Ο Περσεύς, ο τελευταίος βασιλεύς της Μακεδονίας, επιστρέφει στην Ελλάδα.

Περσεύς 178-168 BC (10)

Τον Ιούνιο του 2005, ο τάφος του Περσέα της Μακεδονίας ανακαλύφθηκε κατά μήκος της Via Valeria κοντά Magliano de Marsi (L’Aquila), από εκπροσώπους του ιταλικού Υπουργείου Πολιτισμού. Με ενέργειες Θεσσαλονικέων θα κατασκευαστεί μαυσωλείο στην Ελληνική Μακεδονία, για να τοποθετηθούν τα οστά του τελευταίου μαρτυρικού βασιλέως της Μακεδονίας.

Perseus, King of Macedonia. Chalcedony (3rd)

Χρονολόγιο
Δυναστεία των Αντιγονιδών

Βασιλείς
Αντίγονος Α’ Μονόφθαλμος
Δημήτριος Α’ Πολιορκητής
Αντίγονος Β’ Γονατάς
Δημήτριος Β’ Αιτωλικός
Αντίγονος Γ’ Δώσων
Φίλιππος Ε’
Περσέας – Άλλα μέλη…

Έτος (π.Χ.) – Γεγονός
313 π.Χ. Γέννηση του Περσέα, γιου του Φιλίππου Ε’ και της Πολυκαρπίας.
206 π.Χ. Γέννηση του αδερφού του, Δημητρίου.
199 π.Χ. Ο Περσέας μάχεται τους Παίονες.
197 π.Χ. Μάχη στις Κυνός Κεφαλές. Ο Τίτος Φλαμίνιος συντρίβει τον Φίλιππο και τον υποχρεώνει να υπογράψει ταπεινωτική ειρήνη. Κινήσεις αναδιοργάνωσης της Μακεδονίας. Διαμάχη με τον Ευμένη Β’, βασιλιά της Περγάμου, που παραπονιέται στους Ρωμαίους. Αποστολή διπλωματικής αποστολής στη Ρώμη, με επικεφαλής το Δημήτριο.
181 π.Χ. Εκτέλεση του Δημητρίου από τον πατέρα του με την κατηγορία της συνωμοσίας.
179 π.Χ. Θάνατος του Φιλίππου στην Αμφίπολη. Τον διαδέχεται ο γιος του Περσέας.
Ο Περσέας προβαίνει σε ενέργειες αναδιοργάνωσης του κράτους του προκαλώντας τη δυσαρέσκεια της Ρώμης.
178 π.Χ. Νυμφεύεται τη Λαοδίκη Ε’ και αποκτούν μαζί τον Αλέξανδρο, το Φίλιππο και μία κόρη. Η αδερφή του Απάμα, νυμφεύεται τον Προύσια Β’ της Βιθυνίας.
171 π.Χ. Ξεσπά ο Τρίτος Μακεδονικός Πόλεμος, ανάμεσα στη Μακεδονία και τη Ρώμη. Διεξάγονται μάχες χωρίς σημαντικό αποτέλεσμα. Ο βασιλιάς των Σελευκιδών Αντίοχος Δ’ Επιφανής και ο γαμπρός του Προύσιας αρνούνται να τον βοηθήσουν.
168 π.Χ. Μάχη της Πύδνας. Ο μακεδονικός στρατός συντρίβεται και ο πόλεμος τελειώνει με ταπεινωτικούς όρους για τους Μακεδόνες. Το κράτος τους διασπάται, ο στρατός διαλύεται, μέρος του πληθυσμού αποστέλλεται στη Ρώμη. Ο Περσέας παραδίδεται στον Αιμίλιο Παύλο και οδηγείται στην Ιταλία.
162 π.Χ. Θάνατος του Περσέως επί ιταλικού εδάφους.
2005 μ.Χ. Ανεύρεση του τάφου

