Archive
Επιστολή του καθηγητή Γενετικής κ. Κωσ. Τριανταφυλλίδη στην Καθημερινή: “Το DNA το αποδεικνύει – Δεν είμαστε Σλάβοι”
Κύριε διευθυντά
Ως μόνιμος αναγνώστης της έγκριτης «Καθημερινής» παραξενεύτηκα που σε άρθρο (Σ. Κασιμάτης, 2/11/2016) με τίτλο: «Αριστερά του μίσους, δεξιά της αμνησίας» αναφέρονται και τα ακόλουθα: «Τι να την κάνεις τη γνώση, αν σου αρκεί ένα αίσθημα φυλετικής ανωτερότητας; Οι πολιτικοί της Δεξιάς δεν διάβασαν ποτέ, λ.χ. τον Φαλμεράγιερ. Αρκέστηκαν στη δαιμονοποίησή του από τον ελληνικό 19ο αιώνα – εν μέρει φυσιολογική, για τα δεδομένα μιας χώρας πλήρως συγκεντρωμένης τότε στη διαδικασία της κατασκευής έθνους. Αν τον διάβαζαν, θα διαπίστωναν ότι ο Φαλμεράγιερ κατεδαφίζει μεν το επιχείρημα της συνέχειας του αίματος, αλλά υποστηρίζει το επιχείρημα της γλωσσικής συνέχειας, το οποίο και είναι το αποδεκτό σήμερα».
Παρόμοια, σε νέο άρθρο (17/11/2016) ο ίδιος δημοσιογράφος ερμηνεύει τη δήλωση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας στον πρόεδρο Ομπάμα «είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων» με μηχανισμούς κληρονομικότητας που δεν ισχύουν στη Γενετική του Ανθρώπου.
Αρχικά, ας θυμηθούμε τι υποστήριξε ο Φαλμεράγιερ. Στο έργο του «Ιστορία της Χερσονήσου της Πελοποννήσου κατά τους Μεσαιωνικούς χρόνους» διατύπωσε την άποψη πως: «Οι Ελληνες της εποχής του δεν κατάγονται από τους αρχαίους Ελληνες, αλλά προέρχονται από Σλάβους που εισέβαλαν ή μετανάστευσαν σε διαδοχικά κύματα στην Ελλάδα μετά την επίθεσή τους κατά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας». Εξιστορεί «Ούτε μια σταγόνα αίματος, γνησίου Ελληνικού αίματος, δεν τρέχει στις φλέβες των χριστιανών κατοίκων της σημερινής Ελλάδας». Υποστήριξε δε ότι οι σημερινοί Νεοέλληνες είναι απόγονοι Σλάβων.
Ως γενετιστής γνωρίζω ότι η εθνοτική ιθαγένεια είναι θέμα πολιτισμού, παιδείας, θρησκείας, γλώσσας και συνειδήσεως και δεν εντοπίζεται στο DNA ή στο αίμα. Παρ’ όλα αυτά, η θεωρία του Φαλμεράγιερ έχει βιολογικό υπόβαθρο και ως εκ τούτου η φυσική συνέχεια των κατοίκων της Ελλάδας θα πρέπει να εξεταστεί με βάση και γενετικά στοιχεία. Θα αναφερθώ ενδεικτικά σε αποτελέσματα λίγων γενετικών ερευνών.
Α) Σύμφωνα με τους διαπρεπείς συγγραφείς του κλασικού βιβλίου Γενετικής του Ανθρώπου «The History and Geography of Human Genes» ο γενετικός χάρτης της Ευρασίας ιχνηλατεί τη «γενετική κληρονομιά» των αρχαίων Ελλήνων στους σημερινούς κατοίκους της χώρας μας, αλλά και ανάμεσα στους κατοίκους γειτονικών ευρασιατικών πληθυσμών, σε περιοχές που είχαν αποικιστεί κατά την αρχαιότητα από Ελληνες. Η εξάπλωση αυτή περιλαμβάνει περιοχές που αρχίζουν από τα Δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, εκτείνονται στη Ν. Ιταλία και Σικελία, και καλύπτουν μέρος και των πληθυσμών της Κεντρικής Βαλκανικής. Με βάση αυτά τα γενετικά στοιχεία, κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει, σε αντίθεση με τις απόψεις του Φαλμεράγιερ, ότι μέρος της γενετικής σύστασης (αίματος) των γειτονικών νοτιοσλαβικών πληθυσμών οφείλεται στη διείσδυση ελληνικών πληθυσμιακών ομάδων σε αυτές τις γεωγραφικές περιοχές. Β) Η παραπάνω επίδραση έχει εξεταστεί σε βάθος στην περίπτωση της Magna Graecia. Ακόμη και σήμερα, το γενετικό πρότυπο της Ιταλίας και τις Σικελίας αντιγράφει σχεδόν πιστά τον ελληνικό εποικισμό κατά την προ-Ρωμαϊκή εποχή. Με απλά λόγια, η γενετική ομοιότητα μεταξύ των κατοίκων των δύο περιοχών, που επιμένει χρονικά (2.500 χρόνια) παρά τις διαφορές στην ιστορική πορεία τους (απουσία εισβολών Σλάβων και τουρκική κυριαρχία) μετά την κατάλυση των βυζαντινών κτήσεων, έρχεται να τονίσει τη βιολογική συνέχεια των δύο λαών. Γ) Σε ακόμη πιο πρόσφατες έρευνες εξετάστηκε η γενετική θέση των Ελλήνων στον Παγκόσμιο Γενετικό Χάρτη με τη χρήση 270.000 DNA δεικτών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας οι Ελληνες διακρίνονται γενετικά από τους Σλάβους σε πλήρη αντίθεση με τις λανθασμένες απόψεις του Φαλμεράγιερ, που υποστήριζε ότι πρόγονοι των σύγχρονων Ελλήνων είναι οι Σλάβοι, και της εφημερίδας σας ότι ο Φαλμεράγιερ κατεδαφίζει το επιχείρημα της συνέχειας του αίματος. Αν ήταν ορθή η άποψη του Φαλμεράγιερ θα έπρεπε οι Ελληνες να εντάσσονται στην ίδια θέση με τους σλαβικούς λαούς, και όχι με τους Ιταλούς και τους Ισπανούς. Συμπερασματικά, τα γενετικά στοιχεία απορρίπτουν τη θεωρία του Φαλμεράγιερ περί της ασυνέχειας του αίματος των Ελλήνων.
Κωστας Τριανταφυλλιδης – Ομότιμος καθηγητής Γενετικής και Γενετικής Ανθρώπου
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ»εφιάλτης» και «κόλαση» για την Ελλάδα!!!ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Η χώρα γίνεται στρατόπεδο συγκέντρωσης ανεπιθύμητων. Οι εξελίξεις, δυστυχώς, τείνουν να επιβεβαιώσουν πως η Ευρώπη είναι αποφασισμένη να μετατρέψει την Ελλάδα σε χώρο απόθεσης οιουδήποτε ξένου «πρόσφυγα» απειλεί την εσωτερική ασφάλεια των ευρωπαϊκών χωρών, ενώ η άνοδος των εθνικιστικών κινήσεων και κομμάτων εξαναγκάζει σε μία στροφή 180 μοιρών την
«Ευρώπη του ανθρωπισμού» σε Ευρώπη του ο σώζων εαυτόν σωθήτω, απέναντι στην διαφαινόμενη δημογραφική (και όχι μόνο) απειλή ενός τεράστιου πλήθους «προσφύγων» και λαθρομεταναστών…
Η Ελλάδα ήδη απομονώνεται. Υπάρχει ευρωπαϊκό σχέδιο σε εξέλιξη, ομολόγησε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, τον οποίο παρατήρησε η γερμανίδα καγκελάριος διαμηνύοντάς του ότι «δεν πρέπει να λέγονται αυτά».
Κι ενώ η Γαλλία συνεχίζει να βρίσκεται σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» με τον στρατό να έχει αναλάβει την ασφάλεια τους τελευταίους μήνες, την ίδια στιγμή, «ο Βαλκανικός διάδρομος έχει κλείσει», ενώ τόσο η Αλβανία με την βοήθεια της Ιταλικής Αστυνομίας, όσο και η Βουλγαρία, ακολουθώντας το παράδειγμα των Σκοπίων, κλείνουν τα σύνορά τους με την Ελλάδα, ενώ ο Ραχόι αρνείται να ενημερώσει την Ισπανική Βουλή για την Ευρωπαϊκή Συμφωνία σχετικά με τους λαθρομετανάστες και την Τουρκία…
Επίσης, ο Νίκολας Μπούσε, πολιτικός συντάκτης και αρθρογράφος της Frankfurter Allgmeine Zeitung σχολιάζει γράφοντας «η καγκελάριος Μέρκελ δεν προχώρησε πολύ με την στρατηγική της στην προσφυγική κρίση. Οι βαλκανικές χώρες και η Αυστρία περιφράσσουν τώρα το δρόμο προς το βορρά.
Κι έτσι η Μέρκελ θα πάρει στο τέλος αυτό που ήθελε. Η γερμανική κυβέρνηση θέλει αναμφισβήτητα να μειώσει τον αριθμό των αιτούντων άσυλο. Για να το επιτύχει, εφαρμόζει εδώ και μήνες μια στρατηγική στην οποία περιλαμβάνονται δύο στοιχεία: η συνεργασία με την Τουρκία για τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων και η κατανομή των προσφύγων στην Ευρώπη. Με αυτά η καγκελάριος, ως γνωστόν, δεν προχώρησε πολύ.
Γι αυτό, εδώ και μερικές βδομάδες, οι βαλκανικές χώρες τα προσπαθούν, υπό την ηγεσία της Αυστρίας, με μιαν άλλη στρατηγική.
Φράσσουν το δρόμο προς τη Β. Ευρώπη τμηματικά.
Και αυτό έχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα σε μερικές μέρες από ό,τι όλες οι προσπάθειες της Μέρκελ προηγουμένως.
Η ροή των προσφύγων επιβραδύνθηκε και στη Γερμανία, όπου φτάνουν λιγότεροι μετανάστες».
Δυστυχώς, η κατάσταση για την Ελλάδα επιβαρύνεται καθημερινά ολοένα και περισσότερο, αφού η κυβέρνηση έχει αφεθεί στην «προστασία» της Γερμανικής Ευρώπης, της Ευρώπης των τειχών, της Ευρώπης όπου έχει απωλεσθεί η εμπιστοσύνη και η αλληλεγγύη, της Ευρώπης των συμφερόντων, της Ευρώπης που δεν επιμερίζει τα βάρη αλλά ψάχνει πάντα για το «μαύρο πρόβατο», της Ευρώπης που επιζητά εναγωνίως να τοποθετήσει τις ευθύνες της σε μία σύγχρονη «Ιφιγένεια», της Ευρώπης που λειτουργεί χωρίς πραγματική πολιτική πλατφόρμα αλλά έχει επιλέξει να δρα λογιστικά ενάντια σε οποιαδήποτε έκφανση κοινωνικής πολιτικής.
Είναι αυτή η Ευρώπη που μετέτρεψε την Ελλάδα σε χώρο πειραμάτων παντός τύπου και που σήμερα δεν διστάζει να μεταβάλει την γη όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία σε «γη των κολασμένων».
Είναι η ίδια η Ευρώπη που φέρεται να συζητά με την Τουρκία, να ανέχεται και να υποκύπτει σε εκβιασμούς από έναν παράφρονα ηγέτη, τον Ταγίπ Ερντογάν, να συζητά την μείωση εθνικής κυριαρχίας ενός κράτους – μέλους της…
Είναι η ίδια η Ευρώπη, όμως, που δεν επιθυμεί την με οποιοδήποτε τρόπο είσοδο της Τουρκίας σε αυτήν. Είναι η ίδια η Ευρώπη που δεν διαννοείται καν να επιτρέψει την ελεύθερη (χωρίς visa) είσοδο και παραμονή εκατομμυρίων τούρκων που θα διαταράξουν σοβαρά τα δημογραφικά στοιχεία, αλλά και τις πολιτικές ισορροπίες των χωρών μελών της. Είναι η Ευρώπη που επιθυμεί την Τουρκία ως πελάτη ή ως χώρο φθηνής εργασίας και παραγωγής ευρωπαϊκών προϊόντων…
Αυτή η Ευρώπη, καλείται σε λίγες ημέρες να αποφασίσει και να ανακοινώσει το σχέδιό της έναντι της απειλής του προσφυγικού, αλλά και έναντι της τουρκικής απειλής να πλημμυρίσει (με κάθε μέσο) την ευρωπαϊκή ήπειρο με πρόσφυγες και λαθρομετανάστες μέσω του Αιγαίου… Είναι η Ευρώπη της οποίας οι ηγέτες διασύρθηκαν από τον παγκόσμιο Τύπο, ο οποίος «στόχευσε» στην ανεπάρκεια έως και ανικανότητα των σημερινών ευρωπαίων ηγετών…
Κι ενώ όλα δείχνουν πως η Ευρώπη θα υποκύψει στις απειλές της Άγκυρας, ταυτόχρονα εκτελεί ένα σχέδιο αποκλεισμού της Ελλάδας, που αφού έγινε «μαύρο πρόβατο» σε οικονομικά θέματα, τώρα όλα δείχνουν πως μετατρέπεται και σε «Ιφιγένεια» που θυσιάζεται για τις ανάγκες των ευρωπαίων πολιτικών και τις απαιτήσεις του «σουλτάνου» Ταγίπ, ο οποίος όχι μόνο αύξησε τις οικονομικές του απαιτήσεις για τον έλεγχο ροής των «προσφύγων» – λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα (άρα και την Ευρώπη), αλλά θέτει πλέον ζητήματα που αφορούν την Ελληνική κυριαρχία επί του Αιγαίου, ενώ ένας αριθμός άλλων απαιτήσεών του φαίνεται πως δεν έχει δημοσιοποιηθεί (για εύλογους λόγους), προκειμένου το σύνολο των τουρκικών απαιτήσεων να εμφανισθεί ως τετελεσμένο απέναντι στην Ελλάδα…
Τι θα γίνει, λοιπόν, εάν η Ευρώπη αποφασίσει να μην ενδώσει στους εκβιασμούς του «σουλτάνου», προκειμένου να διασώσει το κύρος της αλλά και κάποια δισ. ευρώ;
Τι θα συμβεί εάν η Ευρώπη αποφασίσει να «σφραγίσει» την Ελλάδα (σχέδιο το οποίο ήδη υλοποιείται, από όλα όσα καταγράφονται στα βαλκανικά σύνορα της Ελλάδας) και να την καταστήσει έρμαιο των απαιτήσεων και της οργής του τούρκου προέδρου, σύγχρονου δικτάτορα της Τουρκίας;
Επειδή μία τέτοια περίπτωση αφορά το κακό σενάριο του «Προσφυγικού» για την Ελλάδα, θα πρέπει να τονίσουμε πως σε μία τέτοια εξέλιξη τα όσα θα συμβούν στο εσωτερικό της Ελλάδας ξεπερνούν την απλή φαντασία, ενώ η κατάσταση επί του συνόλου των ελληνοτουρκικών συνόρων θα γίνει ιδιαίτερα «θερμή», τόσο από τους συνωστισμένους «πρόσφυγες», όσο και από τον απελπισμένο για «νίκη» Ερντογάν.
Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι τι θα συμβεί στην Ελλάδα, εάν η Ευρώπη αποφασίσει να εγκαταλείψει την Ελλάδα στους… «πρόσφυγες» και λαθρομετανάστες…
Δυστυχώς, ένα τέτοιο σενάριο, κι ενώ αυτή τη στιγμή υπάρχει μία κατανόηση των Ελλήνων πολιτών που κινείται μεταξύ ανθρωπιστικής βοήθειας και ανοχής, θα δημιουργήσει μία ανθρωπιστική κρίση, τα αποτελέσματα της οποίας θα σημαδέψουν βαθιά την Ελλάδα.
Ο εγκλωβισμός ενός τεράστιου αριθμού «προσφύγων» και λαθρομεταναστών, σε μία χώρα όπου η ανεργία και φτώχεια αυξάνονται σε καθημερινή βάση, ενώ η κυβέρνηση απειλεί με πλειστηριασμούς κατοικιών όποιους γηγενείς δεν υποταχθούν στις παράλογες φορολογικές απαιτήσεις, θα ξυπνήσει «ένστικτα επιβίωσης» των Ελλήνων, την ίδια στιγμή που η απελπισία θα οδηγεί σε παραβατικές (ή και εγκληματικές) συμπεριφορές τους εγκλωβισμένους αγνώστου ταυτότητας και προθέσεων «πρόσφυγες» και λαθρομετανάστες. Το συγκεκριμένο «μίγμα» θεωρείται εκρηκτικό και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε συγκρούσεις των δύο πλευρών.
Η δημιουργία χάους στο εσωτερικό της Ελλάδας, τόσο στα σημεία – χώρους συγκέντρωσης λαθρομεταναστών και «προσφύγων», όσο και σε μεγάλα αστικά κέντρα όπου ήδη υπάρχουν και προστίθενται συνεχώς νέοι αριθμοί άρτι αφιχθέντων στην χώρα, πρέπει να θεωρείται ως «φυσικό επόμενο» (ειρωνική προσέγγιση), για το οποίο φυσικά και θα κατηγορηθούμε από τους ευρωπαίους «ανθρωπιστές».
Δεδομένη, σχεδόν, πρέπει να θεωρείται η απόπειρα την Τουρκίας να εκμεταλλευτεί την εσωτερική ανωμαλία στην Ελλάδα, είτε με τους «εγκάθετους» που διαθέτει σε Θράκη, Ρόδο, Θεσσαλονίκη και Αθήνα, είτε με τους εν υπνώσει πράκτορες που έχει εισάγει στην χώρα με την μορφή των «προσφύγων», είτε με τους εντεταλμένους πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στα hotspot που βρίσκονται στα ακριτικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Φυσικά, οι γνωστοί – άγνωστοι κουκουλοφόροι εγκάθετοι ξένων κέντρων και υπηρεσιών, με την υποβοήθηση διαφόρων παράξενων (και χαρακτηρισμένων ως επικίνδυνων) ΜΚΟ, αλλά και ομάδων ισλαμιστών που δρουν ανεξέλεγκτα εντός του ελληνικού εδάφους, αναμένεται να δημιουργήσουν πλείστα όσα προβλήματα μεγάλης ισχύος (χωρίς να υπολογισθεί η πιθανότητα εξοπλισμού ακραίων εξτρεμιστικών ριζοσπαστικών ισλαμικών ομάδων από τα «υπόγεια» των ΜΚΟ) τα οποία αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί (για ιδεοληπτικούς ή άλλους λόγους και διαδρομές που καταλήγουν σε χρηματοδοτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ από τον Σόρος) ή δεν θέλει να αντιμετωπίσει…
Το ακόμη χειρότερο σενάριο είναι εκείνο που θέλει την αποχώρηση της τρόικα έως ότου «ηρεμήσουν τα πράγματα», με ταυτόχρονο κλείσιμο της «κάνουλας» οιασδήποτε μορφής οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα…
Έτσι, εάν η πρώτη εξέλιξη φαντάζει με εφιάλτη, η δεύτερη θα είναι ζωντανή κόλαση για όλους όσους (γηγενείς και «πρόσφυγες») θα έχουν εγκλωβιστεί μέσα στην Ελλάδα…
Σκεπτόμενοι πως οι εξελίξεις στηρίζονται σε αποφάσεις στις οποίες η κυβέρνηση στην Ελλάδα είτε συμφωνεί κρυφά, είτε δεν έχει κανέναν λόγο, ή ο λόγος της δεν έχει καμία απολύτως βαρύτητα, δηλαδή άλλοι αποφασίζουν για το τι θα συμβεί στην χώρα μας, όλοι μπορούν να αντιληφθούν πως όλα κρίνονται από την απόφαση της Ευρωπαϊκής Συνόδου που δεν πιστεύει στην αλληλεγγύη, δεν έχει καμία διάθεση να εξευτελιστεί περαιτέρω από τον επικίνδυνο Ερντογάν, και, φυσικά, δεν θέλε να βάλει το χέρι στην τσέπη, όταν η «φτηνή λύση» μπορεί να εμφανιστεί και ως «αναγκαίο κακό» για το οποίο την μεγάλη μερίδα ευθύνης την έχει η κυβέρνηση στην Ελλάδα που δεν μπόρεσε να ελέγξει όσο έπρεπε ή όσο μπορούσε, τα σύνορά της…
Σε χαιρετώ Ελλάδα… Θα σε ξαναδώ στην κόλαση που άλλοι έφτιαξαν για σένα, με την σιωπή και την συναίνεση της πρωτοδεύτερης φοράς «αριστερής» κυβέρνησης των πολιτικών επικύψεων αλλά και των εμμονικών και ιδεοληπτικών αγκυλώσεών τους…
Ο αιμοσταγής Αλβανός τζιχαντιστής Λαβντρίμ Μουχατζερί στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας | Triklopodia
Ο αιμοσταγής Αλβανός τζιχαντιστής Λαβντρίμ Μουχατζερί στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας
Ο αιμοσταγής Αλβανός τζιχαντιστής μέλος στο Ισλαμικό Κράτος, Λαβντρίμ Μουχατζέρι, και άλλοι έξι Αλβανοί τζιχαντιστές κρύβονται σε χωριά κοντά στα Σκόπια, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδα Koha του Κοσόβου, επικαλούμενη πηγές από την κοσοβαρική υπηρεσία πληροφοριών.
