Μετά το τέλος κρίσεων, οι αξιωματούχοι του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, συνηθίζουν να συντάσσουν ένα κείμενο με το οποίο κρίνεται η αμερικανική προσπάθεια, και το οποίο χαρακτηρίζεται άκρως απόρρητο.
Μετά το τέλος κρίσεων, οι αξιωματούχοι του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, συνηθίζουν να συντάσσουν ένα κείμενο με το οποίο κρίνεται η αμερικανική προσπάθεια, και το οποίο χαρακτηρίζεται άκρως απόρρητο.
Στην περίπτωση της κρίσης των Ιμίων, το έργο αυτό ανέλαβε ο τότε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Στρόουμπ Τάλμποτ. Πρώην δημοσιογράφος του περιοδικού TIME και στενός φίλος του προέδρου Μπιλ Κλίντον, ο Τάλμποτ, που είναι σήμερα ηγετικό στέλεχος του στρατηγικού Ιδρύματος Brookings της Ουάσιγκτον, ήταν γνωστός για τη «διπλωματική ωμότητα» που τον χαρακτήριζε, και για το γεγονός ότι αντιμετώπιζε απαξιωτικά τέτοια περιστατικά, ιδιαίτερα εάν τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα ετίθεντο σε κίνδυνο για «βλακώδεις λόγους», όπως θεωρούσαν στην Ουάσιγκτον την υπόθεση των Ιμίων.
Οσοι πληροφορήθηκαν τότε, ότι ανέλαβε την συγγραφή την κριτική, δεν είχαν καμία αμφιβολία ότι το κείμενο θα ήταν «στεγνό», και θα αποτύπωνε την πραγματικότητα, μέσα φυσικά από το δικο του πρίσμα. (*Το άκρως απόρρητο κείμενο του Στρόουμπ Τάλμποτ, με ημερομηνία 2 Φεβρουαρίου 1996, αποκαλύπτεται για πρώτη φορά. Η ερευνητική ομάδα επεδίωξε τον αποχαρακτηρισμό του κειμένου-κριτικής, και τον πέτυχε στις 2 Φεβρουαρίου 2006, ακριβώς δέκα χρόνια μετά την συγγραφή του. Αρχικά το τηλεγράφημα ήταν λογοκριμένο και χρειάστηκαν συνεχείς προσπάθειες και επανηλειμμένες εφέσεις για να παραδοθεί στο σύνολό του)
Ο Τάλμποτ εγκαλεί, με καθόλου διπλωματικό τρόπο, τον τότε Ελληνα πρωθυπουργό, υποστηρίζοντας ότι «η υπόσχεση του Σημίτη στη Βουλή στις 29 Ιανουαρίου να διατηρήσει τη σημαία στη θέση της αποδείχθηκε ενοχλητικό βάρος, όταν υποχώρησε από τις θέσεις του». Σημειώνει δε ότι «ο κ. Αρσένης και (πολύ πιθανώς) η στρατιωτική ιεραρχία φαίνονται καταδικασμένοι να πληρώσουν τις συνέπειες της πανωλεθρίας στα Ίμια, ενδεχομένως χάνοντας τη θέση τους», ενώ χαρακτηρίζει τον συμβιβασμό που επέβαλε ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ως ήττα της Ελλάδας. Πιστεύει -και για μερικούς δεν έχει άδικο- ότι η αποτροπή του ελληνοτουρκικού πολέμου οφείλεται στην αμερικανική παρέμβαση και σε τίποτα άλλο. Είναι χαρακτηριστικό, ότι εκείνες τις ημέρες ο Χόλμπρουκ κατηγόρησε την Ευρωπαϊκή Ενωση ότι κοιμόταν την ώρα της κρίσης και η αλήθεια είναι ότι η Ενωση δεν έπραξε τίποτα απολύτως για να βοηθήσει μία χώρα μέλος της, ούτε έκανε την παραμικρή παρέμβαση προς τις δύο χώρες.
