόμια*2 απ’ όλους τους χριστιανικούς λαούς που τελούσαν υπό οθωμανική κυριαρχία, ζούσαν κυρίως στην Ελλάδα3, στην Πελοπόννησο, στα νησιά του Αιγαίου, στη Δυτική Μικρασία και στα παράλια της Προποντίδας και του Εύξεινου Πόντου, όπου ήταν εγκαταστημένοι σε πόλεις και κωμοπόλεις και ασχολούνταν με τις τέχνες και το εμπόριο και ιδιαίτερα με τη ναυτιλία.

Οι Έλληνες είχαν υποταχτεί οριστικά στο οθωμανικό κράτος επί Μωάμεθ του Πορθητή*4. Είχαν παραχωρηθεί τότε και σ’ αυτούς, όπως και στους άλλους χριστιανούς, ελευθερίες ως προς τα θέματα θρησκείας και γλώσσας. Στην Πελοπόννησο μάλιστα και στα νησιά του Αιγαίου οι Έλληνες ζούσαν σχεδόν αυτόνομοι*5.

Οι Οθωμανοί θεωρούσαν ανώτερους τους Έλληνες από τους άλλους χριστιανούς και τους διόριζαν σε ορισμένες θέσεις και ιδιαίτερα σε θέσεις διερμηνέων*6. Ορισμένοι μάλιστα Έλληνες άρχοντες από το Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως προωθούνταν σε θέσεις ηγεμόνων της Βλαχίας και της Μολδαβίας*7.

Σε σχέση με τους άλλους χριστιανικούς λαούς οι Έλληνες ήταν πιο εύποροι και πιο φωτισμένοι. Οι σχέσεις που είχαν αναπτύξει με τη Ρωσία κατά τον 18ο αιώνα συντέλεσαν στη διάδοση εθνικοαπελευθερωτικών ιδεών μεταξύ τους*8. Στην πραγματικότητα οι Ρώσοι ήδη από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου*9 ξεσήκωναν τους Έλληνες σε κάθε ευκαιρία εναντίον του οθωμανικού κράτους. Όταν στη διάρκεια της εκστρατείας του 1768 ο ρωσικός στόλος είχε καταπλεύσει στην Πελοπόννησο, οι Έλληνες είχαν επαναστατήσει, αλλά η επανάσταση είχε κατασταλεί αμέσως*10.

Στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης τα ελληνικά πλοία υπό τουρκική σημαία κυκλοφορούσαν ελεύθερα παντού και μονοπώλησαν το εμπόριο της Μεσογείου*11. Έτσι πλούτισαν πολλοί Έλληνες που ζούσαν σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπης (όπως η Μασσαλία, η Τεργέστη, η Οδησσός) και ίδρυσαν στην Ελλάδα πολλά σχολεία και διέδωσαν σ’ όλους τους Έλληνες τις ιδέες της εθνικής ελευθερίας και ανεξαρτησίας. Τις ιδέες τις ενίσχυσε η Γαλλική Επανάσταση. Τέλος οι Έλληνες ίδρυσαν μια μυστική οργάνωση που στόχευε στην απόκτηση της ανεξαρτησίας τους και ονομαζόταν Εθνική Εταιρεία*12.

Η Εθνική Εταιρεία ιδρύθηκε αρχικά το 1814 στην Οδησσό από τρία άτομα (δύο Έλληνες και ένα Βούλγαρο)*13. Ουσιαστικός στόχος της ήταν η επανίδρυση της αρχαίας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας*14. Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και ο τσάρος της Ρωσίας ήταν πληροφορημένοι σχετικά με την ίδρυση της Εταιρείας.

Η Εθνική Εταιρεία ενδυναμώθηκε σε μικρό χρονικό διάστημα και ίδρυσε πολλά παραρτήματα στην Κωνσταντινούπολη και την Ελλάδα. Οι κυριότεροι εύποροι και φωτισμένοι Έλληνες έγιναν μέλη της, ανάμεσά τους και ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως*15. Αρχηγός της ήταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, γιος του πρώην ηγεμόνα της Βλαχίας και υπασπιστής του τσάρου.

Χάρη στις ενέργειες της Εθνικής Εταιρείας οι Έλληνες είχαν προετοιμαστεί πλήρως για να επαναστατήσουν. Δεν άφηνε όμως περιθώριο για να ξεσπάσει η επανάσταση ο Αλή πασάς*16, βαλής των Ιωαννίνων, που ήταν γνώστης όλων των δραστηριοτήτων της Εταιρείας. Όταν πάντως ο Αλή πασάς έκανε τη δική του επανάσταση εναντίον του σουλτάνου, οι Έλληνες επωφελήθηκαν: ενώ οι οθωμανικές δυνάμεις ήταν απασχολημένες μ’ αυτόν, η Εθνική Εταιρεία αποφάσισε να ξεσπάσει η επανάσταση.