Perseus (Greek Περσεύς, Ancient Greek Περσέως) was the last king of the Antigonid dynasty, who ruled the successor state in Macedon created upon the death of Alexander the Great. He also has the distinction of being the last of the line, after losing the Battle of Pydna on 22 June 168 BC; subsequently Macedon came under Roman rule.
In 179 BC Philip V of Macedon died. In the previous year Philip had his pro-Roman son Demetrius executed. Perseus had been jealous of Demetrius’ success as ambassador to Rome and had convinced their father to have him poisoned as a potential usurper. The Romans favoured Demetrius, and Perseus’ role in killing Demetrius did not endear him to Rome when he took the throne.
One of his first acts on becoming king was to renew the treaty with Rome. Yet, Perseus’ other actions troubled Rome. His interference in the affairs of his neighbours, his armed visit to Delphi, his avoidance of the Roman ambassadors to Macedonia, and his dynastic marriages all gave Rome cause for concern. Soon Rome and Perseus went to war in the Third Macedonian War (171-168 BC). Although Perseus had some initial success, the war ended with the King’s surrender to the Roman general Lucius Aemilius Paullus after his decisive defeat at the Battle of Pydna, and his eventual imprisonment in Rome. The Antigonid kingdom was dissolved, and replaced with four republics. Andriscus of Macedon broke off the Roman rule for about a year, but was defeated in 148 BC by the Romans. In 146 BC, the four republics were dissolved, and Macedon officially became the Roman province of Macedonia.
In June 2005, the tomb of Perseus of Macedon was rediscovered along the Via Valeria near Magliano de’ Marsi (L’Aquila) by representatives of the Italian Ministry of Culture.

Preceded by Philip V of Macedon

King of Macedon 179 BC–168 BC

Πηγή/Source: Ερμιόνη / Hermione

«Οι δίδυμοι Μακεδονικοί τάφοι» στην Βέροια

Μιλώντας με τον Ιωάννη Γραικό, Αρχαιολόγο της ΙΖ΄ ΕΠΚΑ, πληροφορηθήκαμε πως οι, στεγασμένοι και περιφραγμένοι πλέον, «δίδυμοι μακεδονικοί τάφοι», βρέθηκαν το 1973 κατά την εκτέλεση εργασιών στο τότε «κτήμα Καραντουμάνη», στην σημερινή περιοχή κάτω από το μπάσκετ της Εληάς.Πρόκειται για τάφους που χρησιμοποιήθηκαν από τον 4ο μέχρι και τον 2ο π.Χ. αιώνα και ανήκαν σε ένα ταφικό σύνολο, όπως αναφέρουν οι εκτιμήσεις, εκτός των τειχών της Βέροιας.

Οι τάφοι που είναι ορατοί σήμερα, είναι λαξευμένοι σε πέτρα και παρουσιάζουν ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά στοιχεία, αν και ήταν τάφοι για «κοινούς θνητούς». Αν και ως αρχαιολογικό εύρημα δεν μπορεί να συγκριθεί σε καμία περίπτωση με τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας, για τη Βέροια αποτελεί ένα από τα ελάχιστα αρχαιολογικά μνημεία των ελληνιστικών χρόνων, σε αντιδιαστολή με τα πολλά βυζαντινά μνημεία που υπάρχουν στην πόλη.

Θα ανοίξει «διάλογος» των Μνημείων με τον σύγχρονο κόσμο

Όπως μας επισήμανε ο αρχαιολόγος Ιωάννης Γραικός, στα άμεσα σχέδια της ΙΖ΄ ΕΠΚΑ, της προϊσταμένης της Αγγελικής Κοτταρίδη και του ίδιου, είναι η εξωστρέφεια του αρχαιολογικού μουσείου της Βέροιας προς την κοινωνία.

Απόρροια αυτού, θα είναι και η προσπάθεια «επικοινωνίας» των λίγων μνημείων της ελληνιστικής περιόδου (4ος – 2ος π.Χ. αιώνας) με τους πολίτες του σήμερα.

Στα πλαίσια αυτού του αναγκαίου εγχειρήματος, θα τοποθετηθούν πινακίδες σήμανσης προς τα μνημεία της πόλης (τους «δίδυμους τάφους», τα αρχαία τείχη κλπ), καθώς και πινακίδες που θα αναφέρονται στην ιστορία τους.

Επίσης, προγραμματίζονται δράσεις του αρχαιολογικού μουσείου με τα σχολεία της Πρωτοβάμθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ ανάλογες κινήσεις θα γίνουν και σε ευρύτερη κλίμακα.

