Archive
Ο Ελληνισμός και οι εκλογές στην Αλβανία

Στις εκλογές του 2009 οι 140 έδρες του αλβανικού κοινοβουλίου μοιράσθηκαν κυρίως μεταξύ δύο συνασπισμών. Ο συνασπισμός της δεξιάς υπό το Δημοκρατικό Κόμμα κέρδισε 70 έδρες και ο Σάλι Μπερίσα ανέλαβε την Πρωθυπουργία. Αντιπολίτευση ασκεί ο συνασπισμός υπό το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Έντι Ράμα. Σε αυτή την ομάδα κομμάτων είχε ενταχθεί συγκυριακά και το Κόμμα της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εκφράζει την ελληνική μειονότητα. Έλαβε 1 έδρα με τον Βαγγέλη Ντούλε στην Περιφέρεια Αυλώνος. Οι υπόλοιπες έδρες κατανεμήθηκαν σε μικρότερα κόμματα, μεταξύ των οποίων και το ανθελληνικό κόμμα των Τσάμηδων.
Η οργάνωση ΟΜΟΝΟΙΑ, η οποία επιχειρεί να συνενώσει τον Ελληνισμό της Αλβανίας πρέπει να παραμείνει συντονιστικός φορέας και να πλησιάσει περισσότερο τον Βλαχόφωνο Ελληνισμό της Κορυτσάς και της Αυλώνας. Το νέο κόμμα που δημιουργήθηκε από Βορειοηπειρώτες, το ΜΕΓΚΑ (Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον) καλό θα ήταν να συνεργασθεί με το ήδη υπάρχον ΚΕΑΔ και να εμφανισθούν στις εκλογές ως ενιαία δύναμη του Ελληνισμού. Οι διασπάσεις και οι διχόνοιες δεν ωφελούν. Μία ενωτική παρουσία και μία καλύτερη κινητοποίηση των εκλογέων που εργάζονται στην Ελλάδα θα δώσει περισσότερες έδρες και ισχυρότερη φωνή στους Έλληνες της Αλβανίας.
Ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες μπορεί να είναι υποψήφιος στην Περιφέρεια Αργυροκάστρου και ο Πρόεδρος του ΜΕΓΚΑ Χρήστος Κίτσιος στην Περιφέρεια Αυλώνος. Το κοινό τους πρόγραμμα πρέπει να καλύπτει προβλήματα όπως η παιδεία των ελληνοπαίδων, η προστασία των περιουσιών που κινδυνεύουν από κρατικές αυθαιρεσίες, η αλλοίωση του πληθυσμού στη Βόρειο Ήπειρο με μετακίνηση Τσάμηδων και Κοσσοβάρων, το δικαίωμα αναγραφής της ελληνικής καταγωγής στα δημόσια έγγραφα, η χρήση της ελληνικής στις πινακίδες της Β. Ηπείρου, η μεγαλύτερη συμμετοχή της ελληνικής μειονότητας σε δημόσιες θέσεις.
Εν τη ενώσει η ισχύς!
Κ.Χ. 27.2.2013
Πηγή: history-of-Macedonia
2 Δεκεμβρίου 1945 – 2 Δεκεμβρίου 2012 :Το Κόμμα των Ελλήνων αγωνίζεται για την αναγνώριση της Ελληνικότητας της Χιμάρας
Για αυτή την πατριωτική στάση τους, οι Χιμαριώτες εκείνης της εποχής, και ειδικά αυτοί που πρωτοστάτησαν στην αποχή, αντιμετώπισαν τις σκληρότερες διώξεις από το καθεστώς του δικτάτορα Ενβέρ Χότζα, με φυλακίσεις, εξορίες και εκτελέσεις.
Η Χιμάρα πλήρωσε την αντίσταση της πολύ ακριβά, αφού αμέσως μετά το κομμουνιστικό καθεστώς αφαίρεσε από τους κατοίκους της την ελληνική εθνικότητα και απαγόρευσε τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα σχολεία της.
Παρ’ ότι πέρασαν ήδη 21 χρόνια από την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία σοβαρή και εμπεριστατωμένη προσπάθεια για την αναγνώριση της Χιμάρας ως τμήμα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας και την επανάκτηση των εθνικών δικαιωμάτων των Χιμαριωτών που τόσο βίαια και άδικα τους αφαιρέθηκαν από την κόκκινη δικτατορία.
Το Κόμμα των Ελλήνων “Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον” έχει θέσει ανοικτά τη διεκδίκηση της αναγνώρισης του ελληνικού σχολείου της Χιμάρας ως δημόσιου εκπαιδευτικού ιδρύματος από το αλβανικό κράτος, ενταγμένο επίσημα στα αντίστοιχα σχολεία της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.
Η ίδρυση ενός ελληνικού μειονοτικού σχολείου στη Χιμάρα δεν είναι μία αυθαίρετη και αβάσιμη σκέψη αλλά η διεκδίκηση ενός κεκτημένου δικαιώματος των Χιμαριωτών για αιώνες, το οποίο πρέπει να τεθεί και πάλι σε ισχύ και θα σημάνει άμεσα την αναγνώριση της Ελληνικής εθνικής οντότητας στην περιοχή.
Το Κόμμα των Ελλήνων επειδή δεν επιστρατεύει ως αγωνιστικά τεκμήρια την ακατάσχετη φλυαρία και ανούσια συνθηματολογία, που μόνο κακό έκαναν τις δύο τελευταίες δεκαετίες τόσο στη Χιμάρα όσο και στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό γενικότερα, παρουσιάζει ως αποδεικτικό και αδιάσειστο στοιχείο που ενισχύει την διεκδίκηση του, το ενδεικτικό της μαθήτριας Ερμιόνης Μπρίγκου για το σχολικό έτος 1944 – 1945.
Πρόκειται για ένα ιστορικό ντοκουμέντο το οποίο αφορά την τελευταία χρονιά κατά την οποία το αλβανικό κράτος εξέδωσε ενδεικτικό στην ελληνική γλώσσα για το σχολείο της Χιμάρας.
Στο συγκεκριμένο αίτημα αναμένουμε σε συστράτευση όλες τις υγιείς και πατριωτικές δυνάμεις του Ελληνισμού. Τον αγώνα αυτόν τον οφείλουμε στους αγωνιστές του Δεκεμβρίου του 1945 και όλους όσους θυσιάστηκαν για την ελληνικότητα της Χιμάρας, με τελευταίο τον εθνομάρτυρα Αριστοτέλη Γκούμα.