Σημειώσεις/ επεξηγήσεις
1 Χρησιμοποιούνται δύο λέξεις στο τουρκικό κείμενο για την απόδοση του όρου «Έλληνες», “Rum” και “Yunan”. Η πρώτη αποδίδεται γενικά στους Έλληνες της Τουρκοκρατίας: ρωμιούς, ραγιάδες, ενώ η λέξη Yunan = Ίωνες, χαρακτηρίζεται η Ελληνική Επανάσταση και το ελληνικό κράτος. Με τον όρο “Rum” χαρακτηρίζεται και σήμερα η ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινουπόλεως.

Για ένα μεγάλο διάστημα Ρούμελη ονομαζόταν ολόκληρο το ευρωπαϊκό οθωμανικό κράτος (Rum-eli, χώρα των Ρωμαίων, Ρωμιών, Ελλήνων, πρβλ. Ρωμυλία). Το άλλο τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το ασιατικό, ονομαζόταν Anadolu (Ανατολή).

2 Το θέμα των προνομίων είναι αρκετά σκοτεινό ως προς την έκταση και την εφαρμογή σε διάφορες περιοχές της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας. Βασικό στοιχείο για την εκχώρησή τους υπήρξε η ειδική μνεία στο Κοράνι για τους λαούς της Βίβλου, χριστιανούς και εβραίους. Εδώ λαμβάνονται με την ευρεία έννοια, της παραχωρήσεως δηλαδή ελευθερίας σχετικά με τη θρησκεία, τη γλώσσα, την κοινοτική διοίκηση και άλλα, που ποίκιλλαν κατά τον τρόπο παροχής, το χρόνο και τον τρόπο εφαρμογής. Η πολιτική των προνομίων χρησιμοποιήθηκε από τους Τούρκους για να ενισχυθεί το ανθενωτικό πνεύμα των Ορθοδόξων.

Στο κείμενο, πάντως, έμμεσα τονίζεται η «αχαριστία» των Ελλήνων, οι οποίοι, μολονότι είχαν περισσότερα προνόμια, επηρεασμένοι από τους ξένους, επαναστάτησαν.

3 Εννοεί τη Στερεά Ελλάδα.

4 Βλέπε 15η παρατήρηση του βουλγαρικού κειμένου.

5 Προφανώς υπονοούνται τα προνόμια και οι οικονομικές διευκολύνσεις (αχτναμέδες) που χορηγήθηκαν σε ορισμένες περιοχές, όπως τα νησιά (Χίος, Κυκλάδες), η Ήπειρος (Γιάννενα, Ζαγοροχώρια), η Μακεδονία (Μαντεμοχώρια), που παράλληλα εξασφάλιζαν και τα συμφέροντα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Γ. Κοντογεώργη, 1983, σ. 15. Αντίθετα η Πελοπόννησος δεν έχει προνομιακό καθεστώς και αρχικά παραχωρείται σε Τούρκους τιμαριώτες (βλ. Ι.Ε.Ε., ΙΑ΄, σ. 207).

Τον 18ο αι. μεγάλες εκτάσεις κατέχουν Τούρκοι ιδιώτες στο Ναύπλιο, Μεθώνη, Κορώνη (Ι.Ε.Ε. σ. 210), ενώ όλη η Πελοπόννησος διαιρείται σε 24 βιλαέτια, Μ.Β. Σακελλαρίου, Η Πελοπόννησος κατά την δευτέραν Τουρκοκρατίαν 1715-1821, ανατύπωση, Αθήνα 1978, σ. 99. Διοικείται από το «μόρα-βαλεσή» ως πασαλίκι με κέντρο την Τριπολιτσά. Ιδιότυπη εξαίρεση αποτελεί μόνο η Μάνη, που υπάγεται στη δικαιοδοσία του Καπουδάν πασά και αυτοδιοικείται από ντόπιο καπετάνο, τον «μανιάτ-μπέη» (1776-1821), Π. Καλονάρου, Μάνη, εδ. Π. Πατσιλινάκος, Αθήνα 1981, σ. 57.

6 Οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης επάνδρωσαν σε μεγάλο βαθμό τον τουρκικό κρατικό μηχανισμό. Ιδιαίτερα διέπρεψαν ως διερμηνείς (δραγουμάνοι).

