Για ενδεχόμενο πόλεμο Ελλάδος και Τουρκίας μιλάνε οι Ρώσοι !!

Πολύ πιθανός εμφανίζεται από Ρώσους εδικούς  αμυντικούς εμπειρογνώμονες,  ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος ακόμα και στο άμεσο μέλλον.

Οι πληροφορίες τους εδράζονται καταρχήν στα συνεχόμενα/αναβαθμισμένα επεισόδια εισβολής μαχητικών αεροσκαφών της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας στο Αιγαίο , όσο και στην  έντονη παρουσία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στην ίδια θαλάσσια περιοχή, αναφέρει ρωσική ιστοσελίδα .

Ειδικά οι Ρώσοι προβάλουν την πρόσφατη έκδοση σειράς  ΝΟΤΑΜ  από την Άγκυρα,  οι οποίες  επικαλύπτουν σαφώς ελληνικό εναέριο χώρο φτάνοντας  να «αμφισβητηθεί» ακόμη και το Άγιο Όρος.

Οι ΝΟΤΑΜ αυτές δεσμεύουν τρεις μεγάλες περιοχές στο Αιγαίο από την 1 Ιαν-31 Δεκ, 2016. Η νέα πρωτοβουλία της Άγκυρας έχει προκαλέσει  δικαιολογημένη αγανάκτηση της ελληνικής πλευράς.

Οι Ρώσοι αναλυτές με αρκετή δόση χιούμορ, τονίζουν την ανακάλυψη ακόμη και  «Τούρκων επιστημόνων», οι οποίοι ετοιμάζουν να αμφισβητήσουν νομικά , μεγάλες θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου που περιλαμβάνουν σαφώς ελληνικά χωρικά ύδατα , όπως την  χερσόνησο του Άθω, το νησί της Λήμνου, την  Σκύρο, την Πάτμο, την Τήνο, την Μύκονο, και άλλα.

 

Την ίδια στιγμή η Άγκυρα ετοιμάζεται να «διεκδικήσει» επίσης με νομικά «όπλα»  και άλλα μέσα, ένα  μεγάλο κομμάτι του Αιγαίου «διαγράφοντας» από τον χάρτη την ύπαρξη του Καστελόριζου για να μπορέσει να υφαρπάξει τα ελληνικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην περιοχή τα οποία αξίζουν πολλά  μα πάρα πολλά δις ευρώ.

Σε άρθρο από την ιστοσελίδα pentapostagma.gr, με τίτλο (Η αιτία ενός πιθανού ελληνοτουρκικού πολέμου θα είναι η ανακήρυξη από την Τουρκία «Μεσογειακής ΑΟΖ»!!), αναφέρουμε λεπτομερώς τα σχέδια αυτά τα οποία είναι έτοιμα για «εφαρμογή».

Επίσης το ρωσικό αμυντικό ινστιτούτο τονίζει τον φρενήρη  εξοπλισμό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων με προγράμματα ιδιαίτερα σημαντικά και πολυδάπανα .

Από άρματα μάχης και πυραύλους σε συνεργασία με την Κίνα , έως οπλικά συστήματα νέας γενιάς και δορυφόρους, η Τουρκία « φωνάζει» ότι θέλει να κυριαρχήσει στην Ανατολική Μεσόγειο.

Τελευταίο επίτευγμα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας θα είναι το  τουρκικό ελικοπτεροφόρο «TCG Anadolu», το οποίο  θα είναι έτοιμο να πλεύσει στο Αιγαίο Πέλαγος το 2021.

Η Τουρκία επίσης συνεργάζεται ενεργά στο στρατιωτικό τομέα με κορυφαίες χώρες του ΝΑΤΟ, και πιο πρόσφατα με την Κίνα, την Νότια Κορέα την Ιαπωνία  και την Ινδονησία.

 

Συνεχίζεται: Για ενδεχόμενο πόλεμο Ελλάδος και Τουρκίας μιλάνε οι Ρώσοι !!

Δ. Αβραμόπουλος: Δεν έχουμε μεγάλες προσδοκίες ως προς το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων

Παραθέτουμε απόσπασμα από τη συνέντευξη του ΥΠΕΞ Δ. Αβραμόπουλου στην εφημερίδα «Καθημερινή» και τον δημοσιογράφο Αθανάσιο Έλλις:
– Πριν λίγες ημέρες συναντήσατε τον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Σε τι φάση βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό;

Η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι επιθυμεί και εργάζεται για λύση. Ενημέρωσα τον Γενικό Γραμματέα για τις πρωτοβουλίες που έχουμε πάρει. Η διαπραγματευτική διαδικασία ανέκτησε κάποια δυναμική, χάρη στην πρόταση μας για την υπογραφή μνημονίου κατανόησης με τα Σκόπια. Η πλειοψηφία των εταίρων μας αναγνωρίζει την εποικοδομητική μας στάση. Αυτό αποτυπώθηκε και στην ομόφωνη απόφαση της ΕΕ τον Δεκέμβριο, που καλεί για την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας πριν από την έναρξη διαπραγματεύσεων.

Αναμένουμε τη νέα συνάντηση που θα συγκαλέσει ο κ. Νίμιτς. Ωστόσο, η πολιτική κρίση και οι επικείμενες εκλογές στα Σκόπια επιβάλλουν να είμαστε συγκρατημένοι. Άλλωστε, η κρίση επιβεβαίωσε αυτά που λέγαμε όταν δημοσιεύθηκε η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον περασμένο Οκτώβριο: είναι επικίνδυνο να κρύβεις τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Για μια λειτουργική δημοκρατία στα πρότυπα της Ε.Ε. δεν αρκεί να υιοθετούνται νόμοι που μένουν στα χαρτιά. Πρέπει οι μεταρρυθμίσεις να εφαρμόζονται στην πράξη. Επιθυμία μας είναι στη γειτονική μας χώρα να επικρατεί σταθερότητα και ένα λειτουργικό δημοκρατικό σύστημα.

– Τελικά, υπάρχει φως στις σχέσεις με την Αλβανία;
Από την ώρα που υποσταλεί η σημαία του λαϊκισμού και του εθνικισμού, το πεδίο είναι ανοικτό για να συνεννοηθούμε. Αυτό είναι και το ξεκάθαρο μήνυμα της Ευρώπης. Η περιοχή μας, και αυτό εξαρτάται από εμάς τους ίδιους, καλείται να απαλλαγεί από το… βαλκανικό της παρελθόν. Έχουν ευθύνες οι ηγεσίες που γυρίζουν τις χώρες τους στο χθες, απομακρύνοντας τους λαούς τους από την ευρωπαϊκή τους προοπτική.

Ολόκληρη η συνέντευση του ΥΠΕΞ, η οποία αναφέρεται μεταξύ άλλων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την ΑΟΖ εδώ

Πηγή: MacedoniaHellenicLand

«Κανείς δεν ήθελε την καυτή πατάτα του ορυκτού πλούτου – Το υπουργείο Εξωτερικών «τρέμει» το θέμα της ΑΟΖ ακόμη και με τη Λιβύη»

Ο υφυπουργός Ενέργειας του υπουργείου Ανάπτυξης την περίοδο 2004- 2006, κ. Γιώργος Σαλαγκούδης, μιλά στα «Επίκαιρα»

του Κώστα Χαρδαβέλλα

Κομματικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και πανίσχυρος υφυπουργός Ενέργειας του υπουργείου Ανάπτυξης την περίοδο 2004-2006, ο κ. Γιώργος Σαλαγκούδης είναι ένας άνθρωπος που έχει «βουτήξει» για τα καλά στην εξουσία και γνωρίζει τον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού συστήματος «από μέσα». Εκτός πολιτικής (από επιλογή) σήμερα, είναι ένας από εκείνους που μπορούν να απαντήσουν στο ερώτημα όλων των Ελλήνων:
Γιατί όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα έκρυβαν την ύπαρξη του ορυκτού μας πλούτου;

Η απάντησή του είναι κάτι παραπάνω από σαφής:
«Το θέμα της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου είναι “πρωθυπουργοκεντρικό”. Στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός έχει όλη την εξουσία – περισσότερο κι από τον πρόεδρο των ΗΠΑ ή της Γαλλίας που έχουν Προεδρική Δημοκρατία. Κανένας από τους πρωθυπουργούς μας μέχρι σήμερα δεν είχε το σθένος και το θάρρος να κάνει τις αποφασιστικές κινήσεις στο θέμα των ελληνικών υδρογονανθράκων. Προτίμησαν όλοι την τακτική “φύγε, πρόβλημα, από εμένα” “να μην βάλω εγώ τα χέρια μου στη φωτιά· ας κληρονομήσει την ‘καυτή πατάτα ο επόμενος πρωθυπουργός”», λέει ο κ. Σαλαγκούδης και προσθέτει:

«Η τακτική του να πετάει ο κάθε πρωθυπουργός το “μπαλάκι” των ευθυνών στον επόμενο δεν ακολουθήθηκε μόνο στα πετρέλαια, αλλά αποτελεί διαχρονική τακτική όλων των πρωθυπουργών μας. Αυτό ακριβώς έγινε και το Μάρτιο του 2009, πριν οδηγηθούμε στις εθνικές εκλογές. Ο Κώστας Καραμανλής, στην προσπάθειά του να πάρει κάποια μέτρα πριν φτάσει η Ελλάδα εδώ που βρίσκεται σήμερα, ζήτησε από την αντιπολίτευση να βοηθήσει ώστε να υπάρξει μια ανοχή, χωρίς κοινωνικές εξάρσεις και αντιδράσεις. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν κατάλαβε το μέγεθος του προβλήματος και του απάντησε: “Καμία ανοχή. Εγώ είμαι αντιπολίτευση και θέλω να γίνω κυβέρνηση” “Εγώ θα φύγω”, του είπε ο Καραμανλής, “και θα πάρεις την ‘καυτή πατάτα’ και θα την έχεις εσύ στα χέρια σου” Τελικά, ο κ. Παπανδρέου, μαζί με την “καυτή πατάτα”, πήρε και τη “διέξοδο” που απλόχερα του πρόσφερε το ΔΝΤ και οδήγησε την Ελλάδα στο σημερινό σημείο».

Αναφερόμενος ειδικά στο θέμα της σιωπής που επί σειρά ετών επικρατούσε στο θέμα του ορυκτού πλούτου της χώρας μας ο κ. Σαλαγκούδης θεωρεί ως ορόσημο τη διάλυση της κρατικής εταιρείας που είχε την ευθύνη για την έρευνα υδρογονανθράκων στη χώρα μας από την κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη.

«Αντισυνταγματική και… βλακώδης η παραχώρηση της ΔΕΠ-ΕΚΥ στα ΕΛΠΕ»
Κρίνοντας σήμερα εκ του αποτελέσματος τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν από τη Μεταπολίτευση και μετά στον τομέα του ελληνικού ορυκτού πλούτου, όλοι συμφωνούν ότι η διάλυση της κρατικής ΔΕΠ-ΕΚΥ το 1998 ήταν μια μοιραία απόφαση. Η ΔΕΠ-ΕΚΥ, θυγατρική της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου, είχε την ευθύνη για την ανάπτυξη και έρευνα υδρογονανθράκων στη χώρα μας. Η απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη να απορροφηθεί από τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) έφερε την υπογραφή της τότε υπουργού Ανάπτυξης, κυρίας Βάσως Παπανδρέου, και επισήμως ελήφθη προκειμένου να ενισχυθεί το επιχειρηματικό προφίλ των ΕΛΠΕ – που τότε ήταν μεν υπό κρατικό έλεγχο, αλλά είχε ξεκινήσει η διαδικασία ιδιωτικοποίησής τους και εισόδου τους στο Χρηματιστήριο. Σχολιάζοντας τη διάλυση της ΔΕΠ-ΕΚΥ, ο κ. Σαλαγκούδης δεν αρκείται στο χαρακτηρισμό «μοιραία», αλλά, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα την αποκαλεί «βλακώδη»:
«Η διάλυση της εταιρείας το 1998 είχε ως συνέπεια ο μοναδικός κρατικός μηχανισμός ελέγχου και παρακολούθησης των ερευνητικών διαδικασιών πετρελαίου να περάσει στα χέρια ιδιωτών, αφού τα ΕΛΠΕ -με τα οποία ενσωματώθηκε- πολύ σύντομα ιδιωτικοποιήθηκαν. Η αρμοδιότητα παραχωρήσεων για τις έρευνες πετρελαίων στην Ελλάδα πέρασε στα ιδιωτικοποιημένα ΕΛΠΕ, τα οποία, όσο κι αν το ήθελαν, δεν μπορούσαν να την αξιοποιήσουν, γιατί, όπως είχα καταγγείλει και τότε στη Βουλή, η όλη διαδικασία ήταν αντισυνταγματική. Με τη βλακώδη -δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο χαρακτηρισμό-παραχώρηση της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου στα ΕΛΠΕ δημιουργήθηκε ένας φαύλος κύκλος, που ουσιαστικά μπλόκαρε κάθε δυνατότητα έρευνας στην Ελλάδα», επισημαίνει ο κ. Σαλαγκούδης και εξηγεί:
«Με την απόφαση αυτή για τα επόμενα εννέα χρόνια -μέχρι και το 2007- δεν μπορούσε να γίνει καμία απολύτως έρευνα για πετρέλαιο στη χώρα μας. Ο λόγος ήταν απλός: οι παραχωρήσεις για έρευνες πετρελαίου γίνονται μόνο από το κράτος. Το κράτος είχε διαλύσει το φορέα που ήταν αρμόδιος και είχε παραχωρήσει τις αρμοδιότητές του σε ιδιώτες, δηλαδή στα ΕΛΠΕ. Οι ιδιώτες ήθελαν να κάνουν έρευνες, αλλά δεν μπορούσαν αν το κράτος δεν τους παραχωρούσε την περιοχή. Επιπλέον, η τιμή την εποχή εκείνη ήταν μόνο Ί 0 δολάρια το βαρέλι και είχε κριθεί ως μη συμφέρουσα για την Ελλάδα κάθε πιθανή γεώτρηση για άντληση πετρελαίου. Όπως συμβαίνει πάντα στην Ελλάδα, έτσι και στο θέμα αυτό δεν υπήρξε κανένας μακροπρόθεσμος πολιτικός σχεδιασμός, αλλά μόνο κοντόφθαλμες μικροπολιτικές τακτικές».

Η χαμένη μεγάλη ευκαιρία του 2004 για την εκμετάλλευση των ελληνικών πετρελαίων
Αν, όμως, η εξόρυξη πετρελαίου κρινόταν ασύμφορη για τη χώρα μας στα τέλη της δεκαετίας του ’90, δεν συνέβαινε το ίδιο τις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, όταν ο κ. Σαλαγκούδης υπηρετούσε στο υπουργείο Ανάπτυξης ως επικεφαλής του Τομέα Ενέργειας. Είναι η εποχή που οι τιμές του πετρελαίου έχουν παγκοσμίως αυξηθεί και οι αγορές ανησυχούν για το πού μπορεί να οδηγήσει τη διεθνή οικονομία μια περαιτέρω ανεξέλεγκτη άνοδος των τιμών του μαύρου χρυσού. Το γεγονός αυτό ωθεί τις διεθνείς εταιρείες πετρελαίου στην αναζήτηση νέων «ελπιδοφόρων» κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, και η Ελλάδα αποτελεί έναν από τους πρώτους προορισμούς τους, καθώς γνωρίζουν από χρόνια ότι διαθέτει ανεκμετάλλευτο ορυκτό πλούτο.
Άνθρωποι της αγοράς υποστηρίζουν ότι εκείνη ήταν η χρονική στιγμή που η χώρα μας έπρεπε να εκμεταλλευτεί τον υπόγειο «θησαυρό» της, αλλάζοντας για πάντα την πορεία της στην παγκόσμια σκηνή. Ρωτάω τον κ. Σαλαγκούδη γιατί η κυβέρνηση Καραμανλή και ο ίδιος ως υφυπουργός Ενέργειας δεν τόλμησαν να κάνουν την «κίνηση ματ».
«Πράγματι, το διεθνές ενδιαφέρον για τα πετρέλαια της Ελλάδας ξεκίνησε ουσιαστικά μετά το 2002, όταν άρχισε να ανεβαίνει ιλιγγιωδώς η τιμή του πετρελαίου. Μέχρι τότε υπήρχε μια συμφωνία μεταξύ των πετρελαιοπαραγωγών και των καταναλωτών χωρών ότι η τιμή θα ήταν σταθερή από 22 δολάρια το βαρέλι μέχρι 30 δολάρια το ανώτερο. Αυτό είχε σαν συνέπεια καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 να θεωρούνται μη συμφέρουσες οι γεωτρήσεις σε δύσκολες πετρελαιοπιθανές περιοχές με μεγάλα βάθη, όπως θεωρείται η χώρα μας. Όταν, το 2002, έπαψε να ισχύει αυτό, έφτασε το βαρέλι να κοστίζει και 100 δολάρια, και τότε μπήκαν στο τραπέζι των διεθνών κολοσσών του πετρελαίου και περιοχές όπως της Ελλάδας.
Το 2004 οργανώσαμε μια ημερίδα για το θέμα αυτό, μέσα από την οποία είχαμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι βάσει των γεωλογικών στοιχείων είναι πιθανό στο Ιόνιο να υπάρχουν 2 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Για να κάνουμε, όμως, σεισμικές έρευνες έπρεπε να ξαναπάρουμε πίσω τη ΔΕΠ από τα ΕΛΠΕ με νομοθετική ρύθμιση. Χρειάστηκαν τρία χρόνια, για να γίνει τελικά η ρύθμιση αυτή το 2007, με την οποία το μόνο που κατάφερε το κράτος ήταν να ανακτήσει τα αρχεία και τα δικαιώματα των παραχωρήσεων που η κυβέρνηση Σημίτη είχε αντισυνταγματικά παραδώσει στα ιδιωτικά ΕΛΠΕ».

