Μακεδονομάχοι από το Στάρτσοβο

Στις αρχές του 20ου αιώνα, 8 Μακεδονομάχοι με καταγωγή από το Στάρτσοβο πολέμησαν τους κομιτατζήδες για να διατηρήσουν την ελληνικότητα του χωριού. Σήμερα, 100 χρόνια μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας, κάποιες πατρίδες παραμένουν σε ξένα χέρια. Στάρτσοβο, Μελένικο, Μοναστήρι. Στη σημερινή παρέλαση οι Σταρτσοβίτες ντυμένοι μακεδονομάχοι έφεραν το ύψιστο σύμβολο του Ελληνισμού, τη σημαία μας. Ας είναι ένας μικρός φόρος τιμής προς τους αφανείς μακεδονομάχους που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα!

Περισσότερες πληροφορίες για το Στάρτσοβο εδώ: http://www.startsovo.gr/

Πηγή: H Φωνή των γηγενών Μακεδόνων – entopios.gr

Makedonias archaiologika (en grec)

Μακεδονίας Αρχαιολογικά

Πηγή: persee.fr από τον Margaritès G. Dimitsas

Σοφία Βέμπο – Η ζωή της

Σημείωση MacedonianAncestry: Το παρόν άρθρο είναι απόσπασμα από την Wikipedia

Η Σοφία Βέμπο (Καλλίπολη Ανατολικής Θράκης, 10 Φεβρουαρίου 1910 – Αθήνα, 11 Μαρτίου 1978) ήταν κορυφαία Ελληνίδα ερμηνεύτρια και ηθοποιός της οποίας η καλλιτεχνική πορεία εκτείνεται από το Μεσοπόλεμο έως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και τη δεκαετία του ’50. Χαρακτηρίστηκε “Τραγουδίστρια της Νίκης” εξαιτίας των εθνικών τραγουδιών που ερμήνευσε κατά τη διάρκεια του Ελληνοιταλικού πολέμου του 1940.

Η έκρηξη στην καριέρα της ήρθε με την κήρυξη του πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940. Τότε όλες οι επιθεωρήσεις προσαρμόζουν το θέμα τους στην πολεμική επικαιρότητα και τα τραγούδια επανεγγράφονται με πατριωτικούς στίχους. Η Βέμπο τραγουδά σατιρικά και πολεμικά τραγούδια και η φωνή της γίνεται η εθνική φωνή που εμψυχώνει τους Έλληνες στρατιώτες στο μέτωπο και συγκλονίζει το πανελλήνιο. Την ίδια εποχή σε μία συμβολική πράξη προσφέρει στο Ελληνικό Ναυτικό 2000 χρυσές λίρες. Με την είσοδο των ναζιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα φυγαδεύεται μεταμφιεσμένη σε καλόγρια στη Μέση Ανατολή[3] όπου συνεχίζει να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα.

Το 1949 απόκτησε δική της θεατρική στέγη στο Μεταξουργείο, το “Θέατρον Βέμπο”. Μετά από μακροχρόνιο δεσμό με το Μίμη Τραϊφόρο παντρεύτηκαν τελικά το 1957, ένας δεσμός πολυκύμαντος που διήρκεσε μέχρι το θάνατό της και υπήρξε καταλυτικός για τη μεγάλη ερμηνεύτρια. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 αραιώνει τις θεατρικές εμφανίσεις της, τις οποίες σταματά οριστικά στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Τη βραδιά του “Πολυτεχνείου” η Βέμπο ανοίγει το σπίτι της και κρύβει φοιτητές τους οποίους αρνείται να παραδώσει όταν η ασφάλεια χτυπά την πόρτα της. Η εμφάνισή της στη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Καλλιμάρμαρο για την επάνοδο της Δημοκρατίας, τραγουδώντας:/ Παιδιά της Ελλάδος παιδιά και τα τανκς γονάτισαν κείνη τη βραδιά…, ήρθε να απαλύνει τις θλιβερές εντυπώσεις από την παρουσία της πάνω στα κακόγουστα άρματα στις φιέστες των συνταγματαρχών λίγα χρόνια πριν στον ίδιο χώρο[4] Πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 11 Μαρτίου του 1978 και η κηδεία της μετατράπηκε σε ένα πάνδημο συλλαλητήριο. Η Τραγουδίστρια της Νίκης[5] αποθεώνεται εκείνη τη μέρα από τον ελληνικό λαό που τη θεωρούσε ηρωίδα του.