7 Η ευνοϊκή μεταχείριση των Φαναριωτών από το σουλτάνο παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα της εκτίμησης και της ειδικής μεταχείρισης που είχαν οι Έλληνες από την Υψηλή Πύλη. Άρα το συμπέρασμα για το μαθητή είναι εύλογα η αχαριστία των Ελλήνων προς τον «ευεργέτη» τους σουλτάνο. Αποσιωπάται τελείως η αδήριτη αναγκαιότητα που επέβαλε τους Φαναριώτες στην τουρκική διοίκηση ως Μεγάλους Διερμηνείς και ως ηγεμόνες στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες (1709-1821). Η ανάγκη επικοινωνίας με τις χώρες της Δύσης (συνθήκες-διομολογήσεις) κατέστησε απαραίτητη την παρουσία των γλωσσομαθών Φαναριωτών, μια και το Κοράνι απαγόρευε την εκμάθηση γλωσσών των απίστων.

8 Οι απελευθερωτικοί αγώνες των Ελλήνων θεωρούνται κινήματα που προήλθαν αποκλειστικά και μόνο από την επαφή των Ελλήνων με τη Ρωσία. Αγνοούνται όλα τα επαναστατικά κινήματα πριν από τον Μεγάλο Πέτρο. Τον 15ο αι. κατά τον τουρκοβενετικό πόλεμο επαναστατεί η Πελοπόννησος. Τον 16ο αι. η Ήπειρος και η Πελοπόννησος, παραμονές της ναυμαχίας της Ναυπάκτου (1571). Από το 1600 έως το 1611 ο επίσκοπος Διονύσιος Τρίκκης, ο «Σκυλόσοφος», ξεσηκώνει τη Θεσσαλία και την Ήπειρο.

9 Είναι η εποχή που ο Μεγάλος Πέτρος αναπροσαρμόζει την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας, αναζητώντας παράθυρο στο Νότο, και καλεί τους Έλληνες «εις το ασκέρι του και εις το μεγάλο φλάμπουρό του». Από τότε διαμορφώνεται η πεποίθηση ότι η απελευθέρωση των Ελλήνων θα έρθει από το ξανθό γένος του Βορρά, και αρχίζουν να διαδίδονται οι προφητείες του Αγαθάγγελου, Κ.Ν. Σάθα, Τουρκοκρατούμενη Ελλάς, Αθήνησι 1869, σ. 213.

10 Πρόκειται για τα Ορλωφικά κατά τη διάρκεια του Α΄ επί Μεγάλης Αικατερίνης Ρωσοτουρκικού πολέμου (1767-1774), που κλείνει με τη Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, Τ. Αθ. Γριτσοπούλου, Τα Ορλωφικά, εν Αθήναις 1967.

11 Τονίζεται ιδιαίτερα το γεγονός ότι χάρη στη ρωσική σημαία κυκλοφορούσαν ελεύθερα τα ελληνικά πλοία. Η εμπορική και ναυτιλιακή ανάπτυξη των Ελλήνων οφείλεται φυσικά και στη γενικότερη οικονομική και πολιτική συγκυρία στη Μεσόγειο. Επισημαίνουμε ενδεικτικά ορισμένα γεγονότα: την παρακμή της Βενετίας, τη ναυτολόγηση Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τις ελληνικές παροικίες, την αδράνεια του εμπορικού αγγλογαλλικού στόλου λόγω των πολέμων, την πλήρη αδιαφορία των οθωμανικού στρατιωτικού κράτους για το θαλασσινό εμπόριο. Ασφαλώς σπουδαίο ρόλο έπαιξε και η ναυτική παράδοση των Ελλήνων. Με ιδιαίτερη συμφωνία (1783), που ουσιαστικά ήρθε ως επεξήγηση των ασαφειών της προηγούμενης συνθήκης (1774), τα ελληνικά πλοία με ρωσική σημαία απέκτησαν το δικαίωμα ελεύθερης ναυσιπλοΐας στα Στενά.

12 Έτσι αποδίδεται η Φιλική Εταιρεία.

13 Προφανώς το σλαβοκατάληκτο όνομα του Γιαννιώτη εμπόρου Αθανασίου Τσακάλωφ οδήγησε τον Τούρκο συγγραφέα να εκλάβει ως Βούλγαρο τον πιο μορφωμένο Έλληνα από τους ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας, του οποίου ουδέποτε αμφισβητήθηκε η ελληνικότητα. Ο Τσακάλωφ είναι γιος του Γιαννιώτη εμπόρου Ιωάννη Τσακάλογλου, που μετοίκησε στη Μόσχα για εμπορικούς λόγους και άλλαξε το όνομά του από Τσακάλογλου στο «ρωσοπρεπές» Τσακάλωφ, κατά τη συνήθεια της εποχής.