Ο Τάλμποτ προσθέτει ότι «πολλοί Έλληνες θεωρούν την αποχώρηση των στρατευμάτων τους και την απομάκρυνση της σημαίας από τα Ίμια ως ήττα, η οποία ήταν αποτέλεσμα διστακτικότητας και υποδούλωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες». Υποστηρίζει επίσης ότι «η συχνά κατηγορηθείσα για την τήρηση ίσων αποστάσεων αμερικανική πολιτική θεωρείται υποστήριξη του εχθρού», και σημειώνει: «Η μεταχείριση της Αμερικής ως αποδιοπομπαίου τράγου δεν θα είναι αρκετή για τους Ελληνες εθνικιστές οι οποίοι επιθυμούν να επιρρίψουν ευθύνες και εσωτερικά. Ο ad hoc χαρακτήρας των ενεργειών της Ελλάδας στα Ίμια και η κοινοβουλευτική ρητορική που τις υποστήριξε προετοίμασαν την ήττα της Ελλάδας».
Το απόρρητο τηλεγράφημα, αναφέρει:
Ημερομηνία: 2 Φεβρουαρίου 1996, Ωρα: 22:27
Από: Υπουργό Εξωτερικών Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ουάσιγκτον
Προς: Όλες τις ευρωπαϊκές διπλωματικές αποστολές, Προτεραιότητα.
Επίσης: στην CIA, NSA και DIA, Ουάσιγκτον, στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (NSC), All PolAdsCollective. Και στους: Verschbow, Beers, Tenet και Fried.
Θέμα: Ανάλυση Πληροφοριών και Έρευνας: Ελλάδα / Τουρκία: Αλληλοκατηγορίες- αντεγκλήσεις για τα Ίμια
Υπογραφή: Τάλμποτ
ΕΔΩ ΟΛΟ ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ: 02-1996-FEBRUARY-2227-TALBOT
Το απόρρητο έγγραφο που περιγράφει με ακρίβεια τη διπλωματική ήττα στα ‘Ιμια:http://mignatiou.com/2016/01/to-aporrito-engrafo-pou-perigrafi-me-akrivia-ti-diplomatiki-itta-sta-imia/
ΟΛΑ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ-ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ:https://squareup.com/market/hellenicbookclub
Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να υποστηρίζουν πρώτα την επίλυση των διαφορών της πΓΔΜ με γειτονικές της χώρες και μετά την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, σύμφωνα με την εκπρόσωπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Βικτόρια Νούλαντ.
Απαντώντας σε ερώτηση για τη χθεσινή απόφαση του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πΓΔΜ, καθώς και για τη θέση της Βουλγαρίας, η κ. Νούλαντ ανέφερε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν δεσμευμένες να βοηθήσουν όλες τις χώρες (των Βαλκανίων) που έχουν ευρωπαϊκές φιλοδοξίες και εκείνες που θέλουν να ενταχθούν στη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Όπως επεσήμανε, για εκείνες που θέλουν να ενταχθούν στην ΕΕ, επειδή δεν είμαστε μέλος της Ένωσης, είναι καθήκον της ΕΕ να λάβει τις σχετικές αποφάσεις.
«Όσον αφορά ειδικά την κατάσταση για τη “Μακεδονία”», τόνισε χαρακτηριστικά η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, «πιστεύουμε ότι η “Μακεδονία” και οι γείτονές της πρέπει να συνεχίσουν να αναζητούν μια αξιοπρεπή, πρακτική και αμοιβαία αποδεκτή λύση για τις τρέχουσες διαφορές το συντομότερο δυνατόν, έτσι ώστε αυτές οι πόρτες να μπορούν να ανοίξουν».