Επί εφτά χρόνια στα συρτάρια του ΥΠΕΚΑ το νομοσχέδιο για τους υδρογονάνθρακες
Κι αν η νομοθετική ρύθμιση καθυστέρησε τρία χρόνια, το νομοσχέδιο για την έρευνα και εκμετάλλευση των ελληνικών υδρογονανθράκων χρειάστηκε εφτά χρόνια για να ψηφιστεί. Η αποκάλυψη του κ. Σαλαγκούδη εντυπωσιάζει:
«Το Νοέμβριο του 2005, ως υφυπουργός αρμόδιος για θέματα Ενέργειας, παρέδωσα στον υπουργό κ. Δημήτρη Σιούφα έτοιμο νομοσχέδιο, με το οποίο θα μπορούσαν επιτέλους να ξεπεραστούν τα νομικά κωλύματα και να προχωρήσει η Ελλάδα στην έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Το νομοσχέδιο αυτό παρέμεινε εφτά χρόνια στα συρτάρια του υπουργείου, για να έρθει τελικά στη Βουλή από το ΠΑΣΟΚ και να ψηφιστεί πριν από ένα χρόνο, επί υπουργίας του κ. Γιάννη Μανιάτη», σημειώνει και, σχολιάζοντας την εμπειρία του από την πολιτική, προσθέτει:
«Ως βουλευτής σκέφτηκα πολλές φορές αν αξίζει να ασχολείται κανείς στην Ελλάδα με την πολιτική. Όταν ανέλαβα θέση στο υπουργείο Ανάπτυξης και μπήκα στον πυρήνα του πολιτικού συστήματος, βλέποντάς το “από μέσα” τότε το σιχάθηκα και είπα με βεβαιότητα “δεν αξίζει να συνεχίσω άλλο”».

Υπήρξε ή όχι ενδιαφέρον από τη Snell το 2004;
Την εποχή που ο κ. Σαλαγκούδης ήταν επικεφαλής του Τομέα Ενέργειας του υπουργείου Ανάπτυξης, δημοσιεύματα του ελληνικού αλλά και του διεθνούς Τύπου παρουσίαζαν την εταιρεία Shell να εκδηλώνει έντονο ενδιαφέρον για το θέμα των πετρελαίων. Δημοσιογραφικές πληροφορίες έφεραν το διευθύνοντα σύμβουλο της Shell να παρουσιάζει στον κ. Σιούφα απόρρητους δορυφορικούς χάρτες που έδειχναν ότι η χώρα μας είχε εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα πετρελαίου και να δηλώνει το ενδιαφέρον της πετρελαϊκής πολυεθνικής να διεκδικήσει τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσής τους. Οι περιοχές που ενδιέφεραν τη Shell βρίσκονταν στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο, στο Ιό-νιο Πέλαγος και στις ακτές της Ηπείρου. Πώς σχολιάζει εννέα χρόνια αργότερα ο κ. Σαλα-γκούδης τις παραπάνω πληροφορίες;
«Η Shell δεν είχε καμία επαφή με εμένα προσωπικά. Αν είχε με τον κ. Σιούφα δεν το γνωρίζω, αφού δεν με ενημέρωσε για κάτι τέτοιο», υποστηρίζει και προσθέτει:
«Ανεξάρτητα από το θέμα της Shell, έτσι κι αλλιώς στην Ελλάδα υπάρχει μυστικοπά-θεια, κακή νοοτροπία των Ελλήνων υπουργών, που διώχνει τους επενδυτές μακριά. Προσωπικά, την περίοδο που είμαι εκτός πολιτικής έχω μεσολαβήσει αρκετές φορές σε υπουργούς προκειμένου να συναντηθούν με επιχειρηματίες που επιθυμούν να επενδύσουν χρήματα. Η απάντηση είναι πάντα η ίδια: “Δεν βλέπω επιχειρηματίες για να μην γράψουν οι εφημερίδες” Τι γίνεται σε άλλες χώρες; Την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ως υφυπουργός συναντήθηκα με τον αντιπρόεδρο της Δανίας, που ήταν και υπουργός Ενέργειας και Οικονομικών της χώρας του.
»Δύο ημέρες μετά τη συνάντησή μας επικοινώνησε μαζί μου ο πρόεδρος της μεγαλύτερης εταιρείας ανεμογεννητριών στον κόσμο, με έδρα στη Δανία, και μου ζήτησε, όταν θα ανταπέδιδα την επίσκεψη του Δανού αντιπροέδρου, να επισκεφθώ την επιχείρησή τους προκειμένου να με ενημερώσουν για μια σειρά από επενδύσεις που
ενδιαφέρονταν να κάνουν στην Ελλάδα. Δηλαδή, ο αντιπρόεδρος της Δανίας επι-στρέφοντας στην πατρίδα του ενημέρωσε τους επιχειρηματίες ότι η Ελλάδα έχει επενδυτικό ενδιαφέρον ως προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τους προέτρεψε να ασχοληθούν με το θέμα ώστε να ωφεληθεί η εθνική τους οικονομία».

Το υπουργείο Εξωτερικών «τρέμει» το θέμα της ΑΟΖ ακόμη και με τη Λιβύη
Αναφερόμενος στην αδράνεια και την ατολμία της χώρας μας να προχωρήσει σε χάραξη ΑΟΖ, ο Γιώργος Σαλαγκούδης περιγράφει ένα περιστατικό που έζησε κατά τη θητεία του στο υπουργείο Ανάπτυξης, αποκαλυπτικό του «τρόμου» με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι εκάστοτε υπουργοί Εξωτερικών το θέμα.
«Κάποια στιγμή με ενημέρωσε ο σύμβουλός μου ότι η Λιβύη είχε χωρίσει τις περιοχές που επρόκειτο να παραχωρήσει για έρευνες και μέσα σε αυτές είχε συμπεριλάβει ένα χερσαίο τμήμα στη Νότια Κρήτη! Η πρώτη μου αντίδραση ήταν “αυτό δεν γίνεται” αλλά στη συνέχεια, μπαίνοντας στο site του Παγκόσμιου Οργανισμού Ενέργειας, διαπίστωσα ότι μέχρι κι αυτό γίνεται! Στον εν λόγω διαδικτυακό τόπο αναρτούν όλες οι χώρες που ετοιμάζονται για παραχωρήσεις τις περιοχές που συμμετέχουν στους σχετικούς διαγωνισμούς. Αυτό ακριβώς είχε κάνει και η Λιβύη, βάζοντας κι ένα κομμάτι της Νότιας Κρήτης μέσα στα υπό παραχώρηση “οικόπεδα”, θεωρώντας το ως δική της γη!

»Αμέσως επικοινώνησα με το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών προκειμένου να ενημερώσω και να υπάρξει άμεση αντίδραση της χώρας μας. Αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας “έτρεμε” για ένα θέμα που δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τις διεκδικήσεις της Τουρκίας και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ήταν τέτοιος ο τρόμος του αρμόδιου υπουργού, που για πρώτη φορά αντιλήφθη-κα τι μπορεί να συμβαίνει όταν το υπουργείο Εξωτερικών καλείται να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε θέμα με τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες του Αιγαίου που βρίσκονται κάτω από την απειλή τηςΤουρκίας! “Μα αυτό έχει να κάνει με τη Λιβύη”, επέμεινα εγώ, για να λάβω την απάντηση: “Σας παρακαλώ πολύ, μην το αγγίζετε αυτό το θέμα. Θα προχωρήσουμε εμείς σε προσεκτική διαπραγμάτευση”. Από τότε είμαστε ακόμη σε διαπραγμάτευση και συζητάμε με τη Λιβύη την οριοθέτηση της ΑΟΖ μας»…

Πηγή:

Ο Σαμαράς ανεβάζει τους τόνους για ΑΟΖ και πετρέλαιο στο Αιγαίο

Σχόλια-ερωτήσεις MacedonianAncestry (σημ.: καλό είναι να διαβάσετε πρώτα το κείμενο και μετά τα σχόλια μου):

Αυτά που λέει ο Σαμαράς ακούγονται ως καλά. Το ερώτημα είναι: είναι όντως καλά; Υπάρχουν μερικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν:

1) “Θα μετατρέψει το θέμα σε ευρωπαϊκό ζήτημα με στόχο να τεθεί η Ελλάδα υπό ευρωπαϊκή ομπρέλα που θα διευκολύνει τα επόμενα βήματα”.
Ερώτησεις:
α) Τι υποχρέωση έχουμε να πάμε κάτω από “μια ομπρέλα”; Έτσι δεν μας δίνεται -έμμεσα- το νόημα πως μόνο στην Ε.Ε είμαστε ασφαλείς; Δηλαδή κάθε χώρα δεν μπορεί να έχει την αυτονομία της χωρίς τον φόβο ότι θα δεχτεί επίθεση ( από ποιον; ) αν δεν είναι κάτω από μια ομπρέλα που ΕΝΤΕΛΩΣ κατα τύχη αποτελείται από ανθρώπους που έχουν οικονομικά συμφέροντα και ΕΝΤΕΛΩΣ κατά τύχη τα συμφέροντα αυτά είναι εις βάρος τη χώρας που βρίσκεται κάτω από αυτήν την ομπρέλα;

β) Έχω την αμυδρή εντύπωση, (λέω γω τώρα) πως το χρήμα είναι δύναμη και τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, θεωρούνται χρήμα… άρα αυτός που έχει κοιτάσματα έχει και δύναμη. Η ερώτηση λοιπόν είναι: σε τι χρειάζεται την δύναμη τρίτων; Μόνο και μόνο για να είμαστε υπό δέσμευση;

γ) Οκ, ας πούμε ότι μπαίνουμε κάτω από μια ομπρέλα. Σε ποιανού τα χέρια θα βρίσκεται; Ποιος θα την κρατάει; Κάποιος ηθικός και τίμιος; Υπάρχει κάποιος; Ποιος; Τώρα την εποχή των συμφερόντων; Δεν νομίζω… Θαρρώ αυτομάτως πως όποιος και αν την κρατάει έχει συμφέροντα… τα οποία, να επαναλάβουμε, είναι ενάντια στην χώρα-μέλος. ΑΡΑ ποιος ο λόγος να αλλάξει χέρια και να μην μείνει στην -όποια- Ρωσσία; Κανείς…. Όταν όμως ο κ. Σαμαράς “λέει”, … ε, καλό είναι να ξέρουμε γιατί τα λέει… Μήπως έχει στο μυαλό του κάποιον άλλον; Ποιον; Να υποθέσουμε κάποιους που έχουν την δύναμη να κινούν τα νήματα; Ποιοι είναι αυτοί; Όχι βέβαια οι Ρώσσοι αφού μιλάει εναντίων τους. Και αφού δύο είναι οι μεγάλες δυνάμεις, Αμερική-Ρωσσία, και δεν είναι η Ρωσσία τότε ποια μένει; Και αφού ως γνωστόν η Αμερική βρίσκεται σε Εβραιο-Μασσωνικά χέρια των πουλημένων τραπεζιτών και σχετικών συνεργατών, σε ποιανού χέρια τελικά θα είμαστε υποχείριοι; Το συμπέρασμα λοιπόν πως ο κ. Σαμαράς δουλεύει για λογαριασμό τρίτων, δηλαδή, εναντίων της Ελλάδας δεν είναι σωστό;

2) “… επισημάνει ότι ο ελληνικός και ο κυπριακός ενεργειακός χάρτης μπορεί να απεγκλωβίσουν την Ευρώπη από τα ενεργειακά δεσμά τρίτων χωρών, όπως είναι η Ρωσσία.”
Ερώτησεις:
α) “Απεγκλωβίζω” σημαίνει ότι είμαι κλεισμένος κάπου παρά την θέληση μου. Δεν γνωρίζω κανέναν που να θέλει να εγκλωβιστεί κάπου ΜΕ την θέληση του, (!) άρα όποιος πήγε στην Ρωσσία πήγε έχοντας πλήρη γνώση της επιλογής του. Προς τι λοιπόν ο αρνητικός προσδιορισμός του ρήματος “εγκλωβιζομαι”;

β) Σε περίπτωση που κάποιος πει ότι “η Ρωσσία είναι η μόνη χώρα που έχει το ‘Χ’ προϊόν και γι’ αυτό έχει την ευκαιρία να εκμεταλευτεί την ανάγκη του άλλου” θα έλεγα πως είναι καθαρό ψέμμα. ΚΑΘΕ χώρα έχει κάποια προϊόντα για πούλημα τα οποία επιθυμεί να τα ανταλλάξει με προϊόντα κάποιας άλλη χώρας. Η ενέργεια αυτή ονομάζεται “εμπόριο”. Γιατί η Ρωσσία είναι η μόνη που καταδικάζεται ως “εγκλωβίστρια”; Όχι βέβαια ότι σαν χώρα δεν έχει συμφέροντα… Αλλά αν κάποια χώρα έχει συμφέροντα για τον “Χ” λόγο τότε ΟΛΕΣ οι χώρες που έχουν τον ίδιο “Χ” λόγο δεν έχουν επίσης συμφέροντα; Γιατί λοιπόν στιγματίζεται μόνο μία χώρα; Να το εκλάβουμε ως έμμεση προπαγάνδα εναντίων της Ρωσσίας κ. προθυπουργέ; Και εν συνεχεία ως άλλη μια θετική ένδειξη προς το συμπέρασμα που αναφέραμε παραπάνω;

ΥΓ: Δεν είμαι υπέρ της Ρωσσίας. Απλά σιχαίνομαι την υποκρισία. Να μιλάτε καθαρά κύριοι πολιτικοί. Αλλιώς είστε αυτό που λέει ο κ. Κασσιδιάρης: ανδρίκειλα της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Με σταθερά βήματα ο Πρωθυπουργός βάζει το θέμα της ΑΟΖ στην κυβερνητική αντζέντα και απευθύνει συστάσεις προς την Τουρκία να αποφύγει την καταστρατήγηση του Διεθνούς Δικαίου.

Λίγες ημέρες πριν την επίσκεψή του στην Τουρκία στις 5 Μαρτίου ο Αντώνης Σαμαράς φρόντισε να αναδείξει το θέμα της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών στο Ανατολικό Αιγαίο και ουσιαστικά της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων.

Mίλησε στο Συνέδριο της International Herald Tribune
Μιλώντας χθες στο συνέδριο που διοργάνωσε η International Herald Tribune στην Αθήνα για την ενέργεια, προέβαλε τα νομικά επιχειρήματα της Ελλάδας για την ανακήρυξη της ΑΟΖ ενώ συνέστησε στην Τουρκία να μη δημιουργεί τετελεσμένα και την προκάλεσε σε ανοιχτό διάλογο για το θέμα, με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει βιαστικές κινήσεις, όπως διαβεβαίωνουν συνεργάτες του Πρωθυπουργού αλλά τονίζουν ότι το ζήτημα της ΑΟΖ και της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων συνδέεται άρρηκτα με το επενδυτικό πρόγραμμα της κυβέρνησης.

Αναζητά ευρωπαϊκή ομπρέλα προστασίας ο Πρωθυπουργός
Οπως κατέστησε σαφές και κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Φρανσουά Ολάντ στην Αθήνα ο Πρωθυπουργός θα θέσει το θέμα της ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο σε δύο άξονες:

Θα μετατρέψει το θέμα σε ευρωπαϊκό ζήτημα, με στόχο να τεθεί η Ελλάδα υπό ευρωπαϊκή ομπρέλα που θα διευκολύνει τα επόμενα βήματα. Ο Πρωθυπουργός κάνει λόγο για «ευρωπαϊκά κοιτάσματα» και όχι για «ελληνικά κοιτάσματα» καθώς και για «ευρωπαϊκούς ενεργειακούς πόρους» θέλοντας να επισημάνει ότι ο ελληνικός και ο κυπριακός ενεργειακός χάρτης μπορεί να απεγκλωβίσουν την Ευρώπη από τα ενεργειακά δεσμά τρίτων χωρών, όπως είναι η Ρωσσία.

«Στην Ευρώπη υπάρχει πολύ υψηλή κατανάλωση ενέργειας, αλλά πολύ χαμηλός βαθμός ενεργειακής αυτάρκειας. Συνεπώς οποιαδήποτε χώρα-μέλος συμβάλλει στη διαφοροποίηση πηγών, αλλά και στην ανακάλυψη νέων πηγών που θα αυξήσουν την αυτάρκεια ολόκληρης της Ευρώπης σε ενέργεια, αναβαθμίζεται η ίδια, αλλά και ενισχύει την Ευρώπη συνολικά» ήταν το χαρακτηριστικό μήνυμα του Πρωθυπουργού κατά την χθεσινή του ομιλία, το οποίο συνοψίζει και την στρατηγική της κυβέρνησης απέναντι στην Τουρκία για το θέμα της οριοθέτησης των υδάτινων ορίων στο Ανατολικό Αιγαίο.

Ο κ. Σαμαράς επιθυμεί να βάλει την Τουρκία στο τραπέζι των συζητήσεων με οδηγό το Διεθνές Δίκαιο. Στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι εάν διαμορφωθεί ένα ευρωπαϊκό δίχτυ προστασίας ή μια συντονισμένη κίνηση των Βρυξελλών για την ανακήρυξη της ΑΟΖ η Αγκυρα θα αναγκαστεί να συμμορφωθεί στο Δίκαιο της Θάλασσας.