Ο Λαβντρίμ Μουχατζέρι Μουχατζέρι είναι από τους πρώτους Κοσοβάρους Αλβανούς που εντάχθηκε στον στρατό του Ισλαμικού Κράτους και έγινε γνωστός όταν ανάρτησε στο Διαδίκτυο φωτογραφία που απεικονίζει τη στιγμή που έσφαζε νεαρό Σύρο στρατιώτη. Θεωρείται αρχηγός της ομάδας των Αλβανών που μάχονται στη Συρία. Η πηγή την οποία επικαλείται η εφημερίδα… Συνεχίζεται: Ο αιμοσταγής Αλβανός τζιχαντιστής Λαβντρίμ Μουχατζερί στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας | Triklopodia
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΣΤΟ ΤΟΥΪΤΕΡ: ΚΟΨΤΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΣΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΡΜΕΝΙΟΥΣ!!! | Εφημερίδα “Στόχος” – Stoxos newspaper
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ ΟΙ ΡΩΣΣΟΙ ΣΤΟ ΤΟΥΪΤΕΡ: ΚΟΨΤΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΣΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΡΜΕΝΙΟΥΣ!!!
Για να αντιληφθείτε τι μίσος υπάρχει για την τουρκιά στην Ρωσία αυτήν την στιγμή σας παραπέμπω στον χάρτη που μόλις σηκώθηκε στο ρωσικό τουϊτερ και γράφουν οι Ρώσοι. Κόψτε την (την Τουρκιά εννοούν) στην μέση.. και δώστε την στα αδέλφια μας Έλληνες και Αρμένιους!!!!
Είναι αδύνατον να δοθεί ημερομηνία λήξης στον Μακεδονικό αγώνα…

Αναβρασμός στον καζά Λαγκαδά την τετραετία 1908 – 1912Η επικράτηση του Νεοτουρκικού Κινήματος ανέτρεψε εντελώς την κατάσταση που επικρατούσε στη Μακεδονία. Η αμνήστευση των ανταρτών είχε ως αποτέλεσμα την αθρόα κάθοδό τους στις πόλεις και την τυπική διάλυση των βουλγαρικών και ελληνικών σωμάτων. Την ώρα που τα ελληνικά σώματα εμφανίζονταν και αποχωρούσαν εν μέσω δοξολογιών και πολυάνθρωπων εκδηλώσεων ήδη εδρομολογείτο ο επόμενος γύρος.Ο ελληνοβουλγαρικός ανταγωνισμός (στο εκπαιδευτικό και εκκλησιαστικό πεδίο) δεν είχε φέρει τα ποθητά αποτελέσματα για την βουλγαρική Οργάνωση στη Μακεδονία, γεγονός που την εξανάγκασε να εγκαινιάσει νέες μεθόδους με την συμπαράσταση των βουλγαρικών αντάρτικων σωμάτων και την εφαρμογή βίαιων μέτρων σε βάρος των χριστιανικών πληθυσμών. Έτσι η χρονική περίοδος 1904-1908, παρά τα θετικότατα αποτελέσματα της για την ελληνική πλευρά, δεν οδήγησε την ένοπλη φάση στην τελική έκβαση.
Άρχισαν λοιπόν οι Βούλγαροι περιδιαβαίνοντας τις διάφορες περιοχές της Μακεδονίας να στρατολογούν κομιτατζήδες, οι οποίοι προέβαιναν στη δημιουργία διάφορων κακουργηματικών πράξεων. Θέλησαν τότε να εκδικηθούν το χωριό του Καπετάν Γιάννη, τη Ράμνα. Πολιόρκησαν λοιπόν το χωριό και επιδόθηκαν σε ξυλαδαρμούς των κατοίκων με αποτέλεσμα δύο να αποβιώσουν. ΣΚΡΙΠ 4/5/1908
Από τα ανήκουστα όργια των Βουλγάρων κομιτατζήδων δεν εξαιρέθησαν ούτε και οι αρχιερείς όπως ο Χρυσόστομος Δράμας μετέπειτα Σμύρνης, ο οποίος σε επιστολή του προς ένα φιλικό του πρόσωπο έγραφε:
«Πλήθος κυνών και σπείρα κακών ζητεί την κεφαλήν μου… Να πέσω τουλάχιστον ως αετός και ουχί να αποθάνω ως όρνις… Μη έχων έτερον τι να δώσω προς σωτηρίαν της ημετέρας λατρευτής Πατρίδος, ας δώσω το αίμα μου».
Όλα αυτά τα γεγονότα των ωμοτήτων, που διαπράχθηκαν σ’ όλο τον καζά Λαγκαδά και ιδιαίτερα στη Λιγκοβάνη (Ξυλόπολη), τόσο φρικαλέα, τόσο πρωτάκουστα για ευρωπαϊκή χώρα, προκάλεσαν των έντονη διαμαρτυρία του ειδικού απεσταλμένου των «ΤΑΪΜΣ», ο οποίος έγραφε:
«Τα μεγαλύτερα τερατουργήματα τότε εγίνοντο εις την Λιγκοβάνην, όπου ητιμάσθησαν παρθένοι, εφιμώθησαν και εληστεύθησαν πρόκριτοι, προεπηλακίσθησαν ιερείς και διεπράχθησαν εν γένει πράξεις αφαντάστου βδελυρότητος κατά του ελληνικού στοιχείου» .
Το δε Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέφρασε με επιστολή του προς τον Βούλγαρο Έξαρχο την αγωνία του για την τύχη των δύσμοιρων κατοίκων του καζά Λαγκαδά.
«Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον ρηγνύει κραυγήν οδύνης δια τα φρικτά ταύτα δεινοπαθήματα των τέκνων του, ών τα δίκαια και την εθνικήν υπόστασιν καθήκον έχει να υπερασπίση ….»
Στη Μακεδονία η πάλη των χριστιανικών εθνοτήτων κατά των Τούρκων, αλλά και οι εθνικοί ανταγωνισμοί μεταξύ τους, υπήρξαν τόσο βαθιά ριζωμένοι ώστε ήταν αδύνατο να εκλείψουν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Οι τόσο πολυδιαφημισμένες έννοιες της ισότητας, της αδελφότητας και της ελευθερίας, σύμφωνα με τα γαλλικά πρότυπα, δεν ήταν παρά ψεύτικα συνθήματα, τα οποία είχαν γνωρίσει την πραγματική σημασία τους μόνο κατά τις πρώτες μέρες που ακολούθησαν το Νεοτουρκικό κίνημα. Η παροδική διακοπή των εθνικών ανταγωνισμών των χριστιανικών εθνοτήτων στη Μακεδονία αμέσως μετά το ξέσπασμα της εξέγερσης των Νεότουρκων, έδειξε ανάγλυφα και μια άλλη πλευρά του μακεδονικού ζητήματος ίσως τη σπουδαιότερη: την κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση του χριστιανικού στοιχείου.
Από τα τέλη του θέρους του 1908 ο εξοπλισμός των εξαρχικών χωριών επαναλήφθηκε και η προπαγάνδα εντάθηκε, καθώς πολλοί κομιτατζήδες που κρατούνταν σε τουρκικές φυλακές είχαν ήδη αφεθεί ελεύθεροι. Από τον Οκτώβριο επαναλήφθηκαν και οι δραστηριότητες των ελληνικών ντόπιων σωμάτων.
Στην περιοχή μας συνέχιζε τη δράση του ο καπετάν Γιάννης Ράμναλης. Είχε καταστεί ο φόβος και ο τρόμος όλων των εξαρχικών.
Το σώμα του (καπετάν Γιάννη) εφόνευσε εις το χωρίον Αρακλή (Λαγκαδά) τον οθωμανόν φύλακα Χασάν και ετραυμάτισεν έτερον ένα εκ λόγων τιμής, έξωθι του χωρίου Γραδοβορίου εφονεύθη ο Βούλγαρος Πετρος Σταύρου υπό ανδρών του σώματος Λαγκαδά.
Γι’ αυτό διέδιδαν φήμες ότι δολοφονήθηκε σε ενέδρα Βούλγαρων κομιτατζήδων μέχρι που το γεγονός διέψευσε η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ της 20/8/1908.
Από τις αρχές του 1909 είχε εγκατασταθεί στη Μακεδονία η «προτέρα τρομοκρατική αναρχία την οποίαν εδημιούργησαν τα Βουλγαρικά κομιτάτα και αι συμμορίαι αυτών». ΕΜΠΡΟΣ 5/1/1909
Η επαναφορά της τάξης που επικαλούνταν οι Νεότουρκοι ήταν προσωρινή. Οι Τουρκικές αρχές αδυνατούσαν να λάβουν προληπτικά μέτρα και έτσι η θέση το Ελληνισμού στη Μακεδονία καθίστατο πλέον «επισφαλεστέρα».
Οι τουρκικοί πληθυσμοί φανατίζονταν κατά των Ελλήνων και τους απειλούσαν με σφαγές. Οι βιαιότητες και οι αυθαιρεσίες που υφίσταντο οι Έλληνες δεν συνέβαιναν ούτε και με το προηγούμενο απολυταρχικό καθεστώς γιατί τώρα ο τουρκικός πληθυσμός: «ίσταται ήδη πάνοπλος και διωργανωμένος υπό των Νεοτούρκων εις ενωμοτίας και λόχους επί κεφαλής των οποίων ετέθησαν αιμοχαρείς και φανατικοί Μουσουλμάνοι». ΕΜΠΡΟΣ 5/1/1909
Ενώ ο Μουτεσαρίφης Σερρών δήλωνε: «Πρέπει οι Έλληνες να λησμονήσουν τα παρελθόντα, και να αποβάλλωσι τας γνωστάς εθνικάς ιδέας των, διότι εν εναντία περιπτώσει υπάρχει κίνδυνος να τα καταπνίξωσι δια του αίματός των». ΕΜΠΡΟΣ 5/1/1909
Αναμφισβήτητα όμως το πιο επίμαχο ζήτημα, το οποίο προκάλεσε γενικό αναβρασμό ανάμεσα στις χριστιανικές εθνότητες της Μακεδονίας και οδήγησε στην αναβίωση της εθνικής διαπάλης, υπήρξε η επίλυση του εκκλησιαστικού θέματος.
Οι Βούλγαροι επωφελούμενοι από το μένος των Νεοτούρκων κατά των Ελλήνων επανέφεραν εντονότερα πλέον το θέμα της κατοχής των εκκλησιών. Ο Σαντάνσκυ διαπίστωνε: «…τοσούτον εξήφθησαν επικινδύνως τα πνεύματα των Βουλγάρων, ώστε ουδέ αυτός ο ίδιος να μη δύναται δια της επιρροής του να κατευνάση αυτά». ΕΜΠΡΟΣ 15/2/1909
Στις 28 Φεβρουαρίου 1908 η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΙΣ» της Βιέννης ανέγραψε ότι η Τουρκία απεφάσισε 82 εκκλησίες της Μακεδονίας να, «… αποδώση εις τους αληθείς αυτών δικαιούχους». Η διαδοθείσα φήμη ήταν η αιτία ώστε Σαντάνσκυ να δηλώσει: «…εν ή περιπτώσει αποδοθώσιν αύται εις τους Έλληνας οι Βούλγαροι δεν θα επιτρέψωσιν τούτο, αλλά θα προκαλέσωσι ταραχάς….» ΕΜΠΡΟΣ 28/2/1908
Τελικά οι εκκλησίες αποδόθηκαν στους Έλληνες. Η απόδοση των αμφισβητούμενων εκκλησιών στους Έλληνες προκάλεσε την οργή του κομιτάτου και μεγάλη ανησυχία στους χωρικούς, ενώ η κοινή γνώμη αδιαφορούσε. ΕΜΠΡΟΣ 12/3/1909
Άρχισαν λοιπόν οι Βούλγαροι, περιδιαβαίνοντας τα χωριά του καζά Λαγκαδά, να τρομοκρατούν και να απειλούν δια των όπλων τους μουχτάρηδες, απαιτώντας την κοινοτική σφραγίδα και την υπογραφή τους σε λευκό χαρτί «… το οποίον δεν γνωρίζει κανείς εις τι θα χρησιμοποιήσουν». ΣΚΡΙΠ 20/3/1909
Λίγους μήνες αργότερα επικαλούμενοι τις σφραγίδες και τις υπογραφές των μουχτάρηδων ζήτησαν με αναφορά τους από την κυβέρνηση: «…όπως διοριστή Βούλγαρος αρχιμανδρίτης εις Λαγκαδά». ΣΚΡΙΠ 17/5/1909
Η εφημερίδα ΣΚΙΠ της 6 Ιουνίου 1909 προανήγγειλε την έναρξη της δράσης των ένοπλων συμμοριών στη Μακεδονία. Το Νεοτουρκικό Κομιτάτο φοβούμενο την όλη κατάσταση αποφάσισε να αποδώσει προσωρινά τις εκκλησίες στις πλειοψηφούσες εθνικότητες, ενώ οι διώξεις του Ελληνικού στοιχείου της Μακεδονίας συνεχίζονταν: «…… και εξακολουθούν αι φυλακίσεις και ποικίλαι καταθλίψεις». ΕΜΠΡΟΣ 10/7/1909
Οι Βούλγαροι, προκλητικότατα, προσπάθησαν να παρουσιάσουν ομοεθνείς τους τους κατοίκους του καζά Λαγκαδά, δημιουργώντας τέτοιους με απειλές και χρήματα. Επιδόθηκαν λοιπόν σ’ έναν αγώνα νοθείας των περιχώρων για να έχουν στα πρόθυρα της Θεσσαλονίκης ομοεθνείς τους.
Εν τω μεταξύ η Τουρκική αρχή προκειμένου να επιβάλει το νόμο άρχισε να καταδιώκει τους Έλληνες και να προετοιμάζει το έδαφος για την ψήφιση του ανθελληνικού νόμου «περί των εκκλησιών».
Η ψήφιση του ανθελληνικού νομοσχεδίου «περί των εκκλησιών» από την Τουρκική κυβέρνηση προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στον ελληνικό πληθυσμό, ο οποίος συγκρότησε μεγάλο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη στις 23 Αυγούστου 1909, ενώ ο συντάκτης του ΣΚΡΙΠ της 24 Αυγούστου 1909 σε άρθρο του γράφει: «… πιστεύω ότι, αν ο νόμος εφαρμοσθή, η Μακεδονική τραγωδία αρχίζει δια να μη καταπαύση πλέον…»
Η Τουρκική αρχή θορυβημένη διέταξε το κλείσιμο των «διαμφισβητουμένων εκκλησιών οίτινες ηρπάγησαν εσχάτως υπό των σχισματικών, οι Βούλγαροι όμως, δεν εννοούν να σωφρονισθούν και ετοιμάζονται να προβούν εις νέας καταλήψεις βιαίας». ΕΜΠΡΟΣ 2/10/1909
Οι ορθόδοξοι ιερείς των χωριών του καζά Λαγκαδά προκειμένου να σταματήσουν την απόδοση των εκκλησιών στους σχισματικούς τις έκλεισαν.
Στις 5 Ιανουαρίου 1910 οργανώθηκε μεγάλο συλλαλητήριο και στην Κωνσταντινούπολη για το κλείσιμο των εκκλησιών.
Η όλη κατάσταση έγινε πολύ χειρότερη της απολυταρχίας. Η διαμάχη πλέον ήταν γενική και περιλάμβανε, τους Έλληνες, τους Βούλγαρους, τους Νεότουρκους και τους Παλαιότουρκους,:
«… ευρίσκονται όλοι επί της αιματοβαρούς σκηνής, εις την οποίαν εκτυλίσσεται η Τρίτη πράξις της Μακεδονικής τραγωδίας, η τελευταία ίσως …. Οι Βούλγαροι εξακολουθούν τον εναντίον των Ελλήνων αμείλικτον αγώνα, όστις στρέφεται και κατά του καθεστώτος». ΣΚΡΙΠ 19/1/1910
Ο πόλεμος για την κατοχή των εκκλησιών συνεχίζονταν και η στρατολόγηση των χριστιανών υπό δυσμενέστατους όρους εξακολουθούσε, ενώ απροσδόκητα νέος ανθελληνικός διωγμός ξέσπασε. Οι δυστυχισμένοι χωρικοί της περιοχής μας κατελήφθησαν από μαύρη απελπισία και δεν ήξεραν τι να κάνουν. Οι περισσότεροι κατέφυγαν νηστικοί και γυμνοί στους αγρούς, στα βουνά και στις σπηλιές, ενώ οι ευπορότεροι κατέρχονταν στη Θεσσαλονίκη, όπου, «…υπό τα όμματα των ξένων προξένων είνε ασφαλείς. Και οι αφηνιασμένοι Τούρκοι τους καταζητούν πανταχού και όταν δε τους συναντήσουν εις τα βουνά τους βασανίζουν, όταν δε ενταύθα τους απειλούν δια να μη μαρτυρήσουν τι είδον εις τα χωρία των». ΣΚΡΙΠ 10/4/1910
Η Πύλη απαίτησε από τον Πατριάρχη να παύση τους Έλληνας δασκάλους, ενώ τo Βουλγαρικό κομιτάτο Θεσσαλονίκης ευχαρίστησε τον Σουλτάνο για τη λύση «..του ζητήματος των εκκλησιών προς όφελος του Βουλγαρικού πληθυσμού της Μακεδονίας». ΣΚΡΙΠ 8/7/1910
Το Νεοτουρκικό κομιτάτο όμως τηρούσε στάση «αναβολής της εφαρμογής του νόμου» μήπως η εφαρμογή του γίνει πρόξενος ταραχών και επωφεληθούν οι αντιδραστικοί.
Οι Νεότουρκοι συνέχισαν τους διωγμούς των φιλήσυχων χωρικών του καζά Λαγκαδά. Ο τύπος της εποχής καυτηρίασε τον διωγμό του «τρομερού επαναστάτη από την Μπάλτσα ηλικίας 11 ετών». ΣΚΡΙΠ 13/7/1910
Ενώ η κατάσταση καθίστατο ανησυχητική έφτασε στη Θεσσαλονίκη ο υπουργός εσωτερικών της Τουρκίας Ταλαάτ βέης και δήλωσε:
«Ο νόμος ωρισμένως θα εφαρμοσθή. Εις όσα χωρία υπάρχουν τουλάχιστον δύο ναοί, ο εις θα αποδοθή εις τους Ρούμλαρη (Έλληνας) ο δ’ έτερος εις τους Βουλγάρους. Εις όσα χωρία υπάρχει μία εκκλησία αύτη δεν θα δοθή εις την κατά νόμον πλειοψηψούσαν εθνικότητα πριν ή ανοικοδομηθή άλλη δαπάναις της Κυβερνήσεως χάριν της μειοψηφούσης…..» ΣΚΡΙΠ 8/7/1910
Οι Βούλγαροι προσπάθησαν να παρασύρουν τους απλοϊκούς χωρικούς «δια διαφόρων τερατολογιών» στο κίνημά τους και να δώσουν σ’ αυτό πανχριστιανική χροιά και στη συνέχεια να καρπωθούν αυτοί όλα τα οφέλη, αφού θα έχουν στα χέρια τους τους πληθυσμούς της Μακεδονίας. Τρεις εκκλησίες της περιφέρειας Λαγκαδά παραδόθηκαν στους Βουλγάρους.