Σκοπός όλων των παραπάνω, όπως προέκυψε από την επικοινωνία μας με τον κ. Γραικό, είναι να ανοίξει «διάλογος» του χθες με το σήμερα, να λάβουμε μηνύματα και ερεθίσματα από τους κατοίκους της αρχαίας Βέροιας και να κάνουμε αναγωγές του παρελθόντος στο παρόν και στο μέλλον.

Οι χρυσές σελίδες του παρελθόντος μπορούν να στείλουν αισιόδοξα μηνύματα;
Χωρίς καμία διάθεση αρχαιολαγνείας ή συμπλεγματικής κομπορρημοσύνης, θα πρέπει να είναι κοινά αποδεκτό πως τα διασωθέντα μνημεία της περιοχής, οι αναφορές στην αρχαία γραμματεία, οι επιγραφές ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου κ.α., αποδεικνύουν πως η Βέροια υπήρξε λαμπρότατη πόλη, εφάμιλλη (και πολλές φορές ανώτερη) της Θεσσαλονίκης, λόγω της στρατηγικής της θέσης, της κουλτούρας που είχαν αναπτύξει οι κάτοικοί της και – γιατί όχι – λόγω συγκυριών και… θεϊκής εύνοιας.

Μία από τις αρχαιότερες πόλεις που η ίδρυσή της χάνεται στα μυθικά χρόνια, μια πόλη που την αναφέρει ο μεγάλος ιστορικός της αρχαιότητας Θουκυδίδης, μια πόλη από την οποία – κατά πάσα πιθανότητα – καταγόταν η δυναστεία των Αντιγονιδών, μια πόλη που στα Ρωμαϊκά χρόνια γνώρισε μεγάλη ακμή, που ορίσθηκε η πρωτεύουσα του «Κοινού των Μακεδόνων», πόλη που την επισκέφθηκε ο Απόστολος Παύλος (το 50 – 51 μ.Χ.), ο οποίος συνήθιζε να κηρύττει μόνο σε μεγάλα αστικά κέντρα (Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κόρινθος κλπ), η «Σεμνότατη μητρόπολις της Μακεδονίας και δις νεωκόρος Βέροια» και η «πόλη της Μακεδονίας μεγάλη και πολυάνθρωπος» (όπως χαρακτηρίζεται), μια πόλη που πιθανότατα είχε λαμπρά οικοδομήματα για κατοικίες των αρχόντων και αίθουσες συνεδριάσεων του κοινού, ναούς μεγαλοπρεπείς θεών και αυτοκρατόρων, στάδιο, θέατρο και άλλα πολλά…

Αυτή η αρχαία πόλη, που γνώρισε μεγάλες στιγμές δόξας στην ιστορία της, σίγουρα έχει πολλά να μας διδάξει… Ιστορικά, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, πνευματικά, φιλοσοφικά, η αρχαία Βέροια «κρύβει» πολλά μηνύματα (π.χ. πως αξιοποίησε την στρατηγική της θέση και έφτασε σε ανάπτυξη, σε αντίθεση με την σημερινή Βέροια και κατ΄ επέκταση Ημαθία, που αποτελεί κομβικό σημείο μεταξύ βορρά και νότου, δύσης και ανατολής και παρά ταύτα, παρακμάζει διαρκώς…)

Με την βοήθεια των ειδικών επιστημόνων, τα μηνύματα αυτά θα γίνει προσπάθεια να αποκρυπτογραφηθούν και να τεθούν στη διάθεση της σύγχρονης Βέροιας, αλλά και της σύγχρονης Ελλάδας. Βέβαια, το κατά πόσο είναι σε θέση ο σύγχρονος Έλληνας να τα δεχθεί ή κατανοήσει, είναι άλλο θέμα. Ωστόσο, το πρώτο βήμα θα έχει γίνει και ίσως κάποτε το «θαμμένο» λαμπρό παρελθόν να γίνει «παρόν».

Άρθρο του Νίκου Βουδούρη στην εφημερίδα “Λαός”

Πηγή: H Φωνή των γηγενών Μακεδόνων – entopios.gr