Εστειλε προειδοποιητικό μήνυμα στην Τουρκία
«Καταθέσαμε στον ΟΗΕ ρηματική διακοίνωση όπου επισημαίνουμε ότι η Τουρκία δίνει «οικόπεδα» επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νοτίως της Ρόδου για έρευνα. Εξηγήσαμε ότι αυτός ο χώρος, βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, βρίσκεται μέσα στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Η Αγκυρα απάντησε ότι διαφωνεί με αυτή μας τη θέση. Και επικαλείται επίσης το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Με μια μικρή διαφορά όμως: εμείς το επικαλούμαστε ενώ το έχουμε υπογράψει, ενώ η απέναντι πλευρά το επικαλείται χωρίς να το έχει υπογράψει» τόνισε ο Πρωθυπουργός δίνοντας απόλυτα τον τόνο των κινήσεων και των προθέσεων της ελληνικής κυβέρνησης και ανοίγοντας για πρώτη φορά τα χαρτιά του για το καυτό ζήτημα της ΑΟΖ και των ερευνών για πετρέλαιο στο Αιγαίο.

Ο κ. Σαμαράς πρόσθεσε ωστόσο ότι είναι «πολύ θετικό» το ότι η Τουρκία δηλώνει με κάθε τρόπο ότι επιθυμεί ειρηνική και φιλική επίλυση των ελληνο-τουρκικών διαφορών.

Τι λέει η Τουρκία
Αναμενόμενη είναι μέχρι στιγμής η αντίδραση της Τουρκίας στην διαμαρτυρία της Ελλάδας στον ΟΗΕ για την τουρκική πρωτοβουλία να παραχωρεί άδειες για οικόπεδα (έρευνα πετρελαίων) που επικαλύπτουν την ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Η Αγκυρα αφήνει να διαρρεύσει ότι εντός της εβδομάδας θα υποβάλλει τη δική της ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ. Διπλωματικοί ελληνικοί κύκλοι σχολιάζουν ότι η αντίδραση αυτή της Τουρκίας είναι αναμενόμενη και φαίνεται ότι η γειτονική χώρα δεν επιθυμεί να ανεβάσει τους τόνους ενόψει της επίσημης επίσκεψης του Αντώνη Σαμαρά στην Κωνσταντινούπολη στις 5 Μαρτίου και της συνεδρίασης του Ανώτερου Συμβουλίου Συνεργασίας.

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Το θέμα των ΑΟΖ λίγο πριν το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας.

Στο προσκήνιο έχει επανέλθει τις τελευταίες ημέρες το θέμα της οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο Αιγαίο, με στόχο τους υδρογονάνθρακες. Οι δηλώσεις των Σαμαρά-Ολάντ και η ρηματική διακοίνωση εκ μέρους της ελληνικής πλευράς στον ΟΗΕ, είναι οι κινήσεις τακτικής που ακολούθησε η Αθήνα στη διπλωματική σκακιέρα του Αιγαίου.

Δεν είναι τυχαίο πως οι κινητικότητα αυτή προκαλείται δύο εβδομάδες πριν την επίσκεψη του Α. Σαμαρά στην Τουρκία, με ατζέντα θέματα χαμηλότερου ενδιαφέροντος. Στόχος της Ελλάδας είναι να στείλει σαφές μήνυμα στη γείτονα ότι επιζητά την επίλυση χωρίς να απεμπολήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα αλλά πάντα σε πλαίσιο που δεν θα απειλήσει τις σχέσεις των δύο χωρών. Τυχαία δεν είναι ούτε η απάντηση της Άγκυρας. Από τη μια κρατά χαμηλούς τόνους κάνοντας λόγο για «ανάπτυξη των σχέσεων με την Ελλάδα» και για «διαύλους διαλόγου με σκοπό την επίλυση προβλημάτων», ωστόσο στην ανακοίνωση που εξέδωσε το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών επιμένει πως οι άδειες που δόθηκαν μέχρι τώρα είναι εντός των ορίων της τουρκικής υφαλοκρηπίδας.

Για πρώτη φορά μάλιστα επικαλέστηκε τον ΟΗΕ, δηλώνοντας πως θα προχωρήσει και εκείνη σε αντίστοιχες κινήσεις σε ανώτατο επίπεδο. Ας σημειωθεί ότι η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη του ΟΗΕ περί Δικαίου της Θάλασσας. Εκτιμάται λοιπόν πως και οι δύο πλευρές εν όψει του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας Τουρκίας, έσπευσαν να κάνουν σαφείς τις θέσεις τους. Ο έλληνας Πρωθυπουργός μάλιστα στις πρόσφατες δηλώσεις του κατά την επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ στην Αθήνα, δήλωσε πως τα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας που βρίσκονται στον υποθαλάσσιο χώρο της, αποτελούν πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ευρώπης, ενώ τόνισε πως η Ελλάδα πρέπει να γίνει κόμβος υδρογονανθράκων για ολόκληρη Ευρώπη.Τι είναι οι ΑΟΖ και πως ορίζονται.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Συνθήκη του ΟΗΕ περί Δικαίου της Θάλασσας (1982), η αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) θεωρείται η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα έρευνας ή άλλης εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας από το νερό και τον άνεμο. Η ΑΟΖ εκτείνεται πέρα από τα εθνικά ύδατα μιας χώρας στα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή, Εξαίρεση στον κανόνα αυτό είναι οι περιπτώσεις στις οποίες οι ΑΟΖ δύο ή περισσοτέρων χωρών αλληλοεφάπτονται, δηλαδή οι ακτογραμμές των εν λόγω χωρών απέχουν λιγότερο από 400 ναυτικά μίλια.

Στις περιπτώσεις αυτές οι χώρες που τις διεκδικούν καλούνται να ορίσουν από κοινού θαλάσσια σύνορα. Η ιδέα του ορισμού των ΑΟΖ υιοθετήθηκε στα τέλη του 20ου αιώνα, με στόχο να υπάρχει καλύτερος έλεγχος των ναυτικών υποθέσεων εκτός εθνικών υδάτων. Με την Τρίτη Συμβαση του ΟΗΕ περί Δικαίου της Θάλασσας το 1982, αναγνωρίστηκε διεθνώς ο ορισμός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στα 200 ν.μ. Η ακριβής έκταση της ΑΟΖ είναι συχνά θέμα διαμάχης μεταξύ των χωρών. Κάποιες από τις γνωστές έριδες για τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες είναι το διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και της Ισλανδίας, γνωστό ως ο Πόλεμος του Μπακαλιάρου αλλά και η διαμάχη της Νορβηγίας με τη Ρωσίας.

Οι ελληνικές ΑΟΖ
Η Ελλάδα μέχρι τώρα δεν έχει ορίσει ΑΟΖ με καμία γειτονική χώρα. Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι το Αιγαίο, ως ημίκλειστη θαλάσσια περιοχή, πρέπει να τεθεί υπό ειδικό καθεστώς, εν αντιθέσει με άλλες ημίκλειστες θάλασσες όπως η Αδριατική ή πλήρως κλειστές όπως η Μαύρη Θάλασσα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν πως πριν προχωρήσει η χώρα στον καθορισμό των ΑΟΖ, θα πρέπει πρώτα να επιλύσει οριστικά το θέμα της υφαλοκρηπίδας.

Η Ελλάδα, στο θέμα αυτό υποστηρίζει ότι η υφαλοκρηπίδα πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, ενώ η Τουρκία υποστηρίζει ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας και ότι η εγγύτητα των ελληνικών νησιών στα τουρκικά παράλια αποτελεί «ειδική περίσταση» που δικαιολογεί απόκλιση από την αρχή της μέσης γραμμής. Το ζήτημα περιπλέκεται από το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει κυρώσει ούτε τη Διεθνή Συνθήκη για την Υφαλοκρηπίδα του 1958 ούτε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, οι οποίες ορίζουν την υφαλοκρηπίδα και τρόπους οριοθέτησής της.

Πηγή: Maccunion

Θεοδωράκης: Λάτσης και Βαρδινογιάννης δεν θέλουν την αξιοποίηση της ΑΟΖ [ηχητικό] .

Ο Μίκης Θεοδωράκης σχολιάζοντας το ζήτημα της ΑΟΖ είπε πως η Ελλάδα πρέπει να δράσει άμεσα. «Είμαστε μισό μέτρο από την πηγή και δεν πίνουμε νερό» τόνισε, ενώ παράλληλα είπε πως για την καθυστέρηση στην εκμετάλλευσή της ευθύνονται οι εφοπλιστές και οι ιδιοκτήτες διυλιστηρίων.

Με παρέμβασή του στον ΣΚΑΪ ο κ. Θεοδωράκης κατηγόρησε ως εξαρτημένους όσους λένε ότι δεν μπορεί να αξιοποιηθεί η ΑΟΖ, υποστηρίζοντας ότι στην αξιοποίησή της αντιδρούν εφοπλιστές, αλλά και οι ιδιοκτήτες των διυλιστηρίων κύριοι Λάτσης και Βαρδινογιάννης, γιατί η εκμετάλλευση της ΑΟΖ θα επιφέρει -όπως είπε- κατάργηση των δύο διυλιστηρίων.

Παράλληλα ο κ. Θεοδωράκης τόνισε ότι με την Τουρκία μπορεί να υπάρξει κάποια συμφωνία, σημείωσε όμως ότι με το μνημόνιο 1 και 2 παραχωρείται ο πλούτος της χώρας.

Πηγή: Maccunion

Προκαλεί η Αλβανία για τις θαλάσσιες ζώνες

Για μία ακόμη φορά, ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών Έντμοντ Παναρίτι προκαλεί την ελληνική κυβέρνηση, δηλώνοντας ότι το πιο σημαντικό θέμα μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας είναι η συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες. Για την Αλβανία, συνέχισε ο Παναρίτι, η συμφωνία που οι δυο χώρες υπέγραψαν το 2009 δεν ισχύει πια, εφόσον απορρίφθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας.

Ο Αλβανός υπουργός ισχυρίστηκε και πάλι ότι οι δύο χώρες πρέπει να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέας συμφωνίας και πρόσθεσε πως το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά δεν έστειλε προς επικύρωση στην Ελληνική Βουλή τη Συμφωνία του 2009 είναι θετικό, διότι αποδεικνύει ότι η ελληνική πλευρά τείνει να σεβαστεί την απόφαση του Συνταγματικού μας Δικαστηρίου.

Πρόκειται για δήλωση-κόλαφο προς την ελληνική πλευρά, η οποία ουδέποτε εξήγησε στον ελληνικό λαό ή στο Κοινοβούλιο για ποιον λόγο δεν κυρώνει την εν λόγω συμφωνία από τη Βουλή.
Μάλιστα, εδώ και τρία χρόνια έγκριτοι νομικοί έχουν κάνει σχετικές εισηγήσεις στο υπουργείο Εξωτερικών και στους υπουργούς Ντ. Μπακογιάννη, Δ. Δρούτσα και Δ. Αβραμόπουλο, χωρίς αποτέλεσμα. Το κενό πολιτικής δίνει πλέον επιχειρήματα στην Αλβανία να θεωρεί ότι η στάση της δικαιώνεται και πως η Ελλάδα είναι απολογούμενη.
Κανείς στα Τίρανα, πλέον, δεν πιστεύει ότι η Αθήνα είναι ικανή να υπερασπιστεί τη θέση της πως δεν θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας και για τον λόγο αυτόν κλιμακώνει και την πίεσή της (!) προς την Ελλάδα.
Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Εγκαταλείπει την ΑΟΖ η Ελλάδα

“Οι Έλληνες το έβαλαν κυριολεκτικά στα πόδια, μετά τις άμεσες τουρκικές αντιδράσεις“.

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Πανηγυρίζει ο τουρκικός τύπος για το…. ζήτημα της επιδίωξης της ελληνικής πλευράς να ανακηρύξει μονομερώς την ΑΟΖ, με πρωτοσέλιδα που αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι οι Έλληνες το «έβαλαν κυριολεκτικά στα πόδια» μετά τις άμεσες τουρκικές αντιδράσεις.Σύμφωνα με τα τουρκικά δημοσιεύματα, (φυσικά όποιος θέλει τα πιστεύει), η άμεση και δυναμική τουρκική αντίδραση είχε σαν αποτέλεσμα η ελληνική κυβέρνηση να κάνει πίσω και να εγκαταλείψει ουσιαστικά την υλοποίηση της πρόθεσης της να ανακηρύξει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, με τη επιδίωξη της άμεσης εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων της περιοχής

Οι τουρκικές εφημερίδες, Milliyet, Star, Akşam, Radikal, επικαλούνται για να στηρίξουν αυτές τις πληροφορίες τους και δημοσιεύματα του κυπριακού τύπου και συγκεκριμένα της κυπριακής εφημερίδας Φιλελεύθερος. Όπως αναφέρει ο τουρκικός τύπος, σύμφωνα και με δημοσίευμα του κυπριακού Φιλελευθέρου, μετά από έντονες αντιδράσεις της τουρκοκυπριακής πλευράς αλλά και της δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, κ Νταβούτογλου, η ελληνική κυβέρνηση φέρεται να υποχωρεί και να βάζει ουσιαστικά το μεγάλο αυτό ζήτημα της ανακήρυξης της ΑΟΖ, στο… «ψυγείο».

Το ζήτημα παίρνει μεγάλες διαστάσεις γιατί έρχεται σε συνδυασμό με την πρόσφατα εκπεφρασμένη πρόθεση της Τουρκίας να αρχίσει το ταχύτερο δυνατό έρευνες για ενεργειακά κοιτάσματα σε περιοχές που βρίσκονται μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, αλλά και εντός της κυπριακής υφαλοκρηπίδας. Οι τουρκικές έρευνες, σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο Ενέργειας, θα γίνουν με το νέο υπερσύχρονο ερευνητικό σεισμογραφικό σκάφος που αγόρασε η Τουρκία και το οποίο ονόμασαν χαρακτηριστικά, «Barbaros Hayrettin Paşa», στην μνήμη του γνωστού Τούρκου αιμοβόρου πειρατή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που λυμαίνονταν τις ακτές της Μεσογείου και έβαψε με αίμα Ελλήνων το πέρασμα του.

Αν πράγματι αληθεύουν όλα αυτά τότε γίνεται ξεκάθαρο ποιος ήταν ο απώτερος σκοπός της εσπευσμένης συνάντησης Σαμαρά – Ερντογάν στο Κατάρ και της στη συνέχεια νέας προγραμματισμένης συνάντησης που θα γίνει στην Άγκυρα στις 4 Μαρτίου. Αλλά τι θα περίμενε κανείς από μια κυβέρνηση που έχει ξεπουλήσει την εθνική κυριαρχία και προστατεύει τους προδότες που έριξαν την χώρα στον γκρεμό. Εμείς όμως θα τα δεχτούμε όλα αν αληθεύουν αυτά χωρίς καμία αντίδραση;

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Πηγή: Πενταπόσταγμα

Παπούλια “ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ” τα ‘κατορθώματά’ σου … που δεν είναι και λίγα … όπως θα δείτε !

ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ:
– Υπέγραψε λήξη του εμπάργκο το 1995 για τα Σκόπια.
– Δήλωσε ότι οι ένδοξοι Αρβανίτες είναι Τουρκαρβανοί.
– Δήλωσε ότι είναι Αλβανικής καταγωγής.
– Υπέγραψε το 1987, ως υπουργός Εξωτερικών, την μονομερή άρση του εμπολέμου με την Αλβανία υπό την συνοδεία των συνθημάτων: “ΠΑΠΟΥΛΙΑ, ΠΡΟΔΟΤΗ, ΑΛΒΑΝΕ”.
– Το 1988 υπέγραψε με τον Τούρκο Γιλμάζ να ΜΗΝ επεκταθεί η θάλασσά μας από τα 6 στα 12 μίλια ώστε να μπαίνουν οι Τούρκοι ανενόχλητοι στο Αιγαίο για ασκήσεις και για ψάρεμα. Να μην καθορισθεί ΠΟΤΕ η ΑΟΖ.

– Ακύρωσε την κυριότητα όλου του Αιγαίου.
– Ακύρωσε στην πράξη τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 προφανώς ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι απλώς… συνονόματος του κ Καρόλου Παπούλια, που βρίσκεται από το 1974 στο κέντρο της πολιτικής ζωής της χώρας.

– Είναι προφανώς απλώς… συνονόματος του πρώην υπουργού Εξωτερικών που για χρόνια καθοδηγούσε την εξωτερική πολιτική της χώρας άλλα και τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση ( τα κονδύλια της οποίας τώρα ανακάλυψε ότι δεν χρησιμοποιήσαμε σωστά..)

– Είναι προφανώς απλώς … συνονόματος του ηγετικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ, που κάποια στιγμή, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 80, οδήγησε την χώρα σε μια σειρά από σκάνδαλα , που κατέστρεψαν και το ΠΑΣΟΚ και την κοινωνία.

– Είναι προφανώς απλώς … συνονόματος του υπουργού που έδινε “άτοκα δάνεια” σε πρώην πρωθυπουργό για να καλύψει την αγορά “του σκυλόσπιτου” κατά δηλώσαν αλλού συναδέλφου του στο υπουργικό συμβούλιο τότε.

– Είναι προφανώς απλώς … συνονόματος του κεντρικού στελέχους του κυβερνώντος κόμματος, του ΠΑΣΟΚ, που συνέχισε και αύξησε την πρακτική της ΝΔ για ρουσφετολογικές προσλήψεις, διορισμούς και άλλα εκεί την δεκαετία του 1980.