Με βάση τους νέους κανονισμούς, οι οποίοι προβλέπονταν από το νομοσχέδιο για την προκαταρκτική εκπαίδευση, που κατατέθηκε στην οθωμανική βουλή στα τέλη του 1910, άρχισε μια νέα δραματική φάση στην πορεία των γεγονότων, που έβαινε μοιραία προς τον εκτουρκισμό των εθνικών μειονοτήτων της οθωμανικής επικράτειας. Ανάμεσα στις άμεσες επιπτώσεις από την αρχική εφαρμογή των τουρκικών τεσκερέδων στο καθεστώς του ελληνικού στοιχείου του μακεδονικού χώρου, θα πρέπει να μνημονεύσει κανείς τους επανειλημμένους εκβιασμούς των τουρκικών αρχών για άμεση διακοπή των μαθημάτων των ελληνικών σχολείων και για την άρση της άσκησης του διδασκαλικού επαγγέλματος των διδασκόντων, τις αλλεπάλληλες ανακρίσεις στις οποίες υποβαλλόταν το διδακτικό προσωπικό για την εξακρίβωση της κύριας πηγής χρηματοδότησής τους, τις απαγορεύσεις πραγματοποίησης των σχολικών περιοδειών στους υπεύθυνους Έλληνες επιθεωρητές και την αυθαίρετη κατάληψη των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με ειδικά σουλτανικά φιρμάνια.
Οι κανονισμοί για την προκαταρκτική εκπαίδευση προέβλεπαν επίσης την απευθείας παρεμβατική πολιτική των τουρκικών αρχών στα ελληνικά σχολεία και ζητήματα χωρίς την προηγούμενη έγκριση των εκκλησιαστικών εκπροσώπων, τον διορισμό των δασκάλων της τουρκικής γλώσσας, τον σχηματισμό εκπαιδευτικών επιτροπών, που σε τελευταία ανάλυση υποκαθιστούσε τις εφορίες των κοινοτικών σχολείων και τέλος την επιβολή χαρτοσήμου στα ενδεικτικά και στα πιστοποιητικά των κοινοτικών σχολείων.
Σε εφαρμογή των διατάξεων που προβλέπονταν από το παραπάνω νομοσχέδιο στις 30 Οκτωβρίου 1910 συνελήφθη και παραπέμφηκε στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης ο Διοικητής των Σχολών του Σοχού κ. Ιατρού.
Ενώ στο σχολείο του Λαγκαδά, «κατεσχέθησαν όλα τα διδακτικά βιβλία εκ των χειρών των μαθητών κατόπιν καταγγελίας ελεεινού τινός ομογενούς του ιατρού Ι. Βλάχου». ΕΜΠΡΟΣ 9/11/1910
Παρά την λυσσώδη καταδίωξη του Ελληνικού πληθυσμού από τον Τουρκικό στρατό, συμμορίες Ελλήνων και Βουλγάρων εμφανίστηκαν στον καζά Λαγκαδά.
Το Νεοτουρκικό Κομιτάτο συγκρότησε δύο συμμορίες στον καζά Λαγκαδά και δολοφονούσε κάθε Έλληνα. Σε διάστημα δύο εβδομάδων δολοφόνησε δέκα τέσσερις Έλληνες χωρικούς. ΕΜΠΡΟΣ 20/11/1910
Το κομιτάτο μη αρκούμενο στις δύο πιο πάνω συμμορίες συνέστησε και Τρίτη, η οποία αποτελούμενη από 37 μέλη είχε ακτίνα δράσης τις λίμνες Αγ. Βασιλείου και Βόλβης, προσέφερε δε εντός ολίγων ημερών στους πάτρωνές της εννέα θύματα αθώων Ελλήνων Ορθοδόξων. Ενώ εντός της κωμοπόλεως Λαγκαδά δολοφόνησαν ένα εκ των «εγκριτοτέρων και αγαπητοτέρων κατοίκων» του, τον Μιχαήλ Βοσινάκη. ΕΜΠΡΟΣ 30/11/1910
Είναι σαφές ότι είναι αδύνατον να δοθεί ημερομηνία λήξης στον Μακεδονικό αγώνα. Οι ελλαδίτες και κρήτες οπλαρχηγοί αποχώρησαν το καλοκαίρι του 1908, όμως οι εντόπιοι αναπόφευκτα παρέμειναν μαζί με το προξενικό προσωπικό και με μικρές ομάδες πρακτόρων για να διαχειριστούν μια κατάσταση ελεγχόμενης κρίσης, όπου πρωταγωνιστούσαν πλέον οι Νεότουρκοι στρατιωτικοί. Οι εκλογές, οι πολιτικές συγκεντρώσεις, τα κόμματα και τα συνέδρια δεν σήμαναν αναγκαστικά το τέλος των σωμάτων και των δολοφονιών. Απλώς στο νέο πλαίσιο της συνταγματικής Τουρκίας τα προβλήματα εσωτερικής τάξης και οι καθημερινές απώλειες ελάχιστα απασχολούσαν τον ευρωπαϊκό αλλά και ελληνικό τύπο, τουλάχιστον για όσο καιρό υπήρχε η προσδοκία ότι ο «νεοτουρκισμός» θα ευνοούσε τα ελληνικά συμφέροντα. Το κενό αυτό του ενδιαφέροντος για την τετραετία 1908-1912 μεγάλωσε και για έναν ακόμη λόγο. Οι επώνυμοι και εγγράμματοι Μακεδονομάχοι έφυγαν όλοι το 1908 και ως εκ τούτου οι διηγήσεις και τα απομνημονεύματά τους σταματούν το έτος εκείνο. Το ίδιο έτος επιλέχθηκε και ως επίσημο όριο του αγώνα από τους νομοθέτες του μεσοπολέμου, που ασχολήθηκαν με την ηθική και υλική αποκατάσταση των Μακεδονομάχων.
Τα αισθήματα ανασφάλειας και φόβου δεν αποτελούσαν φυσικά καινούργια εμπειρία για τους Μακεδόνες και ιδιαίτερα για τον αγροτικό πληθυσμό, που η φύση των εργασιών του το καθιστούσε ευάλωτο σ’ οποιαδήποτε πίεση, τόσο της νόμιμης εξουσίας όσο και των πολυπληθών παράνομων που ενδημούσαν στην ύπαιθρο χώρα.
Όμως τα γεγονότα των ετών 1908-1912 δεν υπολείπονται καθόλου από τα συνηθισμένα περιστατικά των ληστρικών επιδρομών και των σποραδικών ημιεπίσημων λεηλασιών που διαδραματίστηκαν στον καζά του Λαγκαδά τα προηγούμενα έτη.
Η μελέτη του τύπου αυτής περιόδου αποκαλύπτει τη φοβερή κοινωνική αναταραχή, τις οικονομικές καταστροφές και τις δολοφονίες που διενεργήθηκαν στη περιοχή μας αμέσως μετά την επιβολή του κινήματος των Νεότουρκων.
Τον Οκτώβριο του 1911 οι Νεότουρκοι αποφάσισαν και επισήμως, στο τρίτο τους συνέδριο που έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη, την εξόντωση των μη τουρκικών εθνοτήτων. Η οθωμανοποίηση (ottomanization) δηλαδή ο εκτουρκισμός δια της βίας όλων των κατοίκων, αποφασίζεται τελεσίδικα. Το μέσο θα ήταν οι εξοπλισμένοι Μουσουλμάνοι. Στη συγκεκριμένη απόφαση οι Νεότουρκοι χρησιμοποιούσαν παραπλανητικά τον όρο «οθωμανοποίηση», προσπαθώντας να περιβάλουν την πολιτική εκτουρκισμού με ένα οικείο, για τους περισσότερους μουσουλμάνους, περίβλημα .
Σ’ όλο τον καζά του Λαγκαδά το 1911 συνέβησαν ασυνήθιστα γεγονότα, που υποδήλωναν ότι ο αναβρασμός απλωνόταν και έξω από την πόλη της Θεσσαλονίκης. Οι Τούρκικες συμμορίες εξακολουθούσαν τις δολοφονίες με υποδείξεις του Νεοτουρκικού Κομιτάτου. Ενώ οι Βουλγαρικές συμμορίες σιωπούσαν και όλοι υποπτεύονταν ότι «ευρίσκονται εις τα διαμερίσματά των κεκρυμμέναι». ΣΚΡΙΠ 8/1/1911
Η συγκροτηθείσα επιτροπή υπό τον Κεμάλ πασά, για την εξέταση της κατάστασης, εξέδωσε το πόρισμά της όπου μετά τις ανακρίσεις διαπίστωσε ότι:
«.. αι εν Μακεδονία αρχαί κατά την διάρκειαν του αφοπλισμού διέπραξαν εις πολλά μέρη υπερβασίας και καταθλιπτικάς καταπιέσεις των χριστιανικών φυλών». ΕΜΠΡΟΣ 12/1/1911
Στις 28 Φεβρουαρίου 1911 ο Αρχιερατικός Επίτροπος Λαγκαδά Ιωακείμ Σακελλαρίου με επιστολή του προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ιωακείμ Δ΄ Σγουρό επισημαίνει την έλλειψη ικανών ιερέων και δασκάλων σ’ όλη την περιφέρεια.
Οι Έλληνες της Μακεδονίας είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στο συνταγματικό πολίτευμα που επικαλούνταν οι Νεότουρκοι για την απόδοση δικαιοσύνης. Αλλά διαψεύστηκαν, αφού όλος ο Μακεδονικός πληθυσμός και μάλιστα ο αγροτικός γινόταν μάρτυρας καθημερινής βίας. Ιδιαίτερα στην περιφέρεια Χαλκιδικής και Λαγκαδά οι κάτοικοι είχαν περιέλθει σε απόγνωση. Στερούνταν ακόμη και τροφίμων, δεν τολμούσαν να εξέλθουν των χωριών τους για να προβούν στις αναγκαίες προμήθειες, αφού δεν τύχαιναν καμίας προστασίας, παρά τα επανειλημμένα παράπονα προς τις αρχές.
Σ’ αυτή τους τη προσπάθεια οι Τούρκοι μεταχειρίζονταν πολλές φορές ομογενείς προδότες, τους οποίους χρησιμοποιούσαν ως όργανα των σκοπών τους.
Τα επεισόδια αυτά ήταν η κύρια αιτία για να εισρεύσουν στην Θεσσαλονίκη πολλοί κάτοικοι των γύρω χωριών.
Τον Απρίλιο του 1911 παρατηρείται αύξηση της δράσης του Νεοτουρκικού Κομιτάτου κατά των Χριστιανών και ιδιαίτερα των Ελλήνων.
Το Νεοτουρκικό Κομιτάτο αποφάσισε να πυροδοτήσει το παλαιό φυλετικό μίσος μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων. Γι’ αυτό επανέφερε στο προσκήνιο το θέμα της κατοχής των εκκλησιών, αφού το μέσον αυτό είχε αποδειχθεί αρκετά αποτελεσματικό.
Η κορύφωση των οδυνηρών επιπτώσεων από την εφαρμογή του προγράμματος των Νεότουρκων στην Μακεδονία συνέπεσε χρονικά με την έντονη κινητοποίηση των βουλγαρικών αντάρτικων σωμάτων. Μέσα σε μια τραγική κατάσταση που διαμορφώθηκε ιδιαίτερα προς τα τέλη του 1910 οι κάτοικοι του καζά Λαγκαδά στάθηκαν ανήμποροι ν’ αντιδράσουν μπροστά στην εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων. Συλλήψεις Ελλήνων πατριωτών και αφοπλισμοί των βασικότερων στελεχών της ελληνικής αντίστασης, καταναγκαστική στρατολογία και κατάταξη νέων Ελλήνων στις τάξεις του τουρκικού στρατού, αλλεπάλληλες δολοφονίες δασκάλων, ιερέων και προκρίτων, υπήρξαν τα κυριότερα φαινόμενα, που χαρακτήρισαν την κατάσταση του ελληνισμού της περιφέρειας και επέδρασαν καταλυτικά στην βαθμιαία αποδυνάμωσή του. Μέσα σε μια οξύτατη ατμόσφαιρα εκρηκτικής αντιπαράθεσης των τουρκικών αρχών Μακεδονίας απέναντι στο χριστιανικό στοιχείο, τα βουλγαρικά αντάρτικα σώματα ανασυγκροτήθηκαν για ν’ απαντήσουν στην Νεοτουρκική κτηνωδία.
Τον Ιούλιο του 1911, οι βουλγαρικές συμμορίες, άρχισαν να δραστηριοποιούνται στην πόλη της Θεσσαλονίκης και στα χωριά του Λαγκαδά, έχοντας επικεφαλής αξιωματικούς. ΣΚΡΙΠ 9/7/1911
Σύμφωνα με το σχέδιό τους η έναρξη των επιχειρήσεων των συμμοριών θα γινόταν στη Θεσσαλονίκη και θα χτυπούσαν αδιακρίτως πολίτες, ενώ θα ανατίναζαν με βόμβες δημόσια ιδρύματα.
Ταυτόχρονα θα προσπαθούσαν να πείσουν τις δυνάμεις της Ευρώπης ότι οι ενέργειες αυτές είναι της Τούρκικης χωροφυλακής. ΣΚΡΙΠ 30/7/1911
Οι Νεοτουρκικές θηριωδίες εν τω μεταξύ ώθησαν τους άτυχους χωρικούς σε απόγνωση και ετοιμάζονταν να πάρουν τα όπλα και να καταφύγουν στα βουνά. ΣΚΡΙΠ 26/8/1911
Πολύ ήταν το αίμα που χύθηκε αλλά πολλοί και σκληροί οι αγώνες των κατοίκων της περιφέρειας Λαγκαδά. Καθένα από τα χωριά της έχει τη χρυσή βίβλο των αγωνιστών και μαρτύρων.
Η βία εξακολουθούσε αμείωτη σ’ όλο τον καζά του Λαγκαδά. Γι’ αυτό ο Α. Π. Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης απέστειλε τον «Θ. Επίσκοπον Ροδοστόλου δια να διενεργήση ανακρίσεις». Ενώ οι σημαίνοντες ομογενείς σχημάτισαν την πεποίθηση ότι είναι προγεγραμμένοι: «… και αναμένουν παρ’ όλας τας προφυλάξεις των τον μοιραίον θάνατον. Επιστολή εκ Λαγκαδά υπό χθεσινήν ημερομηνίαν αναφέρει ότι οι Έλληνες εξερχόμενοι εκ των οικιών των δια να μεταβούν εις τας εργασίας των εκφράζουν αμφιβολίας αν θα επιστρέψουν ζώντες εις τας οικογενείας των.
Εις τοιούτον σημείον κατήντησεν η δημόσια ασφάλεια εν τω τμήματι εκείνω». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 16/10/1911
Στην επιδείνωση της όλης κατάστασης συντέλεσαν οι καθημερινές δολοφονίες και απόπειρες δολοφονίας σ’ όλη την περιφέρεια. Το λυπηρό είναι ότι οι φόνοι αυτοί διαπράττονταν πάντοτε από αγνώστους. Την κατάσταση δυσχέρανε ακόμη περισσότερο η απροθυμία των αρμοδίων υπαλλήλων για ανακάλυψη και καταδίωξη των δραστών. Με την πολιτική αυτή χάθηκε η εμπιστοσύνη των κατοίκων προς τους αρμόδιους, αφού δεν φρόντιζαν καθόλου για την ασφάλεια της χώρας και την ευημερία των κατοίκων.
O Άγιος Ροδοστόλου μετέβη στο Διοικητήριο και εντονότατα διαμαρτυρήθηκε εκ μέρους της Ι. Μητροπόλεως για την άγρια δολοφονία του Κλήσαλι (σημ. Προφήτης) και τους ξυλοδαρμούς του Αειβατίου (σημ. Λητής), «…μετά ζωηράν στιχομυθίαν μεταξύ της Α.Θ. και της Α.Ε. ανεγνώρισε το δίκαιον των διαμαρτυριών και των απαιτήσεων της Ι. Μητροπόλεως, και υπεσχέθη ότι θα λάβη ταχέως τα κατάλληλα μέτρα». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 19/10/1911
Στις 19 Οκτωβρίου εκδηλώθηκε επίθεση κατά του Επισκόπου Αρδαμερίου κ. Ιωακείμ από ομάδα τουρκαλβανών με φτυάρια και όταν ανέφερε στους διώκτες την ιδιότητά του πήρε την απάντηση: «Όλοι είσθε εντεπσίζηδες, όλοι είσθε πεζεβ…. Όλους θα σας φονεύσωμεν (ολδερετζέιζ). ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 20/9/1911
Το σύνταγμα χαιρετίστηκε από τους Έλληνες με «…αληθείς παλμούς χαράς και ενθουσιασμού, διότι διείδον εν αυτώ το ασφαλέστερον μέσον προς στήριξιν και βελτίωσιν της θέσεώς των..», η θέση τους όμως όχι μόνο δεν βελτιώθηκε, όχι μόνο δεν στηρίχθηκε αλλά χειροτέρευσε. Οι διαρκείς προσπάθειες για κατάλυση των θρησκευτικών και πολιτικών προνομίων, οι καθημερινοί δαρμοί κα τα συνεχή βασανιστήρια και δολοφονίες που συνέβησαν αυτή την περίοδο σ’ όλο τον καζά Λαγκαδά αποδεικνύουν ότι οι Νεότουρκοι επιδόθηκαν σε ένα αδυσώπητο αγώνα για καταστροφή του Ελληνισμού.
Στις 28 Οκτωβρίου η Α.Π. ο Μητροπολίτης Ιωακείμ επισκέφτηκε το Λαγκαδά, «.. όπως εγκαρδιώση τους εκεί δοκιμαζομένους Χριστιανούς του». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 29/10/1911
Η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 30ης Οκτωβρίου σε άρθρο της με τον τίτλο «ΑΤΤΑΒΙΣΜΟΣ» αποδίδει την πραγματική κατάσταση που επικρατούσε σ’ όλη την περιφέρεια Λαγκαδά:
«Οι Έλληνες της περιφερείας εκείνης παριμένουν το τέλος των, κλαίουν, προσεύχονται, ένας τρόμος παγώνει αυτούς μέχρι μυελού των οστέων.
Ό,τι συμβαίνει εκεί δεν είναι μονομερές, ώστε να παρέλθη απαρατήρητον. Εις την αυτήν ψυχολογικήν κατάστασιν ευρίσκονται οι Έλληνες ολοκλήρου σχεδόν της υπαίθρου χώρας.
Και από την ψυχολογικήν αυτήν των Ελλήνων κατάστασιν πηδά ολόσωμον το μοιραιοκρατούμενον και κισμετοκρατούμενον αυτό κράτος με την κακοδιοίκησίν του, με την ληστείαν του, με τας δολοφονίας του, με την τερρατορικήν του όψιν, με τον μεσαιωνισμόν του!
Πουθενά ίχνος ζωής, φωτός, χαράς. Παντού πτώματα και πτωματίνη και κόρακες και γύπες!
Πουθενά άνθρωποι εκ των διευθυνόντων δια να εννοήση τον κρημνόν και την άβυσσον, εις την οποίαν φερόμεθα όλοι και να ανακόψη το ιλιγγιώδες κατρακύλισμα.
Πουθενά όσον εν τω κράτει τούτω ο ατταβισμός ενεφανίσθη τόσον ρωμαλέος.
Οία η κατάστασις πρό αιώνων ενταύθα τοιαύτη και σήμερον κατ’ ουσίαν, κάτω από μίαν επιφάνειαν καλυμμένην με το βαράκι των μεγάλων λέξεων.
