Ψηφίσματα ΑΧΕΠΑ για Κυπριακό – Μακεδονικό

Το 58ο Παναυστραλιανό Συνέδριο της ΑΧΕΠΑ Αυστραλασίας υιοθέτησε ψηφίσματα για Κύπρο και Μακεδονικό

Το 58ο Παναυστραλιανό Συνέδριο της ΑΧΕΠΑ Αυστραλασίας που διεξήχθη στο Σίδνεϊ, υιοθέτησε το ακόλουθο ψήφισμα για την Κύπρο.

Οι σύνεδροι χαιρετίζουν τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Δημήτρη Χριστόφια, για τις συνεχιζόμενες προσπάθειες και την αποφασιστικότητά του να επιτύχει μια δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση του Κυπριακού, σύμφωνη με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και επί της συμφωνηθείσας βάσης για μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Μια δίκαιη διευθέτηση που θα διασφαλίζει και θα αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων.

Καταδικάζουν την παράνομη και συνεχιζόμενη κατοχή του 36,2% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, το συνεχιζόμενο παράνομο εποικισμό και την καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου.

Καλούν την Τουρκία να επιδείξει την πολιτική θέληση, υποστηρίζοντας τη διαπραγματευτική διαδικασία υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και να εγκαταλείψει τις αποσχιστικές πολιτικές της κατά της κυριαρχίας, εδαφικής ακεραιότητας και ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Καταδικάζουν τις τουρκικές προκλήσεις και απειλές κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας σε σχέση με την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της για αναζήτηση και εκμετάλλευση των φυσικών της πόρων εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης.

Τα μέλη της ΑΧΕΠΑ Αυστραλασίας επαναλαμβάνουν την υποστήριξή τους στις προσπάθειες της Κύπρου για την επίτευξη μιας δίκαιης λύσης στο Κυπριακό πρόβλημα και θα συνεχίσουν να προβάλλουν το Κυπριακό σε όλα τα επίπεδα.

ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Εγκρίθηκε, επίσης, Ψήφισμα για το Μακεδονικό:

1. Η ονομασία Μακεδονία είναι αναμφίβολα ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας. Η ιστορία της Μακεδονίας και ειδικά η ονομασία της, δεν είναι Διαπραγματεύσιμη και ως πατρική κληρονομιά Δεν δύναται να παραχωρηθούν σε τρίτους

2. Προσμένουμε όπως η μόνιμη ονομασία της χώρας της Π.Γ.Δ.Μ θα εκφράζει την πολυεθνική της υπόσταση και θα επιτρέψει όλους τους κατοίκους της να συνυπάρχουν ειρηνικά, επομένως στο όνομα πρέπει να υπάρχει εθνολογικός προσδιορισμός.

3. Ποτέ δεν θα δεχτούμε για τη χώρα της Π.Γ.Δ.Μ οποιαδήποτε ονομασία που θα περιέχει τον όρο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ή παράγωγα του και να μην αφήνει Υπονοούμενα για την γλώσσα και τους κατοίκους της.

http://neoskosmos.com/news/el/node/26530

Πηγή: history-of-macedonia

Η Θεσσαλονίκη της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Σύντομη ιστορία της Θεσσαλονίκης

Επιτρέψτε μου, αγαπητοί αναγνώστες, να αποτίσω τον οφειλόμενο φόρο τιμής στη γενέτειρά μου Θεσσαλονίκη, η οποία στις 26 Οκτωβρίου εορτάζει τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της, την ίδια ημέρα που τιμά και τη μνήμη του πολιούχου της. Η πόλη του Αγίου Δημητρίου ιδρύθηκε από τον Κάσσανδρο το 315 π. Χ. και ονομάσθηκε έτσι προς τιμήν της συζύγου του, ετεροθαλούς αδελφής του Μ. Αλεξάνδρου. Αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στο αποστολικό έργο του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος μάλιστα στην Α΄ προς Θεσσαλονικείς Επιστολή του λέγει ότι οι Θεσσαλονικείς έγιναν υπόδειγμα για όλους τους πιστούς στη Μακεδονία και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Το μαρτύριο του Αγίου Δημητρίου το 305 μ.Χ. έκανε την πόλη επίκεντρο Πανορθοδόξου προσκυνήματος και μέχρι σήμερα η λατρεία προς τον Μυροβλήτη Άγιο συγκεντρώνει στο ναό του πιστούς από την Οικουμενική Ορθοδοξία.