– Είναι προφανώς απλώς … συνονόματος, του ανθρώπου που ως υπουργός (άλλα και παλαιοτέρα ως στελεχώσου κινήματος) ήταν στα μέσα και στα έξω στο Καστρί , που αποτελούσε τότε την πηγή της εξουσίας και λίγο αργότερα ήταν από τους στενότερους ανθρώπους της επόμενης συζύγου του τότε
πρωθυπουργού, η σχέση με την όποια ( και τα όσα έγιναν εκείνη την περίοδο) ουσιαστικά κατέστρεψε την εικόνα του Α Παπανδρέου.

– Είμαι βέβαιος λοιπόν ότι πρόκειται περί συνωνυμίας του Πρόεδρου Της Δημοκρατίας, με τον πολίτικό, βουλευτή και υπουργό, Κάρολο Παπούλια, που ήταν στην πολιτική ζωή της χώρας όλα αυτά τα χρόνια.

– Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς η φράση που είπε το περασμένο Σάββατο κατά την εκδήλωση για την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας συμφώνα με την όποια “Αν είμαστε ειλικρινείς, θα αναγνωρίσουμε ότι η ευθύνη για την Ελληνική παρακμή βαραίνει κυρίως την πολιτική τάξη, που έχει την υποχρέωση να καθοδηγεί τις εξελίξεις.”

– Γιατί αν δεν πρόκειται περί συνωνυμίας, παράλληλα με αυτή την παραδοχή (αν την πιστεύει πραγματικά) ο πρόεδρος Κάρολος Παπούλιας θα έπρεπε να έχει υποβάλλει και την παραίτηση του, ως μικρή συμβολή (και συγγνώμη) στα όσα έκανε η πολιτική τάξη στην χώρα τα τελευταία χρόνια , όπως ο ίδιος παραδέχεται και δηλώνει προχθές.

Κάλλης Κων/νος
Ιστορικός

Πηγή: Λόγια του αέρα

Νταβούτογλου: Έχουμε τρόπους να απαντήσουμε στις Ελληνικές… προκλήσεις

Σχόλιο MacedonianAncestry:  Τις ποιες τις Ελλάδος;;

Τουρκικό δημοσίευμα αναφέρεται γενικότερα στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας και υπενθυμίζει ότι η Τουρκία θα απαντήσει σε ενδεχόμενη απόφαση επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων ή ανακήρυξη ΑΟΖ.

Πρόσφατα και εξαιρετικά δημοσιοποιημένα ευρήματα αερίου στην ανατολική Μεσόγειο μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου, σε συνδυασμό με την αδυναμία χρηματοδότησης από τη μεριά της Ελλάδας για καλύτερη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, έχει φέρει στο προσκήνιο το ζήτημα των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών.

Τα τελευταία δυο χρόνια Αθήνα και Άγκυρα έχουν επιχειρήσει να βελτιώσουν τις κάποτε τεταμένες σχέσεις, παρά τις μακροχρόνια παγιωμένες αντίθετες θέσεις για τα θαλάσσια δικαιώματα στο Αιγαίο. Ωστόσο, πρόσφατα δημοσιεύματα σε Ελληνικά ΜΜΕ ότι η χώρα ετοιμάζεται να οριοθετήσει μονομερώς τις ζώνες φέρει το ενδεχόμενο τριβών.

Ωστόσο, ο επικεφαλής Εξωτερικών Υποθέσεων της Τουρκίας επιμένει πως οι δυο χώρες έχουν «κανάλια» για να συζητήσουν και να επιλύσουν οποιαδήποτε διαφωνία.

Επίκεντρο της θέσης που έχει η Αθήνα για τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες είναι το ορόσημο της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο των Θαλασσών, ή το UNCLOS, στο οποίο είναι υπογράφουσες τόσο η Ελλάδα όσο και όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, όχι όμως και η Τουρκία.

Η σύμβαση, σε ισχύ από το 1994, αναγνωρίζει τα δικαιώματα του έθνους για επέκταση των χωρητικών υδάτων έως και 12 ναυτικά μίλια (22 χιλιόμετρα) και μια αποκλειστική οικονομική ζώνη έως 200 ναυτικά μίλια (370 χιλιόμετρα) από μία καθορισμένη παράκτια γραμμή βάσης. Μέχρι σήμερα, ούτε η Τουρκία ούτε η Ελλάδα έχουν επισήμως αξιωθεί οικονομική ζώνη ή έχουν επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της και για τα 12 μίλια στο Αιγαίο.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, Γρηγόρης Δελαβεκούρας, επανέλαβε αυτό το μήνα, κατά τη διάρκεια τακτικής ενημέρωσης του Τύπου, ότι «η πολιτική της Ελλάδας είναι η οριοθέτηση όλων των ναυτικών ζωνών με όλες τις γειτονικές χώρες, και το επιδιώκουμε αυτό όχι μόνο για τα προφανή οικονομικά οφέλη… αλλά επίσης επειδή αποτελεί αποφασιστικό βήμα προς την ενίσχυση της περιφερειακής σταθερότητας».

Αντιθέτως, ο Σελτσούκ Ουνάλ, εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας, δήλωσε στους SETimes πως η πιο πρόσφατη συζήτηση για την οριοθέτηση έχει δημιουργήσει «περιττές προσδοκίες» στην Ελληνική κοινή γνώμη προς το ζήτημα αυτό.

«Δεν έχουμε αντιρρήσεις όσο η Ελλάδα πραγματοποιεί τις δραστηριότητες εξόρυξης πετρελαίου και αερίου με όχι επιβλαβή τρόπο για τα δικαιώματα και τα οφέλη της Τουρκίας», δήλωσε ο Ουνάλ, προσθέτοντας, «Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει εμπόδιο ενάντια στις οικονομικές δραστηριότητες της Ελλάδας σχετικά με μη αμφισβητούμενες περιοχές».

Ο Τούρκος εκπρόσωπος Τύπου επικαλείτο επανειλημμένες αναφορές στο ζήτημα αυτό κατά τις πρόσφατες εκλογές της Ελλάδας το 2012, με ηχηρές απαιτήσεις τόσο από τη δεξιά όσο και από την αριστερά ώστε η επόμενη κυβέρνηση να οριοθετήσει μονομερώς τέτοιου είδους ζώνες γύρω από την περιτριγυρισμένη από νησιά και τη χερσονησιωτική Ελλάδα.

Γνωρίζοντας την αυξανόμενη προσοχή στο ζήτημα της οικονομικής ζώνης, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωσε σε συνάθροιση Τούρκων διπλωματών στη Σμύρνη νωρίτερα αυτό το μήνα πως αν η Ελλάδα προβεί σε μονομερή μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση και αγνοήσει την εθνική θέση της Τουρκίας, τότε η Τουρκία δεν πρόκειται να διστάσει να αποκριθεί.

«Ωστόσο, αναμένω πως δεν πρόκειται να υπάρξει ανάγκη για μία τέτοια ενέργεια», δήλωσε ο Νταβούτογλου. «Έχουμε ήδη λειτουργικό μηχανισμό με την Ελλάδα μέσω άλλων καναλιών».

Ο Ουνάλ σημείωσε επίσης πως με υψηλόβαθμες συναντήσεις μεταξύ των ηγετών των δυο χωρών να αναμένονται τους επόμενους μήνες, η Τουρκία προτίμησε να διευθετήσει το ζήτημα μέσω διαπραγματεύσεων.

«Επιθυμούμε να διατηρήσουμε τη θετική ατζέντα που υπάρχει στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας σε μία περίοδο που αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη βρίσκονται σε συνεχή διάλογο και αμοιβαίες επισκέψεις», δήλωσε ο Ουνάλ.

Στο συνδυασμό πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων και στη συχνά πικρόχολη πρόσφατη ιστορία προστίθενται τα 320 άρθρα συν τα παραρτήματα και το περίπλοκο νομικό πλαίσιο που περιέχεται στο διεθνές ναυτικό δίκαιο, φορτίο το οποίο δεν μπορεί να συνοψιστεί εύκολα σε σύντομα δελτία ειδήσεων.

«Επί του παρόντος, υπάρχουν δυο διαφορετικές αντιλήψεις, η αποκλειστική οικονομική ζώνη αποτελεί νέα ιδέα, η υφαλοκρηπίδα αποτελεί παλιά ιδέα. Η ΑΟΖ αποτελεί ανώτερη ιδέα της υφαλοκρηπίδας, καθώς η δεύτερη αφορά μόνο μεταλλεύματα στο υπέδαφος και στο θαλάσσιο βυθό, ενώ η ΑΟΖ περιλαμβάνει την αλιεία, το περιβάλλον και την ενέργεια από τη θάλασσα και πάνω απ’ αυτή», δήλωσε ο Θεόδωρος Καριώτης, καθηγητής οικονομικών ο οποίος έχει συγγράψει για τη διαφωνία που αφορά στο Αιγαίο, δήλωσε στους SETimes.

Η Άγκυρα επιμένει για διμερείς διαπραγματεύσεις, ενώ η Αθήνα θα ήθελε διευθέτηση του ζητήματος στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης.

Για τον Καριώτη, η βαθιά αποστροφή της Άγκυρας προς τη UNCLOS έγκειται απευθείας στο 121ο άρθρο της συνθήκης, ειδικά την παράγραφο Β, η οποία προσφέρει πλήρη δικαιώματα οικονομικής ζώνης στην ηπειρωτική ζώνη και στα νησιά.

Η μακρά θέση της Τουρκίας στο ζήτημα είναι πως η εφαρμογή των διατάξεων της συνθήκης είναι «περίπλοκη» σε ό,τι αφορά στο Αιγαίο λόγω των συγκεκριμένων γεωγραφικών ιδιοτήτων.

Τα επιχειρήματα που έχουν χρησιμοποιηθεί επανειλημμένως από την Άγκυρα κατά τις τελευταίες δεκαετίες είναι πως το Αιγαίο, με τα 2.400 τουλάχιστον νησιά του, αποτελεί «ημίκλειστη θάλασσα» και πως υπάρχουν «ειδικές συνθήκες», οι οποίες δεν έχουν συμπεριληφθεί στη UNCLOS.

Αναμφίβολα, ένα σημαντικό εμπόδιο σε οποιεσδήποτε μελλοντικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας θα κινηθούν γύρω από το μικρό νησί του Καστελόριζου το οποίο βρίσκεται 570 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Αθήνας ωστόσο μόνο 2 χιλιόμετρα από τη μικρή παράκτια Τουρκική πόλη Κας.

«Εάν δοθεί στην περιοχή του Καστελόριζου ‘πλήρης ισχύς’ κατά την οριοθέτηση, τότε η Ελλάδα θα έχει ναυτικά σύνορα με την Κύπρο. Εάν το Καστελόριζο λάβει ‘μερική ισχύ’ τότε η Τουρκία θα έχει ναυτικά σύνορα με την Αίγυπτο και η Ελλάδα δεν θα έχει με την Κύπρο», δήλωσε ο Καριώτης.

Αναφερόμενη στην περίπτωση του Καστελόριζου, η Χαριτίνη Δίπλα, καθηγήτρια διεθνούς δικαίου με εκπαίδευση στην Ελβετία και εξειδίκευση στο ναυτικό δίκαιο και στο καθεστώς των νησιών, ανέφερε πως οποιοδήποτε διεθνές δικαστήριο θα εξετάσει τη γεωγραφική θέση του Καστελόριζου και των νησίδων του.

Συγκεκριμένα, ένα δικαστήριο θα εξετάσει «την επίδραση που έχει στη γραμμή βάσης… την περιοχή της ναυτικής ζώνης στην οποία έχει δικαίωμα, σε σχέση με την περιοχή του ίδιου του νησιού», ανέφερε.

«Φυσικά, το Καστελόριζο κατοικείται, και έχει δικαίωμα σε ναυτικές ζώνες, πιθανότατα ωστόσο, [οι διεθνείς δικαστές] να του δώσουν μειωμένη επιρροή στη μέση γραμμή βάσης. Φυσικά, κανένας δεν γνωρίζει πόσο εξαρτάται κάτι τέτοιο από τα επιχειρήματα των δυο χωρών και από την άποψη των δικαστών», ανέφερε, επισημαίνοντας την περιπλοκότητα του ζητήματος.

Στο άρθρο αυτό συνέβαλε η ανταποκρίτρια των SETimes Μενεξέ Τοκιάι στην Κωνσταντινούπολη.

Πηγή: Maccunion

REAL NEWS: ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ Η ΑΟΖ

Ποιες εισηγήσεις δέχεται ο πρωθυπουργός. Στη σύσκεψη των αρχηγών οι οριστικές αποφάσεις

γράφει η Αλεξία Τασούλη

ΔΥΟ -ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΣΕΣ εισηγήσεις έχει δεχτεί ο πρωθυπουργός για το θέμα της ΑΟΖ, το οποίο πλέον έχει εισέλθει στην τελική ευθεία, με όλες τις παραμέτρους να έχουν μπει εξαντλητικά στο μικροσκόπιο. Το ζήτημα χειρίζεται αποκλειστικά ο πρωθυπουργός καθώς αποτελεί προεκλογική και πρωτοχρονιάτικη δέσμευσή του, και μέσα στις επόμενες εβδομάδες αναμένεται να πάρει την απόφαση για το ποια εισήγηση θα ακολουθήσει, αφού θα έχει προηγηθεί η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών όπου και θα ενημερώσει τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Φώτη Κουβέλη.

Ο Αντώνης Σαμαράς άκουσε και διάβασε προσεκτικά τις δύο εισηγήσεις, η μία εκ των οποίων προέρχεται από τον υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλο και η άλλη μέσα από το Μέγαρο Μαξίμου και τους στενούς του συνεργάτες. Το υπουργείο Εξωτερικών τηρεί πιο μετριοπαθή στάση και δίνει έμφαση στις αντιδράσεις που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προκληθούν στο Αιγαίο και τη Θράκη σε περίπτωση που ο Αντ.Σαμαράς προχωρήσει σε ανακήρυξη της ΑΟΖ. Η δεύτερη εισήγηση προέρχεται από τον στενό του συνεργάτη Χρύσανθο Λαζαρίδη ο οποίος θεωρεί ότι με μια σαφή και ξεκάθαρη κίνηση στην εξωτερική πολιτική θα αναβαθμιστεί ο γεωστρατηγικός ρόλος της χώρας και θα αντιστραφεί το αρνητικό κλίμα που επικρατεί λόγω της οικονομικής κρίσης στο εσωτερικό.

Ο πρωθυπουργός θα λάβει την τελική απόφαση με γνώμονα τη μεγιστοποίηση των κερδών για τη χώρα, την περιφρούρηση των συμφερόντων της αλλά και την αποφυγή όξυνσης της ήδη τεταμένης κατάστασης στην περιοχή του Αιγαίου. Η όποια απόφαση, ωστόσο, θα εξαρτηθεί από τις συγκυρίες και το διεθνές πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον.

Πιο συγκεκριμένα, οι συγκυρίες αυτές αφορούν τις εκκρεμότητες που υπάρχουν σε σχέση με το μνημόνιο, οι οποίες θα πρέπει να κλείσουν μέσα στον Φεβρουάριο, αλλά και το ταξίδι του πρωθυπουργού στις Η ΠΑ, που θα γίνει εντός του Μαρτίου. Το ταξίδι στην Άγκυρα θα πραγματοποιηθεί, ο Αντ. Σαμαράς θα έχει συνάντηση με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όμως διπλωματικές πηγές λένε ότι δεν πρόκειται παραμονές της επίσκεψης να του προσφέρει το «δώρο» της ανακήρυξης της ΑΟΖ. Η πιθανότερη ημερομηνία διεξαγωγής του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας είναι η 5η Μαρτίου, ενώ τη Δευτέρα θα πραγματοποιηθεί ο 54ος γύρος διερευνητικών επαφών Ελλάδας-Τουρκίας.

Άλλη μια συγκυρία είναι πώς θα έχει διαμορφωθεί το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, καθώς το κλίμα πόλωσης που προκλήθηκε αυτή την εβδομάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδείκνυται για πρωτοβουλίες που απαιτούν τον υψηλότερο βαθμό συνεννόησης. Ειδικοί επισημαίνουν ότι το ζητούμενο δεν είναι η ΑΟΖ ή η υφαλοκρηπίδα, αλλά οι απρόβλεπτοι γείτονες οι οποίοι δεν δέχονται την οριοθέτηση καμίας θαλάσσιας ζώνης δεν έχουν υπογράψει το Δίκαιο της θάλασσας και επιδιώκουν οριοθέτηση με βάση τις αρχές της αναλογικότητας και της ευθυδικίας. Πάντως ενδεικτικό της κινητικότητας που υπάρχει είναι το γεγονός ότι ο υπουργός Άμυνας Πάνος Παναγιωτόπουλος σε ημερίδα που πραγματοποιήθηκε για την ενεργειακή ασφάλεια και άμυνα και χωρίς να ερωτηθεί αναφέρθηκε στην πρόθεση του πρωθυπουργού, λέγοντας ότι ο Αντ. Σαμαράς δεν έχει απομακρυνθεί ούτε ένα χιλιοστό από όσα έχει δεσμευτεί σε σχέση με την αποκλειστική οικονομική ζώνη την περίοδο προ των εκλογών.

Πάντως ο πρωθυπουργός θέλει την ευρύτερη συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης σε όποια κίνηση κι αν κάνει και μάλλον πρέπει να είναι ικανοποιημένος από τις αναφορές του Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ, ο οποίος μετά τις συναντήσεις του στο State Department ακολουθώντας την εθνική γραμμή, είπε ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να διαπραγματευτεί με κανέναν το δικαίωμά της στην αποκλειστική οικονομική της ζώνη, ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμά της και ότι πρέπει να υποστηριχθεί και από τις ΗΠΑ.