Υπήρξε ποτέ εποχή καθ’ ήν οι λαοί ενταύθα εθεώρουν το κράτος εχθρόν. Το ίδιον συμβαίνει σήμερον. Ορίστε: ο καϊμακάμης Λαγκαδά είπεν εις την Α.Π. τον Μητροπολίτην μας χθες ότι οι Έλληνες δεν παρουσιάζονται να καταγγείλουν τους δολοφονούντας τους αδελφούς των και τρομοκρατούντας αυτούς και να ζητήσουν προστασίαν. Δεν παρουσιάζονται βέβαια αφού φοβούνται το κράτος ως εχθρόν. Τι προστασία δε να ζητήση κανείς παρά εχθρού;
Υπήρξε ποτέ εποχή ενταύθα, καθ’ ήν εξηγνίζετο η κατάστασις ενταύθα, η κατά των αρχών εξέγερσις της ανταρσίας, ήν εξύμνησεν η παγκόσμιος μούσα, και καθ’ ήν εποχήν ο αντάρτης εθεωρείτο προστάτης της ζωής, τις τιμής, της περιουσίας. Μήπως το ίδιον δεν συμβαίνει τώρα ότι εις πολλά σημεία υποθάλπονται συμμορίαι βουλγαρικαί; Αυταί αι Αρχαί δεν διακηρύσσουν τούτο, ίνα δικαιολογήσουν συλλήψεις και φυλακίσεις;
Υπήρξε ποτέ εποχή καθ’ ήν δεν ήτο δυνατόν να γνωρίζη κανείς που ήρχιζε και που ετελείωνε το κράτος των Αρχών και που ήρχιζε και που ετελείωνε το κράτος των ληστών. Μετάλλιον χρυσούν χρειάζεται εις εκείνον, ο οποίος θα κατορθώση σήμερον να διακρίνη τα όρια αυτά.
Αλλά η κατάστασις αυτή δεν είναι δυνατόν να εξακολουθήση επ’ άπειρον.
Είναι αδύνατον τούτο και είνε αντιφυσικόν. Είναι δε τόσον ταχή το ιλιγγιώδες κατρακύλισμα….»
Οι αυθαιρεσίες, οι απειλές και οι δαρμοί συνεχίζονται και, « … η κατάστασις των χριστιανών ημέρα τη ημέρα καθίσταται κρισιμωτέρα, εκορυφώθη δε πλέον ο τρόμος, η απελπισία και οι επεμβάσεις των επιτοπίων αρχών .
Αυτά κατηγγέλθησαν εις την Ιεράν Μητρόπολιν εκ Γουμέντζης, Γευγελής και Λαγκαδά». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 16/11/1911
Στις 13 Νοεμβρίου 1911 ο αρχιερατικός επίτροπος Λαγκαδά Ιωακείμ Ανανιάδης με τηλεγράφημά του προς την μητρόπολη Θεσσαλονίκης ενημερώνει για την άγρια δολοφονία 20 ατόμων στην επαρχία μας από αγνώστους σε ένα χρόνο.
Το μαρτυρολόγιο όμως των Ελλήνων χριστιανών της περιφερείας Λαγκαδά εξακολουθούσε. Νέα θύματα του άγριου φανατισμού έρχονταν να αυξήσουν τον μακρύ κατάλογο. Φαίνεται ότι το μαρτυρολόγιο θα αποτελούσε τόμο ολόκληρο, εάν κρίνει κανείς από τα καθημερινώς διαπραττόμενα ανήκουστα κακουργήματα, στα οποία εκδηλώνονταν όχι πλέον λύσσα, αλλά «φρενίτις φανατισμού». Το αίμα έρρεε ακατάπαυστα, η φρίκη και ο τρόμος βασίλευαν παντού και όλα αυτά κάτω από το συνταγματικό καθεστώς.
Ενώ οι κάτοικοι όλης της περιφέρειας Λαγκαδά βρισκόταν σε απόγνωση από τα διαπραττόμενα εγκλήματα, ο πρωτοφανής διωγμός του Ελληνικού στοιχείου επεκτάθηκε και στην υπόλοιπη Μακεδονία και είχε σκοπό την εκμηδένιση του Ελληνικού πληθυσμού.
«… Και μέχρι μέν πρό ολίγου αι δολοφονίαι, οι φόνοι και αι τρομεραί καταπιέσεις περιωρίζονται εις το τμήμα Λαγκαδά της επαρχίας Θεσσαλονίκης. Ήδη όμως ο διωγμός αυτός επεξετάθη εις όλον τον νομόν Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου». ΕΜΠΡΟΣ 27/11/1911
Η επέκταση των επεισοδίων σ’ όλη τη Μακεδονία δημιούργησε μια απελπιστική κατάσταση όλου του Χριστιανικού πληθυσμού της. Γι’ αυτό η Οθωμανική βουλή απέστειλε αντιπροσωπεία Ελλήνων, Βουλγάρων, Αρμένιων και Τούρκων βουλευτών στις περιφέρειες Ιστίπ, Λαγκαδά και Γρεβενών για επιτόπια εξέταση της κατάστασης. ΣΚΡΙΠ 27/11/1911
Ο Νομάρχης και ο Κεντρικός εισαγγελέας Σαμή Βέη μετέβησαν και αυτοί στο Λαγκαδά για να σταματήσουν την επιτεινόμενη βία. Στην έκθεσή τους όμως επέρριψαν τις ευθύνες των δολοφονιών στην Χριστιανική πλευρά.
«Συγκαλεσάμενος τους χριστιανούς προκρίτους και τον αρχιερ. Επίτροπον Ιωακείμ είπεν ότι οι χριστιανοί διέπραξαν τας 21 δολοφονίας των χριστιανών του τμήματος εκείνου γενόμενοι όργανα ξένων κρατών θελόντων ούτω να παρουσιάσουν ως αθλίαν την κατάστασιν του Κράτους.
Εις δε τον αρχιερ. Επίτροπον τραχύτατα ομιλήσας είπεν σχεδόν απροκαλύπτως ότι είνε το σκάνδαλον όλων!». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 29/11/1911
Το περιεχόμενο της έκθεσης αλλά και η άδικος επίθεση κατά του Αρχιερατικού Επιτρόπου π. Ιωακείμ Ανανιάδη ήταν η αιτία να εκδηλωθούν νέες δολοφονικές επιθέσεις κατά των Χριστιανών.
Γενικά δε η κατάσταση στα περίχωρα του Λαγκαδά ήταν τρομοκρατική. «… την νύκτα περιφέρονται ομάδες αγνώστων οπλοφόρων, οι δε κάτοικοι δεν τολμούν να εξέλθουν μετά την δύσιν του ηλίου εκ των οικιών των». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 30/11/1911
Ο Γενικός Διοικητής πιεζόμενος από τα συνεχή επεισόδια επισκέφτηκε και αυτός το Λαγκαδά για να μελετήσει εκ του «σύνεγγυς την εκεί κατάστασιν», αλλά «ηρκέσθη να καλέση παρ’αυτώ τους προκρίτους του Λαγκαδά μετά του αρχιερατικού επιτρόπου και να επιπλήξη αυτούς δια τα εκεί κακουργήματα, άτινα, καθ’ άς έχει η Α.Ε. πληροφορίας διαπράττονται υπ’ αυτών των Ελλήνων». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1/12/1911
Ο Γενικός Διοικητής δεν προέβη στην καταδίωξη των πραγματικών ενόχων αλλά έμμεσα έδωσε παράταση στην υπάρχουσα αφόρητη κατάσταση.
Η κοινοβουλευτική επιτροπή που είχε φτάσει προ ημερών στο Λαγκαδά διαπίστωσε ότι:
«…Οι φόνοι ήταν πολιτικοί δεν έχουν ούτε εκδίκησιν προσωπική ούτε λήστευσιν καθότι επι των φονευθέντων αφίνονται τα τε χρήματα και άλλα αντικείμενα αξίας άτινα μεθ’ εαυτών έφερον.
Προσωπικήν εκδίκησιν δεν ήτο δυνατόν να έχουν οι φονείς ως ελατήριον διότι ουδεμία έχθρα δικαιολογούσα τον φόνον υφίστατο.
Οι φονείς ων οι πλείστοι είνε γνωστοί εις όλον τον πληθυσμόν του καζά μολονότι εγκαίρως κατηγγέλθησαν εις τας Αρχάς, εν τουτοις έμειναν ακαταδίωκτοι». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 6/12/1911
Και διαπίστωσαν έκπληκτοι τη συστηματική καταδίωξη των Χριστιανών, που δεν περιοριζόταν μόνο στους φόνους αλλά επεκτεινόταν στη φυλάκιση αθώων χωρίς την παραμικρή ένδειξη σε βάρος τους.
Η έλλειψη μιας έντιμης διοίκησης που θα είχε σκοπό την επιβολή των νόμων στον καζά Λαγκαδά ήταν εμφανής.
Οι χριστιανοί κάτοικοι της περιοχής χαρακτήρισαν την έκθεση του Νομάρχη απαράδεκτη ενώ η επίθεση κατά του Αρχιερατικού Επιτρόπου με την έκφραση, «… αυτός είναι ο αίτιος και ότι δεν θα παύση να τον καταδιώκη εφ’ όσον υπάρχει», ενέσπειρε στους Χριστιανούς, «αναβρασμό» και «αξιοσημείωτο ερεθισμό». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8/12/1911
Ο τούρκικος τύπος συνέχιζε την αρθρογραφία κατά των Ελλήνων και οι αρχές του Λαγκαδά άρχισαν πάλι να φέρονται με μεγάλη σκληρότητα προς τους Έλληνας ενώ προκειμένου περί Μουσουλμάνων έκλειναν τα μάτια.
Η παρουσία πολυάριθμων δολοφόνων στον καζά Λαγκαδά που είχαν αποφυλακιστεί πρόσφατα τρόμαζε τον Αρχιερατικό Επίτροπο, ο οποίος απευθύνθηκε στον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης φοβούμενος για τη ζωή του. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8/12/1911
Ήταν γνωστά τα πρόσωπα των εγκληματιών Κιόρ Σαλήχ, Χασάν Κερίμ και Χασάν Τσαούς, οι οποίοι, ενώ ήταν καταδικασμένοι σε βαριές ποινές, βγήκαν από τις φυλακές με την ευκαιρία της Μεταπολίτευσης και χρησιμοποιούνταν για την τρομοκράτηση των κατοίκων της περιφέρειας Λαγκαδά. Ο χριστιανικός πληθυσμός του καζά είχε χάσει την εμπιστοσύνη του προς τις αρχές. Για το λόγο αυτό όλοι οι πολίτες έπαυσαν να ασχολούνται με τις αγροτικές εργασίες και τα χωριά μεταξύ τους δεν επικοινωνούσαν, επειδή δεν «τολμούσαν οι χωρικοί να εξέλθουν των οικιών τους» και η οικονομική κρίση μάστιζε τον τόπο.
Οι τουρκικές εφημερίδες συνέχιζαν με ανταποκρίσεις τους από το Λαγκαδά να στρέφονται κατά του χριστιανικού πληθυσμού, ενώ η συνεχιζόμενη υπέρ των Τούρκων στάση των αρχών αποθράσυνε την στάση τους έναντι των Ελλήνων.
Στις 15 Δεκεμβρίου 1911 το οθωμανικό υπουργικό συμβούλιο συζήτησε την όλη κατάσταση του καζά Λαγκαδά και διαπίστωσε τη δράση βουλγαρικών συμμοριών, ενώ μεταβίβασε στις κατά τόπους αρχές διαταγές για την «εξόντωσιν αυτών». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 15/12/1911
Ο Καϊμακάμης Λαγκαδά όμως κατηγόρησε τον Αρχιερατικό Επίτροπο για τις άγριες σκηνές που διαδραματίστηκαν αυτή την περίοδο στην πόλη του Λαγκαδά. Δεν μπορούσε να ανεχθεί την ηρωική στάση του π. Ιωακείμ Ανανιάδη: «…προς υπεράσπιση του καταδυναστευομένου Ελληνικού πληθυσμού και προσπαθούσε να εξεύρη στοιχείον όπως καταδιώξη αυτόν ποινικώς». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 15/12/1911
Προσπάθησε να σχηματίσει κατηγορία ότι ο αρχιερατικός επίτροπος εργάζεται κατά του καθεστώτος, δίνει διαταγές να φονεύονται χριστιανοί συνεργαζόμενοι με συμμορίες οι οποίες καλλιεργούν πολιτικό σκοπό.
Έτσι οι αρχές του Λαγκαδά αντί να προβούν στη σύλληψη των καταγγελθέντων δραστών συλλαμβάνανε χριστιανούς χωρικούς, τους οποίους έριχναν στις φυλακές προσπαθώντας να αποσπάσουν καταθέσεις εξυπηρετώντας τα σχέδιά τους.
Η Τούρκικη αρχή ήταν ανίκανη να εξοντώσει τις συμμορίες των κακούργων και να αποκαταστήσει την ησυχία και την τάξη στην περιφέρεια Λαγκαδά, που ήταν το πρώτιστο καθήκον της.
Στον καζά Λαγκαδά επικρατούσε πλήρης τρομοκρατία τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 1911. Η «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» περιγράφουσα την όλη κατάσταση αναφέρει: «…είνε πεπρωμένον να μη παύση ρέον το ελληνικό αίμα εις την περιφέρειαν Λαγκαδά».
Σε άρθρο του «ΒΗΜΑΤΟΣ» της Ρώμης με τίτλο «Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΕΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» περιγράφεται η δραματική κατάσταση που επικρατούσε στη Μακεδονία:
«…μετά τριετή συνταγματική διοίκηση η κατάσταση των πληθυσμών της Μακεδονίας αποτελεί καταισχύνη της ανθρωπότητας, πολλές είναι οι διαμαρτυρίες κατά των κλοπών, των δολοφονιών, των βασανιστηρίων, της ανακρίσεως, των καταθλιπτικών φόρων, τους οποίους καθιστούν βαρύτερους ακόμη οι έκτακτοι και καταναγκαστικοί έρανοι και οι αποκαλούμενες συνεισφορές υπέρ του στόλου, του στρατού, των τηλεφώνων κ.λ.π. για όλα αυτά κατηγορούνται οι Νεότουρκοι ως τύραννοι χειρότεροι και του Αβδουλ Χαμίτ».
Και ο συντάκτης του άρθρου καταλήγει με την προφητική έκφραση της λύπης του για τον ανθρωπισμό και την πρόβλεψη:
«…ότι την άνοιξη η τραγική γη θα ποτιστεί με πολύ αίμα και μια ακόμη φορά το βαλκανικό δράμα θα διακινδυνεύσει την ειρήνη της Ευρώπης». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 30/11/1911
Οι ποικίλες πιέσεις που δέχονταν οι χριστιανοί συνεχίστηκαν τις αρχές του 1912, ενώ οι ευρωπαϊκές δυνάμεις είτε δεν ενδιαφέρονταν να τις πληροφορηθούν ή εθελοτυφλούσαν. Ήταν η εποχή που οι Δυνάμεις συναγωνίζονταν να προσεταιριστούν τους Νεότουρκους και δυσάρεστες επεμβάσεις δεν ήταν σκόπιμες.
Σε κάθε απαίτηση ή διάβημα των βαλκανικών κρατών, για τα δικαιώματα των ομοεθνών πληθυσμών τους, η απάντηση της Τουρκίας ήταν αρνητική και πολλές φορές απειλητική. Οι χριστιανικοί πληθυσμοί έπρεπε να εξαφανιστούν. Η νέα εθνικιστική πολιτική της Τουρκίας τέθηκε σε εφαρμογή με σειρά μέτρων, όπως της υποχρεωτικής στρατολογίας των Χριστιανών, της διδασκαλίας της τουρκικής γλώσσας στα ξένα σχολεία, της κατάργησης ορισμένων προνομίων κ.τ.λ. Κυρίως, όμως, η οργή των Νεότουρκων στράφηκε εναντίον των Ελλήνων. Έτσι, ο υπόδουλος Ελληνισμός τέθηκε και πάλι σε διωγμό.
Η όποια, όμως, προσπάθεια του Ελεύθερου Ελληνικού Κράτους για την απελευθέρωση του υπόδουλου Ελληνισμού ήταν δύσκολο να εκδηλωθεί και να καρποφορήσει, γιατί η Τουρκία εξακολουθούσε να είναι ισχυρή και γιατί η πολιτική των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων για τη Βαλκανική είχε διαμορφωθεί κάτω από το δόγμα της διατήρησης του τότε εδαφικού καθεστώτος στην περιοχή, χωρίς να επιτρέπει καμία ουσιώδη μεταβολή.
Οι αυθαιρεσίες και καταπιέσεις των Νεότουρκων είχαν σαν συνέπεια να ανανεωθεί η δραστηριότητα της Εσωτερικής Οργάνωσης. Στις αρχές του 1912 παρατηρήθηκε κάποια ύφεση στις τουρκικές αυθαιρεσίες και καταργήθηκαν τα στρατοδικεία που έκαναν θραύση στη Μακεδονία. Η μείωση όμως των αυθαιρεσιών των Νεοτούρκων δεν είχε σαν αποτέλεσμα ανάλογη μείωση των βουλγαρικών επιδρομών.
Αντιθέτως, αυξήθηκε η δραστηριότητα της Εσωτερικής Οργάνωσης. Σε απάντηση οι Νεότουρκοι ενίσχυσαν ομάδες Μουσουλμάνων ατάκτων.
Η κατάσταση που επικρατούσε όλο το 1911 συνεχίστηκε και τους επτά πρώτους μήνες του 1912. Πολλές επιδρομές του τούρκικου στρατού κατέληξαν σε πραγματικές σφαγές χριστιανών. Οι Νεότουρκοι συναγωνίζονταν σε βιαιότητες τους παλαιούς Οθωμανούς.
Εν όψει του πολέμου με την Τουρκία, που άρχισε να διαγράφεται από τα μέσα του έτους, οι Έλληνες ανασύνταξαν τις δυνάμεις του Μακεδονικού Αγώνα. Σκοπός των δυνάμεων αυτών ήταν πλέον να ξεσηκώσουν τη χώρα, να οργανώσουν τα ντόπια ένοπλα σώματα, να πιάσουν επίκαιρες θέσεις, να διακόψουν τις επικοινωνίες και να δράσουν τέλος σαν πρόσκοποι του ελληνικού στρατού. Η συμβολή των ανταρτών στον επερχόμενο πόλεμο θεωρούνταν ζωτική. Οι αντάρτες γνώριζαν πολύ καλά τον τόπο και τους κατοίκους του και ήταν άριστα εξασκημένοι για τις επιχειρήσεις που προορίζονταν.
Τον Ιανουάριο του 1912 αρχίζει η προσέγγιση και εξομάλυνση των διαφορών μεταξύ Αθηνών και Σόφιας, με την ελπίδα ότι θα καταλήξει σε συνεννόηση. Οι Μουσουλμάνοι όμως δεν ήθελαν να αναγνωρίσουν καμία προσέγγιση μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας επικαλούμενοι «τα μεταξύ των δύο εθνών προαιώνια μίση».
Το Νεοτουρκικό κομιτάτο τον Ιανουάριο του 1912 προκάλεσε παρανομίες στον καταρτισμό των εκλογικών τμημάτων για τις επερχόμενες δεύτερες βουλευτικές εκλογές του Μαρτίου, με την μετάθεση Ελληνικών χωριών της περιφερείας μας στο Τούρκικο τμήμα, αποβλέποντας στο να αντικατασταθούν οι Έλληνες εκλέκτορες από Μουσουλμάνους.
Η όλη προσπάθεια της λέσχης του κομιτάτου «ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΟΥ ΛΑΓΚΑΔΑ» απέβλεπε στη διάσπαση των ψήφων των Χριστιανών εκλογέων και έτσι να εκλεγούν περισσότεροι εκλέκτορες Μουσουλμάνοι. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 13/1/1912
Έχοντας στη διάθεσή της τον στρατό, την χωροφυλακή και τις διοικητικές αρχές, επινόησε διάφορα τεχνάσματα, μηχανεύθηκε συγκεκριμένους τρόπους και σχεδίασε ολόκληρο προγραμματισμό, για να πετύχει τους σκοπούς του, που στόχευαν στην ελαχιστοποίηση της εκλογικής δύναμης των αντιπάλων τουρκικών κομμάτων, των Ελλήνων και Βουλγάρων.