14 Ο στόχος της Φιλικής δεν είναι σαφής. Σύμφωνα με την προκήρυξή της «η Εταιρεία συνίσταται από καθ’ αυτό Έλληνας φιλοπάτριδας και ονομάζεται Εταιρεία των Φιλικών. Ο σκοπός των μελών αυτής είναι η καλυτέρευση του Έθνους και, αν ο Θεός το συγχωρέσει, η ελευθερία του» (από κείμενο της Φιλικής στα κρατικά αρχεία της Ρουμανίας, που δημοσιεύτηκε στα Ντοκουμέντα για την ιστορία της Ρουμανίας, τ. Δ΄ σσ. 32-39, βλ. Η Επανάσταση του ’21. ΚΜΕ σ. 76). Η ελληνική άποψη είναι ότι μοναδικός «σκοπός της Φιλικής ήταν η απελευθέρωση της πατρίδας και πέρα από αυτό δεν υπάρχουν μαρτυρίες ότι αποφασίστηκε οτιδήποτε άλλο, π.χ. ποιο θα ήταν το καθεστώς της ανεξάρτητης Ελλάδας βασιλεία ή αβασίλευτη δημοκρατία» (Ι.Ε.Ε., τ. ΙΑ΄, σ. 425).

15 Νεότερες έρευνες πιστοποιούν τη σχέση του πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ με τους Φιλικούς, Θ. Ζώρα, Ο απαγχονισμός του πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ εις έκθεσιν του Ολλανδού επιτετραμμένου Κωνσταντινουπόλεως, Παρνασσός ΙΒ (1976), 127-138. Αντίθετα ο τσάρος, που αρχικά αγνοεί την ύπαρξη της Εταιρείας, θα αντιταχθεί στα σχέδια του Υψηλάντη και των Φιλικών, όπως μαρτυρεί ο Καποδίστριας, απαντώντας σε επιστολή Έλληνα της Οδησσού, Βλ. Μέντελσον-Μπαρτόλδυ, σ. 52.

16 Πράγματι από τους βασικούς λόγους που επέβαλαν την επίσπευση της Επανάστασης ήταν η εμπλοκή της Πύλης σε πόλεμο με τον Αλή πασά. Αλλά ο Αλής ήταν εκείνος που περίμενε εναγωνίως την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, όπως μαρτυρεί και το αλβανικό εγχειρίδιο (σ. 162), το οποίο αναφέρει ότι ο Αλής βοήθησε τη Φιλική Εταιρεία και ανυπομονούσε να ξεσπάσει η Ελληνική Επανάσταση στο Μωριά, όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Όταν την Άνοιξη του 1820 η Πύλη τον καταδίκασε σε θάνατο, στήριξε τις ελπίδες του στους σαράντα χιλιάδες στρατιώτες του· ήλπιζε μάλιστα ότι ο σουλτάνος θα ζητούσε να συμβιβαστεί μαζί του.

Πηγή: Maccunion

Ας τους μαζέψει κάποιος… Βαφτίζουν τους ήρωες του 1821 Αλβανούς!

«Γιάννινα, Άρτα, Πρέβεζα, Λούρος, Πάργα, Φιλιάτες, χαρακτηρίζονται αλβανικές πόλεις! Οι Σουλιώτες και ήρωες του 1821 βαφτίζονται Αλβανοί! Τσάμηδες ψάχνουν τις ανύπαρκτες περιουσίες τους στη….Θεσπρωτία!

Κάποιος να τους σταματήσει» λένε οι αγανακτισμένοι Ηπειρώτες, και διαβάζουμε στο ksipnistere.blogspot.gr.

Οργισμένοι είναι οι Ηπειρώτες από τους Αλβανούς, που, θεωρούν, δική τους την Ήπειρο! Φτάνει πια, φωνάζουν… Το όργιο των αλβανικών προκλήσεων, δεν έχει τελειωμό. Γιάννινα, Άρτα, Πρέβεζα, Λούρος, Πάργα και Φιλιάτες θεωρούνται από τα σημαντικά κέντρα του «Αλβανισμού»!!! Τα ονόματα αυτών των πόλεων ήταν γραμμένα σε πανό του δήμου Αυλώνας, κατά την ημέρα εορτασμού της ανακήρυξης της Αλβανίας ως ανεξάρτητου κράτους.

Έχει και συνέχεια το όργιο… Οι Σουλιώτες, αλλά και οι ήρωες του 1821, όπως ο Καραϊσκάκης, η Μπουμπουλίνα, ο Κολοκοτρώνης κ.λπ. βαφτίζονται Αλβανοί! Αλλά το όργιο των αλβανικών προκλήσεων δε σταματά εδώ. Οι Τσάμηδες ψάχνουν τις ανύπαρκτες περιουσίες τους στη Θεσπρωτία!

Είναι ξεκάθαρο ότι οι εντολές των αλλότριων κέντρων εξουσίας, είναι να εξαφανιστεί ο Ελληνισμός παντελώς, και ει δυνατόν να μη μας αφήσουν ούτε ίχνος ιστορίας.

Μόλις πάθουμε γεροντική άνοια, προφανώς θα αλλάξουν και την ιστορία του Μνημονίου.

Πηγή: Έλευσις Ελλήνων