Αλβανία
Σε νέα φάση θα μπουν και οι ελληνοαλβανικές σχέσεις σε περίπτωση που η Ελλάδα προχωρήσει στο θέμα της ΑΟΖ, καθώς υπάρχει εκκρεμότητα με την Αλβανία, αφού η συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών ακυρώθηκε στο Συνταγματικό Δικαστήριο των Τιράνων, έπειτα από προσφυγή του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Η χώρα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο, ο Σαλί Μπερίσα διατηρεί υψηλή την εθνικιστική ρητορική του, ενώ τα χρονοδιαγράμματα πιέζουν και για την ολοκλήρωση της πρότασης του αγωγού ΤΑΡ που θα μεταφέρει αζέρικο αέριο μέσω Ελλάδας Αλβανίας και Ιταλίας.

ΣΚΟΠΙΑΝΟ: Δυσαρέσκεια για τον Φούλε
ΕΝΟΧΛΗΜΕΝΗ φαίνεται να είναι η Αθήνα από τις πρωτοβουλίες που έχει αναπτύξει ο Στέψαν Φούλε. Ο επίτροπος της Ε.Ε., μετά τις επιστολές που έστειλε στους Δημήτρη Αβραμόπουλο και Νίκολα Ποπόσκι, με τις οποίες ζητά τριμερή συνάντηση σε μια προσπάθεια να αναβαθμίσει τον ρόλο του ως επιτρόπου αρμόδιου για τη διεύρυνση, πραγματοποίησε αυτή την εβδομάδα αιφνιδιαστική επίσκεψη στα Σκόπια. Το υπουργείο Εξωτερικών θεωρεί 6π οι παρεμβάσεις του δεν έχουν σχέση με τις επίσημες διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, ενώ την ερχόμενη Τρίτη θα υπάρξει και νέα συνάντηση ίων Αδαμάντιου Βασιλάκη και Ζόραν Γιόλεβκι υπό τον Μάθιου Νιμιτς. Ο Αμερικανός διαμεσολαβητής φαίνεται να προτείνει ονομασία που να προσδιορίζει τον γεωγραφικό προσδιορισμό, ενώ για τον όρο erga omnes που θέτει η ελληνική πλευρά οι ίδιες πληροφορίες λένε 6η προτείνει να κρατήσουν τα Σκόπια τη συνταγματική τους ονομασία μόνο στο εσωτερικό.

Αποφασιστικότητα

Γράφει η Χριστίνα Κοραή

Α Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ περιμένει τη χρονική συγκυρία που θα είναι ιδανική για την ανακήρυξη ΑΟΖ, τότε καλύτερα να τη σβήσει από την ατζέντα της. Ποτέ δεν θα έρθει μια τέτοια στιγμή. Τα εθνικά μας θέματα είναι πολλά, αιχμής και έχουν να κάνουν με διάφορες χώρες (Τουρκία, Αλβανία, Σκόπια, Αίγυπτο, Ισραήλ κ.λπ.). Όταν το κλίμα θα είναι καλό με τη μία χώρα, δεν θα είναι με άλλους γείτονες. Οπότε οι αναβολές και οι αναστολές δεν έχουν νόημα. Κρατάνε πίσω τις πρωτοβουλίες. Φρενάρουν την αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου που μπορεί να έχουν οι ελληνικές θάλασσες και στα έσοδα του οποίου μπορεί να προσδοκά π Ελλάδα των μνημονίων. Ο Αντώνης Σαμαράς έχει μπροστά του τις εισηγήσεις του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλου και του στενού του συνεργάτη Χρύσανθου Λαζαρίδη. Έχει διαμορφωμένη και προσωπική άποψη αφού ήταν ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που έθεσε μετ’ επιτάσεως το θέμα της ΑΟΖ, από τότε που ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση. Ούτε με τους κυβερνητικούς του εταίρους θα βρει μεγάλες δυσκολίες. Η ΑΟΖ είναι και δική τους δέσμευση. Αποφασιστικότητα χρειάζεται για το μεγάλο βήμα.

Πηγή: Βορειοηπειρωτικά

Ελληνική ΑΟΖ: Αλβανικοί λεονταρισμοί και άγνοια κινδύνου…

Η Αλβανία φαίνεται να οδηγείται στον δρόμο της… απωλείας εάν το δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας είναι ακριβές και εμμέσως πλην σαφώς υπογραμμίζει πως δεν πρόκειται να δεχτεί το δικαίωμα της Ελλάδας στην ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.

Σύμφωνα λοιπόν με την εφημερίδα «Gazeta Shqiptare» η οποία παραπέμπει σε πηγές από το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας αναφέρεται πως οι διπλωματικές υπηρεσίες της χώρας αυτής εξετάζουν τα δεδομένα ενώ φαίνεται να πιστεύουν πως «η ελληνική πλευρά δεν έχει προχωρήσει σε ένα τέτοιο βήμα επίσημα», ενώ συμπληρώνουν πως από τη πλευρά τους θα εξετάσουν «με την δέουσα προσοχή το θέμα» και όπως αναφέρεται επί λέξη «θα κάνουμε την κίνηση μας τη στιγμή που η πρωτοβουλία αυτή θα υλοποιηθεί, πάντα προς το καλύτερο συμφέρον της Δημοκρατίας της Αλβανίας. Εμείς θα εξετάσουμε τα βήματα που θα ακολουθήσουμε μόνο για την περίπτωση που η Ελλάδα θα προχωρήσει σε μονομερή δήλωση στον ΟΗΕ».

Το «defence-point.gr» δεν έχει παρά να παρατηρήσει τα εξής αναφορικά με το ζήτημα των σχέσεων των Τιράνων με τη χώρα μας:

H Αλβανία θα έπρεπε να γνωρίζει πως για μία σειρά πολύ σοβαρών οικονομικών, κοινωνικών, στρατηγικών ακόμα και ιστορικών και «φυλετικών» λόγων η Ελλάδα αποτελεί στη πραγματικότητα έναν σύμμαχο, τουλάχιστον στο τακτικό επίπεδο, και ιδιαίτερα αναφορικά με τις «φιλοδοξίες» κάποιων κύκλων αυτής στο θέμα των Σκοπίων. Δεν υπάρχει κανένας μα κανένας λόγος η χώρα αυτή να λειτουργεί με ψυχροπολεμικά αταβιστικά σύνδρομα τη στιγμή που τουλάχιστον σε ένα θέμα το οποίο επηρεάζει άμεσα και τα δύο κράτη είμαστε φυσικοί σύμμαχοι.

Η Αλβανία θα πρέπει να γνωρίζει ακόμα πως η εποχή που λειτουργούσαν ως τα «χαϊδεμένα» παιδιά της Δύσης απέναντι στους «κακούς» Σέρβους έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Το Βελιγράδι χρόνο με τον χρόνο γίνεται όλο και δυνατότερο, ενώ χρόνο με τον χρόνο οδηγείται στις αγκάλες πιο «πατριωτικών» κυβερνήσεων με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την υπόθεση του Κοσσυφοπεδίου. Το «μαγαζί γωνία» δε δεν μπορεί παρά να είναι η Ελλάδα με τη Κύπρο, για πλειάδα λόγων και εάν δεν αντιλαμβάνονται τις συγκεκριμένες μεταβολές τότε θα πρέπει κάποιος να τους μιλήσει για τη μεθοδολογική ανάλυση των Διεθνών Σχέσεων με το όνομα Γεωπολιτική.

Η Αλβανία θα έπρεπε ακόμα να γνωρίζει πως στη πύλη εισόδου στην ΕΕ θα πρέπει να συναντήσει την Αθήνα και την Λευκωσία, οι οποίες έχουν θέσει ως κύρια στρατηγική επιλογή την ανακήρυξη εμπέδωση και εκμετάλλευση της ΑΟΖ.

Η Αλβανία, είμαστε σίγουροι πως αντιλαμβάνεται πως εάν και για οποιοδήποτε λόγο κάποιος «μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας» πολιτικός της χώρας της θα ήθελε να δημιουργήσει πρόβλημα με την Ελλάδα, θα πρέπει να απαντήσει πρώτα στο παρακάτω ερώτημα: Ποιος πρόκειται να φτάσει πρώτα πού, οι Αλβανοί στην… Πρέβεζα (αφερίμ Δρ. Μπερίσα) ή οι Έλληνες (συμπεριλαμβανομένου και των Βορειοηπειρωτών) στον Αυλώνα;

Στο θέμα δε της Οθωμανολαγνίας, όπως έχουμε γράψει χιλιάδες φορές, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε στους φίλους μας στα Τίρανα πως η Τουρκία για να τους βοηθήσει θα πρέπει πρώτα να τους… φτάσει. Για να τους φτάσει θα πρέπει να περάσει διά της Ελλάδας, ενώ θα πρέπει να μην αντιδράσει σε μία τέτοια κίνηση ούτε η Δύση, ούτε το Ισραήλ, ούτε η Σερβία, ούτε η Ρωσία. Για να το πούμε με απλά λόγια το να πάει ένα τουρκικό υποβρύχιο στην νήσο Σασσώνα το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να εμπλέξει τη χώρα σε κάτι από το οποίο όταν θα «ξεμπλέξει» δεν θα είναι ποτέ η ίδια.

Ας θυμηθεί η Αλβανία πως μεταξύ των γειτόνων της με τους Σέρβους βρίσκονται σε εμπόλεμη ουσιαστικά κατάσταση ενώ με τους Σκοπιανούς εποφθαλμιούν το μισό τους κράτος. Δηλαδή, θα ήταν σοβαρό εκ’ μέρους τους, εξυπηρετώντας τα κελεύσματα της Άγκυρας, να τα βάλουν με τον μόνο γείτονα ο οποίος τους υποστήριξε όταν το είχαν περισσότερο ανάγκη, τη δεκαετία του ‘90, τους υποστηρίζει σήμερα στο να γίνουν δεκτοί σε διαφόρους διεθνείς οργανισμούς, και δέχεται να συμπεριληφθούν σε μεγάλα ενεργειακά σχέδια; Πόσο σοφό είναι να δημιουργήσεις εχθρούς σε όλες τις πλευρές των χερσαίων σου συνόρων; Μήπως ζήλεψαν τη κατορθώματα της πολιτικής «μηδενικών προβλημάτων» του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου;

Σε κάθε περίπτωση να τους υπενθυμίσουμε πως η Ελλάδα παρά τα οικονομικά της προβλήματα δεν έχει καταρρεύσει και ούτε πρόκειται (ακόμα και εάν στον οικονομικό τομέα αντιμετωπίσει μεγαλύτερα προβλήματα, τα εθνικά ζητήματα δεν επηρεάζονται αφού εκεί υπεισέρχονται διάφοροι εσωτερικοί και εξωτερικοί εξισορροπητικοί παράγοντες), και αφού είναι γείτονες και αρκετοί εξ αυτών γνωρίζουν ιστορία, θα ξέρουν πως μόνο όταν τα είχαν καλά με τους Έλληνες κατάφερναν να επιβιώσουν (ας ρωτήσουν και τον Γεώργιο Καστριώτη, γνωστό στη χώρα τους ως… Σκεντέρμπεη, να δούμε τι θα τους πει και κυρίως σε τι γλώσσα θα τους «ενημερώσει»). Τέλος, το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας ισχύει στο ακέραιο ενώ κατά ένα περίεργο τρόπο το «εμπόλεμο» με την Ελλάδα δεν έχει αρθεί.

Κάνοντας έκκληση στη λογική ας δούνε το πώς ακριβώς έχουν έρθει κοντά η Βουλγαρία με την Ελλάδα ας παραδειγματιστούν και ας αντιληφθούν πως ότι και να τους τάζει ο κύριος Νταβούτογλου για να τους το δώσει θα πρέπει πρώτα να γονατίσει την Ελλάδα, βάζουν στοίχημα πως θα συμβεί κάτι τέτοιο;

Πηγή: Defence-Point

Ἀλβανία: «Ἄν τολμήσῃ ἡ Ἑλλάδα νά ἀνακηρύξῃ ΑΟΖ θά ἀντιδράσουμε»

Τα Τίρανα λειτουργώντας ως φερέφωνο και “frontman” Άγκυρας δηλώνουν ότι “Θα αντιδράσουν ενεργά σε περίπτωση που η Ελλάδα θα υποβάλει μονομερώς στα Ηνωμένα Έθνη τους χάρτες των θαλασσίων συνόρων με τις γειτονικές της χώρες” χωρίς να δευκρινίζουν τι είδους ενεργού αντίδρασης θα επιλέξουν. Μήπως … πόλεμο;

Ή θα τολμήσουν να ανακηρύξουν ΑΟΖ επάνω στην ελληνική διακινδυνεύοντας ακόμα και μια ένοπλη σύγκρουση με την Ελλάδα (αν, φυσικά, στην Αθήνα υπήρχε κυβέρνηση με “balls” που λένε και οι Αμερικανοί…)

Η αλβανική εφημερίδα «Gazeta Shqiptare» αναφέρεται σε επίσημες πηγές του υπουργείου Εξωτερικών οι οποίες φέρεται να είπαν πως «μέχρι στιγμής έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ελληνική πλευρά δεν έχει προχωρήσει σε ένα τέτοιο βήμα επίσημα. Εμείς θα εξετάσουμε με την δέουσα προσοχή το θέμα και θα κάνουμε την κίνηση μας τη στιγμή που η πρωτοβουλία αυτή θα υλοποιηθεί, πάντα προς το καλύτερο συμφέρον της Δημοκρατίας της Αλβανίας. Εμείς θα εξετάσουμε τα βήματα που θα ακολουθήσουμε μόνο για την περίπτωση που η Ελλάδα θα προχωρήσει σε μονομερή δήλωση στον ΟΗΕ».

Από το υπουργείο Εξωτερικών (κύκλοι του οποίου ευθύνονται 100% για την δημοσιοποίηση των ελληνικών προθέσεων) δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής επίσημη απάντηση, ούτε στον Α. Νταβούτογλου, ούτε στους Αλβανούς.

Είναι σαφέστατο ότι η Άγκυρα εργάζεται “κυκλωτικά” και μετά την Λιβύη και την ίδια την Τουρκία, ήρθε η Αλβανία που έχει δορυφοροποιηθεί πλήρως από την Τουρκία να το παίξει “τσαμπουκάς” στην Ελλάδα. Στην περίπτωση της Αλβανίας, υπάρχει και συγκεκριμένο ενδιαφέρον για περιοχές του Βορείου Ιονίου 100%, φυσικά εντός της ελληνικής ΑΟΖ, που είναι σφόδρα πιθανές να κρύβουν πετρελαιοφόρα πεδία στο υπέδαφος.

Τα αποτελέσματα της κατευναστικής πολιτικής προς όλους, της εγκατάλειψης της ελληνικής μειονότητας και και των εναγκαλισμών με το καθεστώς Μπερίσα…

Πηγή: Φιλονόη

ΠΟΙΕΣ ΧΩΡΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΑΟΖ

Συνάντηση Σαμαρά-Ερντογάν…

Σιγουριά εμφανίζει η Αθήνα στις κινήσεις της ως προς την ανακήρυξη ΑΟΖ (“μερική” ή “ολική”) και φαίνεται ότι παρά τον προβληματισμό που υπήρξε από την διαρροή των προθέσεων της να προχωρήσει σε αυτή την κίνηση (η διαρροή αποδίδεται σε κύκλους του ΥΠΕΞ που δεν επιθυμούν μία τέτοια εξέλιξη) δεν αλλάζει ο αρχικός σχεδιασμός.

Για τον λόγο αυτό και δεν απαντά ακόμα στον Τούρκο ΥΠΕΞ Α.Νταβούτογλου.

Η Ελλάδα θα προχωρήσει στην κίνησή της και έχει την κάλυψη σίγουρα Ρωσίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ισραήλ και σίγουρα δεν είναι αρνητικές οι ΗΠΑ. Υπάρχει βάθος διεργασιών για το όλο θέμα…

Αυτά ήταν γνωστά από το τέλος της χρονιάς, αλλά είχε γίνει προσπάθεια από την κυβέρνηση να μην διαρρεύσουν. Τώρα που διέρρευσε η πρόθεση και η Άγκυρα φυσικά αμέσως ανέβασε το θερμόμετρο, δεν αλλάζει τίποτα, εκτός από το ότι κρίνεται αναγκαίο να υπάρξει συνάντηση του Α. Σαμαρά με τον Ρ. Τ. Ερντογάν, η οποία θα πραγματοποιηθεί άμεσα, πιθανότατα στην Τουρκία, αν δεν αλλάξει κάτι στο μεταξύ.

Η Αθήνα θέλει να πολάβει τις εξελίξεις πριν η Τουρκία βγάλει ερευνητικό σκάφος στην περιοχές που έχει δεσμεύσει και βρίσκονται επί τις υφαλοκρηπίδας. Το σενάριο που συνδέει τις εξελίξεις στην Συρία με την ανακήρυξη ΑΟΖ είναι υπαρκτό, αφού θα υπάρξει τέτοια συσσώρευση ναυτικών δυνάμεων στην περιοχή που για την Τουρκία δεν θα είναι εύκολο να κάνει τέτοιες κινήσεις. Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ξεκινούν μείζονες αεροναυτικές ασκήσεις από την Ελλάδα στην Α. Μεσόγειο επάνω στις περιοχές που έχει αναγγείλλει έρευνες η Τουρκία.

Ήδη από τον περασμένο Μάιο η Αθήνα κατέθεσε στα Ηνωμένα Έθνη τις θέσεις της με παράρτημα (ΑΝΝΕΧ) που κατέθεσε στον διεθνή οργανισμό, με το οποίος ενσωματώνει ενημερώνει για την ενσωμάτωση στη νομοθεσία της των προβλέψεων της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας στον νόμο 4001/2011, που ορίζει το καθεστώς ερευνών για κοιτάσματα υδρογονανθράκων και καθιστά τη διεθνή κοινότητα ενήμερη για τις θέσεις της όσον αφορά τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών.