Στις αρχές του 1912, ιδρύθηκε το νέο φιλελεύθερο Νεοτουρκικό κόμμα «Ελευθερία και συνεννόηση», το οποίο απέβλεπε στην αποκατάσταση πραγματικής πολιτειακής ισότητας απέναντι στις μη μουσουλμανικές εθνότητες της οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπως τουλάχιστο διακήρυσσε στο πρόγραμμά του. Η Ελληνική κυβέρνηση παρότρυνε τους Ελληνοθωμανούς βουλευτές να συνάψουν στενότερους δεσμούς με τον νέο κόμμα, λόγω αποδυνάμωσης του κόμματος της «Ενώσεως και Προόδου».
Στις 9/2/1912 επισκέφτηκε το Λαγκαδά ο υπουργός εσωτερικών με σκοπό τη λήψη απόφασης «…προς ίδρυσιν σταθμών χωροφυλακής, τηλεφωνικώς συγκοινωνούντων αλλήλους, δια την καταδίωξιν της ληστείας ….» ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 10/2/1912
Αυτό που χαρακτήρισε την πολιτική κατάσταση στον καζά Λαγκαδά κατά τη διάρκεια των βουλευτικών εκλογών του 1912, ήταν η κατάφορη παραβίαση των συνταγματικών αρχών εκ μέρους των Νεότουρκων, ο εκβιασμός της ελευθερίας της συνείδησης των ψηφοφόρων, η παραμόρφωση της λαϊκής θέλησης κατά τη διαρρύθμιση των εκλογικών τμημάτων, οι συνεχείς υπερβάσεις, αυθαιρεσίες και επεμβάσεις των τουρκικών αρχών, η στέρηση της προσωπικής ελευθερίας των χριστιανών κατοίκων και οι αλλεπάλληλες βιαιοπραγίες σε βάρος τους καθώς και η κατάλυση της δημόσιας τάξης από τις εντεινόμενες ληστρικές επιδρομές.
Το φαινόμενο της μείωσης της εκλογικής ισχύος των εκπροσώπων των αντιπολιτευόμενων προς το Νεοτουρκικό κομιτάτο «Ένωση και Πρόοδος» κομμάτων είχε γενική εφαρμογή.
Ο Αρχιερατικός Επίτροπος Λαγκαδά λόγω των επιχειρούμενων αυθαιρεσιών της διαιρέσεως των εκλογικών τμημάτων του καζά απέστειλε τηλεγράφημα διαμαρτυρίας προς τον Νομάρχη Θεσσαλονίκης. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 2/3/1912
Αξιόλογη δράση με απειλές και εκβιασμούς ανέπτυξε στην πόλη του Λαγκαδά ο γιατρός Ιωάννης Βλάχος, για τον οποίο διαμαρτυρήθηκε έντονα ο Χριστιανικός πληθυσμός της πόλης. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8/3/1912
Ο Καϊμακάμης διέταξε παρανόμως τον Αρχιερατικό επίτροπο να εγκαταλείψει το έδαφος του Λαγκαδά. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 19/4/1912
Η απομάκρυνση του Αρχιερατικού Επιτρόπου γέμισε με θλίψη τους κατοίκους του καζά, οι οποίοι ζητούσαν την βοήθεια του Νομάρχη για να αποτρέψει την παρανομία, αφού «… τον Αρχιερέα αντιπροσωπεύει, μόνον υπό του Αρχιερέως διορίζεται. Θα ηδύνατο να διορισθή υπό του Καϊμακάμη μόνον όταν ήτο…. Καϊμακαμικός επίτροπος». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 26/4/1912
Ο Καϊμακάμης ενδίδοντας στους γνωστούς δολοπλόκους Βλάχο και Γρηγορούδη διόρισε στην θέση του Αρχιερατικού Επιτρόπου Λαγκαδά τον Παπαγιάννη, ο οποίος δεν αποδέχθηκε τον διορισμό, και οι Μουσουλμάνοι του κομιτάτου άρχισαν πάλι τις γνωστές απειλές και πιέσεις κατά τον παλιό γνωστό τρόπο. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 27/4/1912
Αποτέλεσμα των γεγονότων ήταν ο Χριστιανικός πληθυσμός του καζά να χάσει πάλι την εμπιστοσύνη προς τις αρχές και να αναρωτάται: «…Θα δείξη η δικαιοσύνη το εδώλιον δικαστηρίου εις τας αρχάς Λαγκαδά, αι οποίαι παρά το Σύνταγμα, παρά τον ανθρωπισμόν, ωργίασαν εις την ράχην και τα πόδια των ατυχών Λαγκαδιανών;» ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 10/5/1912
Ο τύπος, ύστερα από τα παραπάνω γεγονότα, χαρακτηρίζει το Λαγκαδά «πολυβασανισμένη πόλη» και ζητά απεγνωσμένα βοήθεια από τον Χατζή Αδήλ βέη «… περιμένομεν εκείνο το οποίον υπαγορεύει το Σύνταγμα, του οποίου είσθε ανώτερος λειτουργός, το δίκαιον, το οποίον από τόσα χρόνια εδιδάσκετε, ο ανθρωπισμός, τον οποίον εις τόσην εντέλειαν έχετε». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 10/5/1912
Είναι λάθος να αποστρέφουμε την κεφαλή από το χθες, να αρνούμαστε τον οφειλόμενο σεβασμό προς τούς νεκρούς παππούδες μας πού μας χάρισαν τον παραδεισένιο τούτο τόπο. Το παρελθόν είναι συνετός οδηγός. Για τους κατοίκους ενός τόπου το να γνωρίζουν την ιστορία τους σημαίνει ότι γνωρίζουν τον εαυτό τους.
Εμείς οι κάτοικοι του Δήμου Λαγκαδά, πιστοί στο χρέος που μας άφησαν οι πρόγονοί μας, δεν πρέπει να επιτρέψουμε τη σκουπιδοποίηση της ιστορίας μας, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει καμιά νέα ασχήμια.
Αν εμείς σήμερα απεμπολήσουμε αυτή την κληρονομιά που μας άφησαν οι παππούδες μας, τότε οι «αιώνιοι σιωπηλοί» θα μιλήσουν και η φωνή τους θα είναι σάλπιγγα της Αποκαλύψεως, που θα ηχήσει και θα μιλήσει με τον παλαμικό στίχο.
Με βαθειά συγκίνηση και δικαιολογημένη ευγνωμοσύνη τιμώ με το ασήμαντο αυτό πόνημα τους ηρωικούς προγόνους μας.
Θα κλείσω το ευλαβικό αυτό αφιέρωμα, με τα λόγια του Παύλου Μελά:
«Πάντοτε κατά τους αγώνας του Έθνους μας προΐστατο η Εκκλησία. Έτσι, τώρα προ πάντων, στην Μακεδονία, ότε κατ’ Αυτής κυρίως στρέφονται αι επιθέσεις των εχθρών, η Εκκλησία και πάλιν θα προστατεύση τον Αγώνα».
Διατηρήθηκε η ορθογραφία και η στίξη του κειμένου των αποσπασμάτων που προηγήθηκαν.
Μπεκιάρης Δ. Σταμάτης
Πηγή: Ας μιλήσουμε επιτέλους
Τα Σκόπια θα ενταχθούν στο ΝΑΤΟ ως FYROM;
Αυτό αναφέρει η αμερικανική ηλεκτρονική έκδοση ‘Politico’.
Το δημοσίευμα σημειώνει ότι η χώρα εδώ και χρόνια έχει αποκλειστεί ο δρόμος της προς τη Συμμαχία, εξαιτίας της διαφωνίας του ονόματος με την Ελλάδα.
Ο υπουργός Άμυνας της πΓΔΜ, Ζόραν Γιολέφσκι, δήλωσε ότι η χώρα είναι έτοιμη να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με το όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Το όνομα αυτό, γράφει η εφημερίδα είναι προσβλητικό για τους Σλάβους των Σκοπίων γιατί η χώρα τους συσχετίζεται με την πρώην Γιουγκοσλαβία και όχι με τον Μέγα Αλέξανδρο της αρχαίας Μακεδονίας, τον οποίο η Ελλάδα θεωρεί μέρος της ιστορίας της.
Μετά την κατάρρευση της πρώην Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας, η Ελλάδα πίεσε τα Σκόπια να γίνουν δεκτά στους διεθνείς οργανισμούς με το όνομα ‘FYROM’, γράφει το δημοσίευμα.
Γράφει το αμερικανικό δημοσίευμα του Politico:
“Athens’ argument is that historical Macedonia was a part of the Classical Greek world, while today’s Macedonia, populated by ethnic Slavs, has no link to the past except for the name. It also worries that Macedonia is making claims on the Greek region of the same name, something Macedonia denies.”
Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος
ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΗΣΑΜΕ ΡΕ ΜΑΛ@ΚΕΣ; Τα Σκόπια αποσύρουν τις καταθέσεις τους από την Ελλάδα -Οδηγίες από την Κεντρική Τράπεζα

Σύμφωνα δε, με τη γαλλική Le Figaro, που επικαλείται την ανακοίνωση, αυτά τα μέτρα θα είναι σε ισχύ για έξι μήνες.
Η NBRM ζήτησε από τις τράπεζες των Σκοπίων να «αποσύρουν όλες τις καταθέσεις και τα δάνεια στις τράπεζες σε ελληνικό έδαφος και στα υποκαταστήματά τους σε όλο τον κόσμο».
Σύμφωνα με τη Figaro, «η ΠΓΔΜ είναι η πρώτη όμορη χώρα της Ελλάδος που παίρνει μια συγκεκριμένη και στοχευμένη πρωτοβουλία, με σκοπό την προστασία της απέναντι στη δημοσιονομική αστάθεια που απειλεί την Αθήνα».
Πηγή: dexiextrem
Νέα “βόμβα” από Αμερικανό καθηγητή: “Ο τάφος της Αμφίπολης ανήκει ή στον Αλέξανδρο ή στην Ρωξάνη”

Με ένα εκτενές άρθρο, ο καθηγητής James Romm, παρουσιάζει τα όσα αποκαλύφθηκαν μέχρι σήμερα στο λόφο Καστά, και καταλήγει στο συγκλονιστικό συμπέρασμα ότι ο μεγαλοπρεπής τάφος ανήκει στον Μέγα Αλέξανδρο ή στη σύζυγό του Ρωξάνη.
Όμως η ίδια η Κ.Περιστέρη στην παρουσίαση στο Παρίσι είπε ότι ο σκελετός ανήκει σε άνδρα, και ότι είναι πιθανό να πρόκειται για τον Μ.Αλέξανδρο.
«Η ανασκαφή στον τάφο του 4ου π.Χ αιώνα, κοντά στην Αμφίπολη μέχρι στιγμής δίνει «πρόχειρες» αποδείξεις ότι ο τάφος είναι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ίσως, όμως, τελικά να είναι και της γυναίκας του». Την πεποίθηση ότι το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης έχει δώσει μέχρι τώρα… αποδείξεις ότι ανήκει στο Μακεδόνα στρατηλάτη, εκφράζει ο καθηγητής του κολεγίου Bard James Romm στο The Daily Beast, τονίζοντας παράλληλα ότι τίποτα ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί για την ταυτότητα του νεκρού, ενώ διατυπώνει και την άποψη ότι ίσως τελικά να έχουμε και γυναικεία ταφή.
Στο άρθρο ο καθηγητής γράφει:
«Περίπου 100 χιλιόμετρα ανατολικά της Θεσσαλονίκης, κοντά στα ερείπια της αρχαίας Αμφίπολης, ο λόφος που ονομάζεται Καστά απασχολεί εδώ και μήνες Φιλέλληνες από όλο τον κόσμο. Σε αυτή την αχανή κυκλική δομή, που ονομάζεται από τους ντόπιους «ο τάφος της Βασίλισσας», τρεις θολωτοί θάλαμοι έχουν έρθει στο «φως». Ο πρώτος και ο δεύτερος θάλαμος φιλοξενούν εκθαμβωτικά αγάλματα στις εισόδους τους, ενώ στο δεύτερο εντοπίζουμε και ένα καταπληκτικό ψηφιδωτό, που απεικονίζει την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Άδη, στο πάτωμα του θαλάμου. Μετά από σχεδόν δυο μήνες, ο ελληνικός τύπος διαδίδει τα νέα: ένα όρυγμα βρέθηκε κάτω από τα χώματα στον τρίτο θάλαμο, που φιλοξενεί ένα τάφο και υπολείμματα ενός σκελετού.
Ο λόφος Καστά «εμφάνισε» το νεκρό του… αλλά χωρίς να δώσει απαντήσεις γύρω από τα αινίγματα του τάφου.
Ένα από τα κύρια αινίγματα του ταφικού μνημείου παραμένει το γεγονός πώς ένα τόσο εντυπωσιακό και μεγαλοπρεπές μνημείο που χτίστηκε τον 4ο αιώνα π.Χ., δεν υπάρχει σε κανένα ιστορικό αρχείο του αρχαίου κόσμου. Τέτοια σημαντικά οικοδομήματα – όπως ο λόφος Καστά με ταφικό περίβολο περίπου 500 μέτρων από μάρμαρο – προσέλκυαν ιστορικούς όπως ο Παυσανίας και ο Στράβων. Ωστόσο, κανένας ιστορικός εκείνης της εποχής δεν κάνει λόγο για μαυσωλείο έξω από την Αμφίπολη, αλλά ούτε για το λέοντα που δέσποζε στη κορυφή του. Κανένα γραπτό κείμενο δεν έχει διασωθεί που να αναφέρεται στο τεράστιο οικοδόμημα, και το μόνο που υπάρχει είναι η φήμη που συντηρείται εδώ και αιώνες ότι ο λόφος ανήκει σε μια «βασίλισσα».
Ένα από τα πολλά μυστήρια του τάφου, τουλάχιστον, λύθηκε στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε στο ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού στις 29 Νοεμβρίου 2014. Ο Λέων της Αμφίπολης και εκατοντάδες μάρμαρα, που βρέθηκαν χιλιόμετρα μακριά από το λόφο, μετακινήθηκαν από Βρετανούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίοι προσπάθησαν να τα βγάλουν από την Ελλάδα, σύμφωνα με τα λεγόμενα του αρχιτέκτονα που εργάστηκε στις ανασκαφές, Μιχάλη Λεφαντζή. Ωστόσο, το εγχείρημα αυτό δεν στέφθηκε με επιτυχία καθώς, την ημέρα που θα γινόταν η μεταφορά τους, επιτέθηκαν στο βρετανικό στρατό Βουλγαρικές και Αυστριακές δυνάμεις.
Άλυτο αίνιγμα παραμένει η ταυτότητα του νερού, ενώ δεν αναμένεται να υπάρξει σύντομα απάντηση. Η λεκάνη του νεκρού βρέθηκε διαλυμένη και οι ειδικοί δεν έχουν καταφέρει ακόμα να ανακαλύψουν αν ανήκει σε άνδρα ή γυναίκα. Τα κτερίσματα που παραδοσιακά άφηναν στις ταφές οι αρχαίοι Έλληνες έχουν πιθανώς αφαιρεθεί από τυμβωρύχους, οι οποίοι άφησαν πίσω τους μόνο τα οστά και κάποια γυάλινα αντικείμενα. Ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι τίποτα δεν έχει βρεθεί που να αμφισβητεί τη χρονολόγηση της επικεφαλής της ανασκαφής, κ. Κατερίνας Περιστέρη, η οποία τοποθετεί τον τάφο στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.Χ αιώνα, την περίοδο που πέθανε ο Μέγας Αλέξανδρος.
Η απλή και μόνο αναφορά στο όνομα του Μακεδόνα στρατηλάτη αυξάνει τον παλμό των Ελλήνων. Από την αρχή της ανασκαφής στο λόφο Καστά, πολλοί ελπίζουν ότι ο τάφος ανήκει στον Μέγα Αλέξανδρο, παρότι δεν υπάρχει κανένα ιστορικό ντοκουμέντο που να αποδεικνύει το γεγονός.
Το σώμα του στρατηλάτη, μετά το θάνατό του, φυλάχθηκε και επιμελήθηκε πολύ προσεκτικά και μόλις έφθασε στην Αίγυπτο – όπου το έκλεψε ο Πτολεμαίος- όλοι οι Έλληνες είχαν ενημερωθεί για το συμβάν. Οι διάδοχοι του Πτολεμαίου, μάλιστα, φρόντισαν τη μούμια του Αλέξανδρου για αιώνες, ενώ υπάρχουν και γραπτά που αναφέρουν ότι ο Ιούλιος Καίσαρας επισκέφτηκε τη μούμια και μάλιστα έσπασε τη μύτη της. Η κ. Περιστέρη, όμως, δεν έχει διαψεύσει τη φήμη ότι το σώμα του Αλέξανδρου μπορεί τελικά να έχει ενταφιαστεί σε ελληνικό έδαφος, λέγοντας μάλιστα στους Έλληνες δημοσιογράφους ότι «τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί στην παρούσα φάση».
Ακόμα όμως, και αν ο κατακτητής είναι ενταφιασμένος σε άλλο μέρος, ο σκελετός της Αμφίπολης μπορεί να ανήκει στη γυναίκα του. Η Ρωξάνη, την οποία παντρεύτηκε ο Μέγας Αλέξανδρος στο σημερινό Ουζμπεκιστάν, δολοφονήθηκε στην Αμφίπολη το 307 π.Χ., μαζί με το γιο τους και κληρονόμο του Αλέξανδρου. Μια αρχαία πηγή αναφέρει ότι το σώμα της Ρωξάνης θάφτηκε στις Αιγές, (στη σημερινή Βεργίνα), ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ο τάφος της. Έτσι, η Ρωξάνη μπορεί να είναι η «βασίλισσα» στην οποία αναφέρονται οι ντόπιοι της Αμφίπολης.
Το λιοντάρι όμως, που κάποτε δέσποζε στην κορυφή του τάφου, όπως επισημαίνει συχνά η κ. Περιστέρη, υποδεικνύει ανδρική ταφή πολεμιστή. Εάν, λοιπόν, η χρονολόγηση του τάφο είναι σωστή τότε οι υποψήφιοι στρατηγοί και μετέπειτα διάδοχοι του Αλέξανδρου, είναι αρκετοί. Οι εικασίες επικεντρώνονται στον Νέαρχο, τον Έλληνα καπετάνιο που οδήγησε το στρατό του Αλέξανδρου στον Ευφράτη το 325 π.Χ. Κανένα στοιχείο δεν υπάρχει για την ταφή του Νέαρχου, ωστόσο η οικογένεια του συνδέεται με την Αμφίπολη και γι’ αυτό το λόγο είναι από τους επικρατέστερους ενοίκους του τάφου.
Τα οστά που βρέθηκαν στον τάφο αυτή τη στιγμή μελετώνται αναλυτικά από τους ανθρωπολόγους, χωρίς ωστόσο, να είναι βέβαιο ότι θα εξαχθούν σημαντικά συμπεράσματα από τις μελέτες. Για μια πιθανή ανάλυση DNA θα πρέπει να μελετηθεί γενετικό υλικό από τους συγγενείς του νεκρού, για παράδειγμα αν ο σκελετός ανήκει στη Ρωξάνη θα πρέπει να παρθεί δείγμα από τον σκελετό που βρέθηκε στις Αιγές και εικάζεται ότι ανήκει στο γιο της».
Πηγή: defencenet.gr
Και ο Νώε ήταν… Σκοπιανός!

Γράφει η Έλενα Σολωμού
Τα όρια της γελοιότητας έχει ξεπεράσει πλέον η προπαγάνδα των Σκοπιανών, στην προσπάθειά τους να «αποδείξουν» πως έχουν Ιστορία στα βάθη των αιώνων!!!
Πέρα από τις «καθιερωμένες» πλέον αναφορές… στην εθνικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αυτή τη φορά προχωρούν σε νέο εθνικιστικό παραλήρημα, σύμφωνα με το οποίο –μεταξύ άλλων- ο Όμηρος έγραψε την «Ιλιάδα» και την «Οδύσσεια» στη «μακεδονική» γλώσσα!