Στα τείχη της με τη βοήθεια του Αγίου οι Βυζαντινοί Έλληνες αποκρούουν δεκάδες επιδρομές αλλοφύλων. Η Οικουμενική της ακτινοβολία αναδεικνύεται με τον εκχριστιανισμό Σλαβικών λαών από τους Θεσσαλονικείς αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο τον 9ο αιώνα. Η νομοθεσία του Θεσσαλονικέως Κωνσταντίνου Αρμενόπουλου υπήρξε η βάση του Αστικού Δικαίου των Ελλήνων από τον 14ο αιώνα μέχρι και το 1946. Η συμβίωση των Ορθοδόξων με την εβραϊκή κοινότητα που δημιουργήθηκε τον 15ο αιώνα ήταν αρμονική, ενώ αρνητικά ήταν πάντα τα αισθήματα των Ελλήνων για την τουρκική κατοχή επί 5 αιώνες. Η πόλη καταστράφηκε από το τουρκικό μαχαίρι μετά την εξέγερση της Χαλκιδικής το 1822. Στα σχολεία της δίδαξαν μεγάλες μορφές του υποδούλου Γένους, όπως ο Κοσμάς Μπαλάνος και ο Αθανάσιος Πάριος. Το 1850 ο Ελληνόβλαχος Γκαρμπολάς ιδρύει το πρώτο ελληνικό τυπογραφείο της πόλης. Και στην ένοπλη αποκορύφωση του Μακεδονικού Αγώνος το Ελληνικό Προξενείο και η Ιερά Μητρόπολις στη Θεσσαλονίκη γίνονται το επίκεντρο της διπλωματικής και πνευματικής προετοιμασίας. Στήριγμά τους οι Φιλεκπαιδευτικοί Σύλλογοι τα σχολεία και οι έμποροι.

Όταν στις 26 Οκτωβρίου 1912 ο Ταχσίν πασάς υπέγραφε την παράδοση της πόλης στον Αρχιστράτηγο Διάδοχο Κωνσταντίνο όλοι συνειδητοποίησαν ότι επρόκειτο για ένα ακόμη θαύμα του Αγίου Δημητρίου. Όμως από τότε η Θεσσαλονίκη του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας προοδεύει με βάση το ρητό «Συν Αθηνά και χείρα κίνει». Δηλαδή να ζητάς τη βοήθεια του Θεού, αλλά ταυτοχρόνως να δραστηριοποιείσαι και εσύ. Στην πόλη ακούσθηκε για πρώτη φορά ελληνικός Ραδιοφωνικός Σταθμός, το Ράδιο Τσιγκιρίδη. Εκεί επίσης πρωτοπροβλήθηκε τηλεοπτικό πρόγραμμα. Ήταν αρχές της δεκαετίας του 1960 στο περίπτερο της ΔΕΗ στη Διεθνή Έκθεση. Η έλευση των προσφύγων από τις ελληνικές πατρίδες της Ανατολής βοήθησε την πόλη διότι οι Μικρασιάτες και οι Κωνσταντινουπολίτες μετέφεραν την Χριστιανική τους ευλάβεια,, την αγάπη τους στα γράμματα και την επιχειρηματική τους ικανότητα. Εξάλλου το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι σήμερα το πληρέστερο και το πιο οργανωμένο κτηριακά και επιστημονικά από όλα τα ΑΕΙ της χώρας μας. Το λιμάνι, το αεροδρόμιο, το σιδηροδρομικό και οδικό δίκτυο καθιστούν την πόλη πραγματική συμπρωτεύουσα της Ελλάδος, όπως υπήρξε άξια συμβασιλεύουσα της Ρωμανίας (Βυζαντίου)

Το μέλλον της Θεσσαλονίκης βασίζεται στην ορθή, δημιουργική και όχι μουσειακή αξιοποίηση του παρελθόντος της. Ας αφήσουν ορισμένοι τα φληναφήματα για πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη. Ουσιαστικά προσπαθούν να εξωραίσουν την Τουρκοκρατία και να προετοιμάσουν την αποδοχή του νέου Οθωμανισμού. Η πόλη υπήρξε σημαντική για όλους τους λαούς της περιοχής διότι αποτέλεσε προπύργιο Ορθοδοξίας και Ελληνισμού. Έτσι θα αναπτυχθεί και στο άμεσο μέλλον, τώρα μάλιστα που η πτώση του Κομμουνισμού οδήγησε τους γειτονικούς λαούς να ξαναβρούν την βυζαντινή κληρονομιά τους. Η Θεσσαλονίκη μάς συνδέει με τον ένδοξο βυζαντινισμό μας και μαρτυρεί τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού.

Κ.Χ. 21.10.2012.

Πηγή: history-of-Μacedonia