Πηγή: Έθνος
Τι πιο φυσικό -θα αναρωτηθεί κανείς- από τον σχεδιασμό του αντιπάλου να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία, όταν βρίσκεσαι σε θέση αδυναμίας; Η άποψη αυτή φωτογραφίζει σε κάποιον βαθμό την τακτική του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι, αλλά για την πλήρη απεικόνιση της (παρασκηνιακής) διπλωματικής πραγματικότητας θα πρέπει να αναλυθούν οι κινήσεις φιλικών κυβερνήσεων, όπως των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γερμανίας.
Στην Ουάσινγκτον, οι μέσοι γραφειοκράτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που κατά τ’ άλλα κόπτονται υπέρ της κορυφαίας χρησιμότητας της Ελλάδας στη ΝΑ Μεσόγειο, έχουν εγκαταλείψει την πρόσφατη (και λογικότατη) εκτίμησή τους ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν πρέπει να επιβαρύνεται από πρόσθετα προβλήματα. Επιστρέφοντας στη δεκαετία του ’90, η αμερικανική πλευρά αναχαράζει μια τακτική που δεν απέδωσε και, κυρίως, δεν θα αποδώσει τίποτα ούτε στην πρόοδο των Βαλκανίων ούτε στην επίλυση της διμερούς διαφοράς Αθήνας – Σκοπίων.
Ο νυν πρεσβευτής στην Αθήνα Ντ. Σμιθ, που αποκατέστησε τη σοβαρότητα που είχε εκλείψει επί του προκατόχου του Ντ. Σπέκχαρντ, θα ήταν χρήσιμο να αναθέσει στους υφισταμένους του να ξεσκονίσουν τα αρχεία. Για να κρίνει πότε ήταν καλύτερα τα πράγματα για όλους τους εμπλεκομένους: με τις υπερβολές του -μακαρίτη- Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ και του «μαθητή» του (επιτετραμμένου και μετά πρέσβη) Τομ Μίλερ ή με τη μετριοπάθεια των Μ. Ολμπράιτ – Κ. Πάουελ και την ευελιξία του πρεσβευτή Νίκολα Μπερνς;
Οποιες κι αν είναι οι νέες προτεραιότητες των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, η 22ετής εμπειρία του Σκοπιανού και, ταυτόχρονα, η απλή λογική δείχνουν ότι δεν εξυπηρετούνται με την καταπάτηση της πολιτικής της Ελλάδας. Επίσης, όσο κι αν δέχεται κανείς ότι για τη διαμόρφωση της πολιτικής των ΗΠΑ, σε οποιοδήποτε θέμα, προηγείται πραγματική αντιπαράθεση εισηγήσεων μεταξύ των συναρμόδιων φορέων, παρατηρείται μια πρωτοφανής αντίφαση: ενώ ο Λευκός Οίκος και το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ μάχονται για το μείζον (την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη), το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τη διακινδυνεύει για το έλασσον, την ΠΓΔΜ!
Παρόμοιες αντιφάσεις παρουσιάζουν το βρετανικό Φόρεϊν Οφις και το γερμανικό Auswärtiges Amt. Ο Βρετανός πρεσβευτής Ντ. Λάντσαμ, που λογικά θα στήριζε την Αθήνα ως πρώτη (πολιτική) γραμμή άμυνας απέναντι στις συνέπειες του εμφυλίου πολέμου στη Δαμασκό, των ταραχών στο Κάιρο, του ανερχόμενου ισλαμισμού (με την κρυφή ατζέντα Ερντογάν) στην Αγκυρα και της τρομοκρατίας της Τεχεράνης, θέλει να γείρει η πλάστιγγα υπέρ των Σκοπίων; Είναι πιο χρήσιμη η περίκλειστη και ασθενής ΠΓΔΜ;
Οσο για την πολιτική του Βερολίνου, πραγματικά, σηκώνει κανείς τα χέρια ψηλά! Ενώ η κρίση στην Ελλάδα θα κυριαρχεί -διακομματικά- ως τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, ο πρεσβευτής Β. Ντόλντ συνηγορεί στη διπλωματική απόψυξη της ΠΓΔΜ;
Πηγή: Δημοκρατία News