Σε δημοσίευμα της εφημερίδας “Sky” της Οχρίδας αναφέρεται:
«Η χώρα μας (σ.σ. Σκόπια) είναι μία βιβλική χώρα, αλλά έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές από τις κατακτήσεις. Και αυτό εξηγείται από τον απλούστατο λόγο ότι στο κομμάτι αυτό της γης αλλάζοντας την Ιστορία και τον πολιτισμό της, αλλάζουν όλα τα ιστορικά γεγονότα και μας επιβάλλουν μία άλλη Ιστορία».
Το δημοσίευμα σημειώνει:
«Ιστορικά είναι γνωστό ότι οι νικητές γράφουν την Ιστορία μας. Είναι επίσης γνωστό ότι ένας ταξιδιώτης – συγγραφέας εντοπίζει ίχνη που δεν μπορούν να διαγραφούν και όπως λέει μία παλιά λατινική παροιμία ‘μόνο ο γραπτός λόγος αφήνει τα ίχνη του’».
Αναφέρεται, δε, σε ένα βιβλίο που ξαναβγαίνει στην επιφάνεια (εκδόθηκε στο Βελιγράδι το 1992) για την ιστορία της «μακεδονικής αρχιεπισκοπής από έναν «οδοιπόρο» και «ερευνητή». Έχει τον τίτλο «Η αλήθεια για τη Μακεδονία (νοτιοσλαβία), βάσει τεκμηρίωσης».
Σύμφωνα με το βιβλίο αυτό:
1. Η κιβωτός του Νώε υπάρχει στην περιοχή των Σκοπίων, καθώς βρέθηκαν… υπολείμματά της
2. Η απαρχή του ιστορικού κόσμου δεν ξεκίνησε από τη Μεσοποταμία, αλλά από τα Σκόπια
3. Οι Δώδεκα Απόστολοι του Ιησού δεν υπήρξαν στη Γαλιλαία, αλλά στην περιοχή των Σκοπίων, και αυτό αποδεικνύεται από διάφορα τοπωνύμια στην περιοχή
4. Ο Όμηρος την «Ιλιάδα» και την «Οδύσσεια» τις έγραψε στη «μακεδονική γλώσσα» και όχι στην ελληνική, χρησιμοποιώντας το «μακεδονικό» αλφάβητο.
Από τις λέξεις που υπάρχουν βεβαιώνεται ότι η γλώσσα προέρχεται από την περιοχή των Σκοπίων.
«Όμως, εμείς δεν είμαστε οι νικητές και την Ιστορία την γράφουν άλλοι, αυτοί που θέλουν να αλλάξουν το όνομα της χώρας μας» αναφέρεται… στο δημοσίευμα.
Τέλος, στηλιτεύεται το γεγονός ότι η Ακαδημία των Σκοπίων σιωπά σε ένα τόσο σημαντικό ιστορικό έργο, το οποίο πρέπει να μελετάται από όλους τους νέους στα σχολεία της χώρας…
Πηγή: kostasxan
Νέο παραλήρημα των Σκοπιανών

Οι Σκοπιανοί δεν το βάζουν κάτω. Αυτή τη φορά ασχολούνται με τον Όμηρο, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια και υποστηρίζουν πως η γραφή τους είναι στη «Μακεδονική Γλώσσα».
Η εφημερίδα «Sky» της Οχρίδας, αναφέρει πως «Η χώρα μας (Σκόπια) είναι μια βιβλική χώρα, αλλά έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές από τις κατακτήσεις. Και αυτό εξηγείται από τον απλούστατο λόγο ότι στο κομμάτι αυτό της γης, αλλάζοντας την ιστορία και τον πολιτισμό της, αλλάζουν όλα τα ιστορικά γεγονότα και μας επιβάλλουν μια άλλη ιστορία».
Επιπλέον, εκθειάζει ένα βιβλίο που εκδόθηκε στο Βελιγράδι το 1992 για την ιστορία της «Μακεδονικής» Αρχιεπισκοπής από έναν «οδοιπόρο» και «ερευνητή» και έχει τον τίτλο «Η αλήθεια για τη Μακεδονία (νοτιοσλαβία), βάσει τεκμηρίωσης».
Αναλυτικότερα, αναφέρει:
«Η κιβωτός του Νώε υπάρχει στην περιοχή των Σκοπίων. Βρέθηκαν λένε… υπολείμματά της.
Η απαρχή του ιστορικού κόσμου δεν ξεκίνησε από τη Μεσοποταμία, αλλά από τα Σκόπια.
Οι δώδεκα Απόστολοι του Ιησού δεν υπήρξαν στη Γαλιλαία, αλλά στην περιοχή των Σκοπίων και αυτό αποδεικνύεται από διάφορα τοπωνύμια στην περιοχή.
Ο Όμηρος την Ιλιάδα και την Οδύσσεια την έγραψε στην «μακεδονική» γλώσσα και όχι στην Ελληνική, χρησιμοποιώντας το «μακεδονικό» αλφάβητο.
Από τις λέξεις που υπάρχουν βεβαιώνεται ότι η γλώσσα προέρχονται από την περιοχή των Σκοπίων»
Στο δημοσίευμα τονίζεται, γιατί η Ακαδημία των Σκοπίων, σιωπά σε ένα τόσο σημαντικό ιστορικό έργο, το οποίο πρέπει να μελετάται από όλους τους νέους στα σχολεία της χώρας…
Κάποιος πρέπει να τους απαντήσει επισήμως…
Πηγή: kostasxan
Ο Πιο Βλάκας Πλαστογράφος Του Κόσμου…
…δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο από Σκοπιανός.
Δείτε τι έκανε…
Αυτό είναι απόκομμα από την εφημερίδα Winnipeg Free Pressτης13ης Οκτωβρίου του 1934, όπως αυτό κυκλοφορεί σε αρκετές Σκοπιανές Ιστοσελίδες.
Κεντρικό θέμα είναι ο Τσερνοζέμσκι, δολοφόνος του διαδόχου του θρόνου της Γιουγκοσλαβίας, Αλέξανδρου Ι Καραγεώργεβιτς.
Μόνο που ο κεντρικός τίτλος της εφημερίδας όπως κυκλοφορεί στα Σκόπια, έχει εμφανέστατα πλαστογραφηθεί. Είναι προφανές πως τα γράμματα του κεντρικού τίτλου έχουν αισθητή διαφορά με όλα τα υπόλοιπα.
Δείτε λοιπόν το αυθεντικό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας και συγκρίνετε το με το αντίστοιχο που κυκλοφορεί στα Σκόπια.
Δίκαια ο Σκοπιανός πλαστογράφος παίρνει τον τίτλο του “πιο Βλάκα πλαστογράφου του κόσμου”.
Χαρίζεται η «γλώσσα» στα Σκόπια
Χωρίς στήριξη από το ελληνικό κράτος έμεινε πρωτοβουλία Ελληνα πολίτη, η οποία κατέδειξε ότι υπήρχαν δυνατότητες ανατροπής του «τετελεσμένου» υπέρ της σκοπιανής πλευράς
Την επισημοποίηση της αλλαγής τακτικής στο Σκοπιανό, με την εγκατάλειψη του ζητήματος της γλώσσας και της ταυτότητας, σηματοδοτεί ο χειρισμός από την Αθήνα του θέματος που προέκυψε με την κατοχύρωση του προσδιορισμού «Macedonian» για τη γλώσσα της ΠΓΔΜ στην υπηρεσία ορολογίας του ΟΗΕ.
Η Αθήνα ουδέποτε επεχείρησε να παρέμβει στον ΟΗΕ από το 1993 που υπήρξε η καταγραφή στην υπηρεσία UNTERM και χρειάστηκε η παρέμβαση ενός απλού πολίτη για να καταδειχθεί ότι υπήρχαν δυνατότητες ανατροπής του δυσάρεστου αυτού «τετελεσμένου» υπέρ της σκοπιανής πλευράς.
Ένας Έλληνας μπλόγκερ και ενεργός πολίτης πληροφορήθηκε τυχαία για την ύπαρξη της συγκεκριμένης επίμαχης αναφοράς στην υπηρεσία του ΟΗΕ UN TERM (το «Εθνος» έχει στη διάθεσή του όλη την αλληλογραφία).
Με email στη συγκεκριμένη υπηρεσία στις 11 Νοεμβρίου (13.30 ώρα Ελλάδας) ζητεί να πληροφορηθεί για ποιο λόγο υπάρχει η αναφορά «Macedonian» στη γλώσσα και όχι το «language: of the former Yugoslav Republic of Mace-donia», όπως δηλαδή αναφέρεται και στον προσδιορισμό της εθνικότητας των πολιτών της χώρας.
«Θα ήθελα να ενημερωθώ εάν η αναφορά σε ”μακεδονική” γλώσσα βασίζεται σε επίσημα έγγραφα ή αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών» ανέφερε στο email του ο συγκεκριμένος πολίτης, προσθέτοντας ότι εάν δεν υπάρχει επίσημη ρύθμιση για τον χαρακτηρισμό της γλώσσας της ΠΓΔΜ ως «μακεδονικής», θα περιμένει για την «αντικατάστασή της άμεσα με τον κατάλληλο όρο …».
Ζητεί μάλιστα από τη συγκεκριμένη υπηρεσία του ΟΗΕ το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία της επικοινωνίας τόσο προς το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών όσο και προς τη διεύθυνση Διεύρυνσης της ΕΕ.
Η απάντηση από την υπηρεσία του ΟΗΕ UN TERM φθάνει μερικές ώρες αργότερα στις 11 Νοεμβρίου 15.40 (τοπική ώρα):
«Κύριε Π…
Ευχαριστούμε για την επικοινωνία. Το λάθος έχει διορθωθεί στο UNTERM και μπορείτε να δώσετε αντίγραφα αυτής της απάντησης σε κάθε ενδιαφερόμενο μέρος. Τμήμα Αιτημάτων Ορολογίας, Κεντρικά Γραφεία των Ηνωμένων Εθνών».(Υπογραφή: recanati@un.org )
Ο συγκεκριμένος πολίτης ενημέρωσε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών, τα γραφεία του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών.
Ομως η «χαρά» δεν κράτησε πολύ. Επειτα από παρεμβάσεις της σκοπιανής πλευράς, και ενώ είχε αφαιρεθεί ο προσδιορισμός «μακεδονική» για τη γλώσσα, εμφανίζεται ξαφνικά συμπληρωμένη με το former Yugoslav Republic of Macedonia εντός παρενθέσεως.
Κινητοποίηση
Η πρωτοφανής κινητοποίηση της σκοπιανής πλευράς με παρεμβάσεις τόσο προς τον γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν όσο και τον Μ. Νίμιτς πέτυχε τελικά να επιστρέψει ο προσδιορισμός «Macedonian» για τη γλώσσα της ΠΓΔΜ.
Η ελληνική πλευρά αρκέστηκε σε διερευνητικές ερωτήσεις προς τον ΟΗΕ ή έστω παραστάσεις ενόχλησης για το γεγονός ότι υπήρξαν παλινωδίες στον χειρισμό του θέματος, χωρίς να απαιτήσει την αντικατάσταση του επίμαχου προσδιορισμού.
Έτσι σε μια κρίσιμη καμπή της διαδικασίας η Ελλάδα εμφανίζεται να αποδέχεται σιωπηρά τη δημιουργία τετελεσμένων, εντός μάλιστα των Ηνωμένων Εθνών, που οδηγεί και στην εξαίρεση ουσιαστικά του ζητήματος της γλώσσας και της ταυτότητας από τη λύση του Σκοπιανού.
Νίκος Μελέτης
Έθνος
Πηγή: Maccunion
Πάνω από 8 χιλιάδες μικροί Αλβανοί και σπουδαστές έλαβαν την ελληνική ιθαγένεια

Το ελληνικό υπουργείο Εσωτερικών δημοσίευσε στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία έκδοσης ελληνικής ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών, βάσει του νόμου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Σύμφωνα, όμως, με απόφαση του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου της Ελλάδας του Νοεμβρίου του 2012, εκτιμάται ότι η διαδικασία είναι αντισυνταγματική, γράφει το δημοσίευμα της σκοπιανής Ντνέβνικ.
Κατά την περίοδο από τις 24 Μαρτίου έως τις 22 Αυγούστου του 2012, για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας αιτήθηκαν 39.772 αλλοδαποί. Από το σύνολο αυτό ελληνική ιθαγένεια έλαβαν 13.425 άτομα, είπε ο Χαράλαμπος Αθανασίου, αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο συνολικός αριθμός των ατόμων που απέκτησε ελληνική ιθαγένεια, με βάση ότι γεννήθηκαν στην Ελλάδα, είναι 4595 και από αυτά τα 3501 είχαν αλβανική καταγωγή.
Κατά την ίδια περίοδο εκδόθηκαν και 5550 ιθαγένειες σε αλλοδαπούς που σπουδάζουν στην Ελλάδα, από τους οποίους οι 4740 ήταν αλβανικής καταγωγής.
Σύμφωνα με τα επίσημα δεδομένα κατά την περίοδο Μαρτίου 2010-Αύγουστου 2012, έλαβαν την ελληνική ιθαγένεια 8.241 Αλβανοί, γράφει το σλαβικό δημοσίευμα των Σκοπίων.
Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος
Ο ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ… ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΚΕ ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ
Tο 1912, οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης, συγκέντρωσαν και παρέδωσαν στην Τουρκία το μυθικό ποσό των 650.000.000 χρυσών λιρών ενώ μέλη της εβραϊκής κοινότητας, συγκρότησαν εθελοντικό σώμα και πολέμησαν κατά του Ελληνικού στρατού
Ο Ελληνισμός τα τελευταία χρόνια καλείται να αντιμετωπίσει ένα μέτωπο εσωτερικών και εξωτερικών απειλών, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με την επιβίωσή του ως έθνους, άπτονται της Εθνικής του Κυριαρχίας αλλά και της διαφυλάξεως της Εθνικής του υποστάσεως. Μία από τις βασικότερες εξωτερικές επιβουλές, η δυσμενής έκβαση της οποίας συνεπάγεται την πρόκληση μίας νέας Εθνικής τραγωδίας, αναίμακτης αυτή τη φορά αλλά εξ ίσου οδυνηρής με τις προγενέστερες αιματηρές, είναι αυτή η οποία σχετίζεται με το λεγόμενο Μακεδονικό ζήτημα. Θραύση, στην κυριολεξία, κάνει και η ανθελληνική προπαγάνδα, η οποία διεξάγεται σε εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού, αναφορικά με το μείζονος σημασίας αυτό Εθνικό θέμα. Πρωτοπόροι, στην ανθελληνική αυτή εκστρατεία, τίθενται και πάλι οι εβραίοι, οι οποίοι καταβάλλουν τιτάνιες ομολογουμένως προσπάθειες, προκειμένου να «αποδείξουν» την… σλαβική καταγωγή των Μακεδόνων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα επ’ αυτού, είναι η περίπτωση της μεταπτυχιακής ερευνήτριας του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, Αναστ. Καρακασίδου, η οποία υπό την προτροπή και συνεπικουρία του εβραίου ανθρωπολόγου Χέρτσφελντ, πανεπιστημιακού καθηγητή του Χάρβαντ, παρουσίασε μία ιστορική ανθρωπολογική εργασία, δια της οποίας αμφισβητεί την Ελληνική προέλευση των Μακεδόνων. Πρέπει να τονισθεί, ότι σύμφωνα με υφιστάμενες, απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες, το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, δέχεται επί πολλών ετών τις γενναιόδωρες οικονομικές χορηγίες, του ουγγροεβραίου βαθύπλουτου επιχειρηματία Τζωρτζ Σόρος, ο οποίος ως γνωστόν στηρίζει την οικονομία των Σκοπίων. Οι σιωνιστές, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να παραχαράξουν και να διαστρεβλώσουν, με τους συνεργούς τους, την ιστορία. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι και η «Ευρωπαϊκή Ιστορία» του επίσης εβραίου Ντυροζέλ, η οποία κυκλοφόρησε ευρύτατα προ ολίγων ετών, παρέλειψε τυχαία (!) κάθε αναφορά στην Ελλάδα. Αποκαλύπτεται λοιπόν ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο βιασμού της ιστορικής πραγματικότητας και της αλήθειας.
«Η ιστορία των Εβραίων της Μακεδονίας»
Το 1993, το κρατικό έκτρωμα των Σκοπίων, εξέδωσε το βιβλίο του Αλεξάντερ Μπατκόβσκι «Η ιστορία των Εβραίων της Μακεδονίας», στο οποίο αναφέρεται, η σύμπνοια που διέκρινε τους εβραίους και τους σκοπιανούς. Ανάμεσα στα άλλα θέματα που θίγει ο συγγραφέας, κάνει λόγο για τη συμβολή των εβραίων στην επανάσταση του «’Ιλλιντεν», η οποία είχε ως αποτέλεσμα την θανάτωση χιλιάδων Ελλήνων, με στόχο την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας, κάνοντας μνεία στον ηγετικό ρόλο, των εβραίων αδελφών Καμχή, σε αυτή την εξέγερση.
Σε συνέδριο το οποίο διεξήχθη εξ’ άλλου στη Θεσσαλονίκη (Νοέμβριος 1992), με θέμα τις Εβραϊκές Κοινότητες της Νοτιανατολικής Ευρώπης κατά τους τελευταίους πέντε αιώνες, η εβραία «ιστορικός» Ρένα Μόλχο, η οποία μάλιστα τυγχάνει και πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης του… Ελληνικού Εβραϊσμού, προέβη σε ψευδείς ισχυρισμούς της μορφής, ότι η πλειοψηφία των κατοίκων της Θεσσαλονίκης ήταν εβραίοι, κατά το 1912. Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι παραδέχθηκε την αντίδραση των εβραίων της περιοχής, στην ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης στον Εθνικό Ελληνικό κορμό. Στο σημείο ακριβώς αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι εβραίοι, δια του περιοδικού τους «Χρονικά» (τεύχος Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 1992), έχουν προβάλλει την «άποψη» του τουρκοεβραίου περιηγητή Ελβιγιά Τσελεμπή ότι «…ο πρώτος κτίσας την πόλιν ταύτην (την Θεσσαλονίκης), ήταν ο Σολομών!».
Στο συνέδριο, είχε τοποθετηθεί ο ιστορικός κ. Σκορδύλης, ο οποίος ανέφερε τις παρασκηνιακές προσπάθειες τις οποίες κατέβαλλαν οι εβραίοι για τη διεθνοποίηση της Μακεδονίας υπό ιουδαϊκή διοίκηση, ενώ επίσης τόνισε τη συγκρότηση μικτής τουρκο-βλαχο-εβραϊκής επιτροπής, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, έργο της οποίας υπήρξε η προώθηση της αυτονόμησης της Μακεδονίας. Οι άξιοι διάδοχοι σε μισελληνισμό του δημίου Χ. Κίσσιγκερ, ανάβουν στην κυριολεξία φωτιές, υποδαυλίζοντας με τη μέθοδο της τεχνητής οξύνσεως, μέσω του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ανύπαρκτα ζητήματα, π.χ. αυτά τα περί μειονοτήτων Αρβανιτών και Βλάχων, εμμένοντας ταυτόχρονα στη θέση περί υπάρξεως σλαυομακεδόνων. Ακόμη τα Σκόπια έχουν αναθέσει την προβολή των θέσεών τους σε παγκόσμιο επίπεδο, στην μεγαλύτερη αμερικανοεβραϊκή εταιρεία δημόσίων σχέσεων, την «Hill and Κnowlton», στην οποία έχει καταφύγει, καθόλου συμπτωματικά, και η Τουρκία…
Η ανάμειξη των εβραίων ιδρυτών του ΚΚΕ Μπεναρόγια και Βεντούρα
Η αδιαμφισβήτητη ανάμειξη των εβραίων ιδρυτών του ΚΚΕ Αβραάμ Μπεναρόγια και Κουν Βεντούρα, οι οποίοι μάλιστα ως βουλευτές του ιδίου κόμματος, έθεσαν θέμα ανεξαρτητοποιήσεως της Μακεδονίας το 1927 μέσα στην Ελληνική Βουλή, στην τρισάθλια απόπειρα διασπάσεως της Μακεδονικής γης από τον Ελλαδικό κορμό, φωτίζει αρκετά το παρασκήνιο. Η εβραϊκή καταγωγή του Υπουργού Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας Καρντέλι, ο οποίος διετέλεσε ΥΠ.ΕΞ. επί των ημερών διακυβερνήσεως της χώρας από τον εβραιοκροάτη Γιόζιπ Μπροζ Τίτο, δεν είναι γεγονός τυχαίο. Αμφότεροι υπήρξαν εμπνευστές και θεμελιωτές του ομοσπόνδου κρατιδίου της «Μακεδονίας».