Στο παράρτημα γίνεται αναφορά στο δικαίωμα για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων «στην ξηρά, σε λίμνες και υποθαλάσσιες περιοχές επί των οποίων η Ελληνική Δημοκρατία ασκεί κυριαρχία ή κυριαρχικά δικαιώματα σε συνάφεια με τις πρόνοιες της Σύμβασης του 1982, των Ηνωμένων Εθνών, για το Δίκαιο της Θάλασσας».

Ακολούθως, γίνεται αναλυτική περιγραφή του πώς νοείται πλέον για την ελληνική πλευρά ο όρος «υποθαλάσσιες περιοχές»: Πρόκειται για «τον βυθό και το υπέδαφος των εσωτερικών υδάτων, των χωρικών υδάτων, της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (μόλις ανακηρυχθεί), σε μια απόσταση 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης, από τις οποίες μετριέται το εύρος των χωρικών υδάτων.

Ελλείψει συμφωνίας καθορισμού με τα γειτονικά κράτη, των οποίων οι ακτές είναι έναντι ή παρακείμενες των ακτών της Ελληνικής Δημοκρατίας, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (μόλις ανακηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας ισαπέχει από τα πλησιέστερα σημεία των γραμμών βάσης (ηπειρωτικών και νησιωτικών) από τα οποία μετριέται το εύρος των χωρικών υδάτων».

Η Ρωσία, στηρίζει αναφανδόν, Η Γαλλία το ίδιο, η Γερμανία, βλέπει το όλο θέμα ως “ευκαιρία” να αποκτήσει “ενεργειακή ενδοχώρα, οι ΗΠΑ θεωρούν ότι θα είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν. Οι ΕΔ έχουν ένα μικρό παράθυρο ισοροπίας ισχύος για ένα χρόνο περίπου, ακόμα. Μετά η εισαγωγή νέων όπλων στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα κάνει αφόρητη την κατάσταση.

“Ή τώρα ή ποτέ” ακούστηκε από έναν ανώτατο αξιωματικό σε σύσκεψη για το θέμα στο υπουργείο Άμυνας…

Πηγή: Maccunion

Οι Τούρκοι μας απειλούν με πόλεμο. Νταβούτογλου: Η Τουρκία θα απαντήσει κατάλληλα αν η Ελλάδα ανακηρύξει ΑΟΖ… (Μέρη Α’ & Β’)

Μέρος Α’
«Η Τουρκία παρακολουθεί στενά οποιαδήποτε μονομερή απόπειρα της Ελλάδος ή άλλων χωρών να διευρύνουν την οικονομική τους ζώνη ή να διεξάγουν έρευνες για πετρέλαιο. Κάθε χώρα έχει δικαίωμα να πραγματοποιήσει τέτοια ανακήρυξη στα Ηνωμένα Έθνη. Σε αυτή την περίπτωση όμως, η Τουρκία θα κηρύξει ΑΟΖ που βέβαια θα περιλαμβάνει όλες τις περιοχές δικαιωμάτων μας” (σ.σ. που είναι επάνω στις ελληνικές περιοχές υφαλοκρηπίδας και δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ που συνιστά το σύμπλεγμα του Καστελόριζου)…
Η περιοχή που η Τουρκία θεωρεί ότι είναι τουρκική ΑΟΖ είναι αυτή που δημοσιεύουμε.Οι σχετικές δηλώσεις δημοσιεύονται στην τουρκική εφημερίδα «Zaman», συμφερόντων του Φετουλάχ Γκιουλέν ο οποίος συμμετέχει σε έναν από τους τουρκικού ομίλους που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για ελληνικές μαρίνες, αεροδρόμια, κλπ και η οποία εκφράζει παγίως τις κυβερνητικές θέσεις.

Επιπλέον, ο Τούρκος αξιωματούχος απειλεί ευθώς με “θερμή” κρίση σε περίπτωση που η Ελλάδα τολμήσει να αντιπαρατεθεί στην Τουρκία στην ΑΟΖ που θα κηρύξει η Άγκυρα και δηλώνει ότι “Ανεξάρτητα με το αν είμαστε απασχολημένοι στην Συρία θα αντιδράσουμε ακαριαία. Aυτές είναι εκτιμήσεις των Ελλήνων. Θα δούμε στην πράξη τι θα γίνει”.

Η απάντηση της Τουρκίας έρχεται με τον ίδιο τρόπο που η Ελλάδα θέλησε να σφυγμομετρήσει τις αντιδράσεις της Άγκυρας στο θέμα δηλαδή με διαρροή πρόθεσης “μερικής ανακήρυξης ΑΟΖ με αποστολή των συντεταγμένων για τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στα Ηνωμένα Εθνη μέσα στους πρώτους μήνες του 2013”. Δηλαδή “ολίγον έγκυος”, όπως σημειώναμε εχθές. Την απάντηση την πήραν. Τώρα τι θα κάνουν;

Η ελαφρότητα της διαχείρισης, είναι πραγματικά πρωτοφανής. Εκτός και αν κάποιοι μέσα στην κυβέρνηση θέλουν να σαμποτάρουν την όλη κίνηση και προχώρησαν σε τέτοια ενέργεια διαρροής.

Η ΑΟΖ ανακηρύσσεται ή έστω οι συντεταγμένες αποστέλλονται αιφνιδιαστικά και χωρίς καμία προειδοποίηση. Αλλά πως να συμβεί αυτό στο διάτρητο υπουργείο Εξωτερικών όπου και μόνο στο άκουσμα της λέξης “ΑΟΖ”, κάποιοι αλλάζουν σώβρακο;

Εν πάση περιπτώσει επειδή τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και το διακύβευμα είναι κολοσσιαίο και συγκρίνεται μόνο με περιπτώσεις, όπως π.χ. την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου μετά τον Β’Π.Π., κάποιοι στα Επιτελεία επιμένουν να εργάζονται για να είναι έτοιμο, στο μέτρο του δυνατού, το στράτευμα.

“Θα σας εκπλήξουμε με τις δυνατότητες που έχουμε ακόμα και τώρα” είπε στο defencenet.gr ανώτατος αξιωματικός του ΓΕΕΘΑ, ανναφερόμενος στις μεγάλες αεροναυτικές ασκήσεις που ετοιμάζει η Ελλάδα ακριβώς για να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της στην ελληνική υφαλοκρηπίδα…

Μέρος B’
Ο υπουργός Εξωτερικών Ahmet Davutoğlu, σε δηλώσεις του πριν λίγο στου τουρκικό κανάλι TRT για το θεμα της ΑΟΖ είπε ότι “Πρέπει να αποφεύγονται οι μονόπλευρες κινήσεις που μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα να απαντήσει η Τουρκία με ότι αυτό συνεπάγεται. Τη στιγμή που οι σχέσεις μεταξύ των δύο χώρων έχουν κερδίσει ώθηση, είναι πολύ σημαντικό τα επόμενα να γίνονται σε συνεργασία.

Βέβαια όλοι γνωρίζουν την εθνική μας θέση. Γνωρίζουμε αμοιβαία με την Ελλάδα τις θέσεις μας. Σε μια τέτοια περίπτωση και η Τουρκία μπορεί να ανταπαντήσει, αλλά ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί. Υπάρχει μεταξύ μας ένας μηχανισμός διαλόγου και άλλων οδών» είπε με θράσος χιλίων πιθήκων ο Α.Νταβούτογλου.

Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας, Τανέρ Γιλντίζ, αναφέρθηκε σε “αμφισβητούμενες περιοχές” και εμμέσως απείλησε την Ελλάδα να μην τολμήσει να κάνει εργασίες σε περιοχές του Αιγαίου χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Άγκυρας υπενθυμίζοντας τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ελλάδα…

“Δεν νομίζω ότι η γειτονική χώρα, που ασχολείται με τόσες οικονομικές δυσκολίες, θα εγκαινιάσει νέα πεδία αντιδικίας”, επισήμανε ο κ. Γιλντίζ και πρόσθεσε: “Αφού δεν το κάνει η Τουρκία, που έχει μια καλπάζουσα οικονομία, δεν πιστεύω ότι θα το κάνει η Ελλάδα η οποία αντιμετωπίζει οικονομική κρίση. Εμείς δεν σχεδιάζουμε να προβούμε σε εργασίες στις αμφισβητούμενες περιοχές του Αιγαίου. Έχουμε προβεί σε θετικά βήματα για τη φιλία μεταξύ των δύο χωρών και σχεδιάζουμε να το συνεχίσουμε αυτό”.

Τα ίδια έλεγε βέβαια και στην περίπτωση της Κύπρου. Και κατάπιε την γεώτρηση χωρίς να μπορέσει να κάνει το παραμικρό…

Πηγή: Defencenet

Στο προσκήνιο η κήρυξη ΑΟΖ. Ποια είναι τα δεδομένα…

Πληθαίνουν οι πληροφορίες που θέλουν την κυβέρνηση να προσανατολίζεται στην κήρυξη ΑΟΖ. Τα δεδομένα έχουν ως εξής:

– Μονόπλευρη κήρυξη ΑΟΖ σημαίνει casus belli (αιτία πολέμου) για την Τουρκία. Σημείο κλειδί είναι το Καστελόριζο, για το οποίο η Τουρκία μάχεται να αποδείξει ότι δεν είναι ελληνικό έδαφος, παρά ανήκει στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι στο Αιγαίο.

– Η κατάσταση με την Αίγυπτο και τη Λιβύη δεν είναι η καλύτερη.

– Η Τουρκία προσπαθεί με Αίγυπτο να καθορίσει ΑΟΖ, παρακάμπτοντας την Ελλάδα. Πρόβλημα: Η στάση της Κύπρου και το γεγονός ότι Τουρκία και Αίγυπτος δεν έχουν εφαπτόμενες ΑΟΖ καθώς ανάμεσά τους υπάρχει το Καστελόριζο.

– Στην Λιβύη το νέο καθεστώς αποκλείει τις διμερείς διαπραγματεύσεις και αντιπροτείνει «πολυμερείς»! Δηλαδή παραπέμπει το ζήτημα στις καλένδες.

– Η Τουρκία, εκτός των άλλων, έχει το βλέμμα της στραμμένο σε Κουρδικό, Συρία αλλά και στο εσωτερικό της χώρας της. Αυτό δεν σημαίνει ότι σε περίπτωση μονομερών κινήσεων από την ελληνική πλευρά, δεν θα προβεί σε «θερμή» παρέμβαση στο Αιγαίο, είτε ως κίνηση απελπισίας είτε ως κίνηση για δημιουργία de facto καταστάσεων. Με δεδομένη την ήττα στο Κουρδικό η Άγκυρα δεν μπορεί να επιτρέψει νέες απώλειες.

– Ούτε η Τουρκία ούτε οι ΗΠΑ, έχουν υπογράψει και άρα δεν δεσμεύονται από την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.

– Η Τουρκία μέσω της Λιβύης θέλει να θέσει θέμα αμφισβήτησης της Γαύδου.

– Την Ρωσία, όπως δείχνουν τα πράγματα, την συμφέρει το Αιγαίο να κατοχυρωθεί ως ελληνική θάλασσα.

– Οι Η.Π.Α. σκέφτονταν την συνεκμετάλλευση με την Τουρκία και είχαν αποκλείσει μονόπλευρες κινήσεις. Μήπως π μεγάλο-ιδεατισμός της Τουρκίας χει βάλει την Ουάσινγκτον σε σκέψεις; Θα δείξει ο χρόνος. Πάντως η Τουρκία χρησιμοποιείται ως «εργαλείο» του ΝΑΤΟ στην Συρία και σίγουρα θα χρησιμοποιήσει αυτό το χαρτί.

– Η Γερμανία (ΕΕ) φαίνεται ότι τηρεί πιο θετική στάση απέναντι στην Ελλάδα, όπως και το Ισραήλ. Λόγω κοιτασμάτων, βέβαια.

– Πέρα από τις όποιες συγκυρίες τα ελληνικά κοιτάσματα (που υπάρχουν σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες σε Δυτική Ελλάδα, Ιόνιο, Θερμαϊκό, Κρήτη παρά στο Αιγαίο) πρέπει να αξιοποιηθούν και σ’ αυτό συμφωνούν όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις.

– Στο χέρι της Ελλάδας είναι να δεχτεί η Αλβανία, το «ξεπάγωμα» της συμφωνίας του 2009 σχετικά με την κήρυξη Α.Ο.Ζ.

Αυτά είναι τα βασικά δεδομένα. Έχει η κυβέρνηση κρυμμένα όπλα για μονόπλευρη κήρυξη ΑΟΖ; Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Θα προβεί η Αθήνα σε μονομερή ανακλήρυξη στον Ο.Η.Ε., και στη συνέχεια θα επιχειρηθεί να συνάψει η ελληνική κυβέρνηση οριοθέτηση με τα γειτονικά κράτη; Είναι κι αυτό μια πιθανότητα. Θα καταθέσει η ελληνική κυβέρνηση συντεταγμένες των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας ή της Α.Ο.Ζ. σε περιοχές που δεν αμφισβητούνται, αλλά είναι ελάχιστες;

Ας περιμένουμε το επόμενο διάστημα να δούμε τι απ’ όλα θα συμβεί και αν υπάρχουν νέες παράμετροι. Απαιτούνται προσεκτικά και μελετημένα βήματα. Πάντως η Ελλάδα θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή για παν ενδεχόμενο, αφού τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα. Ίσως αν «ιδρώναμε» περισσότερο στην διπλωματία, η κατάσταση να ήταν λίγο διαφορετική. Δυστυχώς, όμως, την ώρα που η Τουρκία προσέγγιζε Αίγυπτο και Λιβύη εμείς… Αφήστε το!

Πηγή: Ελληνική Οδύσσεια

Θαλάσσια σύνορα με την Αλβανία: Η Ελλάδα θα προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ στον ΟΗΕ

Η ακύρωση της συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας φαίνεται πως θα έχει επιπτώσεις για την χώρα, γράφει η εφημερίδα «Shekulli» υποστηρίζοντας πως η Ελλάδα θα προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ στον ΟΗΕ.

Ο υπουργός Εξωτερικών, Έντμοντ Παναρίτι είχε προβλέψει σε “μυστική έκθεση” πως η Ελλάδα μπορεί να μην δεχθεί την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας των θαλάσσιων συνόρων και απ’ ότι φαίνεται προς τα εκεί οδεύουν τα πράγματα.

Η κίνηση αυτή της Ελλάδας θα μπορούσε να αναγκάσει την Αλβανία να δεχτεί την συμφωνία που υπεγράφει το 2009 ειδάλλως η μόνη λύση που της απομένει είναι να απευθυνθεί στο Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας που όμως και εκεί θα είναι σκούρα τα πράγματα για την Αλβανία…

Η εφημερίδα «Shekulli» τονίζει πως η Ελλάδα δεν έχει ανεπίλυτες διαφορές μόνο με την Αλβανία καθώς εκκρεμεί το θέμα των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών και με την Τουρκία, αφού εδώ και 7 χρόνια διεξάγονται συνομιλίες σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων χωρίς να υπάρχει ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε πως λίγες μέρες πριν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε έκθεσή του έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα υποστήριξης προς την Ελλάδα για την ανακήρυξη των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ).

Μάλιστα διάφοροι αναλυτές υποστηρίζουν πως είναι πλέον ζήτημα χρόνου η ανακήρυξη ΑΟΖ από την Ελλάδα. Η κίνηση, αν και χαρακτηρίζεται ριψοκίνδυνη και με περιπλοκές, κρίνεται από τους αναλυτές επιβεβλημένη, ενώ προεξοφλείται πως ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα κάνει πίσω και θα ακολουθήσει τα βήματα του Τάσσου Παπαδόπουλου και της Κύπρου, που τόλμησαν. Η μεγάλη απόφαση φαίνεται πως έχει ήδη ληφθεί και δεν πρόκειται να αλλάξει. Η ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) είναι προ των πυλών.

Πηγή: kostasxan – Ας μιλήσουμε επιτέλους

ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Σχετικά θέματα με το παρακάτω βίντεο:
– Μακεδονία, το πιο ακριβό οικόπεδο στον κόσμο!!!
Μερικά από τα tags του θέματος: 960 τετράκις εκ. δολ., Geiger-Müller, George Soros, Ορυκτά, Ορυκτά της Μακεδονίας

– Αυτή είναι η μυστική έκθεση για το φυσικό αέριο στην Ελλάδα – Μυστικά… τέλος!
Μερικά από τα tags του θέματος: Έκθεση φυσικού αερίου, Απόρρητη έκθεση, Αντώνης Φώσκολος, Επιστήμονες, Ηλίας Κονοφάγος, Κρήτη, Πετρέλαια

Πηγή: Untold Truth

H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου – Τα πετρέλαια στο Αιγαίο και ο Αμερικανικός έλεγχος

Σχόλιο MacedonianAncestry: Ένα άκρως ενημερωτικό βιβλίο που αποδεικνύει με σφραγίδες και υπογραφές του State Department τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται στο Αιγαίο εις βάρος της Ελλάδας και των Ελλήνων πολιτών εν γνώση (εννοείται) των πουλημένων πολιτικών. (Και που βέβαια αυτός είναι ο λόγος που κόπτονται για το Αιγαίο και οι Σκοπιανοί όχι επειδή “είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου”). Καλό είναι να το αγοράσετε (βλέπε link απο πάνω)

Δημήτρης Μηλάκας: “Η απόρρητη ιστορία του Αιγαίου”. Εκδόσεις “Το Ποντίκι”.