Πηγή: Ελληνική Wikipedia

ΒΕΜΠΟ – ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΙΔΙΑ (ολόκληρο το τραγούδι)

Πηγή: George Revithis

Σαράντης Αγαπηνός (Τέλλος Άγρας) – Ήρωας του Μακεδονικού αγώνα

Πηγή: Ιερός Αγών

Περισσότερα για τον: Τέλλο Άγρα

Τα Όχι του Χθες και του Σήμερα…

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Το ΟΧΙ του Ιωάννου Μεταξά και του ελληνικού λαού δεν εξέπληξε όσους ήξεραν την  ιστορία αυτού του έθνους. Διχαζόμαστε, μεμψιμοιρούμε, κατατριβόμαστε με ασήμαντα, χάνουμε τη σωστή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, όμως στα δύσκολα ενωνόμαστε, μεγαλουργούμε, αντιστεκόμαστε. ΤΟ ΟΧΙ της 28^ης Οκτωβρίου 1940 αποτελεί οδοδείκτη για τα νέα ΟΧΙ που καλούμαστε να εκστομίσουμε. Ως πρόσωπα, ως λαός, ως έθνος.

Σήμερα καλούμαστε πρωτίστως να πούμε ΟΧΙ σε κάθε νέο διχασμό. ΟΧΙ στις λανθασμένες επιλογές που υπαγορεύει ο λαϊκισμός, η υπεραπλούστευση, η ανευθυνότητα. Αλλά ταυτόχρονα να πούμε ΟΧΙ σε κάθε υπερβολική και ταπεινωτική απαίτηση φίλων και συμμάχων, δανειστών και εταίρων. Να πούμε ΟΧΙ σ’ αυτούς που επιβάλλουν άδικα μέτρα χωρίς  λογική, μόνο και μόνο για να μας τιμωρήσουν. Αλλά και σ’ αυτούς που άκριτα ζητούν να εμφανισθούμε σαν ταύρος εν υαλοπωλείω και να ριψοκινδυνεύσουμε τη θέση μας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Καλούμαστε να πούμε ΟΧΙ σε κάθε αναβίωση του φασισμού, του ναζισμού και του ερυθρού ολοκληρωτισμού. Να πούμε ΟΧΙ σε εκείνους που καπηλεύονται τον πατριωτισμό για να δικαιολογήσουν τις ενέργειες αντιδημοκρατικής βίας. Αλλά παράλληλα να πούμε ΟΧΙ και σε εκείνους που  απορρίπτουν κάθε τι το εθνικό και θέλουν να χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα.

Να πούμε ΟΧΙ σε όσους  μας ζητούν να παραχωρήσουμε ολόκληρη την εθνική μας κυριαρχία  στο όραμα–εφιάλτη ενός αντιδημοκρατικού  ευρωπαϊκού υπερκράτους ή στην νεο-οθωμανική απαίτηση των γειτόνων μας. Αλλά να πούμε επίσης ΟΧΙ σε όσους προσπαθούν με αφέλειες και ακρότητες να μας αποκόψουν από διεθνή ερείσματα και απαραίτητες συνεργασίες.

Να πούμε ΟΧΙ  στην απάνθρωπη μεταχείριση ανθρώπων με βάση τη φυλή ή το χρώμα τους. Αλλά εξίσου να πούμε ΟΧΙ στη βία εναντίον Ελλήνων από λαθραίους εισβολείς που εκμεταλλεύθηκαν την ανεκτικότητα των Αρχών.

Να βροντοφωνάξουμε ΟΧΙ σε όποιον καταπιέζει ελληνικές μειονότητες ή κατέχει πανάρχαια ελληνικά εδάφη. ΟΧΙ και στην ύπουλη εισβολή που είναι η ξενομανία και η ισοπέδωση της πολιτιστικής μας ταυτότητας.

Να απαντήσουμε με ΟΧΙ σε όσους προσβάλλουν την Ορθόδοξη πίστη και την ιστορία μας. Αλλά και σ’ εκείνους που εμφανίζονται ως αυτόκλητοι υπερασπιστές αυτών των αξιών για κομματικό όφελος.

Και πάνω απ’ όλα να πούμε ΝΑΙ στην ελπίδα.

Κ.Χ. 23.10.2012

Μακεδονία – Γη τών Ελλήνων

Πηγή:
H Φωνή των γηγενών Μακεδόνων – entopios.gr βασισμένο στους Έρως Ελλάς και στον τελευταίο διαγωνισμό τραγουδιού για την Μακεδονία

Παππού μου – Έλληνα, νικηφόρε αθάνατε!

Σε τιμώ άγνωστε στρατιώτη, παππού μου άγνωστε. Εσένα Φωκά και Καραϊσκάκη και Λεωνίδα… Εσένα τιμώ σήμερα άγνωστε Διγενή. Νικηφόρε αθάνατε! Άξιο τέκνο της πατρίδας Ελλάδας. Μόνος, ο άγνωστος εγγονός σου, σε ευγνωμονώ για την ελευθερία μου, την πολυτιμότερη των αγαθών. Που την εξαγόρασες με το αίμα σου το ιωνικό.

Άγνωστε στρατιώτη, παππού μου, σε αναζητώ μέσα μου. Σκοπός μου να σου μοιάσω. Να σε αντικρίσω στον καθρέπτη μου. Σου υπόσχομαι να σε γνωρίσω. Ορκίζομαι τη λευτεριά να υπερασπιστώ για όλους, ελληνικός να γίνω όπως εσύ…

Αιωνία σου η μνήμη, παππού μου!

Πηγή: Olympia.gr