Ανέκαθεν οι σιωνιστές στόχευαν στην απόσπαση της Μακεδονίας. Οι ραδιουργίες τους, σε όλα τα επίπεδα, το αποδεικνύουν. Από τα χρόνια ήδη της τουρκοκρατίας, ο εβραϊκής καταγωγής Ταάλ Μπέης, είχε επιδοθεί στην σφαγή του Μακεδονικού Ελληνισμού. Ακόμη και η ίδρυση του Μακεδονικού Κομιτάτου των Βουλγάρων, τρομοκρατική – δολοφονική οργάνωση που τόσο βασάνισε τον Μακεδονικό Ελληνισμό κατά τα έτη 1900-1908, ήταν έμπνευση, που υλοποιήθηκε από τους βουλγαρίζοντες κρυπτοεβραίους Γιόζεφ και Γιάγκοφ. Μεταγενέστερα, το 1905, η επανάσταση του «’Ιλλιντεν», όπως προαναφέρθηκε, στηρίχθηκε κατά ένα μεγάλο μέρος στην ενεργό συμμετοχή των εβραίων, υπό την ηγεσία των αδελφών Καμχή.
Την ίδια μισελληνική στάση, επέδειξαν οι σιωνιστές κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Ειδικότερα το 1912, οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι έλεγχαν τη στοά «Αλιάνς», συγκέντρωσαν, υπό μορφή εράνου και παρέδωσαν στην Τουρκία το μυθικό ποσό των 650.000.000 χρυσών λιρών (Δημοσίευμα Εφημερίδας «Εστία», 9 Οκτωβρίου 1912), ενώ μέλη της εβραϊκής κοινότητας, συγκρότησαν εθελοντικό σώμα και πολέμησαν κατά του Ελληνικού στρατού, στο πλευρό των Τούρκων.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει ν’ αναφερθεί ότι ουδέποτε, κατά την αρχαιότητα, η Θεσσαλονίκη διέθετε ισχυρή εβραϊκή κοινότητα. Από της ιδρύσεως μάλιστα της πόλεως (4ος αιών π.Χ.) μέχρι σήμερα, ο πληθυσμός της συμπεριελάμβανε ελάχιστο αριθμό εβραίων, τόσο μηδαμινό στον αριθμό, ώστε οι ιστορικοί δεν ασχολήθηκαν καν με την καταγραφή του. Όταν ο Σαούλ ή Παύλος επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη τον 1ο αιώνα μ.Χ. η εβραϊκή παροικία ήταν αρκετά ισχνή.
Ο κατακλυσμός της Θεσσαλονίκης από εβραίους, άρχισε να πραγματοποιείται κατά τον 16ο αιώνα, όταν οι εβραίοι εγκαταλείπουν ομαδικώς την Ισπανία, συνεπεία των διώξεων που υπέστησαν από την Ιερά Εξέταση. Σημαντικό ρεύμα εβραίων προς την Θεσσαλονίκη, παρατηρείται επίσης προς το 1720-1730, προερχόμενο από την Ιταλία. Το ρεύμα αυτό δεν προέρχεται από διωγμούς, αλλά εκδηλώνεται όταν οι εβραίοι διαπιστώνουν ότι λόγω της οθωμανικής κατοχής, μπορούν να εξαπλώσουν ασυδότως τις εκμεταλλευτικές τους δραστηριότητες σε ελληνικό έδαφος, όπως και το πράττουν, όσο καλύτερα μπορούν.
Χαρακτηριστικό είναι και το παρακάτω από τις ίδιες τις εβραϊκές μαρτυρίες (περιοδικό «Χρονικά», τεύχος Μαίου-Ιουνίου 1994, σελ. 24): «Στα 1821, κατά την έκρηξη της ελληνικής επανάστασης, πολλοί χριστιανοί της Θεσσαλονίκης συνελήφθησαν. Για την απελευθέρωσή τους, οι Τούρκοι αξιωματούχοι εισέπραξαν ως λύτρα 440.000 γρόσια. Για να συγκεντρώσουν αυτό το ποσόν οι χριστιανοί, δανείσθηκαν από Εβραίους τραπεζίτες προς 30-50% επιτόκιο, με ενέχυρο τιμαλφή και σκεύη των ναών, λαμβάνοντας μετρητά το ένα δεύτερο ή ένα τρίτο της αξίας. Δυστυχώς δεν ξέρουμε από ποιους τραπεζίτες».
Οι σιωνιστές είχαν υποτάξει οικονομικά την Θεσσαλονίκη
Οι σιωνιστές με πρωτοπόρους τους αδελφούς Μοδιάνο, είχαν υποτάξει οικονομικά κατά τέτοιο τρόπο την πόλη, ώστε να έχει περιέλθει στην κατοχή τους, ένα μεγάλο τμήμα της Θεσσαλονίκης. Όπως μας πληροφορεί το περιοδικό «Χρονικά», «…Οι αδελφοί Μοδιάνο κατείχαν πολύ σημαντική κτηματική περιουσία με τα μέτρα της Θεσσαλονίκης της εποχής, το ύψος της οποίας με τραπεζικούς υπολογισμούς, έφτανε τις 700.000 λίρες και περιελάμβανε πολλά αστικά ακίνητα και υπεραστικά γήπεδα. Πιο κοντά στην πραγματικότητα από τους αριθμούς ήταν η λαϊκή έκφραση ότι «η μισή Θεσσαλονίκη ήταν δική τους», έκφραση που διασώθηκε ως τις μέρες μας.
Οι εβραίοι τραπεζίτες εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την δεινή θέση στην οποία είχε περιέλθει το Ελληνικό στοιχείο κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, θησαυρίζοντας στην κυριολεξία. Οι ίδιοι οι εβραίοι, στα «Χρονικά», ομολογούν: «Από τον 18ο αιώνα, καθώς ο χρηματικός φόρος γενικεύθηκε στην οθωμανική αυτοκρατορία, ολοένα και περισσότερα χωριά άρχισαν να δανείζονται από πλούσιους εβραίους ή τούρκους με πολύ υψηλό επιτόκιο, με αποτέλεσμα να μετατρέπονται σταδιακά σε τσιφλίκια, στο βαθμό που οι κάτοικοι των χωριών αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στους βαρείς φόρους και τους αυξανόμενους τόκους. Πολλά χωριά από τη Θεσσαλονίκη είχαν αυτή την τύχη», («Χρονικά», Μάιος – Ιούνιος 1994).
Πηγή: Greek-observatory
Βρέθηκαν τέσσερις νέοι βασιλικοί τάφοι κοντά στη Βεργίνα
Τέσσερις νέοι βασιλικοί τάφοι εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής που χρονολογούνται 2.500 χρόνια πριν ήταν το απροσδόκητο εύρημα που ήρθε στο φως στη νεκρόπολη των Αιγών κατά τη διάρκεια των ανασκαφικών εργασιών τη χρονιά που πέρασε. Πρόκειται για ένα ακόμη μακεδονικό τάφο, ο 13ος που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα, ένα λιθόκτιστο κιβωτιόσχημο τάφο ανδρός, λιτά διακοσμημένο με μπλε και κόκκινες ζωγραφιστές ταινίες, ενώ βόρεια και νότια από αυτόν υπάρχουν δύο άλλοι μνημειακοί τάφοι ενός αρχιτεκτονικού τύπου που ήταν άγνωστος μέχρι τώρα.
Η διευθύντρια της ΙΖ Εφορείας Πρϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και αναπληρώτρια της 11ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Αγγελική Κοτταρίδη, μίλησε για την ανακοίνωση που θα παρουσιάσει αύριο, στις 19.30 το απόγευμα στο πλαίσιο της φετινής 26ης επιστημονικής συνάντησης για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, η οποία ξεκινάει σήμερα και θα ολοκληρωθεί στις 22 Μαρτίου, στην αίθουσα τελετών του παλιού κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
«Με δεδομένη την χρονολόγηση του μνημείου, αλλά και την θέση του στα όρια της αρχαίας ταφικής συστάδας των Τημενιδών, η υπόθεση πως εδώ θα μπορούσαν να έχουν ταφεί τα οστά του Φιλίππου Γ΄ Αρριδαίου και της συζύγου του Ευρυδίκης που ο Κάσσανδρος ανακόμισε στις Αιγές μου φαίνεται ιδιαίτερα δελεαστική και μοιάζει να ενισχύεται από τα εντυπωσιακά ευρήματα των τελευταίων εβδομάδων. Εδώ και ένα χρόνο βρίσκεται σε εξέλιξη το έργο της ανάπλασης- ανάδειξης του νεκροταφείου των τύμβων και της βασιλικής συστάδας των Τημενιδών που χρηματοδοτείται με 1.860.000 Ε από το ΕΣΠΑ. Για την κατασκευή του στεγάστρου που προβλέπεται από την εγκεκριμένη μελέτη έγιναν ανασκαφικοί καθαρισμοί και δοκιμαστικές τομές στη συστάδα των Τημενιδών οι οποίες οδήγησαν σε απροσδόκητες ανακαλύψεις. Στα νότια του μακεδονικού τάφου βρέθηκε ένα τεράστιο όρυγμα διαταραγμένο από νεώτερες επεμβάσεις. Το ταφικό κτίσμα, προφανώς κατεστραμμένο, όπως δείχνουν οι ράμπες από όπου τράβηξαν τους λίθους των τοίχων του για να τους ξαναχρησιμοποιήσουν, δεν έχει βρεθεί ακόμη, ωστόσο διάσπαρτοι θολίτες, κομμάτια από μια μνημειακή μαρμάρινη πόρτα με διακοσμητικές εφηλίδες και κυρίως η παρουσία του χαρακτηριστικού δρόμου που οδηγεί προς τα νότια δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ότι εδώ υπήρχε ένας ακόμη μακεδονικός τάφος, ο δέκατος τρίτος που βρίσκεται στη νεκρόπολη των Αιγών, ο οποίος ήταν χτισμένος κάθετα προς τον προηγούμενο».
Η ίδια συμπληρώνει: «Ανάμεσα στους Μακεδονικούς και στην ομάδα των παλιότερα ανασκαμμένων τάφων της συστάδας βρέθηκαν στη σειρά άλλα τρία εντυπωσιακά ταφικά μνημεία: Ένας μεγάλος λιθόκτιστος κιβωτιόσχημος τάφος που σώζεται σχεδόν σε όλο του το ύψος, με λευκά κονιάματα στους τοίχους, λιτά διακοσμημένος με μπλε και κόκκινες ζωγραφιστές ταινίες, και με το χαρακτηριστικό λίθινο βάθρο που ορίζει τη θέση της νεκρικής κλίνης και της τεφροδόχου τοποθετημένο στη νότια πλευρά, αποκαλύφθηκε στη μέση της σειράς, ενώ βόρεια και νότια από αυτόν υπάρχουν δύο άλλοι μνημειακοί τάφοι ενός αρχιτεκτονικού τύπου που ήταν άγνωστος μέχρι τώρα. Ο νότιος, η ανασκαφή του οποίου δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, είναι καταστραμμένος σε σημαντικό βαθμό, όμως ο βόρειος σώζεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση και μας επιτρέπει να αποκτήσουμε μια πολύ πιο πλήρη εικόνα του κτηρίου που προφανώς στάθηκε ένας σημαντικός σταθμός στην προσπάθεια της δημιουργίας μιας υπόγειας αιώνιας κατοικίας, αντάξιας για τον νεκρό ηγεμόνα, αποτελώντας τον άμεσο πρόγονο των λεγόμενων «μακεδονικών» τάφων».
Σχετικά με την αρχιτεκτονική διαμόρφωση του ενός εκ των δυο υπόστηλων αυτών τάφων, ο οποίος και έχει ερευνηθεί περισσότερο μέχρι σήμερα, υπογραμμίζει: «Ο τάφος, το εσωτερικό ύψος του οποίου οπωσδήποτε ξεπερνούσε τα 4,50 μ., σώζεται λίγο παραπάνω από τη μέση του αρχικού ύψους του και έχει τη μορφή μιας ευρύχωρης υπόστυλης ορθογώνιας αίθουσας με διαστάσεις περ. 7Χ5 μ. Δύο αράβδωτοι ιωνικοί κίονες με αρκετά ψηλές τετράγωνες βάσεις τοποθετημένοι στον κατά μήκος άξονα υποβάσταζαν την, προφανώς, λίθινη οροφή της αίθουσας, ενώ ημικίονες –ανά δύο στις μακριές και ανά ένας στις στενές- πλευρές άρθρωναν αρχιτεκτονικά τις επιφάνειες των τοίχων, προσδίδοντας κομψότητα και μεγαλοπρέπεια στον χώρο. Στις γωνίες αντί παραστάδες προτιμήθηκε να τοποθετηθούν τεταρτοκίονες, μια λύση ιδιαίτερα εξεζητημένη, εφόσον μάλιστα θα απαιτούσε ειδική διαχείριση των ελικωτών γωνιακών κιονοκράνων. Ένα κιονόκρανο σώθηκε πεσμένο δίπλα από τον δυτικό ημικίονα. Καλυμμένο με λευκό κονίαμα, με τα περιγράμματα των ελίκων αποδοσμένα με γαλάζιο χρώμα και τους οφθαλμούς με κόκκινο επαναλαμβάνει έναν τύπο γνωστό από μνημεία που χρονολογούνται γύρω στα μέσα του 5ου προχριστιανικού αιώνα. Πλαισιωμένο από δύο ημικίονες το θυραίο άνοιγμα στο οποίο οδηγεί μια μνημειακή λίθινη σκάλα βρίσκεται στη μέση της βόρειας μακριάς πλευράς. Απέναντί του ήταν τοποθετημένο το λίθινο βάθρο που παραδοσιακά σχετίζεται με την κλίνη και την νεκρική τεφροδόχο. Κατασκευασμένο με ιδιαίτερη φροντίδα, προσοχή και επιμέλεια, με πολύ καλής ποιότητας λευκά και κόκκινα κονιάματα το πρωτότυπο αυτό κτήριο υπόσχεται να ανοίξει μια νέα σελίδα στη μελέτη της μακεδονικής αρχιτεκτονικής και ένα νέο κεφάλαιο στη συζήτηση της καταγωγής του τύπου του «μακεδονικού» τάφου».
Βίαια λεηλατημένοι
Δυστύχως, όλοι οι τάφοι βρέθηκαν βίαια λεηλατημένοι, γεγονός που πιθανότατα συνδέεται, όπως εξηγεί η κ. Κοτταρίδη «με την καταστροφή της βασιλικής νεκρόπολης των Αιγών το 276 π.Χ. από τους Γαλάτες μισθοφόρους του Πύρρου που μαρτυρείται από τον Διόδωρο, ωστόσο και στους τρεις τάφους υπάρχουν ακόμη έντονα ίχνη από τις επιβλητικές ταφικές πυρές στις οποίες δαπανήθηκαν τα σώματα των νεκρών. Ένα χρυσό βελανίδι που βρέθηκε στον κιβωτιόσχημο τάφο μαρτυρά την παρουσία χρυσού στεφανιού βελανιδιάς, γεγονός που σημαίνει ότι ο κάτοχος του ήταν άντρας. Στην ίδια κατεύθυνση οδηγούν και τα ίχνη από έναν χάλκινο φολιδωτό θώρακα που βρέθηκαν στον υπόστυλο τάφο, ενώ δεν λείπουν και τα χρυσά δισκάρια με το χαρακτηριστικό αστέρι που βρέθηκαν παρά τη σύληση και στους τρεις τάφους. Ανάμεσα στον υπόστυλο τάφο και στον κιβωτιόσχημο τάφο στον οποίο βρέθηκε το χρυσό ανάγλυφο με τους πολεμιστές από την διακόσμηση χρυσοποίκιλτης ασπίδας, σχεδόν στην επιφάνεια του εδάφους και παρά τις πολυποίκιλες σύγχρονες παρεμβάσεις, βρέθηκε δάπεδο στρωμένο με βοτσαλωτό το μήκος του οποίου ξεπερνά τα 15 μέτρα καθώς και κομμάτια από λευκά και χρωματιστά επιτοίχια κονιάματα τοίχων. Το οικοδόμημα που είχε λιθολογηθεί βάναυσα δεν άφησε άλλα ίχνη, ωστόσο τα θραύσματα από αλαβάστρινα μυροδοχεία και μια χάλκινη επικασιτερωμένη φιάλη που βρέθηκαν επάνω στο δάπεδο αποτελούν ίσως ενδείξεις ταφικής λατρείας, ενώ ένα νόμισμα Περδίκκα Β΄(454-413 π.Χ.) βοηθά στη χρονολόγηση. Με υπέργειο σήμα-μνημείο σχετίζονται και τα εξαιρετικής ποιότητας θραύσματα ενός πολύπλοκου μεγάλου ολόγλυφου φυτικού κοσμήματος με ελικωτά βλαστάρια μπουμπούκια και φύλλα άκανθας που ανακαλεί το κεντρικό ακρωτήριο του Παρθενώνα, τα οποία βρέθηκαν διάσπαρτα στην περιοχή του υπόστυλου τάφου, ενώ η στρωματογραφία δείχνει ότι στην περιοχή της συστάδας πιθανότατα υπάρχουν ακόμη τρεις – τέσσερεις τάφοι. Η ολοκλήρωση της ανασκαφής, η συντήρηση και η μελέτη των ευρημάτων θα βοηθήσουν να αποσαφηνιστεί η εικόνα και δεν αποκλείεται να προκύψουν στοιχεία που θα βοηθήσουν τη συσχέτιση των μνημείων με τα πρόσωπα που από τον Αμύντα Α΄(530-498π.Χ.) και τον Αλέξανδρο Α΄(498-454π.Χ.) μέχρι τον Φίλιππο Β΄(359-336 π.Χ.) καθόρισαν τις τύχες του βασιλείου».
Μυστηριώδες γεγονός
Ιδιαίτερα εντυπωσιακό, ωστόσο, είναι πέρα από αυτά τα βασιλικά μνημεία το μυστηριώδες γεγονός που στοιχειώνει τα λείψανα του υπόστυλου τάφου σύμφωνα με την κ. Κοτταρίδη: «Δεκαπέντε άλογα, μερικά σκυλιά, μια ντουζίνα ενήλικες, κάμποσα μωρά και νήπια πετάχτηκαν νεκρά μαζί με ένα φόρτωμα αγγεία και κεραμίδια (κυρίως καλυπτήρες) κομμάτια από μια μαρμάρινη επιτύμβια στήλη και έναν κατάδεσμο στον άδειο βασιλικό τάφο που είχε ήδη εν μέρει λιθολογηθεί και έγινε αποθέτης του μακάβριου συνόλου. Η στρωματογραφία, τα οστά που φαίνονται να αποτέθηκαν συναρθρωμένα και τα αγγεία που συγκολλούνται από θραύσματα διάσπαρτα σε όλο το πάχος της επίχωσης μαρτυρούν ότι δεν ήταν μια σταδιακή απόθεση αλλά ένα συγκεκριμένο γεγονός, ένα τραγικό συμβάν που, όπως δείχνει η κεραμική και ένα χάλκινο νόμισμα, πρέπει να σχετίζεται με την καταστροφή των Αιγών που ακολούθησε την ήττα του Περσέα από τους Ρωμαίους στην Πύδνα το 168 π.Χ. και την κατάλυση του Μακεδονικού Βασιλείου».