H υπόθεση με την οποία καταπιάνεται το βιβλίο «Η απόρρητη ιστορία του Αιγαίου», που κυκλοφόρησε την περασμένη Δευτέρα από τις εκδόσεις «Το Ποντίκι», έχει να κάνει με τη διαμόρφωση των σχέσεων Ελλάδας – Τουρκίας – ΗΠΑ από το 1974 που ξεκίνησε η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Βόρειο Αιγαίο μέχρι και σήμερα που αυτή η αμφισβήτηση έχει παγιωθεί και επεκταθεί σε ολόκληρο τον θαλάσσιο χώρο που βρίσκεται μεταξύ των δύο χωρών.

Η περίληψη αυτής της «απόρρητης ιστορίας» έχει ως εξής: Σε περιοχή του ελληνικού «οικοπέδου» υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο (1.000.000.000) βαρέλια πετρέλαιο, όπως τουλάχιστον καταγράφεται στα απόρρητα τηλεγραφήματα αμερικανικών διπλωματικών υπηρεσιών, τα οποία θα παρουσιάζονται αυτούσια. Το τεράστιο αυτό κοίτα¬σμα δεν αξιοποιείται από την Ελλάδα, καθώς οι γείτονες Τούρκοι αμφισβητούν με απειλές πολέμου την κυριότητα του οικοπέδου. Οι «ουδέτεροι»… φίλοι και «σύμμαχοι» Αμερικανοί αναλαμβάνουν να προωθήσουν έναν συμβιβασμό θέτοντας, τελικά, ολόκληρη την περιοχή υπό τον έλεγχό τους και πουλώντας ταυτόχρονα την εξοπλιστική τους πραμάτεια και στους δυο αντιμαχόμενους.

Πετρέλαιο και χρέος
Το εκτιμώμενο – από τους Αμερικανούς – κοίτασμα (στη Θάσο) μας οδηγεί σε κάποιους αριθμούς ιδιαίτερα σημαντικούς για τη σημερινή χρεοκοπημένη και υποθηκευμένη Ελλάδα. Ο πρώτος απ’ αυτούς τους αριθμούς προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό του ενός δισεκατομμυρίου βαρελιών επί την τρέχουσα τιμή του πετρελαίου. Ο αριθμός που προκύπτει αντιστοιχεί, πάνω – κάτω, στο 1/3 του ελληνικού (πριν από το κούρεμα) χρέους. Ακόμη ένας, σημαντικότερος, αριθμός προκύπτει από τον λογαριασμό των εισαγωγών όπλων που έγιναν με δανεισμό τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι τουρκικές απειλές πολέμου και οι αμφισβητήσεις επί του ελληνικού «οικοπέδου». Σύμφωνα με μετριοπαθείς υπολογισμούς, ο δανει¬σμός στον οποίο προχώρησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις προκειμένου να αγοραστούν όπλα τα τελευταία 35 χρόνια, ισούται με 1/3 του ελληνικού χρέους επίσης.

Μιλώντας, όμως, για όπλα και εξοπλιστικές δαπάνες, ο συνειρμός για χρήματα κάτω από το τραπέζι, μίζες και off shore προκύπτει δικαιολογημένα, οδηγώντας στη βάσιμη υποψία ότι κάποιο σημαντικό τμήμα αυτών των κολοσσιαίων ποσών θα πρέπει να αναζητηθεί σε τράπεζες… εξωτικών και φορολογικών παραδείσων. Χαμένη, προφανώς, μαζί με τις μίζες είναι και η δυνατότητα του «καλολαδωμένου» πολιτικού συστήματος να λειτουργεί τελικά με γνώμονα το κοινώς νοούμενο ευρύτερο συμφέρον της χώρας…

Κάπως έτσι, λοιπόν, γράφεται δεκαετίες τώρα, μέχρι και σήμερα, η ιστορία της τριγωνικής σχέσης Ουάσιγκτον – Αθήνας – Άγκυρας. Αυτήν την ιστορία, η οποία διατρέχει ολόκληρη τη μεταπολιτευτική περίοδο, θα επιχειρήσουμε να τη «δούμε» μέσα από τα αμερικανικά «χαρτιά» που έχουμε στα χέρια μας. Με τη βοήθεια αυτών των εγγράφων, θα επιχειρήσουμε το «ταξίδι» από το κοντινό παρελθόν, στο παρόν και το μέλλον των ελληνο-τουρκο-αμερικανικών σχέσεων.

Το αμερικανικό καπέλο
Υπό αυτήν την έννοια η υπόθεση την οποία περιγράφει «Η απόρρητη ιστο¬ρία του Αιγαίου» έχει να κάνει με την ελληνοτουρκική αντιπαράθεση στο Αιγαίο, η οποία συνεχίζεται ακμαία μέχρι σήμερα, παρ’ ότι οι δυο χώρες βρέθη καν στο χείλος του πολέμου τέσσερις φορές τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια: Το 1974 με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1976, το 1987 και το 1996. Το αντικείμενο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης είναι η κυριαρχία επί του Αιγαίου και η κατοχύρωση δικαιωμάτων επί του προσδοκώμενου ορυκτού – πετρελαϊκού του πλούτου. Το απτό, όμως, αποτέλεσμα της παγιωμένης επί δεκαετίες ελληνοτουρκικής διπλωματικής σύγκρουσης είναι ότι τελικά οι ΗΠΑ έχουν θέσει το Αιγαίο κάτω από τη ΝΑΤΟϊκή τους ομπρέλα και κατά συνέπεια κάτω από τον απόλυτο έλεγχό τους.

Χειροπιαστά κέρδη από τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό αποκομίζουν επίσης οι πολεμικές βιομηχανίες πρώτα και κύρια των ΗΠΑ, αλλά και της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας και της Ρωσίας. Κέρδη κολοσσιαία, καθώς οι δύο χώρες ξοδεύουν μέχρι και το 5% επί του ΑΕΠ τους! Ξοδεύουν… μέχρι χρεοκοπίας.

Κάπως έτσι λοιπόν – ειδικά για τη χρεοκοπημένη σήμερα Ελλάδα –, ακόμη κι αν τελικά στο Αιγαίο υπάρχουν πετρέλαια, τα προσδοκώμενα έσοδα βρίσκονται ήδη στα χέρια των πιστωτών της. Αυτών δηλαδή – Αμερικανών, Γερμανών, Γάλλων και λοιπών εντιμότατων ομολογιούχων – που δάνειζαν τις ελληνικές κυβερνήσεις για να ξοδέψουν τα μισά στις πολεμικές τους βιομηχανίες, με τις συνακόλουθες μίζες και τα υπόλοιπα για την ικανοποίηση της εγχώριας πολιτικής πελατείας…

Τα έγγραφα
Ο σκελετός επάνω στον οποίο οικοδομήθηκε «Η απόρρητη ιστορία του Αιγαίου» αποτελείται από εμπιστευτικά, απόρρητα και άκρως απόρρητα έγγραφα. Ο αριθμημένος κατάλογος που ακολουθεί παρουσιάζει – με τη σειρά που εμφανίζονται στις σελίδες του βιβλίου – το πρωτογενές υλικό, το οποίο προέρχεται από:

◆ Κατά κύριο λόγο, το αμερικανικό ΥΠΕΞ και την αλληλογραφία του με τις αμερικανικές πρεσβείες σε Αθήνα και Άγκυρα με στόχο την προώθηση μιας πρωτοβουλίας της Ουάσιγκτον για μια ελληνοτουρκική συμφωνία συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου. Πρόκειται για τα έγγραφα που περιήλθαν στην Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών μέσα από την κατασκοπευτική δραστηριότητα του Στηβ Λάλα το διάστημα 1991-93.

◆ Απόρρητα έγγραφα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών την περίοδο μετά το 2000, οπότε γίνονται αντιληπτές οι συνέπειες που έχει για τα ελληνικά συμφέροντα η κρίση των Ιμίων.

♦ Χαρακτηριστικά τμήματα από δύο βιβλία διδασκαλίας στελεχών των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και της τουρκικής διοίκησης για τις τουρκικές θέσεις στο Αιγαίο, όπως αυτές διατυπώθηκαν μετά την κρίση των Ιμίων.

1. Αριθ. 1931/7.5.91: Εκτεταμένη έκθεση της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα (Williams) «επί των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Αιγαίο». Στην έκθεση προβάλλεται ως κίνητρο για μία ελληνοτουρκική συμφωνία για πετρελαϊκές έρευνες στο Αιγαίο η ύπαρξη ενός κοιτάσματος στη Θάσο της τάξης του ενός δισεκατομμυρίου βαρελιών. Παρουσιάζονται επίσης οι εκτιμήσεις της πρεσβείας για τις δυνατότητες / πιθανότητες να προχωρήσει ένα σχέδιο διευθέτησης.

2. Αριθ. 3163/21.2.92: Οδηγίες του State Department (Eagleburger) στην αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα να διαβεβαιώσει την τουρκική κυβέρνηση ότι η Ουάσιγκτον δεν επιθυμεί την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων.

3. Αριθ. 1835/3.4.91: Τηλεγράφημα του State Department (Kimmitt R., Under Secretary of State for Political Affairs – 1989-1991) προς τις πρεσβεί¬ες Αθήνας και Άγκυρας με στόχο την πυροδότηση ελληνοτουρκικού διαλόγου. Στόχος, οι έρευνες και η εκμετάλλευση πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο.

4. Αριθ. 1839/3.4.91: Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα (Sotirhos), με το οποίο επιδοκιμάζεται η έναρξη της πρωτοβουλίας που αναφέρεται στο πιο πάνω (1835/3.4.91) τηλεγράφημα.

5. Αριθ. 1850/4.4.91: Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα (Abramowitz M.), στο οποίο η πρωτοβουλία του State Department (1835/3.4.91) χαρακτηρίζεται «λογικό έναυσμα για την πυροδότηση διμερών ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων».

6. Αριθ. 1890/21.4.91: Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα (Sotirhos), στο οποίο περιγράφεται η συζήτηση με τον πρωθυπουρ¬γό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και το πώς αυτός αποδέχεται την αμερικανική πρωτοβουλία για τις γεωτρήσεις στο Αιγαίο.

7. Αριθ. 1904/28.4.91: Τηλεγράφημα του επιτετραμμένου της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα (Williams) για την αποτίμηση της συνάντησης Μητσοτάκη – Σωτήρχου και τα επόμενα βήματα της πρωτοβουλίας.

8. Αριθ. 1362/20.1.91: Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα για την προετοιμασία της επί¬σκεψης του Έλληνα ΥΠΕΞ Αντώνη Σαμαρά στην Ουάσιγκτον.

9. Αριθ. 2820/5.12.91: Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα για την προετοιμασία της επί¬σκεψης του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τον Δεκέμβριο του 1991 στην Ουάσιγκτον.

10. Αριθ. 2741/19.11.91: Τηλεγράφημα – ανάλυση του State Department (Eagleburger) για τις δυνατότητες και τη θέση της Τουρκίας στον κόσμο μετά το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης. Το τηλεγράφημα αποτυπώνει συνομιλία των υφυπουργών ΗΠΑ – Τουρκίας στην Ουάσιγκτον.

11. Αριθ. 3154/20.2.92: Τηλεγράφημα του State Department , το οποίο περιγράφει τη συζήτηση του εκτελού-ντος χρέη ΥΠ ΕΞ των Η ΠΑ (Kanter) με τον Τούρκο ΥΠΕΞ (Cetin) για τον τουρκικό ρόλο στην περιοχή.

12. Αριθ. 3094/10.2.92: Τηλεγράφημα από την αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα (Barkley), το οποίο καταγράφει τις τουρκικές φιλοδοξίες και κινήσεις για διεκδίκηση του ρόλου της τοπικής υπερδύναμης.

13. Αριθ. 3020/28.1.92: Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα (Barkley) για τα όρια της προσέγγισης της Τουρκίας στην Ε.Ε. και τις δυσκολίες στις γερμανοτουρκικές σχέσεις.

14. Αριθ. 1892/23.4.91:Ανάλυση για τις αδυναμίες του τουρκικού στρα¬τού από την DIA (Defence Intelligent Agency).

15. Αριθ. 3015/28.1.92: Τηλεγράφημα – ακτινογραφία των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων από τον ΑΚΑΜ (Ακόλουθο Άμυνας) στην αμερικανική πρεσβεία της Άγκυρας.

16. Αριθ. 1705/9.2.91: Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας της Άγκυρας για τις συνομιλίες πρεσβευτή (Αμπράμοβιτς) με παράγοντες του τουρκικού ΥΠΕΞ και στρατού για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

17. Αριθ. 3029/30.1.92: Τηλεγράφημα από την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα (Σωτήρχος) με εκτιμήσεις για την επικείμενη συνάντηση Μητσοτάκη – Ντεμιρέλ στο Νταβός.

18. (Πρωτότυπο: Responding to streamer project in Aegean ): Τηλεγράφημα από το State Department (Baker) προς την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα με οδηγίες για τον τρόπο αντίδρασης στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα ερευνών στο Αιγαίο (streamer project in Aegean).

19. Αριθ. 3251/16.3.92: Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, το οποίο περιγράφει το πάγωμα της αμερικανικής πρωτοβουλίας για γεωτρήσεις στο Αιγαίο και του ελληνοτουρκικού διαλόγου.

20. Αριθ. 3244/13.3.92: Τηλεγράφημα από το State Department (Eagleburger) προς την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα για τον υπολογισμό των αντιδράσεων – συνεπειών στην περίπτωση που η Ουάσιγκτον αναγνωρίσει τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

21. Αριθ. 3237/12.3.92: Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στις Βρυξέλλες, το οποίο περιγράφει την ελληνική απομόνωση από τους Ευρω¬παίους εταίρους για το θέμα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.

22. Αριθ. 3111/12.2.92: Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα με ανεπίσημη ενημέρωση του πρεσβευτή Σωτήρχου από τον ευρισκόμενο (στις 11.2.92) στις ΗΠΑ επιτετραμμένο της πρεσβείας Williams για την πιθανή στάση της αμερικανικής κυβέρνησης στο θέμα αναγνώρισης της «Μακεδονίας».

23. Αριθ. 1905/28.4.91: Τηλεγράφημα – διάβημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα προς την αμερικανική πρεσβεία στο Βελιγράδι για την προβολή θέματος ύπαρξης «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα.

24. Αριθ. 2619/17.10.91: Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα (Σωτήρχος), στο οποίο γίνεται ανάλυση των οικονομικών σχέσεων Ελλάδας – Τουρκίας και η πρόβλεψη για θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο τα επόμενα τρία με πέντε χρόνια!

25. Το «έγγραφο Ατές»: Έγγραφο -βιβλίο 150 σελίδων, το οποίο προετοιμάστηκε από την Τουρκική Ακαδημία του Πολεμικού Ναυτικού ακριβώς μετά την κρίση των Ιμίων με στόχο «οι εργασίες που θα γίνουν σχετικά με τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου στο άμεσο μέλλον να θεμελιωθούν πάνω σε επιστημονικές βάσεις και αλήθειες». Το εν λόγω «βιβλίο – έγγραφο» μεταφράστηκε από το ελληνικό υπουργείο Άμυνας.

26. «Το θεμελιώδες πρόβλημα στο Αιγαίο – τα νησιά αμφισβητούμενης κυριαρχίας»: Βιβλίο που εκδόθηκε από το Ανώτατο Ίδρυμα Κουλτούρας και Ιστορίας «Κεμάλ Ατατούρκ» το 1998. Έχει μεταφραστεί από το ελληνικό υπουργείο Άμυνας για «εσωτερική χρήση» αποκλειστικά.

27. Α4 Διεύθυνση – Τμήμα Αεροναυτιλιακό: Άκρως Απόρρητο σημείωμα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών για την κατάργηση του θαλάσσιου συνόρου από τους νέους (2002) αμερικανικούς χάρτες.

28. Α7 Διεύθυνση: Τηλεγράφημα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών προς τις ελληνικές πρεσβείες σε Λευκω-σία και Ουάσιγκτον για την αμερικανική φιλική «υπόδειξη» περί της κατάργησης των ελληνοκυπριακών ασκήσεων.

29. Α4 Δ/νση Τουρκίας: Ανάλυση του αρμόδιου για τα ελληνοτουρκικά τμήματος του ελληνικού ΥΠΕΞ για την ευ¬ρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας και την ελληνική βοήθεια για να λάβει η Τουρκία ημερομηνία διαπραγματεύσεων ένταξης στην Ε.Ε.

30. Α4 Δ/νση. Σημείωμα: Σημείωμα της αρμόδιας Διεύθυνσης του ελληνικού ΥΠΕΞ, στο οποίο επισημαίνεται ότι, παρά το κλίμα προσέγγισης, η Τουρκία εμφανίζεται αμετακίνητη στις θέσεις της στο Αιγαίο.

Το επικίνδυνο μέλλον
Το βιβλίο αντιμετωπίζει με αυστηρή ουδετερότητα το πρωτογενές υλικό του επιχειρώντας να ανασυνθέσει το σχετικά πρόσφατο παρελθόν των ελληνοτουρκικών – αμερικανικών σχέσεων και να το εξετάσει χωρίς προκαταλήψεις, με τους εξής αυτονόητους στόχους:

◆ Να προσφέρει μια ερμηνεία για το σήμερα (παρόν) των σχέσεων στο τρίγωνο Ελλάδα – Τουρκία – ΗΠΑ.