Το χρυσό αυτό ανάγλυφο με αντίμαχους πολεμιστές από τη διακόσμηση χρυσοποίκιλτης ασπίδας είναι ένα από τα νέα σημαντικά ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη σε προσφάτως ανακαλυφθέντα βασιλικά ταφικά μνημεία της Βεργίνας
Το χρυσό αυτό ανάγλυφο με αντίμαχους πολεμιστές από τη διακόσμηση χρυσοποίκιλτης ασπίδας είναι ένα από τα νέα σημαντικά ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη σε προσφάτως ανακαλυφθέντα βασιλικά ταφικά μνημεία της Βεργίνας

Το χρυσό αυτό ανάγλυφο με αντίμαχους πολεμιστές από τη διακόσμηση χρυσοποίκιλτης ασπίδας είναι ένα από τα νέα σημαντικά ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη σε προσφάτως ανακαλυφθέντα βασιλικά ταφικά μνημεία της Βεργίνας
Ιστορικό προηγούμενων τάφων
Η σωστική ανασκαφή στον περιβάλλοντα χώρο του δημαρχείου της Βεργίνας έγινε αιτία πριν 15 χρόνια να έρθει στο φως μια ομάδα τάφων (πέντε λακκοειδείς και έξι μεγάλοι κτιστοί κιβωτιόσχημοι) που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του νεκροταφείου των τύμβων, ανάμεσα σε αυτό και την αρχαϊκή νεκρόπολη των Αιγών, οι οποίοι χρονολογούνται από το πρώτο μισό του 6ου ως το τέλος του 5ου προχριστιανικού αιώνα. Σχεδόν όλοι ήταν συλημένοι, μερικοί μάλιστα και λιθολογημένοι σε σημαντικό βαθμό, ωστόσο το μέγεθος των ίδιων των ταφικών μνημείων, η πολυτέλεια των κτερισμάτων (χρυσά κοσμήματα, χρυσοποίκιλτα όπλα, πολύτιμα αγγεία και σκεύη κ.λ.π.) που βρέθηκαν παρά την σύληση και εντυπωσιάζουν με την ποικιλία, την ποιότητα και την ποσότητά τους, κερδίζοντας επάξια τον χαρακτηρισμό «θησαυροί», καθώς και η χρήση του εθίμου της καύσης με μεγαλοπρεπείς νεκρικές πυρές και πλούσιες προσφορές που ανακαλούν τις ταφικές αντιλήψεις των επών και προοιωνίζονται την ταφή του Φιλίππου Β΄ μας έκαναν να θεωρήσουμε από την αρχή αυτή την ταφική συστάδα βασιλική και να την ονομάσουμε «συστάδα των Τημενιδών».
Στην ίδια ομάδα ανήκει προφανώς και ένας κατεστραμμένος μακεδονικός τάφος με ιωνική πρόσοψη που ερευνήθηκε στο βορειοανατολικό άκρο της συστάδας το 1987 από την κ. Στέλλα Δρούγου. Ο τάφος αυτός που χρονολογείται στο τέλος του 4ου προχριστιανικού αιώνα τεκμηριώνει την χαρακτηριστική για τις βασιλικές ταφικές συστάδες διαχρονική χρήση που εδώ πλησιάζει τους τρεις αιώνες ακολουθώντας προφανώς την εξέλιξη της δυναστείας των Τημενιδών.
Με ιδιαίτερα βαθύ προθάλαμο (προθάλαμος πλάτος 3,85 Χ μήκος 3,55 μ., θάλαμος πλάτος 3,85Χ μήκος 4,30μ.), μια ιδιομορφία που παρουσιάζει και ο τάφος του Φιλίππου Β΄ και προκύπτει από την ανάγκη να τοποθετηθεί στον προθάλαμο του μια δεύτερη κλίνη για τη νεκρή που βρισκόταν θαμμένη εκεί, ο ιωνικός τάφος της «συστάδας των Τημενιδών» φαίνεται πως φιλοξενούσε δύο ταφές, μία στον θάλαμο (του άνδρα στον οποίο ανήκε το σιδερένιο κράνος που βρέθηκε εκεί) και μία στον προθάλαμο.
Πηγές: Γ. Σωτηροπούλου, Αγγελιοφόρος, Καθημερινή
Maccunion
Έγινε θέμα στα Σκόπια το βιβλίο για τη Μακεδονία
Το βιβλίο με τίτλο «European Cartography and Politics: The Case of Macedonia» που πρόσφερε ο Έλληνας ΥΠΕΞ κ. Αβραμόπουλος στον μεσολαβητή του ΟΗΕ κ. Νίμιτς…

Δημοσίευμα της σλαβικής Dnevnik των Σκοπίων κάνει λόγο για το βιβλίο που πρόσφερε ο Έλληνας ΥΠΕΞ κ. Αβραμόπουλος στον μεσολαβητή του ΟΗΕ κ. Νίμιτς, για την περίπτωση της “Μακεδονίας”, με τίτλο «European Cartography and Politics: The Case of Macedonia». Το βιβλίο συνέγραψαν ο υπουργός Περιβάλλοντος και γνωστός χαρτογράφος κ. Ευάγγελος Λιβιεράτος και η ευρωβουλευτής και καθηγήτρια αρχαιολογίας κ. Χρυσούλα Παλιαδέλη.
Πριν αναφερθούμε στο περιεχόμενο το βιβλίο, όπως το παρουσιάζει η Dnevnik και το μεταφέρει στην ελληνική ο Εχέδωρος, οφείλουμε να σημειώσουμε το παράδοξο που συμβαίνει -κοντά 20 χρόνια τώρα- με την ελληνική επιχειρηματολογία. Υπάρχει κάποιος εκ των αρμοδίων που να πιστεύει ότι οι εμπλεκόμενοι ξένοι στην υπόθεση -από τον κ. Νίμιτς έως τους πολιτικούς της διεθνούς κοινότητας- αγνοούν ότι ο Αλέξανδρος ήταν Έλληνας;
Αν δηλαδή τους πείσουμε, θα μεταστραφούν, και θα απαγορεύσουν στα Σκόπια να διαστρεβλώνουν την ιστορία; Γι’ αυτόν τον λόγο δηλαδή, είναι υπέρ των Σκοπίων, επειδή αγνοούν την αλήθεια και παραπλανήθηκαν; Το βιβλίο αυτό, των δύο εκλεκτών Ελλήνων επιστημόνων -όπως και άλλα παρόμοια- είναι χρησιμότατο, αλλά για την κοινή γνώμη της αλλοδαπής ή κάποιους αδαείς πολιτικούς και δημοσιογράφους. Και η διάθεσή του, θα είναι χρήσιμη, σε πολύ μικρό βαθμό που μπορεί η αλλοδαπή κοινή γνώμη να επηρεάσει την πορεία των πραγμάτων.
Οι πολιτικοί, διπλωμάτες και οικονομικοί παράγοντες της αλλοδαπής, «πεντάρα δεν δίνουν» για το ποια είναι αλήθεια και σε ποια μεριά βρίσκεται το δίκαιο. Τα συμφέροντά τους κοιτάζουν, με τη δημιουργία «Αιγαιακής Μακεδονίας» για την οποία εργάζονται εδώ και πάρα πολύ καιρό. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να είναι η επιχειρηματολογία μας, όπως έχουμε γράψει επανειλημμένα στη Voria.gr.
Η σκοπιανή Dnevnik γράφει ότι «ο σκοπός των δύο συγγραφέων μέσα από τις γραμμές του βιβλίου, που θα μπορούσαν να ενταχθούν και σε ένα κύριο άρθρο, είναι η Ελλάδα να προσφέρει μια οπτική η χαρτογραφική απόδειξη ότι η περιοχή των Σκοπίων, που διατείνεται ότι ανήκει στη γεωγραφική Μακεδονία, είναι πολύ διαφορετική από εκείνη της αρχαίας Μακεδονίας.
» Ο τίτλος του βιβλίου δεν είναι τυχαίος. Εκτός από τη συλλογή χαρτών έχει σελίδες με πολιτικό περιεχόμενο. Φυσικά, μια τέτοια πράξη αποσκοπεί να προωθήσει την ελληνική άποψη στην ιστορική διαφορά αφού έχει γραφεί από δύο Έλληνες αξιωματούχους και προωθείται από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών για να κερδίσει βάρος».
Δεν είναι κακόβουλο το σλαβικό δημοσίευμα. Προσπαθεί απεναντίας να διατηρήσει πνεύμα ουδετερότητας. Θα ήταν πολύ χρήσιμο, αν το ελληνικό ΥΠΕΞ μετέφραζε το βιβλίο στο σκοπιανό βουλγαρικό ιδίωμα και το προωθούσε σε επιλεγμένους Σκοπιανούς. Κάποιοι από αυτούς, ίσως καταλάβαιναν.
Ο Μακεδών
Πηγή: Voria.gr
Υ.Γ. Προς τον κ. Ιωάννη Παρίση.
Μόνο σε παρεξήγηση μπορώ να αποδώσω το σχόλιό σας. Ούτε κατά διάνοια θα σας συνέδεε κάποιος με Ιωαννίδη και Κίσιγκερ. Χρησιμοποίησα αποσπάσματα από το άρθρο σας, αφενός επειδή αποκαλύψατε τις προθέσεις του κ. Αναστασιάδη, αφετέρου επειδή με βρίσκει σύμφωνο η συλλογιστική σας, γεγονός που ανέφερα.
Για τους ενδιαφερόμενους, το πλήρες άρθρο του κ. Παρίση βρίσκεται στο http://parisis.wordpress.com
Ελληνίδα Ευρωβουλευτής: Μόνο η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το όνομα Μακεδονία

Η Παλιαδέλη είναι μία από τους συγγραφείς του βιβλίου «Ευρωπαϊκή Χαρτογραφία και Πολιτική: η περίπτωση της Μακεδονίας».
Η ίδια πιστεύει ότι το βιβλίο είναι πολύ διδακτικό για όλους εκείνους που ενδιαφέρονται και όσους έχουν λίγες γνώσεις σχετικά με τη διαφορά της χρήσης του γεωγραφικού όρου.
Επεσήμανε ακόμη, ότι τα Σκόπια, δεν βρίσκονται στο αρχαίο τμήμα της Μακεδονίας αλλά στην περιοχή της αρχαίας Δαρδανίας.
Ερωτηθείσα από την εφημερίδα αν πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τον όρο Μακεδονία, η Παλιαδέλη δήλωσε: «Ναι, μέχρι να υπάρξει μια τελική λύση στο ζήτημα που πρέπει να αποφασισθεί, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, δεν μπορεί να είναι διαφορετικά. Θα ήθελα να ολοκληρωθεί αυτή η συζήτηση με μια δίκαιη και ισότιμη λύση», είπε η Ελληνίδα ευρωβουλευτής.
Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος
«Οι Έλληνες έως το 1975 έβλεπαν τους Μακεδόνες ως υποδεέστερο λαό»

Διατείνεται ο καθηγητής Victor Davis Hanson – του ‘Hoover’ Institute
Μέχρι το 1975 περίπου, στην επιστήμη υποτίθετο ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν ένας ξεχωριστός λαός και οι Έλληνες τους έβλεπαν ως ημι-Έλληνες, που χρειάσθηκαν να εξελληνίσουν . Αλλά σε αυτήν τη θεωρία βλέπουμε μία αλλαγή, λέει ο Victor Davis Hanson, Αμερικανός ιστορικός, συγγραφέας και αρθρογράφος, σημειώνει το σλαβικό δημοσίευμα.
Ο Χάνσον λέει ότι οι Μακεδόνες ως λαός, έζησαν στα εδάφη που καλύπτουν τώρα οι περισσότερες χώρες της περιοχής, προσθέτοντας ότι η διαμάχη μεταξύ των Σκοπίων και της Ελλάδας, η οποία αναφέρεται στο όνομα Μακεδονία, ως ιστορική κληρονομιά αποτελεί καθαρά μια σύγχυση, δύο χιλιάδων πεντακοσίων ετών μετά την ύπαρξη του μακεδονικού κράτους.
«Προσωπικά, ως [από έξω] παρατηρητής, νομίζω ότι το θέμα είναι ειρωνικό, επειδή οι σπουδαστές της ελληνικής κλασικής περιόδου και οι φιλέλληνες, μέχρι περίπου το 1975, μάθαιναν ότι ο Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες ήταν ένα είδος άγριων ημι-ελλήνων οι οποίοι έπρεπε να εξελληνισθούν από τις ελληνικές πόλεις κράτη.
Αλλά, μετά το 1980, – γράφει το σλαβικό δημοσίευμα- συχνά επαναπροσδιορίζονται ως καθαροί Έλληνες. Δεν γνωρίζω αν η αλλαγή αυτή επήλθε από κάποια αρχαιολογική έρευνα ή για τουριστικούς σκοπούς ή για πολιτικούς λόγους. Βλέπω ότι προβάλλεται ως ελληνικό το αρχαίο βασίλειο της Μακεδονίας και αυτή η πόλη της Πέλλας, όπως και άλλες βασικές πόλεις ως παρόμοιες με τις ελληνικές, με γλώσσα παρόμοια με την ελληνική, αλλά δυσνόητη για τους Έλληνες της εποχής και ο πολιτισμός της αρχαιότητας κάπως παρόμοιος με τα μεγαλύτερα ελληνικά βασίλεια.
Το πώς μπορεί να μετατραπεί σε μια πολιτιστική συνέχεια μετά από 2.500 χρόνια και σε ποιον ανήκει αυτή η κληρονομιά, δεν είμαι σε θέση να πω. Οι αρχαίοι Μακεδόνες ζούσαν σε περιοχές που σήμερα ανήκουν σε πολλές χώρες, όπως είναι σήμερα οι Κούρδοι. Ωστόσο, η πολιτική δεν μπορεί να καταφεύγει σε εύκολα και απλά συμπεράσματα, είπε ο Χάνσον.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό το είδος της πολιτικής κακοποίησης, από τη σύγχρονη Ελλάδα, δεν συνάδει με έναν καλό φύλακα για την ελληνική ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά, σημειώνει το σλαβικό δημοσίευμα.
«Έζησα δύο χρόνια στην Ελλάδα και την έχω επισκεφθεί πάνω από 20 φορές και έχω κάποιες εμπειρίες από τις εκκεντρικότητές της.
Με λίγα λόγια, ζούνε οι Έλληνες, σε μια σκληρή γειτονιά που χωρίζεται από την Ευρώπη με τα Βαλκάνια και βρίσκεται εκτεθειμένη στη Μέση Ανατολή και την Τουρκία. Υπάρχει μια κοινωνία, η οποία είχε κυριευθεί πάνω από 400 χρόνια από τους Τούρκους και χρησιμοποιήθηκε ως πιόνι στις επικρατήσεις των μεγάλων δυνάμεων του 19ου και του 20ου αιώνα.
»Οι Έλληνες πιστεύουν ότι η θεαματική κλασική πολιτιστική κληρονομιά τους διασώθηκε από τα 2.500 χρόνια μέσα από την μακεδονική, ρωμαϊκή, οθωμανική, φράγκικη, ενετική και ευρωπαϊκή κατοχή τους και ως εκ τούτου πρέπει να έχουν αυτήν την ιδιότητα και την επιρροή.
»Οι Έλληνες ως λαμπρά άτομα, εκπροσωπούν πολύ καλύτερα την Ελλάδα στο σύνολό της παρά οι δείκτες της κακής οικονομίας τους, επισημαίνει ο Χάνσον.
Η οικονομική κατάρρευση μπορούσε να προβλεφθεί
Σύμφωνα με τον καθηγητή Χάνσον- συνεχίζει το σλαβικό δημοσίευμα- η οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας και η σύγκρουση που άνοιξε Βορρά-Νότου στην Ευρώπη, ήταν κάτι που θα μπορούσε να προβλεφθεί πολλά χρόνια νωρίτερα.
«Όποιος έχει επισκεφθεί την Ελλάδα κατά τα έτη από το 1980 έως το 2010 δεν έχει ξαφνιαστεί από την οικονομική κατάρρευση. Ακόμη και με γυμνό μάτι μπορούσε να δει κανείς ότι η Ελλάδα ήταν μια τεράστια πυραμίδα που χρηματοδοτούνταν από τη Γερμανία. Η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα που είχε παραποιημένα στατιστικά στοιχεία για να χρησιμοποιήσει τα γερμανικά δάνεια για μια ευχάριστη ζωή. Και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα οι άνθρωποι περνούσαν καλά. Τώρα είναι αντιμέτωποι με την πραγματικότητα, είπε ο Χάνσον.
Ο Hanson είναι γνωστός συντηρητικός αρθρογράφος με δημοσιεύσεις σε διάφορα περιοδικά των ΗΠΑ και μέλος του Ινστιτούτου ‘Χούβερ’ στο πανεπιστήμιο ‘Στάνφορντ’ στην Καλιφόρνια, γράφει το δημοσίευμα του Dnevnik.
Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος
Το ΥΠΕΞ Σκοπίων καταδίκασε την καταστροφή του ελληνικού στρατιωτικού νεκροταφείου

Άγνωστοι δράστες κατέστρεψαν το ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο στο Βαλάντοβο. Με εντολή του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου, εστάλη νότα διαμαρτυρίας μέσω του επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου στα Σκόπια, στην οποία απαιτεί από τις αρχές να καταδικάσουν το περιστατικό και ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για συλληφθούν και να τιμωρηθούν οι δράστες, αναφέρει το σλαβικό κείμενο.
Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος
Νότα διαμαρτυρίας στα Σκόπια για τη βεβήλωση του ελληνικού στρατιωτικού νεκροταφείου
Οι Σλάβοι των Σκοπίων κατέστρεψαν τους μαρμάρινους σταυρούς και έσπασαν τους μαρμάρινους τάφους των Ελλήνων στρατιωτών του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου στην περιοχή του Βαλάντοβο
Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών θα στείλει νότα διαμαρτυρίας προς τα Σκόπια για την ιεροσυλία του ελληνικού στρατιωτικού νεκροταφείου στο Βαλάντοβο. Η Ελλάδα αντέδρασε έντονα για τους βανδαλισμούς και απαιτεί από το Σκοπιανό Υπουργείο Εξωτερικών να ξεκινήσει αμέσως έρευνα για να βρει τους δράστες της πράξης. Το ελληνικό υπουργείο τονίζει ότι οι πράξεις αυτές δεν συνάδουν με τις σχέσεις καλής γειτονίας και είναι συνέπεια της ανόδου του εθνικισμού στο σλαβικό κράτος.
Η νότα θα σταλεί κατόπιν εντολών του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Αβραμόπουλο. Η Ελλάδα μέσα από αυτήν θα ζητήσει από την κυβέρνηση των Σκοπίων να καταδικάσει το περιστατικό και να λάβει όλα τα απαραίτητα αναγκαία μέτρα να βρουν και να τιμωρήσουν τους δράστες της πράξης. Θα ζητηθεί, επιπλέον, η αποκατάσταση των υλικών ζημιών.
Όπως ανακοινώθηκε από το ελληνικό υπουργείο ο βανδαλισμός του στρατιωτικού νεκροταφείου εντοπίστηκε από το ελληνικό γραφείο συνδέσμου στα Σκόπια.
Ο επικεφαλής της διπλωματικής αντιπροσωπείας της Ελλάδας επικοινώνησε με το σκοπιανό υπουργείο εξωτερικών και εξέφρασε τον αποτροπιασμό του, για την πράξη αυτή και ζήτησε την έναρξη έρευνας δίχως καθυστέρηση.
Από την ελληνική πλευρά επισημάνθηκε ότι τέτοιου είδους γεγονότα αμαυρώνουν τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και είναι εναντίον των σχέσεων καλής γειτονίας.
Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αναφερόμενο στην πράξη του βανδαλισμού την καθορίζει ως συνέχεια της ανόδου του εθνισμού στα Σκόπια, ο οποίος τροφοδοτεί τέτοιες ενέργειες.
«Αυτά τα γεγονότα έχουν επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά τους κινδύνους και τις συνέπειες του εθνικισμού και του λαϊκισμού που καλλιεργείται στην πΓΔΜ, ο οποίος καταλήγει στο σημείο βάναυσης προσβολής των νεκρών και δείχνει περιφρόνηση προς την ιστορία», γράφει το σλαβικό δημοσίευμα της ‘Ούτρινσκι’.
Πηγή: Γεώργιος Εχέδωρος