◆ Να επισημάνει το βαρύτατο οικονομικό κόστος (υπεύθυνο σε μεγάλο βαθμό για τη συσσώρευση του χρέους και την ελληνική χρεοκοπία) που συνεπάγεται για την Ελλάδα η εξέλιξη αυτής της τριγωνικής σχέσης μεταξύ Αθήνας – Άγκυρας – Ουάσι-γκτον.

◆ Να υπενθυμίσει ότι οι αιτίες των μελλοντικών δεινών προκύπτουν από τις επιλογές του παρόντος και υπ’ αυτήν την έννοια οι μελλοντικοί κίνδυνοι θα πρέπει να αντιμετωπιστούν σήμερα, όσο ακόμη εί¬ναι δυνατή η αποτροπή τους.

Πηγή: Iskra

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΗΣΙ!

Ενώ η Ελλάδα το 1997 είχε δανείσει 20 δις δραχμές στην κατεστραμμένη Αλβανία, σήμερα την «παρακαλάει» να δεχτεί την οριοθέτηση της μεταξύ μας ΑΟΖ.

Του Κώστα Χαρδαβέλλα

Τούρκοι και Ιταλοί εξασφάλισαν ανταλλάγματα στρατηγικής σημασίας…
Το 1997 η «κρίση των πυραμίδων» που ξέσπασε στην Αλβανία είχε αναγκάσει την αλβανική κυβέρνηση να ζητήσει οικονομική βοήθεια από ξένες χώρες για να καταφέρει να ξαναχτίσει το κράτος της. Ελλάδα, Ιταλία και Τουρκία ήταν μεταξύ εκείνων που δάνεισαν τότε στους Αλβανούς τεράστια ποσά, με μία σημαντική διαφορά: οι Τούρκοι και οι Ιταλοί κατάφεραν να εξασφαλίσουν ανταλλάγματα μεγάλης στρατηγικής σημασίας, με τους πρώτους να αποκτούν τον έλεγχο κεντρικών στρατιωτικών βάσεων της Αλβανίας και τους δεύτερους να… αγοράζουν ένα αλβανικό νησί -κάποτε ανήκε στην Ελλάδα!-, η θέση του οποίου το καθιστά «ρυθμιστή» για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στην περιοχή.

Αντίθετα, η Ελλάδα, που το 1997 είχε δανείσει περίπου 58 εκατ. ευρώ στην καταστραμμένη Αλβανία, σήμερα, δεκαπέντε χρόνια μετά, την «παρακαλάει» να δεχτεί την οριοθέτηση της μεταξύ μας ΑΟΖ για να προχωρήσουμε στις έρευνες για πετρέλαιο στο Ιόνιο. Αν και στην κοινή γνώμη έχει καλλιεργηθεί η άποψη ότι το μεγάλο «αγκάθι» για τη χώρα μας είναι η ΑΟΖ του Αιγαίου -λόγιο των κυριαρχικών απαιτήσεων που προβάλλει η Τουρκία-, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική, καθώς και η ΑΟΖ του Ιονίου βρίσκεται στον αέρα.

Η κατάσταση στην περιοχή του Βόρειου Ιονίου, όπου ξεκινούν άμεσα οι έρευνες από το νορβηγικό σκάφος Nordic Explorer, είναι εξαιρετικά σύνθετη, αφού αποτελεί σημείο «σύγκρουσης» πολλών διαφορετικών συμφερόντων: οι διαρκώς αυξανόμενες διεκδικήσεις της Αλβανίας η στρατηγική συνεργασία των Αλβανών με τους Τούρκους και η σταθερή επιδίωξη της Ιταλίας να ασκεί επιρροή και έλεγχο είναι τα βασικά σημεία ενός προβλήματος που η χώρα μας καλείται σήμερα να αντιμετωπίσει.

Όπως αποκαλύπτουν τα «Επίκαιρα», η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει αποκτήσει το προβάδισμα στο Βόρειο Ιόνιο, αν υπήρχαν στρατηγικός σχεδιασμός και πολιτικό όραμα κατά το πρόσφατο παρελθόν.

Η ΑΟΖ Ελλάδας – Αλβανίας και στο βάθος οι… Τούρκοι
Ήδη οι έρευνες για πετρέλαιο στο Βόρειο Ιόνιο έχουν προκαλέσει αντιδράσεις στο αλβανικό Κοινοβούλιο, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να ζητούν από την κυβέρνηση της Αλβανίας να μην επιτρέψει στην Ελλάδα να τις πραγματοποιήσει! Το ζήτημα της οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δύο χωρών βρίσκεται στον αέρα από το 2009, καθώς η συμφωνία που είχε υπογραφεί τότε από την Ελλάδα και την Αλβανία ακυρώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας «για τεχνικούς λόγους» – υπό την καθοδήγηση της Τουρκίας φυσικά!

Την ώρα που εμείς συζητάμε αν και πώς θα τολμήσουμε να θέσουμε θέμα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, οι Τούρκοι έχουν λάβει… θέσεις μάχης και στη δυτική πλευρά της χώρας μας, επηρεάζοντας ουσιαστικά τις αποφάσεις της Αλβανίας για τα πετρέλαια του Ιονίου. Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία δεν είδε με καθόλου καλό μάτι την ελληνοαλβανική συμφωνία για την ΑΟΖ, καθώς αυτή αναγνώριζε υφαλοκρηπίδα στις Διαπόντιες Νήσους -το νησιωτικό σύμπλεγμα στα βορειοδυτικά της Κέρκυρας που αποτελείται από τρία κατοικημένα νησάκια και οχτώ ακατοίκητες νησίδες-, γεγονός που θα αποτελούσε {ανεπιθύμητο για τους Τούρκους) προηγούμενο στο Αιγαίο.

Η επίσημη θέση της χώρας μας, πάντως, είναι πως η απόφαση της αλβανικής Δικαιοσύνης να ακυρώσει την ΑΟΖ είναι αβάσιμη και αποτελεί εσωτερικό πρόβλημα των Αλβανών, αφού από τη στιγμή που υπεγράφη διακρατική συμφωνία δεν μπορεί να γίνει νέα διαπραγμάτευση.

Το πρώην ελληνικό νησί που πουλήθηκε στους Ιταλούς
Ως προς τους έτερους γείτονες της θαλάσσιας ΑΟΖ μας στο Ιόνιο, τους Ιταλούς, το θέμα δεν είναι τόσο «τακτοποιημένο» όσο θέλουν να το παρουσιάζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αν και η Ελλάδα έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα της με την Ιταλία από το 1977 -στην ουσία αυτή είναι η μόνη θαλάσσια ζώνη που έχουμε ρυθμίσει- οι πληροφορίες λένε ότι οι Ιταλοί δεν σκοπεύουν να επαναπαυτούν σε εκείνη τη συμφωνία. Έτσι, μπορεί η Ελλάδα να είναι ήσυχη ότι η ΑΟΖ με την Ιταλία θα χαραχτεί με βάση τα έξι σημεία της μεταξύ τους υφαλοκρηπίδας, οι Ιταλοί όμως αναζητούν τρόπους να διεκδικήσουν ένα μεγαλύτερο θαλάσσιο κομμάτι.

Στην κατεύθυνση αυτή, η Ιταλία δεν δίστασε να «αγοράσει» ένα ολόκληρο αλβανικό νησί ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας ως αντάλλαγμα για την παροχή δανείου προς την Αλβανία το 1998. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι το μικρό νησί, που ενδέχεται να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στην οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ με τις δύο χώρες, ανήκε κάποτε στη χώρα μας.

Η νησίδα Σάσων (Σαζάνη για τους Αλβανούς) έχει έκταση 4,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων και βρίσκεται έξω από την είσοδο του Κόλπου του Αυλώνα, στο στενό του Οτράντο. Αν και πρόκειται για ένα μικρό βραχώδες κομμάτι γης, η θέση του είναι τέτοια, που καθιστά τη στρατιωτική σημασία του ιδιαίτερα κρίσιμη. Στο Χάρτη 1 η νησίδα βρίσκεται εντός κόκκινου κύκλου.

Ο κόμβος Ιόνιο – Οτράντο – Αδριατική επιτρέπει την πρόσβαση σε Μεσόγειο και Εύξεινο Πόντο, ελέγχοντας ουσιαστικά τρεις ηπείρους. Αυτό, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, το καθιστά ανεκτίμητο σε περίπτωση στρατιωτικών επιχειρήσεων στην ευρύ τερη περιοχή. Αν σε όλα αυτά προστεθεί το γεγονός ότι το 1951 κατασκευάστηκαν, σε συνεργασία με τους Σοβιετικούς, υπόγειες εγκαταστάσεις για τα πυρηνικά υποβρύχια του σοβιετικού στόλου, η σημασία της νησίδας αυξάνεται ακόμη περισσότερο.

Πώς χάσαμε τη νησίδα Σάσων
Η Σάσων είχε παραχωρηθεί στην Ελλάδα με τη Συνθήκη του Λονδίνου (1864) μαζί με τα Ιόνια Νησιά, χωρίς όμως να γίνεται ονομαστική αναφορά σε αυτή: «Αι νήσοι Κέρκυρα, Κεφαλληνία, Ζάκυνθος, Λευκάς, Κύθηρα, Ιθάκη, Παξοί, καθώς και τα εξαρτήματα αυτών ενούνται μετά του Βασιλείου της Ελλάδος» είναι η ακριβής διατύπωση. Σύμφωνα με ιστορικές μελέτες, αυτή η «ασαφής» περιγραφή ήταν το μοιραίο λάθος της τότε ελληνικής ηγεσίας, που οδήγησε στην οριστική απώλεια της νησίδας.

Μετά το τέλος του Α’ Βαλκανικού Πολέμου είχε αποφασιστεί από τις Μεγάλες Δυνάμεις η παραχώρηση της νησίδας Σάσων στο ανύπαρκτο ακόμη κράτος της Αλβανίας μαζί με τη Βόρεια Ήπειρο. Η κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου, υποχωρώντας στις πιέσεις, είχε διευκολύνει την παραχώρηση ψηφίζοντας το 1914 ειδικό νόμο (Ν. 272) «περί παραχωρήσεως της νησίδος Σάσωνος εις την Αλβανικήν επικράτειαν» και είχε διατάξει την υποστολή της ελληνικής σημαίας: «Επιτρέπεται εις την Ελληνική Κυβέρνησιν η εις την Αλβανικήν επικράτειαν παραχώρησις της νησίδος Σάσωνος, ανηκούσης τω Ελληνικώ Βασιλείω δυνάμει του 2ου άρθρου της περί παραχωρήσεως των Ιονίων Νήσων Συνθήκης του Λονδίνου».

Ήταν η πρώτη φορά που η εκχώρηση εθνικού εδάφους γινόταν με νόμο του Ελληνικού Κοινοβουλίου…

Η τουρκική επιχείρηση «περικύκλωσης» της Ελλάδας
Το 1997 η αδιέξοδη πολιτική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Αλβανία είχε «γεννήσει» τις γνωστές «πυραμίδες», οι οποίες, προσφέροντας τόκους μέχρι και 100% με τις ευλογίες του κράτους είχαν λεηλατήσει τις οικονομίες των απελπισμένων πολιτών. Οι βίαιες κοινωνικές εξεγέρσεις που ακολούθησαν είχαν ως συνέπεια αφενός την πλήρη κατάρρευση του αλβανικού κράτους, αφετέρου την καταστροφή εκατοντάδων στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Η Ελλάδα είχε σπεύσει τότε να βοηθήσει τους Αλβανούς να ξαναχτίσουν την οικονομία και το κράτος τους, συμβάλλοντας έτσι στην αποκατάσταση της σταθερότητας στη γειτονιά μας, χωρίς, ωστόσο, να πετύχει στρατηγική συμφωνία όπως η Ιταλία το 1992 ή η Τουρκία το 1997.

Γιατί την ώρα που οι Έλληνες φορολογούμενοι έδιναν 58 εκατ. ευρώ για να στηρίξουν την αλβανική οικονομία, οι Τούρκοι είχαν αδράξει την ευκαιρία και, με «όχημα» τΠ χρηματοδότηση της ανακατασκευής καταστραμμένων στρατιωτικών μονάδων, είχαν εδραιώσει τη στρατηγική επιρροή τους στην Αλβανία. Με βασικό «αντάλλαγμα» τη ναυτική βάση του Αυλώνα («Πασά Λιμάνι»), η επιχείρηση «περικύκλωσης» της Ελλάδας είχε μόλις ξεκινήσει! Στο Χάρτη 2 ο Κόλπος του Αυλώνα σημειώνεται με πράσινη κουκκίδα

Το δάνειο των 20 δις δραχμών που έδωσε η Ελλάδα το 1997
Η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, προκειμένου να βοηθήσει στην οικονομική ανόρθωση της Αλβανίας, είχε προχωρήσει το Ί 997 σε παροχή δανείου ύψους 58.694.000 ευρώ (20 δις δραχμών). Οι όροι του πακέτου, όπως αναφέρονται στο πρωτότυπο κείμενο που είναι γραμμένο στην αγγλική γλώσσα, καθόριζαν τη διάρκειά του στα είκοσι πέντε χρόνια, με μια περίοδο χάριτος εφτά ετών και την αποπληρωμή του σε εξαμηνιαίες δόσεις. Τα χρήματα αυτά, αν και προορίζονταν κυρίως για τις ελληνικές επιχειρήσεις στην Αλβανία που είχαν υποστεί ζημίες, με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης είχαν τελικά κατανεμηθεί ως εξής:
α) 14,7 εκατ. ευρώ (5 δις δραχμές) για προγράμματα κοινωνικής υποδομής του αλβανικού κράτους
β) 14,7 εκατ. ευρώ (5 δις δραχμές) για προγράμματα στέγασης της Αλβανίας·
γ) 14,7 εκατ. ευρώ (5 δις δραχμές) για υποστήριξη του ιδιωτικού τομέα, με προτεραιότητα στις ελληνικών, ελληνοαλβανικών και αλβανικών συμφερόντων επιχειρήσεις, οι οποίες υπέστησαν ζημίες κατά τις εξεγέρσεις του 1997 στην Αλβανία και επιθυμούν να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους εκεί.
δ) 8,8 εκατ. ευρώ (3 δις δραχμές) για την υποστήριξη του Ισοζυγίου Πληρωμών. Ειδικά για το ποσό αυτό, το οποίο είχε εκταμιευτεί άμεσα, η συμφωνία προέβλεπε ότι οι Αλβανοί θα πλήρωναν στην Ελλάδα μόνο τους τόκους ανά εξάμηνο και το «αρχικό κεφάλαιο» θα επιστρεφόταν μετά από είκοσι χρόνια (δηλαδή το 2017).

Το Πρωτόκολλο Οικονομικής Συνεργασίας και η Συμφωνία Δανείου μεταξύ της Δημοκρατίας της Αλβανίας και της Ελληνικής Δημοκρατίας, που υπεγράφησαν στα Τίρανα στις 15 Οκτωβρίου 1997 και στις 24 Φεβρουάριου 1998 αντίστοιχα, κυρώθηκαν εν συνεχεία από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και δημοσιεύτηκαν στο ΦΕΚ Α’ 274/3-12-1998.

Η τουρκική οικονομική βοήθεια και το «αντάλλαγμα»
Την ίδια ακριβώς εποχή, η Τουρκία έσπευσε να βοηθήσει την Αλβανία δίνοντάς της οικονομική βοήθεια, η οποία όμως είχε έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό: τον εκσυγχρονισμό των αλβανικών Ενόπλων Δυνάμεων και την ανακατασκευή των στρατιωτικών εγκαταστάσεων που είχαν πληγεί από τις εξεγέρσεις. Τα πρώτα χρήματα της τουρκικής βοήθειας, και συγκεκριμένα ένα κονδύλι 7 εκατ. δολαρίων, απελευθερώθηκαν για την επισκευή της πρώην βάσης υποβρυχίων «Πασά Λιμάνι» στον Κόλπο του Αυλώνα, που χωρίζει την Αδριατική Θάλασσα από το Ιόνιο Πέλαγος, η οποία είχε υποστεί εκτεταμένες ζημιές, ενώ ακολούθησε η ανακατασκευή του ναύσταθμου του Δυρραχίου.

Η επίσημη συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Αλβανίας υπεγράφη το Μάρτιο του 1998, λίγες μόλις εβδομάδες μετά την ελληνο-αλβανική συμφωνία για παροχή δανείου ύψους 58 εκατ. ευρώ.

Πώς οι Ιταλοί απέκτησαν τον έλεγχο της νησίδας Σάσων
Έξι μήνες αργότερα, το Νοέμβριο του 1998, οι Ιταλοί προσφέρουν στην Αλβανία οικονομική βοήθεια ύψους 217 δις λιρετών (167 εκατ. ευρώ), λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα το δικαίωμα χρήσης της βάσης της νήσου Σάσων από τις ιταλικές δυνάμεις, με τη δικαιολογία ότι θα τη χρησιμοποιούσαν «για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης». Η συμφωνία προέβλεπε ότι οι Ιταλοί θα χρηματοδοτούσαν το πρόγραμμα των 167 εκατ. ευρώ υπό τη μορφή χαμηλό-τοκου δανείου, υλοποιώντας στην Αλβανία δράσεις για την ασφάλεια, τη δικαιοσύνη, την άμυνα και την ανάπτυξη.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε ασχοληθεί καθόλου τότε με το θέμα, αφήνοντας την ιταλική διπλωματία να πετύχει με εξαιρετική ευκολία μια κίνηση ματ, που της χάρισε τον έλεγχο του κορυφαίου στρατηγικού σημείου της Αδριατικής.

Όπως δημοσιεύεται στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ που κυκλοφορεί, πρώτη δημοσίευση στο διαδίκτυο borioipirotika.blogspot.gr
Πηγή: Βορειοηπειρωτικά